گون‌چوگو بکجه

پادشاه گان چوگو سیزدهمین پادشاه باکجه یکی از سه امپراتوری کره بود او پسر یازدهمین پادشاه باکجه پادشاه بیریو بود.

امپراتور گیئون چوگو یا بویوگو فرزند یازدهمین امپراتور بکجه بیرو بود که در یک کش و قوس عجیب در حالی که یک تبعیدی و ترد شده بود مقام ولیعهدی را از برادر خود غصب کرد و این بعدها موجب مرگ ۳ برادر ناتنی و مادرش گردید.

گسترش قلمرو

گیون چُوگُو با جذب نوادگان امپراتور مایو آخرین امپراتور بویو شرقی به نوعی به ستیزه چهارصد ساله قبایل بکجه برای کسب قدرت پایان داد. او موفق شد به نوعی دیکتاتوری را جایگزین دموکراسی نماید و آپارتاید فرهنگی و قومی را نیز به کل از میان بردارد. فتح ۵۴ ایالت ماهان، به زانو درآوردن شیلا و فتح لیاکسی و حمله به گوگوریو و فتح پیونگ یانگ از بزرگترین اقدامات او بوده است. ضمن اینکه برای نخستین بار تاریخ ۴۰۰ ساله باکجه در زمان او نوشته شد. او قدرتمندترین پادشاه بکجه بوده است. او با حمله به باقی‌مانده‌های متحدین ماهان و با ازدواج با دختر قبیلهٔ ژین و دختر ارباب وایری گونگ بر قدرت خود افزود. امپراتور گیون چوگودر وصیت خود گفته:مردم را متحد کنید و با این نیروی متحد وارد دنیا شوید

مرگ

او در سال ۳۷۵ مرد و حکومت به ولیعهد گان گاسو رسید.

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی
• ام بی سی
• کا بی اس
• میثم پاپی مطلق، تاریخ بکجه در پردهٔ تاریخ.