تریتیوم
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
 | |
| عمومی | |
|---|---|
| نماد | ۳H |
| نام‌ها | تریتیوم، H-۳، tritium, triton |
| پروتون‌ها | ۱ |
| نوترون‌ها | ۲ |
| اطلاعات هسته | |
| فراوانی طبیعی | trace |
| نیمه‌عمر | ۱۲٫۳۲ years |
| محصولات واپاشی | ۳He |
| جرم ایزوتوپ | ۳٫۰۱۶۰۴۹۲ u |
| اسپین | 1⁄2 |
| انرژی مازاد | ۱۴٬۹۴۹٫۷۹۴± ۰٫۰۰۱ keV |
| انرژی بستگی | ۸٬۴۸۱٫۸۲۱± ۰٫۰۰۴ keV |
| حالت‌های واپاشی | |
| حالت واپاشی | انرژی واپاشی (MeV) |
| واپاشی بتا | ۰٫۰۱۸۵۹۰ |
| ایزوتوپ‌های هیدروژن جدول کامل نوکلیدها | |
تریتیوم (به انگلیسی: Tritium) به ایزوتوپی از هیدروژن می‌گویند که عدد جرمی در آن ۳ است یعنی ۱ پروتون و دو نوترون که طبق قاعده پاولی باید رادیواکتیو باشد و همین‌طور نیز هست. تریتیوم که با نماد T یا ۳H است، به عنوان هیدروژن۳ یک ایزوتوپ پرتوزای هیدروژن است.
نیمه عمرش ۸±۴۵۰۰ روز و جرمش ۳٫۰۱۶۰۴۹۲ واحد اتمی است و در آزمایشگاه با دمای بسیار بالا تولید می‌شود.
نحوه فروپاش[ویرایش]
هستهٔ تریتیوم در واکنش فروپاشی بتا به هستهٔ هلیوم-۳ تبدیل شده و یک الکترون و یک پادنوترینوی الکترون آزاد می‌کند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |