بلندگو
بلندگو یا اسپیکر (Speaker)، وسیله‌ای است که انرژی الکتریکی را به صدا تبدیل می‌کند. از بلندگو به همراه تقویت‌کننده، برای بلندتر کردن صدا استفاده می‌شود.
واژه بلندگو ممکن است تنها به یک مبدّل یا به سیستمی شامل چندین تقویت‌کننده و همچنین دیگر قطعات الکترونیکی گفته شود.
بلندگو بخشی اساسی از هر سیستم صوتی است و معمولاً تفاوت کیفیت در سیستم‌های صوتی، بیشتر ناشی از این بخش است و بیشترین اعوجاج در صدا در این بخش صورت می‌گیرد.
تاریخچه
[ویرایش]یوهان فیلیپ رایس یک بلندگوی الکتریکی را در سال ۱۸۶۳ در تلفن خود نصب کرد که قادر بود صدایی واضح تولید کند.
باند یا بلندگو
[ویرایش]در ایران به بلندگویی که درون باکس قرار می‌گیرد اصطلاحاً «باند» می‌گویند و مشخص نیست که این اصطلاح با چه منظوری انتخاب شده‌است. شاید به این خاطر است که یک «باند» مجموعه ای است شامل یک یا چند بلندگو، کراس اور (مدار تطبیق دهنده و تفکیک‌کننده فرکانس‌های صدا)، باکس یا جعبه بلندگو و مواد عایق مختلف که می‌تواند شامل مواد جذب‌کننده یا دیواره‌های مختلف تفکیک‌کننده داخل کابین باشد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]- آمپلی فایر (تقویت‌کننده الکترونیکی)
- بلندگوی رایانه
- بلندگو دستی
- اسپیکر بلوتوث
- مانیتور استودیو
- سیم بلندگو
- بلندگوی بی‌سیم
- بلندگوي شيپوري
- بلندگوي لسلي
- بلندگوي هوشمند
- بلندگوی میان-سطح
منابع
[ویرایش]مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Loudspeaker». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ مارس ۲۰۰۹. [۱]
- ↑ «آموزش تعمیر اسپیکر». iFixit فارسی.