نوزیستی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویژگی پیوندهای پیشنهادی: ۱۰ پیوند افزوده شد.
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
ابرابزار
خط ۱: خط ۱:
{{زمان‌بندی ساده زمین‌شناسی}}
{{زمان‌بندی ساده زمین‌شناسی}}
'''نوزیستی''' یا '''سِنوزوئیک''' {{به انگلیسی|Cenozoic}} یکی از دوران‌های تاریخ زیستی زمین است. این دوران، [[تاریخ زمین]] را از پایان [[کرتاسه]] تا زمان حاضر در بر می‌گیرد و حدوداً ۶۶٫۵ میلیون سال طول کشیده‌است. دوران نوزیستی، تقریباً کمی بیشتر از یک‌سوم دوران دوم و حدود یک‌ششم دوران اول است و کوتاهترین [[دوران (زمین‌شناسی)|دوران زمین‌شناسی]] نامیده می‌شود.
'''نوزیستی''' یا '''سِنوزوئیک''' {{به انگلیسی|Cenozoic}} یکی از دوران‌های تاریخ زیستی زمین است. این دوران، [[تاریخ زمین]] را از پایان [[کرتاسه]] تا زمان حاضر در بر می‌گیرد و حدوداً ۶۶٫۵ میلیون سال طول کشیده‌است. دوران نوزیستی، تقریباً کمی بیشتر از یک‌سوم دوران دوم و حدود یک‌ششم دوران اول است و کوتاه‌ترین [[دوران (زمین‌شناسی)|دوران زمین‌شناسی]] نامیده می‌شود به طوری که حداکثر ضخامت رسوبات آن به ۳۰ کیلومتر می‌رسد. جانوران و گیاهان در این دوران تقریباً شبیه دنیای کنونی شدند و گسترش و شکوفایی فوق‌العاده مربوط به گیاهان [[گیاهان گل‌دار|نهان‌دانه]] و [[تک‌لپه‌ای‌ها|تک‌لپه‌ای]] است.<ref>شفقی، سیروس: جغرافیای اصفهان. اصفهان: انتشارات دانشگاه اصفهان (شماره ۳۲۴). ویرایش دوم، ۱۳۸۱ خورشیدی. ص۲۷.</ref>


به نظر می‌رسد در پایان میانه‌زیستی پوسته اقیانوسی موجود بین آفریقا و آسیا حداکثر فعالیت خود را انجام داده و پس از آن فعالیت مهمی نداشته‌است، زیرا مجموعه‌های افیولیتی جایگزین شده و رسوبات تخریبی کم‌عمر پالئوسن-ائوسن با دگرشیبی، آن‌ها را پوشانده‌است. در طول دوران نوزیستی، فعالیت [[کوهزایی]] آلپی به حداکثر خود رسیده‌است؛ به‌طوری‌که ۳/۲ آن در این دوران روی داده‌است.
در طول دوران نوزیستی، فعالیت [[کوهزایی]] آلپی به حداکثر خود رسیده‌است؛ به‌طوری‌که ۳/۲ آن در این دوران روی داده‌است. دوران نوزیستی به دو دوره [[ترشیاری]] و [[کواترنری]] تقسیم می‌شود. دوره کواترنری از حدود ۲ میلیون سال قبل آغاز شده و اکنون نیز ادامه دارد. فعالیت [[زمین‌ساخت|زمین‌ساختی]] در این دوران افزایش یافته که نتیجه آن به وجود آمدن رشته‌کوه‌هایی مثل [[هیمالیا]]، [[البرز]]، [[زاگرس]]، [[آند (رشته‌کوه)|آند]] و [[آلپ]] است.

دوران نوزیستی به دو دوره [[ترشیاری]] و [[کواترنری]] تقسیم می‌شود. در دوره ترشیاری برخاستن رشته‌کوه‌های آلپی و آغاز فرسایش آن‌ها صورت گرفت. به همین دلیل رسوبات آواری در مناطق پر جنب و جوش اهمیت زیادی داشته و در حالی که در مناطق ثابت رسوبات کربناته فراوان‌ترند.<ref>شفقی، سیروس: جغرافیای اصفهان. ص۲۷.</ref>

دوره کواترنری از حدود ۲ میلیون سال قبل آغاز شده و اکنون نیز ادامه دارد. فعالیت [[زمین‌ساخت|زمین‌ساختی]] در این دوران افزایش یافته که نتیجه آن به وجود آمدن رشته‌کوه‌هایی مثل [[هیمالیا]]، [[البرز]]، [[زاگرس]]، [[آند (رشته‌کوه)|آند]] و [[آلپ]] است.


انقراض بسیاری از گروه‌های [[دوکمانان|دوکمانی]] ازجمله [[دایناسور]]های بی‌پرواز، [[نزدیک‌سوسمارسانان]] و [[خزندگان بال‌دار]] به پستانداران و پرندگان فرصت داد تا به گونه‌های بسیاری تقسیم شده و جمعیت غالب جانوری در جهان شوند. مهم‌ترین حادثه این دوران، گسترش و تنوع [[پستانداران]] است و به همین علت این دوران را دوره پستانداران نیز می‌گویند. از دلایل عمده ازدیاد آن‌ها می‌توان وجود منابع فراوان و سازش با محیط ذکر کرد. نومولیت‌ها که انواعی از [[آغازیان]] و از گروه [[روزن‌داران]] بودند؛ از [[سنگواره]]‌های راهنمای مهم اوایل دوران نوزیستی به‌شمار می‌آیند.
انقراض بسیاری از گروه‌های [[دوکمانان|دوکمانی]] ازجمله [[دایناسور]]های بی‌پرواز، [[نزدیک‌سوسمارسانان]] و [[خزندگان بال‌دار]] به پستانداران و پرندگان فرصت داد تا به گونه‌های بسیاری تقسیم شده و جمعیت غالب جانوری در جهان شوند. مهم‌ترین حادثه این دوران، گسترش و تنوع [[پستانداران]] است و به همین علت این دوران را دوره پستانداران نیز می‌گویند. از دلایل عمده ازدیاد آن‌ها می‌توان وجود منابع فراوان و سازش با محیط ذکر کرد. نومولیت‌ها که انواعی از [[آغازیان]] و از گروه [[روزن‌داران]] بودند؛ از [[سنگواره]]‌های راهنمای مهم اوایل دوران نوزیستی به‌شمار می‌آیند.
خط ۱۸: خط ۲۲:
* اطلاعات عمومی ۲۰۰۰ پیام نوین. حیدری سید جمال. جلد اول.
* اطلاعات عمومی ۲۰۰۰ پیام نوین. حیدری سید جمال. جلد اول.
* After the Dinosaurs: The Age of Mammals, by Donald R. Prothero, Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 2006. {{ISBN|978-0-253-34733-6|en}}
* After the Dinosaurs: The Age of Mammals, by Donald R. Prothero, Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 2006. {{ISBN|978-0-253-34733-6|en}}
{{پانویس}}


{{تاریخ زمین‌شناختی|پیدازیستی|نوزیستی}}
{{تاریخ زمین‌شناختی|پیدازیستی|نوزیستی}}
خط ۲۵: خط ۳۰:
{{زیست-خرد}}
{{زیست-خرد}}


[[رده:نوزیستی]]
[[رده:نوزیستی| ]]
[[رده:تاریخ زمین‌شناختی زمین]]
[[رده:تاریخ زمین‌شناختی زمین]]
[[رده:دوران‌های زمین‌شناسی]]
[[رده:دوران‌های زمین‌شناسی]]

نسخهٔ ‏۲۰ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۴۷

زمان‌بندی زمین‌شناسی
 پیدازیستی (فانروزوئیک)   نوزیستی (سنوزوئیک)  کواترنری
نئوژن
پالئوژن
 میانه‌زیستی (مزوزوئیک)  کرتاسه
ژوراسیک
تریاس
 دیرینه‌زیستی (پالئوزوئیک)  پرمین
کربونیفر
دوونین
سیلورین
اردویسین
کامبرین
 نهان‌زیستی  (پرکامبرین) پیشین‌زیستی (پروتروزوئیک)
نخست‌زیستی (آرکئن)
پیشازیستی (هادئن)

نوزیستی یا سِنوزوئیک (به انگلیسی: Cenozoic) یکی از دوران‌های تاریخ زیستی زمین است. این دوران، تاریخ زمین را از پایان کرتاسه تا زمان حاضر در بر می‌گیرد و حدوداً ۶۶٫۵ میلیون سال طول کشیده‌است. دوران نوزیستی، تقریباً کمی بیشتر از یک‌سوم دوران دوم و حدود یک‌ششم دوران اول است و کوتاه‌ترین دوران زمین‌شناسی نامیده می‌شود به طوری که حداکثر ضخامت رسوبات آن به ۳۰ کیلومتر می‌رسد. جانوران و گیاهان در این دوران تقریباً شبیه دنیای کنونی شدند و گسترش و شکوفایی فوق‌العاده مربوط به گیاهان نهان‌دانه و تک‌لپه‌ای است.[۱]

به نظر می‌رسد در پایان میانه‌زیستی پوسته اقیانوسی موجود بین آفریقا و آسیا حداکثر فعالیت خود را انجام داده و پس از آن فعالیت مهمی نداشته‌است، زیرا مجموعه‌های افیولیتی جایگزین شده و رسوبات تخریبی کم‌عمر پالئوسن-ائوسن با دگرشیبی، آن‌ها را پوشانده‌است. در طول دوران نوزیستی، فعالیت کوهزایی آلپی به حداکثر خود رسیده‌است؛ به‌طوری‌که ۳/۲ آن در این دوران روی داده‌است.

دوران نوزیستی به دو دوره ترشیاری و کواترنری تقسیم می‌شود. در دوره ترشیاری برخاستن رشته‌کوه‌های آلپی و آغاز فرسایش آن‌ها صورت گرفت. به همین دلیل رسوبات آواری در مناطق پر جنب و جوش اهمیت زیادی داشته و در حالی که در مناطق ثابت رسوبات کربناته فراوان‌ترند.[۲]

دوره کواترنری از حدود ۲ میلیون سال قبل آغاز شده و اکنون نیز ادامه دارد. فعالیت زمین‌ساختی در این دوران افزایش یافته که نتیجه آن به وجود آمدن رشته‌کوه‌هایی مثل هیمالیا، البرز، زاگرس، آند و آلپ است.

انقراض بسیاری از گروه‌های دوکمانی ازجمله دایناسورهای بی‌پرواز، نزدیک‌سوسمارسانان و خزندگان بال‌دار به پستانداران و پرندگان فرصت داد تا به گونه‌های بسیاری تقسیم شده و جمعیت غالب جانوری در جهان شوند. مهم‌ترین حادثه این دوران، گسترش و تنوع پستانداران است و به همین علت این دوران را دوره پستانداران نیز می‌گویند. از دلایل عمده ازدیاد آن‌ها می‌توان وجود منابع فراوان و سازش با محیط ذکر کرد. نومولیت‌ها که انواعی از آغازیان و از گروه روزن‌داران بودند؛ از سنگواره‌های راهنمای مهم اوایل دوران نوزیستی به‌شمار می‌آیند.

در دوره کواترنری با ظهور یخبندان عظیم در سطح زمین مشخص می‌شود که باعث تغییرات شدید آب و هوایی و انقراض بعضی جانوران و ظهور انواع دیگر شده‌است. در این دوران انسان پا به عرصه وجود نهاد و گیاهان و جانوران امروزی به وجود آمدند.

زیربخش‌ها

چینه‌دوران/
دوران
سامانه/
دوره
ردیف/
دور
میلیون سال پیش
نوزیستی کواترنری هولوسن ۰ - ۰٬۰۱۱۷
پلیستوسن ۰٬۰۱۱۷ - ۲٬۵۸۸
نئوژن پلیوسن ۲٬۵۸۸ - ۵٬۳۳۳
میوسن ۵٬۳۳۳ - ۲۳٬۰۳
پالئوژن الیگوسن ۲۳٬۰۳ - ۳۳٬۹
ائوسن ۳۳٬۹ - ۵۶٬۰
پالئوسن ۵۶٬۰ - ۶۵٬۵
میانه‌زیستی کرتاسه پسین پیش از آن

دوران نوزیستی به سه دوره پالئوژن، نئوژن و کواترنری تقسیم می‌شود. دوره‌های پالئوژن و نئوژن را روی هم دوره ترشیاری نیز می‌گویند.

پالئوژن شامل پالئوسن، ائوسن و الیگوسن و جمعاً به مدت ۴۰ میلیون سال است. نئوژن شامل میوسن و پلیوسن و جمعاً به مدت ۲۸ میلیون سال است. کواترنری نیز شامل پلیوستوسن و هولوسن و جمعاً به مدت ۲ میلیون سال است.

منابع

  • اطلاعات عمومی ۲۰۰۰ پیام نوین. حیدری سید جمال. جلد اول.
  • After the Dinosaurs: The Age of Mammals, by Donald R. Prothero, Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 2006. ISBN 978-0-253-34733-6
  1. شفقی، سیروس: جغرافیای اصفهان. اصفهان: انتشارات دانشگاه اصفهان (شماره ۳۲۴). ویرایش دوم، ۱۳۸۱ خورشیدی. ص۲۷.
  2. شفقی، سیروس: جغرافیای اصفهان. ص۲۷.