آگراندیسور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آگراندیسور قطع متوسط کروکس.

آگراندیسور، ( فرانسوی: Agrandisseur‎) دستگاهی است برای چاپ عکس در اندازه‌های بزرگتر یا کوچکتر از اندازهٔ اصلی نگاتیو یا اسلاید.

ساختار[ویرایش]

تمامی آگراندیسورها از یک منبع نور، که معمولاً یک لامپ روشنایی است، یک کندانسور یا شیشه مات و یک لنز مخصوص تشکیل شده‌اند. نور لامپ بعد از عبور از کندانسور یا شیشه مات به نگاتیو می‌رسد. نگاتیو به وسیلهٔ یک سیستم نگهدارنده به صورت ثابت در زیر این نور و قبل از لنز قرار دارد.
آگراندیسور را در تاریکخانه بر روی میز محکم و بدون لرزشی قرار می‌دهند. بعضی از آگراندیسورهای تجاری خود شامل محفظهٔ تاریکِ جداگانه‌ای هستند که کار در نور روز را امکان‌پذیر می‌سازد.

روش کار[ویرایش]

فاصله کلاهک هر آگراندیسوری با میزی که کاش کاغذ (وسیله ای که کاغذ عکاسی در آگراندیسور روی آن قرار میگیرد) روی آن قرار می‌گیرد، متغیر و قابل تنظیم است. این قابلیت باعث دستیابی به اندازه‌های مختلفی از تصویر و چاپ می‌شود.

کار عملی
با قرار دادن نگاتیو در محل خود و روشن نمودن منبع نور تصویر ناواضحی از نگاتیو را بر روی صفحه کاغذ خواهیم داشت. برای بدست آوردن اندازه دلخواه صفحه مذکور یا کلاهک را (بسته به طراحی کارخانه) بالا و پایین می‌بریم. بعد با دسته تنظیم محل لنز، تصویر را فوکوس کرده به انجام تست میزان نور پرداخته و چاپ اصلی را انجام می‌دهیم.

نگارخانه[ویرایش]

شرکت‌های سازنده مشهور[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

کتاب‌ها

فارسی:

  • پاکدل، محمد جواد (۱۳۶۰). تاریکخانه عکاسی. تهران: ماهنامه عکاسی مردمک. ص. ۲۰۷.
  • شفائیه، دکتر هادی (۱۳۷۲). فن و هنر عکاسی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی تهران. ص. ۲۸۱. شابک ۹۶۴-۴۴۵-۱۰۴-X.
  • عباسی، اسماعیل (۱۳۸۵). فرهنگ عکاسی. تهران: سروش. شابک ۹۶۴-۳۷۶-۴۱۰-۹.
  • عریضی، مرتضی (۱۳۵۹). روش نوین عکاسی. تهران: امیرکبیر. ص. ۱۵۸.
  • گل گلاب، دکتر داریوش (۱۳۷۰). بررسی فنی عکاسی. ج. ۲ جلدی. تهران: جهاد دانشگاهی.

پیوند به بیرون[ویرایش]