ریگودا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{جنبههای عملی هندوئیسم}}+تمیز (۸.۸) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Rigveda MS2097.jpg|بندانگشتی|چپ|235px|یک دستنوشته ریگودا از سدهٔ نوزده به خط [[دواناگاری]].]] |
[[پرونده:Rigveda MS2097.jpg|بندانگشتی|چپ|235px|یک دستنوشته ریگودا از سدهٔ نوزده به خط [[دواناگاری]].]] |
||
'''ریگودا''' {{به سانسکریت|ऋग्वेद ṛgveda}} مجموعهای از اشعار و سرودهای مذهبی [[هند|هندی]] به زبان [[سانسکریت ودایی]] است و یکی از چهار متن اصلی در مجموعهٔ |
'''ریگودا''' {{به سانسکریت|ऋग्वेद ṛgveda}} مجموعهای از اشعار و سرودهای مذهبی [[هند|هندی]] به زبان [[سانسکریت ودایی]] است و یکی از چهار متن اصلی در مجموعهٔ شنودههای ([[شروتی]]) مقدس [[هندوئیسم]] یعنی [[وداها]] و کهنترین بخش آن است که احتمالاً حدود سالهای ۱۷۰۰ تا ۱۱۰۰ پیش از میلاد در منطقهٔ شمال باختری شبهقاره هند تألیف شده است. ریگودا از کهنترین متون به [[زبانهای هندواروپایی]] است و از نظر زبانشناسی و محتوایی پیوند نزدیکی با [[اوستا]] دارد. این کتاب شامل ۱۰۱۷ قطعه شعر و ۱۰۵۰۰ بیت است و برخی از بیتهای آن امروزه نیز در دعاهای مراسم دینی هندو استفاده میشود و به این خاطر این متن یکی از کهنترین نوشتههای بشری است که هنوز کاربرد دارد. |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
* B. van Nooten and G. Holland, Rig Veda. A metrically restored text. Cambridge: Harvard Oriental Series 1994 |
* B. van Nooten and G. Holland, Rig Veda. A metrically restored text. Cambridge: Harvard Oriental Series 1994 |
||
{{ |
{{آیین هندو|متون}} |
||
{{جنبههای عملی هندوئیسم}} |
|||
[[رده:هند]] |
|||
[[رده:هندوگرایی]] |
[[رده:هندوگرایی]] |
||
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۲۰:۰۲
ریگودا (به سانسکریت: ऋग्वेद ṛgveda) مجموعهای از اشعار و سرودهای مذهبی هندی به زبان سانسکریت ودایی است و یکی از چهار متن اصلی در مجموعهٔ شنودههای (شروتی) مقدس هندوئیسم یعنی وداها و کهنترین بخش آن است که احتمالاً حدود سالهای ۱۷۰۰ تا ۱۱۰۰ پیش از میلاد در منطقهٔ شمال باختری شبهقاره هند تألیف شده است. ریگودا از کهنترین متون به زبانهای هندواروپایی است و از نظر زبانشناسی و محتوایی پیوند نزدیکی با اوستا دارد. این کتاب شامل ۱۰۱۷ قطعه شعر و ۱۰۵۰۰ بیت است و برخی از بیتهای آن امروزه نیز در دعاهای مراسم دینی هندو استفاده میشود و به این خاطر این متن یکی از کهنترین نوشتههای بشری است که هنوز کاربرد دارد.
منابع
- پیس مالوری (۱۳۷۰)، سه گفتار درباره آریاییان، ترجمهٔ مسعود رجبنیا، تهران: یزدان، ص. ۱۱۱
- عباس قدیانی (۱۳۷۸)، تاریخ، فرهنگ و تمدن ایران در دوره آریاها، تهران: فرهنگ مکتوب، ص. ۳۸۸ پارامتر
|چاپ=
اضافه است (کمک) - B. van Nooten and G. Holland, Rig Veda. A metrically restored text. Cambridge: Harvard Oriental Series 1994