الینوگرل

الینوگرل
داده‌های بالینی
نام‌های دیگر	PRT-060128
روش مصرف دارو	خوراکی و IV
کد ATC	None;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	Development terminated;
داده‌های فارماکوکینتیک
متابولیسم	Mainly unchanged, ~15% N-demethylation
دفع	Urine, faeces
شناسه‌ها
	نام آیوپاک N-[(5-Chlorothiophen-2-yl)sulfonyl]-N′-{4-[6-fluoro-7-(methylamino)-2,4-dioxo-1,4-dihydroquinazolin-3(2H)-yl]phenyl}urea;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	936500-94-6;
پاب‌کم CID	16066663;
کم‌اسپایدر	17226246;
UNII	915Y8E749J;
KEGG	D09607;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID50918262 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C20H15ClFN5O5S2
جرم مولی	۵۲۳٫۹۴ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CNC1=C(C=C2C(=C1)NC(=O)N(C2=O)C3=CC=C(C=C3)NC(=O)NS(=O)(=O)C4=CC=C(S4)Cl)F;
	InChI InChI=1S/C20H15ClFN5O5S2/c1-23-15-9-14-12(8-13(15)22)18(28)27(20(30)25-14)11-4-2-10(3-5-11)24-19(29)26-34(31,32)17-7-6-16(21)33-17/h2-9,23H,1H3,(H,25,30)(H2,24,26,29); Key:LGSDFTPAICUONK-UHFFFAOYSA-N;

الینوگرل (انگلیسی: Elinogrel)^[۲] یک داروی ضد پلاکت تجربی بود که به عنوان یک مهارکننده P2Y12 عمل می کرد. مانند تیکاگرلور و بر خلاف کلوپیدوگرل، الینوگرل یک مهارکننده برگشت پذیر بود که سریع و کوتاه (حدود ۱۲ ساعت) عمل کرد و یک پیش دارو نبود، بلکه خود از نظر دارویی فعال بود. این ماده به شکل نمک پتاسیم آن به صورت داخل وریدی برای درمان حاد و خوراکی برای درمان طولانی مدت استفاده میشد.^[۳] توسعه در سال 2012 خاتمه یافت.

منابع[ویرایش]

↑ Siller-Matula JM, Krumphuber J, Jilma B (February 2010). "Pharmacokinetic, pharmacodynamic and clinical profile of novel antiplatelet drugs targeting vascular diseases". British Journal of Pharmacology. 159 (3): 502–17. doi:10.1111/j.1476-5381.2009.00555.x. PMC 2828016. PMID 20050853.
↑ "International Nonproprietary Names for Pharmaceutical Substances (INN). Recommended International Nonproprietary Names: List 63" (PDF). World Health Organization. pp. 50–1. Retrieved 1 December 2016.
↑ Gurbel PA, Kereiakes D, Tantry US (November 2010). "Elinogrel potassium: Receptor antagonist antiplatelet therapy". Drugs of the Future. 35 (11): 885–92. doi:10.1358/dof.2010.35.11.1529823. S2CID 79785538.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Elinogrel». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اکتبر ۲۰۲۳.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Siller-Matula JM, Krumphuber J, Jilma B (February 2010). "Pharmacokinetic, pharmacodynamic and clinical profile of novel antiplatelet drugs targeting vascular diseases". British Journal of Pharmacology. 159 (3): 502–17. doi:10.1111/j.1476-5381.2009.00555.x. PMC 2828016. PMID 20050853.

[INN-2] "International Nonproprietary Names for Pharmaceutical Substances (INN). Recommended International Nonproprietary Names: List 63" (PDF). World Health Organization. pp. 50–1. Retrieved 1 December 2016.

[3] Gurbel PA, Kereiakes D, Tantry US (November 2010). "Elinogrel potassium: Receptor antagonist antiplatelet therapy". Drugs of the Future. 35 (11): 885–92. doi:10.1358/dof.2010.35.11.1529823. S2CID 79785538.

[۱]

[۲]

[۳]