دیوید کامرون
لرد کامرون از چیپینگ نورتون | |
---|---|
وزیر امور خارجه، امور مشترکالمنافع و توسعه | |
دوره مسئولیت ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳ – ۵ ژوئیه ۲۰۲۴ | |
نخستوزیر | ریشی سوناک |
قائممقام | اندرو میچل (۲۰۲۴–تاکنون) |
پس از | جیمز کلورلی |
پیش از | دیوید لمی |
پنجاه و سومین نخستوزیر بریتانیا | |
دوره مسئولیت ۱۱ مه ۲۰۱۰ – ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۶ | |
پادشاه | الیزابت دوم |
معاون نخستوزیر | نیک کلگ (۲۰۱۰–۲۰۱۵) |
وزیر اول | |
پس از | گوردون براون |
پیش از | ترزا می |
رهبر اپوزوسیون بریتانیا | |
دوره مسئولیت ۶ دسامبر ۲۰۰۵ – ۱۱ مه ۲۰۱۰ | |
پادشاه | الیزابت دوم |
نخستوزیر | |
قائممقام | ویلیام هیگ |
پس از | مایکل هوارد |
پیش از | هریت هارمن |
رهبر حزب محافظهکار بریتانیا | |
دوره مسئولیت ۶ دسامبر ۲۰۰۵ – ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۶ | |
پس از | مایکل هوارد |
پیش از | ترزا می |
اطلاعات شخصی | |
زاده | دیوید ویلیام دانِلد کامرون ۹ اکتبر ۱۹۶۶ (۵۸ سال) ماریلبون، لندن، انگلستان |
حزب سیاسی | محافظهکار |
همسر(ان) | سامانتا شفیلد (ا. ۱۹۹۴) |
فرزندان | ۴ |
محل تحصیل | کالج ایتنکالج بریزنوز، آکسفورد (کارشناسی ارشد هنر) |
امضا | |
وبگاه |
دیوید ویلیام دونالد کامرون، بارون کامرون از چیپینگ نورتون (به انگلیسی: David William Donald Cameron, Baron Cameron of Chipping Norton) (زادهٔ ۹ اکتبر ۱۹۶۶) یک سیاستمدار بریتانیایی است که از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴ بهعنوان وزیر خارجه بریتانیا فعالیت کرده است.[۱]. او پیشتر از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ بهعنوان پنجاه و سومین نخستوزیر بریتانیا و رهبر حزب محافظه کار خدمت کردهاست.
او در جریان تغییرات کابینه ریشی سونک، نخستوزیر برتانیا، بهگونه غیرمنتظرهای به دولت بازگشت و وزیر خارجه شد.[۲]
کامرون در دانشگاه آکسفورد در رشتهٔ فلسفه، علوم سیاسی و اقتصاد تحصیل کرد و مدرک کارشناسی (BA تراز اول افتخاری) خود را به دست آورد که بعدها به کارشناسی ارشد (MA) ارتقاء یافت.[۳] سپس به دپارتمان مطالعاتی محافظهکار پیوست و مشاور ویژهٔ نورمن لامونت و بعد از آن مایکل هوارد شد. او به مدت هفت سال رئیس امور حقوقی در انجمن کارلتون بود.
اولین دورهٔ نامزدی پارلمان در حوزهٔ انتخاباتی استافورد در انتخابات سراسری ۱۹۹۷ برای او به شکست انجامید اما کامرون در سال ۲۰۰۱ به عنوان عضو پارلمان از حوزه انتخاباتی آکسفوردشر از بخش ویتنی انتخاب شد. او دو سال بعد به عنوان سخنگوی مخالفان ترفیع رتبه پیدا کرد و خیلی زود، در جریان رقابت انتخابات سراسری ۲۰۰۵ رئیس هماهنگکنندهٔ سیاست حزب شد.
کامرون به عنوان یک کاندیدای جوان و میانهرو شناخته شد که مورد قبول رأیدهندگان جوان بود و در سال ۲۰۰۵ پیروز انتخابات رهبری حزب محافظه کار شد. رهبری زودهنگام او در حزب محافظه کار پیش افتادن در نظرسنجی رای را در برابر حزب کارگر تونی بلر که برای ده سال رتبهٔ اول آرا را به خود اختصاص داده بود ایجاد کرد. با وجود آن که محافظهکاران بعد از مدت کوتاهی هنگامی که گوردون براون نخستوزیر شد به عقب رانده شدند، تحت رهبری کامرون، در نظرسنجیها قاطعانه جلوتر از حزب کارگر قرار گرفته بودند. در انتخابات سراسری ۲۰۱۰ که در ۶ مه برگزار شد، محافظه کاران کرسیهای بیشتری را از آن خود کردند اما از آنجایی که به حد نصاب نرسیده بودند، موجب ایجاد پارلمان اقلیت و تعلیقی شد. در پی استعفای گوردون براون، کامرون جهت تشکیل ائتلاف با حزب لیبرال دموکرات به عنوان نخستوزیر منصوب شد.
دیوید کامرون، اولین نخستوزیر بریتانیا بود که در سال ۲۰۱۴ در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل با عالیترین مقام اجرایی ایران، حسن روحانی دیدار و در رابطه با عمده مسائل بین دو طرف از جمله حقوق بشر، انرژی هستهای و حوادث خاورمیانه گفتگو کرد. در سال ۲۰۱۵، وی مجدداً به نخستوزیری رسید و کابینه دوم خود را تشکیل داد.
در پی اعلام نتیجهٔ همهپرسی دربارهٔ خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، دیوید کامرون گفت از نخستوزیری بریتانیا کنارهگیری کرد.[۴]
دیوید کامرون جوانترین نخستوزیر بریتانیا در ۲۰۰ سال گذشته بودهاست.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ https://afintl.com/202311134715
- ↑ https://afintl.com/202311134715
- ↑ Rentoul, John (30 March 2011). "Origins of the Cameron-Balls Feud". The Independent (blog). London. Retrieved 4 April 2011.
- ↑ http://www.bbc.com/persian/world/2016/06/160624_l03_me_cameron
- ↑ «دیوید کامرون بریتانیا نخستوزیر شد؛ براون رفت». اسوشیتدپرس. ۱۱ مه ۲۰۱۰.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «David Cameron». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۵ فروردین ۱۳۸۹.
- شناسنامه دیوید کامرون، از سایت بیبیسی انگلیسی.
- دیوید کامرون
- اسناد پاناما
- اعضای پارلمان بریتانیا برای حوزههای انتخابیه انگلیسی
- اعضای شورای خصوصی بریتانیا
- افراد انگلیسی آلمانیتبار
- افراد انگلیسی اسکاتلندیتبار
- افراد انگلیسی ولزیتبار
- افراد زنده
- انگلیسیهای آلمانی-یهودیتبار
- انگلیکانهای اهل انگلستان
- انگلیکانهای سده ۲۰ (میلادی)
- اهالی لندن
- اهالی ماریلبون
- پادشاهیخواهان اهل بریتانیا
- پروتستانهای سده ۲۰ (میلادی)
- حزب محافظهکار (انگلستان)
- خاطرهنویسان اهل انگلستان
- دانشآموختگان کالج ایتن
- راستگرایان
- رهبران اپوزیسیون (بریتانیا)
- رهبران سازمان حزب محافظهکار (بریتانیا)
- رهبران ملی کنونی
- زادگان ۱۹۶۶ (میلادی)
- سیاستمداران اهل بریتانیا
- مدافعان حقوق افراد الجیبیتی اهل انگلستان
- مسیحیان یهودیتبار
- نخستوزیران بریتانیا
- نشر
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۰۵-۲۰۰۱
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۱۰-۲۰۰۵
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۱۵-۲۰۱۰
- نمایندگان مجلس عوام بریتانیا ۱۷-۲۰۱۵
- نویسندگان مرد سده ۲۱ (میلادی) اهل انگلستان
- وزیران امور خارجه و همسود بریتانیا
- عنوانداران مادامالعمر حزب محافظهکار (بریتانیا)
- لابیگران اهل بریتانیا
- سیاستمداران اهل لندن