استان بحرین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
استان بحرین
استان ایران پهلوی
۱۹۵۷–۱۹۷۱

نام اهلیتبحرین
منطقه 
• 
۷۸۵٫۰۸ کیلومتر مربع (۳۰۳٫۱۲ مایل مربع)
تاریخچه
نوعاستان
تاریخچه 
• تأسیس
۱۲ نوامبر ۱۹۵۷
• انحلال
۱۸ مه ۱۹۷۱
پسین
بحرین
امروزه بخشی ازبحرین

استان بحرین، که به نام استان چهاردهم[۱] و میش‌ماهیگ نیز شناخته می‌شود،[۱] یکی از استان در تقسیمات کشوری ایران در میان سال‌های ۱۹۵۷ و ۱۹۷۱ میلادی بود که مجمع‌الجزایر بحرین (کشور بحرین امروزی) را در بر می‌گرفت.
بحرین در این دوره تحت کنترل مقیم خلیج فارس بود و ایران آن را تحت اشغال بریتانیا می‌دانست. در دوران فعلی نیز نظام جمهوری اسلامی ایران بارها به طوری غیرمستقیم و گاهی به طوری مستقیم ادعای مالکیت ارضی قانونی کشور ایران بر مجمع الجزایر بحرین را اعلام کرده‌است.[۲]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ MacQueen, Benjamin (2013), An Introduction to Middle East Politics, SAGE, p. 382, ISBN 978-1-4462-4949-9
  2. https://www.farsnews.ir/news/14010617000746/حسین-شریعتمداری-نه-تنها-جزایر-سه‌گانه-بلکه-بحرین-هم-برای-ایران-است

«ایران» پارامتر رده‌ای نامعتبر برای الگو:مختصات-نیاز است.
این مشکل معمولاً در نتیجهٔ اشتباهات املایی یا به‌واسطهٔ زیاده‌روی در دقت دسته‌بندی ایجاد می‌شود.
برای مشاهدهٔ فهرست کاملی از رده‌ها، رده:مقالات دسته‌بندی نشده فاقد داده‌های مختصاتی جغرافیایی و زیررده‌های آن را ببینید.