زیردریایی هسته‌ای
زیردریایی هسته‌ای نوعی زیردریایی است که نیروی پیشرانه آن را یک نیروگاه هسته‌ای تولید می‌کند. این زیردریایی‌ها معمولاً به موشک‌های تهاجمی بالستیک و کروز با کلاهک هسته‌ای مجهز می‌شوند و از مهمترین ابزارهای بازدارندگی هسته‌ای به شمار می‌روند. پنهان بودن تقریباً کامل این زیردریایی‌ها از دید دشمن باعث می‌شود تا از هرگونه حمله پیشدستانه در امان باشند و اصل «نابودی متقابل» در صورت آغاز جنگ هسته‌ای را تضمین کنند.[۲]
مهمترین مزیت این زیردریایی‌ها نسبت به زیردریایی‌های متعارف ـ دیزلی-الکتریکی ـ این است که چون انرژی هسته‌ای نیازی به هوا ندارد دیگر لازم نیست زیردریایی برای هواگیری به روی آب بیاید. همچنین نیروگاه هسته‌ای این زیردریایی‌ها برای سال‌ها و گاهی تا پایان عمر خود نیازی به سوخت‌گیری مجدد ندارند. این باعث می‌شود تا این زیردریایی‌ها قادر باشند برای زمان بسیار طولانی در داخل آب مانده و اینگونه خود را از دید دشمن پنهان نگاه دارند. با این حال هزینه بسیار بالای تکنولوژی هسته‌ای باعث شده تا فقط شش کشور ایالات متحده آمریکا، روسیه، بریتانیا، فرانسه، چین و هند این زیردریایی‌ها را در نیروی دریایی خود به کار گیرند.
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
پانویس
منابع
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ زیردریایی هسته‌ای موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |