شهرام فسازاده
| شهرام فسازاده | |
|---|---|
| زاده | ۱۳ بهمن ۱۳۳۲تهران |
| ژانر | موسیقی کلاسیک ایرانیموسیقی کلاسیکموسیقی پاپ |
| ساز(ها) | ویلنسهتارسنتورتمبکفلوت |
| سازهای اصلی | |
| ویلن | |
| استاد(ها) | رحمت‌الله بدیعیاسماعیل مهرتاشروبن طهماسیانفریدون ناصریفرهاد فخرالدینیمحمدسعید شریفیان |
شهرام فسازاده (زادهٔ ۱۳ بهمن ۱۳۳۲ در تهران) موسیقی‌دان و نوازندهٔ ویلن اهل ایران است.[۱][۲]
زندگی هنری
[ویرایش]شهرام فسازاده در ۱۳ بهمن ۱۳۳۲ در تهران متولد شد. پدرش با نواختن فلوت و تمبک آشنا بود و به همین سبب از ۵ سالگی نواختن فلوت و تمبک را آغاز کرد. پس از آن به ساز ویلن گرایش پیدا نمود و در ۱۴ سالگی به هنرستان عالی موسیقی راه یافت و به مدت ۵ سال تحت نظر رحمت‌الله بدیعی، فراگیری ویلن را ادامه داد.[۳] در آن هنگام به کلاس‌های جامعهٔ باربد نیز وارد شد و نزد اسماعیل مهرتاش، ردیف و تصنیفهای قدیمی را آموخت. او از ۱۷ سالگی فراگیری موسیقی کلاسیک را آغاز نمود و به مدت ۷ سال نزد روبن طهماسیان، نواختن ویلن کلاسیک را پی گرفت. وی همچنین نواختن پیانو و سلفژ را نزد «شکوه شهرستانی» و تئوری موسیقی و هارمونی را نزد فریدون ناصری آموخت.[۴]
او غیر از نوازندگی ویلن، با نواختن سه‌تار و تمبک نیز آشنایی دارد و مدتی نیز نزد فرامرز پایور، سنتورنوازی را فراگرفت.[۵] از دیگر استادان او می‌توان به: فرهاد فخرالدینی، سعید شریفیان و ژرژ مارتوسیان اشاره کرد. شهرام فسازاده در سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷، به مدت ۲ سال در انگلستان و تحت نظر «ویلیامز» که از نوازندگان ارکستر سمفونیک لندن بود، آموخته‌های خود را در زمینهٔ نوازندگی ویلن تکمیل نمود. پس از آن به ایران بازگشت و به آموزش شاگردان خود پرداخت. او در سال ۱۳۷۷ به آمریکا مهاجرت نمود و به فعالیت‌های هنری خود ادامه داد. شهرام فسازاده حدود ۲ سال با ارکستر سمفونیک «سنفراندو» و ارکستر سمفونیک «لانگ بیچ»، به عنوان نوازندهٔ ویلن اول و دوم همکاری داشت. وی با هنرمندانی نظیر: گلوریا روحانی، اکبر گلپایگانی، هایده، مهستی، حمیرا، ستار، محمود محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، ایرج، الهام و … همکاری داشته[۶] و ارکستر رودکی را در لس آنجلس رهبری کرده‌است.[۷]
وی کنسرت‌هایی را نیز در کشورهای انگلستان و فرانسه به اجرا گذاشته و چندین قطعه برای ارکستر و همچنین پیش‌درآمد و رنگ در دستگاهای مختلف موسیقی ایرانی آهنگسازی و اجرا نموده‌است.[۴][۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ نصیری‌فر، حبیب‌الله (۱۳۸۳). مردان موسیقی سنتی و نوین ایران. تهران: نگاه.
- ↑ «معروف‌ترین نوازندگان ویولن ایران». پارسینه. ۳ بهمن ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۹.
- ↑ «رحمت‌الله بدیعی: تجویدی چیز دیگری بود». گفتگوی هارمونیک. ۲۳ شهریور ۱۳۹۸.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «شهرام فسازاده». راسخون. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۹.
- ↑ «شهرام فسازاده». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در 19 اكتبر 2019. دریافت‌شده در 29 ژوئن 2020. تاریخ وارد شده در
|archive-date=را بررسی کنید (کمک) - ↑ «با شهرام فسازاده هنرمند توانا و نوازنده چیره‌دست ویلن». مجلهٔ جوانان. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۹.
- ↑ لندن، کیهان (۲۰۱۵-۱۱-۰۶). «درخارج از کشور، موسیقی ایرانی مغلوب جاز و پاپ شده». کیهان لندن. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۹.