روابط ایران و پرتغال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
روابط پرتغال-ایران
نقشهٔ مکان‌نمای Portugal و Iran

پرتغال

ایران

روابط دیپلماتیک جمهوری پرتغال و جمهوری اسلامی ایران به قرن شانزدهم و پس از تأسیس دولت پرتغالی هند برمی گردد.

تاریخ[ویرایش]

ساکنان پرتغالی هرمز در حدود ۱۵۴۰

اولین تعاملات بین پرتغال و ایران به قرن شانزدهم، در دوره سلسله صفویه برمی گردد، زمانی که یک ناوگان پرتغالی به رهبری آلفونسو دو آلبوکرکی در سال ۱۵۰۷ به هرمز یورش برد و شهر را تصرف کردند. از آن لحظه به بعد، دو کشور دوره‌ای از تعامل شدید را با سفارت‌خانه‌ها و فرستادگان متعدد از سوی دو ملت آغاز کردند. در سال ۱۵۱۳، آفونسو دو آلبوکرکی، به عنوان فرماندار هند پرتغالی، میگل فریرا و ژائو فریرا را به عنوان سفیران نزد شاه اسماعیل به ایران فرستاد.[۱]

در طول قرن بیستم، روابط دو کشور تجدید شد و اولین کنسولگری پرتغال در تهران در دسامبر ۱۹۳۲ افتتاح شد و به دنبال آن، نمایندگی پرتغال در همان شهر در ۱۱ مه ۱۹۵۶ افتتاح شد که در نهایت تبدیل به سفارت‌خانه شد. در ۱۵ اکتبر ۱۹۵۶، نماینده فوق‌العاده و وزیر مختار پرتغال در آنکارا، لوئیس نورتون دی ماتوس، استوارنامه خود را به عنوان سفیر غیرمقیم در تهران تقدیم کرد و اولین نماینده دیپلماتیک پرتغال در ایران در عصر مدرن شد.[۲]

در طول دو دهه اول قرن بیستم روابط دو کشور گرمتر شد، چندین قرارداد دوجانبه به امضا رسید و تعدادی بازدید رسمی توسط مقامات دو کشور انجام شد. در سال ۲۰۰۸ پانصدمین سالگرد روابط دو کشور جشن گرفته شد.

روابط اقتصادی[ویرایش]

دو کشور روابط اقتصادی و تجاری ثابت، اما متوسطی دارند. مجموع کالاهای مبادله شده دو کشور در سال ۲۰۱۹ بالغ بر ۲۱٫۹۹ میلیون دلار بوده‌است که پرتغال ۵٫۲۱ میلیون دلار مازاد داشته‌است.[۳]

ایران در سال ۲۰۲۰ با سهمیه ۰٫۰۲ درصد از کل صادرات پرتغال در آن سال، صد و چهارمین مشتری صادرات پرتغال بود، در حالی که در همان دوره با سهمیه ۰٫۰۰۲ درصد از کل صادرات، صد و سی امین صادرکننده کالا به پرتغال بود.[۴]

عمده محصولات صادر شده از پرتغال به ایران در سال ۲۰۲۰ محصولات کشاورزی، محصولات غذایی، فلزات معمولی، مواد معدنی و سنگ معدن و ماشین آلات و سایر تجهیزات بوده‌است. در همان سال عمده‌ترین گروه محصولات صادراتی ایران به پرتغال، مواد معدنی و سنگ معدن، محصولات کشاورزی و محصولات شیمیایی بود.[۴]

نمایندگی‌های دیپلماتیک[ویرایش]

  • پرتغال در تهران سفارت دارد[۵]
  • ایران در لیسبون سفارت دارد

منابع[ویرایش]

  1. "Iran". Diplomatic Portal (به انگلیسی). Retrieved 2021-10-12.
  2. "Iran". Diplomatic Portal (به انگلیسی). Retrieved 2022-01-18.
  3. "Portugal (PRT) and Iran (IRN) Trade | OEC". OEC - The Observatory of Economic Complexity (به انگلیسی). Retrieved 2022-01-18.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ "My AICEP". My AICEP (به پرتغالی). Retrieved 2022-01-18.
  5. "Embaixada de Portugal no Irão". Embaixada de Portugal no Irão (به پرتغالی). Retrieved 2022-01-18.