سفرنامه

سفرنامه‌نویسی یکی از سبک‌های ادبی است که در آن شخصی که به سرزمین‌های دیگر سفر کرده، دیده‌ها، شنیده‌ها، تجربیات، رخدادها و احساساتش را درباره آن سرزمین‌ها برای آگاه کردن دیگران در قالب کتابی می‌نویسد.بیشترین سفرنامه‌ها از ماموران سیاسی بر جای مانده است.

سفرنامه‌های معروف

ایرانی

• سفرنامه ناصرخسرو
• سفرنامه حاجی سیاح محلاتی
• سفرنامه حاج ایاز خان قشقایی
• سفرنامه محمدعلی معین‌السلطنه
• سفرنامه میرزا صالح شیرازی
• سفرنامه خوزستان رضا پهلوی
• سفرنامه برادران امیدوار
• سیاحتنامه ابراهیم‌بیگ
• سفرنامه عبداللطیف موسوی شوشتری
• سفرنامه علی‌خان امین‌الدوله
• سفرنامه ابن بطوطه

غیر ایرانی

• سفرنامه مارکوپولو
• سفرنامه پیترو دلاواله
• سفرنامه ژان باتیست تاورنیه
• سفرنامه ماژلان
• سفرنامه ژان دیولافوا
• سفرنامه ابن بطوطه
• سفرنامه ابن فضلان
• سفرنامه ژان شاردن
• سفرنامه فرد ریچاردز
• سفرنامه کلاویخو
• سفرنامه کارری

سفرنامه نویسان معاصر ایرانی

• وب سایت دکتر محمدعلی ندوشن
• دکتر منوچهر ستوده

پیوند به بیرون

• [۱]
• [۲]
• [۳]

سفرنامه های انگلیسی ها به ایران،نویسنده : سردنیس رایت ترجمه: دکتر عبدالرضا هوشنگ مهدوی

جستارهای وابسته

• سفرنامه نویسان ایرانی و غرب
• سفرنامه نویسان انگلیسی و ایران
• اسناد نام خلیج فارس، میراثی کهن و جاودان

منابع

• Best, Otto F. (۱۹۷۶): Handbuch literarischer Fachbegriffe. Definitionen und Beispiele. Frankfurt am Main ۱۹۷۶.