ماندویس
 | |
| در دسترس به زبان | انگلیسی |
|---|---|
| ستاد |  ایالات متحده آمریکا |
| مالک | اسکات روث |
| پدیدآور(ها) | یمنا پاتل، داو رید، والا قسین، جیمز نورث، مایکل اریا، اولویه کتبی اسمیث |
| بنیانگذار(ان) | فیلیپ ویس |
| سردبیر | فیلیپ ویس، آدام هارویتز، |
| وبگاه | |
| تجاری؟ | خیر |
| نیاز به ثبت نام | ندارد |
| راه‌اندازی | ۲۰۰۶ |
| وضعیت کنونی | فعال |
پروانه | خیر |
ماندویس (انگلیسی: Mondoweiss) یک وبگاه خبری است که توسط خبرنگاران فیلیپ ویس و آدام هورویتز نوشته می‌شود. این وبگاه بخشی از مرکز تحقیقات اقتصادی و تحولات اجتماعی است.[۱] به گفته ویراستاران ماندویس، «وب سایت خبری اختصاص دارد به پوشش سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه، از منظر یهود ترقی‌خواه است». بنیانگذار آن خود را ترقی‌خواه و مخالف صهیونیست توصیف می‌کند.
کادر
[ویرایش]فیلیپ ویس سابقه نوشتن در مجله نیویورک تایمز،[۲] مجله هارپر،[۳] اسکوایر و نیویورک آبزرور را دارد.[۴][۵] او نویسنده کتاب (Cock-a-Doodle-Doo (1996[۶] و American Taboo: A Murder In The Corps (2004) است.[۷]
آدام هارویتز مدرک کارشناسی ارشد مطالعات خاور نزدیک از دانشگاه نیویورک دارد. او مدیر برنامه اسرائیل-فلسطین در کمیته آمریکایی خدمات دوستان را دارد که تجربه حضور در سرزمین فلسطین-اسرائیل را در آن جا کسب نمود.[۸] علاوه بر نوشتن برای ماندویس او برای نیشن، آلترنت، هافینگتن پست، و وبگاه The Hill.com هم قلم می‌زند. وی در دانشکده‌ها و سازمان‌ها مکرراً راجع به نزاع فلسطین و اسرائیل سخنرانی کرده‌است.
الکس کین ویراستیار ماندویس در نیویورک و ویراستار آلترنت هست. کارهای او در سلان، دیلی بیست، انتفاضه الکترونیک، اکسترا! و کامن دریمز دیده شده‌است.
همکاران منظم شامل هلنا کوبان، دارین تاتور، استیون سالایتا، آلیس روچیلد، حیدر عید، نادا الیا، یوسی گورویتس و جاناتان آفیر هستند.[۹]
شکل‌گیری
[ویرایش]فیلیپ ویس در مصاحبه سال ۲۰۱۰ با مجله The Link ، مجله آمریکایی‌ها برای فهم خاورمیانه، تحولات ماندویس را چنین شرح داد:
«در مارس ۲۰۰۶ من شروع کردم به نوشتن یک بلاگ روزانه در نیوروک آبزرور ویراستارم پیتر کاپلان مرا تشویق کرد که آنچه که در ذهنم هست را بنویسم و این نظر او بود که آن را ماندویس بنامیم (یعنی ذهن ویس)، البته نظر من بیشتر این بود که آن را مسئله یهود بنامیم به دلیل مقالات من راجع به: فاجعه عراق و یهودیت، صهیونیسم، نو محافظه کاری، اسرائیل، فلسطین. به دلایل بسیاری که در «بلاگ نویسی در مورد اسرائیل و هویت یهودی باعث عصبانی شدن ناظران می شود» در بهار ۲۰۰۷ من وبلاگ خودم را دوباره راه اندازی کردم. وقتی آدام هوروویتس به موندوییس پیوست تبدیل به یک همکاری مشترک شد.[۱۰]
در دی امریکن کنسروتیو، ویس در مورد جدایی خود از نیویورک آبزرور توضیح داد و نوشت: "وبلاگ نویسی دربارهٔ چنین موضوعاتی گاهی احساس بدی به من ایجاد می‌کند، گویا به قبیله خود خیانت می‌کنم. آیا برخی از افکار نباید خصوصی بمانند؟ اما احساس کردم که فرم خواستار شفافیت دربارهٔ آنچه من به آن اهمیت می‌دهم، یعنی هویت یهودی است. "[۱۱]
درون‌مایه
[ویرایش]در سال ۲۰۰۸، پس از دستگیری بن آمی کادیش، که ادعا می‌شد در دهه هشتاد میلادی اسرار سلاح هسته‌ای، هواپیماهای جنگنده و موشک‌های آمریکا را ربوده و به اسرائیل داده‌است، ژورنال یهودی لس آنجلس بزرگ از قول موندویس راجع به یک گزارش قدیمی از دیوان محاسبات آمریکا با بیان اینکه اسرائیل «بدترین عملیات جاسوسی را که یک متحد می‌توانست علیه آمریکا انجام دهد را مرتکب شد».[۱۲][۱۳]
در سال ۲۰۱۰ جیمز ولکات در Vanity Fair از ماندویس راجع به بیانیه اتحادیه ضد افترا در برنامه پروژه Park51، که یک مرکز اسلامی در نزدیکی سایت مرکز تجارت جهانی، هست نقل قول کرد. ولکوت به نقل از ویس نوشت: "این اتفاق افتاده‌است: اتحادیه ضد افترا دست خود را (در این مورد، اسلام هراسی نو محافظه کارانه) بیش از حد پررنگ جلوه داده‌است که هر سه ماه محکوم می‌شود. . . "[۱۴][۱۵]
در سال ۲۰۱۲ مجله Tablet نوشت که آسوشیتدپرس «مطلبی را از وبلاگ طرفداری» ماندویس برداشته است[۱۶] راجع به این که از یک فلسطینی-آمریکایی‌تبار خواسته شده که محتوای ایمیلش را در فرودگاه بن گوریون به مأموران امنیتی نشان دهد. مجله تبلت نوشت: «اخبار بیشتر - و این داستان بدون شک خبرساز است - قرار است مورد توجه روزنامه نگاران بدون جایگاه قرار گیرد و بدین ترتیب بیشتر دیده شود.»[۱۷]
در سال ۲۰۱۲، ماندویس گفت که نماینده مجلس ایالات متحده جوی پیتس نامه ای را خطاب به نخست‌وزیر اسرائیل آریل شارون و یاسر عرفات رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین ارسال کرده بود که خواستار تلاش در جهت صلح خاورمیانه بود. این وبلاگ اشاره داشت که شارون از سال ۲۰۰۶ در کما بوده و عرفات در سال ۲۰۰۴ درگذشته است. نماینده به خاطر استفاده تصادفی از فرم نامه ای قدیمی سرزنش شد.[۱۸][۱۹]
تأمین مالی
[ویرایش]بر اساس گزارش اتحادیه ضد افترا، موندویس و فیلیپ ویس از بنیاد Ron Unz کمک دریافت کرده‌اند.[۲۰][۲۱]
گزارش گلدستون
[ویرایش]ویس و هوروویتز با لیزی راتنر، در ویرایش مشترک کتاب منتشر شده در سال ۲۰۱۱ با عنوان گزارش گلدستون: میراث تحقیقات برجسته منازعات غزه همکاری کردند.[۲۲] در مجله نقد کتاب پابلیشرز ویکلی اشاره شده که «گزارش گلدستون» نسخه خلاصه شده گزارش هیئت حقیقت یاب سازمان ملل دربارهٔ مناقشه غزه به سرپرستی ریچارد گلدستون با مقدمهٔ نائومی کلین و سخنان ارسالی اسقف دزموند توتو می‌باشد. پابلیشرز ویکلی در مورد این کتاب چنین اظهار نظر کرده: محتوای کتاب با شهادت‌های شفاهی تقویت شده که عنصر انسانی تکان‌دهنده (استشهادات شفاهی)، لحن خشک و بی‌احساس گزارش را متعادل ساخته‌است. در این بازبینی، کتاب چنین معرفی شده‌است: «یک کتاب خواندی اساسی برای کسانی که علاقه‌مند به مستندسازی دقیق از وقایع تاریخی و مسئولیت پذیری کشورها در قبال رفتارشان با غیرنظامیان ساکن مناطق جنگی».[۲۳] مجله نقد و بررسی کتاب کرکس ریویوز این کتاب را «سندی خیره کننده و یک درخواست فوری برای پاسخ گویی» خواند.[۲۴]
در مصاحبه‌ای از دموکراسی نو!، هوروویتز راجع به یکی از اصلاحات بعدی ریچارد گلدستون در گزارش‌اش بحث کرد و گفت: "غیرنظامیان به عنوان یک خط‌مشی [توسط اسرائیل] عمداً مورد هدف قرار نگرفته‌اند." هوروویتز گفت که او این موضوع را به عنوان یک مسئله جزئی قلمداد کرد و مسئله مهمتر، حمله عمدی به زیرساخت‌های غیرنظامی غزه بود، که وی به آن اشاره نمی‌کند، و ایدهٔ خشونت نامتناسب و گزینش نشده محض، که او بدان توجهی ندارد و به صورت نامتناسبی شهروندان غیرنظامی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. "[۲۵][۲۶]
بازتاب‌ها
[ویرایش]در مارس ۲۰۰۷، گری کامیا، در مقاله ای برای وب سایت سلان، نوشت که ماندویس "بحث‌های آگاهانه و پرشور" ارائه داد که ویس آن را موضوعات ظریف و بحث‌برانگیز پیرامون هویت یهودی آمریکا و اسرائیل" می‌خواند. کامیا نوشت که ویس، "به‌طور مداوم تلاش‌های سازمان‌های اصلی یهودی و کارشناسان برای وضع قانون بر اساس آنچه گفتمان مورد قبول است را به باد انتقاد می‌گیرد". به عنوان نمونه وی از کشف ویس در موضوعات "خارج از محدودیت" مانند وفاداری دوگانه، مانند حادثه ای در مورد کمیته یهودیان آمریکا یاد کرد. ویس نوشته بود که یک بخش کمیته متهم کردن روشنفکران یهودی که "خط حزب در برابر اسرائیل راً به خود منفور نکردند "فقط" اقدامات ضد روشنفکری، شرورانه، اومرتای رهبری یهود "را آشکار کرد.[۲۷]
در سال ۲۰۰۹، مایکل ماسینگ، در مقاله ای تحت عنوان "اخبار مربوط به اینترنت" برای The New York Review of Books، خاطرنشان کرد که "ویس یکی از دوستانی است که دیدم پس از تحمل سالها ناامیدی در نوشتن مجلات، در اینترنت شکوفا شده‌است. [ماندویس] سایت وی با انتقاد بی وقفه از اسرائیل، حتی برخی از همکارانش را خشمگین کرده‌است، ولی به صدای عقایدی که در گذشته شانس کمی برای شنیده شدن داشتند، فرصت شنیدن داده‌است.[۲۸]
در نوامبر ۲۰۰۹ ، جیمز ج. ابورزک، سناتور سابق آمریکا، ویس و هوروویتس را به خاطر شهامت در به دست آوردن "آنچه لابی غیر قابل انعطاف و یک طرفدار اسرائیل است" ستود. وی نوشت که این وبلاگ "اشغال غیرقانونی اسرائیل را در جاهایی که به آن آسیب می‌رساند - در مرکز جامعه یهودیان آمریکا مورد حمله قرار می‌دهد." ماندویس نشان می‌دهد یهودیان آمریکایی به شکل فزاینده‌ای به فکر حمایت صمیمانه و بی چون و چرا از جنایات اسرائیل در سرزمین‌های غیرقانونی تصرف شده هستند. "[۲۹]
در سپتامبر ۲۰۱۰، جیمز ولکوت در ماهنامه ونتی فر استدلال کرد که ماندویس یکی از ارزشمندترین سایت‌ها در رده وبلاگ است، جریانی از عقلانیت و اخلاق با انگیزه مقابله با شیطانی معرفی کردن هر چیز و هر کسی که ضد اسرائیلی قلمداد می‌شد ".[۳۰]
در ۲۰۱۲ عرب نیوز نوشت که ویس و هوروویتز "یک مجمع تعاملی ایجاد کرده‌اند که هر روز با اخبار و اظهارنظرهای لحظه به لحظه همراه است و از متن و مطالب ویدئویی با جلب توجه درخشان استفاده می‌کند" و "آنها با پوشش دادن به مسائل فلسطین و اسرائیل یک انرژی معنوی و فکری در کار خود وارد کرده‌اند که شوربختانه حتی در سرشناس‌ترین بخش‌های رسانه‌های جریان اصلی جایش خالی است. "[۳۱]
در حالی که ماندویس به دلیل محتوای آن مورد ستایش قرار گرفته‌است، به خاطر کثرت انتقادات از جانب افراد و سازمانهایی با نظرات مختلف در مورد اختلافات اسرائیل و فلسطین نیز مورد انتقاد قرار گرفته‌است. این انتقاد غالباً شامل اتهامات ضدیهودی بوده‌است.
در سال ۲۰۱۰، ماندویس توسط مرکز امور عمومی اورشلیم به دلیل انتشار چند کارتون که "ضد اسرائیلیسم» (نوع جدیدتری از یهودستیزی) تلقی شدند، مورد انتقاد قرار گرفت.[۳۲]
بین سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱، مجله تبلت سه مقاله منتشر کرد که در آن از ماندویس و سایر وبلاگها انتقاد داشت. در مقاله‌ها ویس به عنوان "طعنه زدن به یهود" و "به شدت ضد اسرائیل" توصیف شده‌است و گفته می‌شود سایت وی "مشغول اسرائیل و توطئه‌های لابی اسرائیلی ایالات متحده " است، و مشحون از "خطابه‌های مفصل و بی اساس" است.[۳۳][۳۴][۳۵]
ویس ادعاهای تبلت را با بیان اینکه این مجله خودش و چندین بلاگر را «آلوده» به تطمیع یهودی کرده‌است، پاسخ داد.[۳۶] والت اظهار داشت که مقاله اسمیت از "هیچ مستندی" که ثابت کند "من یا ویس مطلبی ضد صهیونیست نوشته یا گفته باشیم" ندارد، چه رسد به"تطمیع یهودیان". یک دلیل واضح برای این حذف وجود دارد: هیچ‌کس از ما تا به حال چیزی ننوشته یا چیزی نگفته‌است که از اتهامات شرم آور اسمیت پشتیبانی کند."[۳۷]
در سال ۲۰۱۲، الگمینر ماندویس را به عنوان «منتشرکننده محتوای ضد صهیونیست» توصیف کرد.[۳۸]
آرمین روزن، یک همکار رسانه ای مجله آتلانتیک، مورد انتقاد وب‌نوشت پیتر باینارت، شکفتن صهیون (که در دیلی بیست منتشر شد) برای انتشار یک مقاله توسط الکس کین به خاطر اینکه او «خبرنگار همکار» ماندویس است. روزن نوشت که «ماندویس اغلب ظاهر یک شرکت ضد یهودی را از خود بروز می‌دهد.»[۳۹]
پانویس
[ویرایش]- ↑ Pixel, Partisan. "CERSC". cersc.org. Archived from the original on 28 July 2017. Retrieved 8 December 2020.
- ↑ "Philip Weiss" at New York Magazine.
- ↑ "Philip Weiss" at Harper's Magazine.
- ↑ ""Biography from Harper Collins"". Archived from the original on March 30, 2013. Retrieved February 22, 2013.
- ↑ "Philip Weiss". Observer.
- ↑ Philip Weiss, Cock-a-Doodle-Doo, St. Martin's Press, March 1996, شابک ۰۳۱۲۱۴۱۰۰۹, شابک ۹۷۸−۰۳۱۲۱۴۱۰۰۴.
- ↑ 13=9780060096878 Publisher Harper Collins web page بایگانی‌شده در ۲۷ مه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine on Philip Weiss, American Taboo: A Murder In The Peace Corps, 2004.
- ↑ "The New Media & the Palestine Question: Blogging Out of Conflict 2010 event, biography of Adam Horowitz". The Jerusalem Fund (به انگلیسی).
- ↑ Mondoweiss is growing: Join us in welcoming new staff, Mondoweiss 4 June 2019
- ↑ Adas, Jane. "From The Link's Links" بایگانی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine, The Link, Vol. 43, Issue 1, Americans for Middle East Understanding, January–March 2010:12.
- ↑ Philip Weiss, "Blogging about Israel and Jewish identity raises Observer hackles", The American Conservative, June 4, 2007.
- ↑ Brad A. Greenberg, "Bad news for Jews: American accused of spying for Israel in '80s", The Jewish Journal of Greater Los Angeles, April 22, 2008.
- ↑ Philip Weiss, "I Swear My Mama Doesn't Spy for Israel. Now, My Daddy–", Mondoweiss, April 22, 2008.
- ↑ James Wolcott, Foxman Agonistes (Updated) بایگانی‌شده در ۱۴ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, Vanity Fair, July 31, 2010, accessed February 20, 2013.
- ↑ Philip Weiss, "'ADL' statement rationalizing bigotry draws wide scorn", Mondoweiss, July 30, 2010.
- ↑ Tracy, Marc (5 June 2012). "Ben-Gurion Airport Israeli Security Is Checking Arabs' and Muslims' Emails: Associated Press picks up story from advocacy blog Mondoweiss". Tablet Magazine. Retrieved 30 December 2016.
- ↑ Najwa Doughman and Sasha Al-Sarabi, "'Do you feel more Arab or more American?': Two women's story of being detained and interrogated at Ben Gurion", Mondoweiss, June 2, 2012.
- ↑ "On Middle East, Pitts Lives In Past; Bloggers Have Field Day After Legislator's Letter Invokes Yasir Arafat, Who Died In 2004, And Ariel Sharon, In Coma Since 2006", Intelligencer Journal, May 16, 2012, via Highbeam.
- ↑ Adam Horowitz, "Rep. Pitts in damage control mode following call for Arafat-Sharon negotiations", Mondoweiss, May 16, 2012.
- ↑ "Ron Unz: Controversial Writer and Funder of Anti-israel Activists". Anti-Defamation League. January 20, 2014. Retrieved June 13, 2018.
- ↑ "New York Times, Others Praised Anti-Semitic and Slanderous Article". Algemeiner. December 12, 2013. Retrieved April 21, 2019.
- ↑ Adam Horowitz, Lizzy Ratner and Philip Weiss, "The Goldstone Affair", The Nation, April 14, 2011.
- ↑ Review of The Goldstone Report: The Legacy of the Landmark Investigation of the Gaza Conflict, Publishers Weekly, February 14, 2011.
- ↑ Review of The Goldstone Report, Kirkus Reviews, published online October 26, 2010.
- ↑ "Judge Goldstone Retracts Part of His Report on Israeli Assault on Gaza, Leaves Rest Intact", Democracy Now!, April 4, 2011.
- ↑ Lawrence Davidson, "Judge Goldstone alters his verdict" بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۱۰-۱۲ توسط Wayback Machine, Ma'an News Agency, July 4, 2011, updated November 4, 2011.
- ↑ Gary Kamiya, "Can American Jews unplug the Israel lobby?" Salon, March 20, 2007.
- ↑ Massing, Michael (March 13, 2009). "The News About the Internet". The New York Review of Books.
- ↑ James G. Abourezk, "Mondoweiss: A Profile in Courage", Washington Report on Middle East Affairs, November 2009.
- ↑ James Wolcott, "Mondo Narco" بایگانی‌شده در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine, Vanity Fair, September 22, 2010.
- ↑ "Sidelining of mainstream media in Israel-Palestine debate", Arab News, September 30, 2012, via Highbeam.
- ↑ Levick, Adam, "Anti-Semitic Cartoons on Progressive Blogs", JCPA, September 2, 2010.
- ↑ Smith, Lee. "Mainstreaming Hate" Tablet, July 21, 2010.
- ↑ Smith, Lee. "Playing With Fire" Tablet, July 29, 2010.
- ↑ Goldberg, Michelle. "Mondo Weiss" Tablet, January 20, 2011.
- ↑ Philip Weiss, "'Tablet' is mobbed up with neocons", July 22, 2010, Mondoweiss.
- ↑ Stephen Walt, "The problem with judging a blog by its commenters (updated)" بایگانی‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine, Foreign Policy, July 21, 2010.
- ↑ Algemeiner Staff. "Salon.com Partners With Purveyor of Anti-Semitic Material Mondoweiss", July 23, 2012.
- ↑ Armin Rosen, "A Reminder That Anti-Semitism Has No Place in Debates Over Israel", The Atlantic, July 14, 2012.