پرش به محتوا

خودارضایی در تاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
‌‌‌‌
برچسب: ایجاد دوبارهٔ صفحهٔ حذف شده
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۰:۴۵

یک دستگاه ضد خودارضایی در پراگ (موزه دستگاه‌های سکس).

خودارضایی در تاریخ به بررسی تحولات گسترده‌ای که جنبه‌های گوناگون اخلاقی، اجتماعی، علمی و هنری خودارضایی در طول تاریخ جنسی بشر به خود دیده‌اند، می‌پردازد.

تحریک اندام جنسی توسط خود شخص همواره از منظر قانونی، دینی، اجتماعی، کنش‌گری سیاسی و مطالعات هوشی در زمینه سکس‌شناسی بحث‌برانگیز و مورد بررسی بوده است. همچنین در طول تاریخ، دیدگاه‌های بشر پیرامون خودارضایی و تابو‌های مرتبط با آن از جامعه‌ای به جامعه دیگر متفاوت و متغیر بوده است.

تاریخ باستان

سنگ‌نگاره‌هایی با نمای خودارضایی از دوران پیش از تاریخ در سرتاسر جهان موجود است. به نظر چنین می‌آید که انسان‌های نخستین، نعمت‌های طبیعی را با آمیزش جنسی در هم می‌آمیخته‌اند. یک تندیس سفالین مربوط به هزاره چهارم پیش از میلاد در جزیره مالت یافت شده که زنی را در حال خودارضایی نمایش می‌دهد.[۱] نگاره‌های مربوط به خودارضایی مردان بسیار بیش‌تر از زنان است.

سومریان با مقوله سکس، آسان برخورد می‌کرده‌اند و خودارضایی را، چه به تنهایی و چه با شریک جنسی، به مثابه ابزاری برای افزایش نیرو می‌دانستند.[۲][۳]

یک ساتیر در حال خودارضایی (یونان باستان، قرن ششم پیش از میلاد).

در مصر باستان خودارضایی مردان اهمیت بیش‌تری داشته است. چنانچه این عمل توسط خدایان صورت می‌گرفت، آن را به مثابه خلقت یا یک عمل جادویی در نظر می‌گرفتند. باور مصریان بر این بود که خدای آتوم جهان را با خودارضایی و انزال خلق کرده است و جزر و مد نیل را نیز به دفعات خودارضایی او نسبت می‌دادند. فراعنه را نیز از همین رو اقدام به خودارضایی مناسکی در رود نیل می‌نمودند.[۴]

در یونان باستان خودارضایی را یک عمل کاملا طبیعی و معمولی برای جایگزینی لذت سکس در نظر می‌گرفته‌اند.[۵] آنان این کار را چون سوپپاپ اطمینانی در مقابل نابه‌سامانی‌های جنسی می‌دانستند.[۵] آنان همچنین خودارضایی زنان را هم در نوشته‌ها و هم نگاره‌هایشان به نمایش می‌کشیده‌اند. یونانیان واژه آنافلان به معنی "آتش‌افزون" را برای این عمل به کار می‌بردند.[نیازمند منبع]

گفته می‌شود دیوژن کلبی در ملا عام اقدام به خودارضایی نموده است.[۶] وی با گستاخی در رابطه با این عملش می‌گفته: "ای کاش می‌شد همچون خودارضایی، با مالیدن شکمم بتوانم گرسنگیم را هم برطرف می‌کردم."[۶] دیوژن با طعنه، خدای هرمس را مسوول خلقتش می‌دانست. وی متعامدا بر پسرش پان که دل در گرو اخو داشت اما نمی‌توانست او را فریفته خود کند، افسوس می‌خورد. وی به پسرش خودارضایی را آموخت تا بتواند با رنجی که می‌برد کنار بیاید. پان نیز این عادت را به چوپان‌های جوان آموخت.[۷]

خودارضایی در منابع جنسی روم باستان کم ذکر شده است.[۸] مارشال این عمل را یک عمل پست مختص به بردگان می‌دانست.[۹] با این حال خودارضایی در طنزهای لاتین، به طور مثال در یکی از آثار به جا مانده از گایوس لوسیلیوس مورد توجه بوده است.[۱۰] رومیان دست چپ را برای خودارضایی مناسب‌تر می‌دانستند.[۱۱]

فرهنگ‌های بدون خودارضایی

اقوام کنگو بیسین آفریقایی، آکا، انگاندو، لسی، بربس و ایتوری همگی حتی واژه خودارضایی را در فرهنگ واژگان زبانشان ندارند و از شنیدن مفهوم آن تعجب می‌کنند.[۱۲]

دغدغه‌های بهداشتی

کتباچه‌ای از قرن ۱۸

نخستین بهره‌گیری از واژه "جلق" در کتابچه‌ای که در لندن و به سال 1716 که به[توسط چه کسی؟] خداشناس آلمانی، دکتر بالتازار بکر نسبت داده می‌شود، ثبت شده است. نام این کتابچه "خودارضایی یا گناه خودآلودگی و همه نتایج ترسناک آن در هر دوجنس: نصیحت‌نامه‌ای روحی و جسمی برای آنان که با این عمل زشت به خود آسیب زده‌اند" بوده است و در بخشی از آن آمده:

لطمه به شکم و هاضمه، از دست دادن اشتها، استفراغ، سرگیجه، ضعفت عضلات تنفسی، سرفه، تغییر صدا، فلج شدن، تضعیف اندام‌های تناسلی تا سرحد اختگی، کاهش لیبیدو، کمردرد، اختلالات شنوایی و بینایی، تحلیل نیروهای بدنی، رنگ‌پریدگی، لاغری، جوش صورت، تضعیف هوش و از دست رفتن حافظه، حمله‌های خشم، دیوانگی، تضعیف توانایی خواند و نوشتن، تب و در نهایت خودکشی همه آثار خودارضایی هستند.

در این کتابچه همچنین نامه‌هایی از مردان جوانی که ظاهرا و به شهدات خود، بر اثر خودارضایی دچار این معضلات شده بودند، آورده شده است. در نهایت این کتابچه راه حل را "تنتورهای تقویتی" به قیمت ۱۰ شیلینگ و "پودر تقویتی" به قیمت ۱۲ شیلینگ برای هر کیسه موجود در یکی از مغازه‌های محلی، معرفی می‌کند. کتابچه "جلق" در زمان خود بسیار پرفروش بود به طوری که بیش از ۶۰ بار تجدید چاپ شد و به چندین زبان برگردانده شد.

جیمز

از سال ۱۷۴۳ تا ۴۵، فیزیک‌دان انگلسی رابرت جیمز یک فرهنگ واژگان پزشکی را منتشر کرد که در آن خودارضایی را به "عامل رقت‌بارترین و لاعلاج‌ترین بیماری‌ها" تعریف نمود.وی نوشت: "احتمالا هیچ گناهی به جز خودارضایی نیست که این همه آثار سوء مخفی داشته باشد".[۱۳]

تیسوت

نگارش ایتالایی کتاب "درمان بیماری‌های ناشی از جلق" نوشته ساموئل آگوست آندره دیوید تیسوت مربوط به سال ۱۸۷۵.

یکی از پزشکان بی‌شماری که از مفهوم جلق زدن هراس داشتند، ساموئل آگوست تیسوت سوئیسی بود. وی در ۱۷۶۰ کتاب جلقیدن که در آن به طور مبسوط به راه‌کارهای درمان بیماری‌های ناشی از جلق زدن می‌پردازد را انتشار داد. وی با استناد به مطالعات انجام شده روی خودارضایی مردان جوان چنین می‌پنداشت که منی گونه‌ای "روغن حیاتی" و "تحریک‌کننده" در بر دارد که چنانچه به مقادیر زیاد از بدن دفع شود، سبب "یک کاهش عظیم در قدرت بدنی، حافظه و تعقل می‌شود و همچنین دید را تار می‌کند، اعصاب را مختل می‌کند، همه گونه‌های نقرس و روماتیسم را ایجاد می‌کند، قدرت تولید نسل را کاهش می‌دهد، خون در ادرار ایجاد می‌کند، کم‌اشتهایی می‌آورد و سردرد و خیلی بیماری‌های دیگر با خود به همراه می‌آورد."

در قانونی به قرن هفدهم میلادی، پیوریتن‌های کلونی نیوهیون، کنتیکت، کفرگویی و همجنس‌گرایی و خودارضایی را مستوجب اعدام دانستند.[۱۴]

با وجود آنکه نظریه‌های تیسوت هم‌اکنون و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، فرضیه در نظر گرفته می‌شوند، درمان‌های وی زمانی که فیزیولوژی و پزشکی مبتنی بر تجربه هنوز به وجود نیامده بودند، به عنوان متون علمی تدریس می‌شدند. حتی برخی از چهره‌های روشن‌فکر آن دوران نظیر ایمانوئل کانت و ولتر راه‌کارهای تیسوت و نظریه‌هایش پیرامون خودارضایی را تایید می‌کردند که این خود ۲ قرن دیگر بر بیماری‌انگاری این عمل افزود.

راش

در سال ۱۸۱۲، بنجامین راش بخش ۱۸ کتابش را به نام "جنبه بیمارگونه اشتهای جنسی" و با موضوع بیماری‌های روانی و ذهنی قرار داد.[۱۵] وی در این بخش، پرخوری، پرنوشی و تن‌آسانی را از عوامل جلق زدن می‌دانست. در صفحه ۳۳ کتاب می‌خوانیم: "شیاطین اخلاقی و جسمی وجود دارند که این گناه ناشی از تنهایی بر بدن و جسم تحمیل می‌گند." در صفحه ۴۸ کتاب وی ادعا می‌کند سه تن بر اثر جلق زدن به مانیا مبتلا شدند. وی در مشاهداتش در رابطه با آنچه "دیوانگی مادرزاد" می‌خواند (صفحه ۲۹۲)، می‌گوید: "نوعی اشتهای خطرناک و شدید در آن‌ها وجود دارد که به محض رسیدن به بلوغ آن را با جلق زدن ارضاع می‌کنند."

در سال ۱۸۳۸، جین اسکیرول در کتابش به نام بدکارکردی‌های روحی بیان کرد که خودارضایی "در همه کشورها به عنوان علت جنون شناخته می‌شود."[۱۶][۱۷]

وایت

In the 1870 book A Solemn Appeal Relative to Solitary Vice, and the Abuses and Excesses of the Marriage Relation, edited by James Springer White, husband of Ellen G. White, we find:

If the practice [of self-indulgence] is continued from the age of fifteen and upward, nature will protest against the abuse he has suffered, and continues to suffer, and will make them pay the penalty for the transgression of his laws, especially from the ages of thirty to forty-five, by numerous pains in the system, and various diseases, such as affection of the کبد and ریه, نورالژی, روماتیسم, affection of the ستون مهره‌ها, diseased کلیه, and cancerous tumors. Some of nature's fine machinery gives way, leaving a heavier task for the remaining to perform, which disorders nature's fine arrangement, and there is often a sudden breaking down of the constitution; and مرگ is the result.[۱۸]

Females possess less vital force than the other sex, and are deprived very much of the bracing, invigorating air, by their in-door life. The result of self-abuse in them is seen in various diseases, such as catarrh, خیز, headache, loss of memory and sight, great weakness in the back and loins, affections of the spine, and frequently, inward decay of the head. Cancerous humor, which would lie dormant in the system their lifetime, is inflamed, and commences its eating, destructive work. The mind is often utterly ruined, and insanity supervenes.[۱۸]

کلاگ

Doctor جان هاروی کلاگ was an especially zealous campaigner against خودارضایی. Kellogg was able to draw upon many medical sources' claims such as "neither the plague, nor war, nor small-pox, nor similar diseases, have produced results so disastrous to humanity as the pernicious habit of خودارضایی," credited to one Dr. Adam Clarke. Kellogg strongly warned against the habit in his own words, claiming of masturbation-related deaths "such a victim literally dies by his own hand," among other condemnations. Kellogg believed the practice of "solitary-vice" caused cancer of the womb, urinary diseases, nocturnal emissions, impotence, epilepsy, insanity, and mental and physical debility – "dimness of vision" was only briefly mentioned. In Plain Facts for Old and Young, Kellogg issued a warning on the evils of sex. Of the 644 pages, 97 address "Secret Vice (Solitary Vice or Self-Abuse)", its symptoms and results. Included are 39 signs indicating someone is masturbating. He recommended, to cure children from this "solitary vice", bandaging or tying their hands, covering their genitals with patented cages, sewing the foreskin shut and electrical shock, and circumcision without anesthesia, which would break the habit. In order to prevent it, he advised parents first to teach children to avoid handling their genitalia, and as they get more mature, to inform them "of the evil consequences". He also warned parents against "evil associations", servants, and "wicked or ignorant" nurses who would masturbate children in order to quiet them.[۱۹]

بن باز

در دهه ۱۹۹۰، عبدالعزیز بن باز، مفتی اعظم عربستان سعودی استدلال می‌کرد که خودارضایی، برهم‌زننده جهاز هاضمه، متورم کننده اندام تناسلی، خطرناک برای ستون فقرات، "مرتعش کننده دست و پا"، تضعیف کننده "غدد مغزی"، کاهش دهنده هوش و در نهایت "منجر به اختلال روانی و دیوانگی" می‌شود.[۲۰]

دغدغه‌های اخلاقی

ایمانوئل کانت regarded masturbation as a violation of the moral law. In the Metaphysics of Morals (1797) he made the پسینی و پیشینی argument that 'such an unnatural use of one's sexual attributes' strikes 'everyone upon his thinking of it' as 'a violation of one's duty to himself', and suggested that it was regarded as immoral even to give it its proper name (unlike the case of the similarly undutiful act of خودکشی). He went on, however, to acknowledge that 'it is not so easy to produce a rational demonstration of the inadmissibility of that unnatural use', but ultimately concluded that its immorality lay in the fact that 'a man gives up his personality … when he uses himself merely as a means for the gratification of an animal drive'.

The 18th-century philosopher ژان-ژاک روسو saw masturbation as equal to 'mental rape', and discussed it in both امیل and Confessions. He argued that it was the corrupting influence of society that led to such unnatural acts as masturbation and that humans living a simple life amidst nature would never do such things.[نیازمند منبع]

This continued well into the دوره ویکتوریا, where such medical censure of masturbation was in line with the widespread social محافظه‌کاری and opposition to open sexual behavior common at the time.[۲۱][۲۲] In 1879, مارک توین wrote a speech titled Some Thoughts on the Science of Onanism which he ended with the words:

Of all the various kinds of sexual intercourse, this has the least to recommend it. As an amusement it is too fleeting; as an occupation it is too wearing; as a public exhibition there is no money in it. It is unsuited to the drawing room, and in the most cultured society it has long since been banished from the social board…

So, in concluding, I say: If you must gamble away your life sexually, don’t play a Lone Hand too much.

When you feel a revolutionary uprising in your system, get your Vendome Column down some other way — don’t jerk it down.

Twain, Mark (1879). Some Thoughts on the Science of Onanism (Speech). Stomach Club. Paris, France.

There were recommendations to have boys' trousers constructed so that the genitals could not be touched through the pockets, for schoolchildren to be seated at special desks to prevent their crossing their legs in class and for girls to be forbidden from riding horses and bicycles because the sensations these activities produce were considered too similar to masturbation. Boys and young men who nevertheless continued to indulge in the practice were branded as "weak-minded."[۲۳] Many "remedies" were devised, including eating a bland, meatless diet. This approach was promoted by جان هاروی کلاگ (inventor of برگه ذرت) and Rev. Sylvester Graham (inventor of Graham crackers).[۲۴] The medical literature of the times describes procedures for electric shock treatment, infibulation, restraining devices like کمربند پاکدامنیs and تنگ‌پوشs, سوزاندن (پزشکی) or – as a last resort – wholesale اخته‌کردن of the genitals. Routine neonatal ختنه was widely adopted in the United States and the UK at least partly because of its believed preventive effect against masturbation (see also History of male circumcision). In later decades, the more drastic of these measures were increasingly replaced with psychological techniques, such as warnings that masturbation led to blindness, hairy hands or stunted growth. Some of these persist as myths even today. Referring to such viewpoints and treatments, Ollendick and Schroeder stated: "These are some of the darkest pages of religious and medical history."[۲۵]

Image of a chastity belt from a patent document. For entire document, see: Page 1, 2, 3, 4, 5, 6

تابوی خودارضایی

In 1905, زیگموند فروید addressed masturbation in his Three Essays on the Theory of Sexuality and associated it with addictive substances. He described the masturbation of infants at the period when the infant is nursing, at four years of age, and at puberty.

At the same time, the supposed medical condition of hysteria—from the Greek hystera or uterus—was being treated by what would now be described as medically administered or medically prescribed masturbation for women. Techniques included use of the earliest vibrators and rubbing the genitals with placebo creams.[۲۶]

In 1910, the meetings of the حلقه وین discussed the moral or health effects of masturbation[۲۷] but its publication was suppressed.

Medical attitudes toward masturbation began to change at the beginning of the 20th century when H. Havelock Ellis, in his seminal 1897 work Studies in the Psychology of Sex, questioned Tissot's premises, cheerfully named famous men of the era who masturbated and then set out to disprove (with the work of more recent physicians) each of the claimed diseases of which masturbation was purportedly the cause. "We reach the conclusion", he wrote, "that in the case of moderate masturbation in healthy, well-born individuals, no seriously pernicious results necessarily follow."[۲۸]

رابرت بی‌دن-پاول, the founder of The Scout Association, incorporated a passage in the 1914 edition of Scouting for Boys warning against the dangers of masturbation. This passage stated that the individual should run away from the temptation by performing physical activity which was supposed to tire the individual so that masturbation could not be performed. By 1930, however, Dr. F. W. W. Griffin, editor of The Scouter, had written in a book for Rover Scouts that the temptation to masturbate was "a quite natural stage of development" and, citing Ellis' work, held that "the effort to achieve complete abstinence was a very serious error."

Concerning Specific Forms of Masturbation is a 1922 نوشتار by اتریشیان روانپزشک and روان‌کاوی ویلهلم رایش. In the seven and a half page essay Reich accepts the prevalent notions on the roles of unconscious fantasy and the subsequent emerging guilt feelings which he saw as originating from the act itself.

انقلاب جنسی

مقالهٔ اصلی: انقلاب جنسی

The works of sexologist آلفرد کینزی during the 1940s and 1950s, most notably the Kinsey Reports, insisted that masturbation was an instinctive behaviour for both males and females, citing the results of Gallup Poll surveys indicating how common it was in the United States. Some critics of this theory held that his research was biased and that the Gallup Poll method was redundant for defining "natural behavior".

In the US masturbation has not been a diagnosable condition since راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی II (1968).[۲۹] The American Medical Association consensually declared masturbation as normal in 1972.[۳۰]

توماس ساس states the shift in scientific consensus[۳۱][۳۲][۳۳] as "Masturbation: the primary sexual activity of mankind. In the nineteenth century it was a disease; in the twentieth, it's a cure."[۳۴]

In the 1980s میشل فوکو was arguing masturbation taboo was "rape by the parents of the sexual activity of their children":

To intervene in this personal, secret activity, which masturbation was, does not represent something neutral for the parents. It is not only a matter of power, or authority, or ethics; it's also a pleasure.[۳۵]

In 1994, when the جراح کل ایالات متحده آمریکا, Dr. Joycelyn Elders, mentioned as an aside that it should be mentioned in school برنامه درسی that masturbation was safe and healthy, she was forced to resign,[۳۶] with opponents asserting that she was promoting the teaching of how to masturbate.

هفته جلق was a controversial season of television programming that was due to be broadcast in the United Kingdom by کانال ۴, expected to consist of a series of three documentary programmes about masturbation. However, plans to broadcast it were cancelled in March 2007.[۳۷]

جستارهای وابسته

مطالعه بیش‌تر

  • سکس به تنهایی: تاریخ فرهنگی خودارضایی، نوشته تامس دبلیو. لیکویر[۳۸]
  • خودارضایی: تاریخ یک ترس بزرگ نوشته جین استنگرز.[۳۹]
  • کتاب بزرگ خودارضایی: از وحشت تا شوق نوشته مارتا کورناگ.[۴۰]
  • لذت‌ها به تنهایی: مباحث تاریخی، ادبی و هنری خودتحریکی نوشته پاولا بنت و ورنان راسریو.[۴۱]

منابع

  1. ↑ "The Ħaġar Qim woman is... masturbating, with one hand languidly supporting her head. Taylor, Timothy (June 1996). Uncovering the prehistory of sex. British Archaeology, no 15.
  2. ↑ Dening, Sarah. The Mythology of Sex. Macmillian 1996, ISBN 978-0-02-861207-2
  3. ↑ Dening, Sarah, The Mythology of Sex Chapter 3
  4. ↑ Johnathan Margolis, "O: The intimate history of the orgasm", 2003. p134
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Rosenfeld, Jennie (2008). Talmudic Re-readings: Toward a Modern Orthodox Sexual Ethic. ProQuest. p. 133. ISBN 978-0-549-43458-0.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Examined Lives from Socrates to Nietzsche by James Miller pg:80
  7. ↑ Dio Crysostom, Discourses, iv.20
  8. ↑ Amy Richlin, "Sexuality in the Roman Empire," in A Companion to the Roman Empire (Blackwell, 2006), p. 351.
  9. ↑ Though he admits to resorting to it: Martial, 2.43.14. See Craig A. Williams, Roman Homosexuality: Ideologies of Masculinity in Classical Antiquity (Oxford University Press, 1999), p. 270; J.P. Sullivan, Martial, the Unexpected Classic: A Literary and Historical Study (Cambridge University Press, 1991), p. 190.
  10. ↑ At laeva lacrimas muttoni absterget amica ("A girlfriend wipes away Mutto's tears — his left hand, that is"): Lucilius 307 and 959. Kirk Freundenburg has dubbed the muttō of Lucilius "clearly the least finicky of all personified penises in Roman satire": Satires of Rome: Threatening Poses from Lucilius to Juvenal (Cambridge University Press, 2001), p. 205.
  11. ↑ Antonio Varone, Erotica pompeiana: Love Inscriptions on the Walls of Pompeii ("L'Erma" di Bretschneider, 2002), p. 95; CIL 4.2066, as cited by John G. Younger, Sex in the Ancient World from A to Z (Routledge, 2005), p. 108.
  12. ↑ http://jambo.africa.kyoto-u.ac.jp/kiroku/asm_normal/abstracts/pdf/31-3/107-125.pdf
  13. ↑ Stengers, Jean; van Neck, Anne. Masturbation: the history of a great terror. New York: Palgrave, 2001. pp. 56–57. ISBN 0-312-22443-5.
  14. ↑ James, Lawrence (September 15, 1997). The Rise and Fall of the British Empire. St. Martin's Griffin. p. 41. ISBN 978-0-312-16985-5. The context is a discussion of the social habits of the early North American colonists.
  15. ↑ Benjamin Rush (1812) Medical Inquires and Observations upon the Diseases of the Mind, page 347, link from کالج دیکنسون
  16. ↑ E.H. Hare (1962) Masturbatory Insanity: The History of an Idea, Journal of Mental Science 108:4 (issue #452)
  17. ↑ William Dufty (1975) Sugar Blues, pages 65,6
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ Ellen G. White (1870). Solemn Appeal, A. The Seventh-day Adventist Publishing Association.
  19. ↑ Kellogg, J.H. (1888). "Treatment for Self-Abuse and Its Effects". Plain Facts for Old and Young. Burlington, Iowa: F. Segner & Co. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |coauthors= (help)کتاب الکترونیکی رایگان Plain Facts for Old and Young (1881 edition) در پروژهٔ گوتنبرگ
  20. ↑ Whitaker, Brian (2006-02-03). "Seminal questions". The Guardian. London. Retrieved 15 March 2010.
  21. ↑ "The Ritual of Circumcision". Noharmm.org. 2004-02-20. Retrieved 2014-08-25.
  22. ↑ Stengers and van Neck. Masturbation.
  23. ↑ Surgical Appliance
  24. ↑ Zilbergeld, Bernie (1999). The new male sexuality. Bantam Books. p. 71. ISBN 0-316-98792-1.
  25. ↑ Thomas H. Ollendick; Carolyn S. Schroeder (6 December 2012). "Masturbation". Encyclopedia of Clinical Child and Pediatric Psychology. Boston, MA: Springer Science & Business Media. p. 359. ISBN 978-1-4615-0107-7. OCLC 913623298. These are some of the darkest pages of religious and medical history.
  26. ↑ Rachel P. Maines (1999). The Technology of Orgasm: "Hysteria", the Vibrator, and Women's Sexual Satisfaction. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-6646-4.
  27. ↑ "Burghers, Burglars, and Masturbators: The Sovereign Spender in the Age of Consumerism". Retrieved 15 March 2010.
  28. ↑ Jean Stengers, Anne van Neck (2001). Masturbation: the history of a great terror. Palgrave Macmillan. ISBN 0-312-22443-5.{{cite book}}: نگهداری یادکرد:استفاده از پارامتر نویسندگان (link)
  29. ↑ David J. Ley (10 July 2014). The Myth of Sex Addiction. Rowman & Littlefield. p. 12. ISBN 978-1-4422-1305-0.
  30. ↑ Planned Parenthood Federation of America (March 2003). "Masturbation: From myth to sexual health". Contemporary Sexuality. Mount Vernon, IA: American Association of Sex Educators, Counselors, and Therapists. 37 (3): v. ISSN 1094-5725. OCLC 37229308. Finally, the American medical community pronounced masturbation as normal in 1972 American Medical Association publication, Human Sexuality (Rowan, 2000).
  31. ↑ Patton, Michael S. (June 1985). "Masturbation from Judaism to Victorianism". Journal of Religion and Health. Springer Netherlands. 24 (2): 133–146. doi:10.1007/BF01532257. ISSN 0022-4197. Retrieved 12 November 2011. Social change in attitudes toward masturbation has occurred at the professional level only since 1960 and at the popular level since 1970. [133] ... onanism and masturbation erroneously became synonymous... [134] ... there is no legislation in the Bible pertaining to masturbation. [135]
  32. ↑ Jack Boulware (9 May 2000). "Sex educator says most people masturbate". Salon.com. Retrieved 27 August 2014. apud "Masturbation: Current medical opinions". Ontario Consultants on Religious Tolerance. Retrieved 27 August 2014.
  33. ↑ Ornella Moscucci, "Male masturbation and the offending prepuce," at: http://www.cirp.org/library/history/moscucci/ (It is an excerpt from "Sexualities in Victorian Britain.") apud Masturbation: Current medical opinions Ontario Consultants on Religious Tolerance. New URL: http://sites.google.com/site/completebaby/repression
  34. ↑ Szasz, Thomas S. (1974) [1973]. "Sex". The Second Sin. London: Routledge & Kegan Paul Ltd. p. 10. ISBN 0-7100-7757-2. Retrieved 30 June 2011. Masturbation: the primary sexual activity of mankind. In the nineteenth century it was a disease; in the twentieth, it's a cure.
  35. ↑ Michel Foucault (1990). Politics, philosophy, culture: interviews and other writings, 1977-1984. Routledge. p. 9. ISBN 0-415-90149-9.
  36. ↑ Home " Resources " General Articles Question of the Week. "JackinLibrary: Joycelyn Elders". Jackinworld.com. Retrieved 2014-08-25.
  37. ↑ Welsh, James (2006-02-02). "Channel 4 'abandons' "wank week"". دیجیتال اسپای. Retrieved 2007-11-02.
  38. ↑ Laqueur, Thomas W. "Solitary Sex | The MIT Press". Mitpress.mit.edu. Retrieved 2014-08-25.
  39. ↑ "Masturbation: The History of a Great Terror: Jean Stengers, Anne Van Neck, Kathryn Hoffmann: 9780312224431: Amazon.com: Books". Amazon.com. 2001-07-06. Retrieved 2014-08-25.
  40. ↑ "The Big Book of Masturbation: From Angst to Zeal: Martha Cornog: 9780940208292: Amazon.com: Books". Amazon.com. 2003-05-01. Retrieved 2014-08-25.
  41. ↑ Solitary Pleasures: The Historical, Literary, and Artistic Discourses of ... - Google Books. 2005-04-01. Retrieved 2014-08-25 – via گوگل بوکس.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خودارضایی در تاریخ موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خودارضایی_در_تاریخ&oldid=18263027»