سرتیپ: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱: خط ۱:
{{Infobox military rank
{{Infobox military rank
| name = سرتیپ
| name = سرتیپ قدیری
| native_name =
| native_name =
| image = File:Sartip.png
| image = File:Sartip.png

نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۲

سرتیپ قدیری
کشورایران
شاخه خدماتنیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران
نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
درجهتک‌ستاره
درجه ناتوOF-6
شکل گرفتهدوران قاجار
رتبه بالاتر بعدیسرلشکر
رتبه پایین‌تر بعدیسرتیپ دوم
درجه‌های معادلدریادار

سرتیپ درجه‌ای در نیروهای مسلح است، که جایگاهی بالاتر از سرتیپ دوم و پایین‌تر از سرلشکر دارد و معادل درجه دریادار در نیروی دریایی است.

واژه‌شناسی

اصطلاح «سرتیپ» از دو واژه ساخته شده‌است: «سر» + «تیپ»[۱]

درجه «سرتیپ» در سال ۱۳۱۴ در ارتش شاهنشاهی ایران با پیشنهاد انجمن واژه‌گزینی و تصویب فرهنگستان زبان ایران برای «فرمانده تیپ» به کار گرفته شد.[۲]

ایران

درجه‌های ارتش ایران
نیروها
زمینی و هوایی دریایی
ارتشبد دریابد
سپهبد دریاسالار
سرلشکر دریابان
سرتیپ دریادار
سرتیپ دوم دریادار دوم
سرهنگ ناخدا یکم
سرهنگ دوم ناخدا دوم
سرگرد ناخدا سوم
سروان ناوسروان
ستوان ۳، ۲ و ۱ ناوبان ۳، ۲ و ۱
استوار ۲ و ۱ ناواستوار ۲ و ۱
گروهبان ۳، ۲ و ۱ مهناوی ۳، ۲ و ۱
سرجوخه سرناوی
سرباز ۲ و ۱ ناوی ۲ و ۱
سرباز ناوی

در نیروهای مسلح ایران، درجه سرتیپی در مجموعه‌های نیروی زمینی ارتش، نیروی هوایی ارتش، نیروی پدافند هوایی ارتش، نیروی زمینی سپاه، نیروی هوافضای سپاه و فرماندهی انتظامی بکار می‌رود. در نیروی دریایی ارتش و نیروی دریایی سپاه نیز از درجه معادل دریادار استفاده می‌شود.

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع

  1. حسن‌دوست، محمد (۱۳۹۳). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۵۵-۲. جلد سوم: «ر - ق»، ص. ۱۷۱۳
  2. «روستایی، محسن، واژگان نظامی مصوب فرهنگستان ایران (۱۳۱۴–۱۳۲۰)، فصلنامهٔ «گنجینهٔ اسناد»، زمستان ۱۳۷۳، شمارهٔ ۱۶، ص ۳۸». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ آوریل ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۶ مه ۲۰۲۲.
  • دادگستری جمهوری اسلامی ایران، مجموعه قوانین سال ۱۳۵۸، تصویب‌نامه‌ها، ص۲۷۹.