فلوکسی‌مسترون

فلوکسی‌مسترون
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Halotestin, Ora-Testryl, Ultandren, others
نام‌های دیگر	Androfluorene; NSC-12165; 9α-Fluoro-11β-hydroxy-17α-methyltestosterone; 9α-Fluoro-17α-methylandrost-4-en-11β,۱۷β-diol-3-one
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682690
رده‌بندی داروهای; بارداری	X;
روش مصرف دارو	خوراکی از طریق دهان
گروه دارویی	Androgen; Anabolic steroid
کد ATC	G03BA01 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	CA: رده چهار ; US: رده سه ;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	Oral: 80%
متابولیسم	Liver (6β-hydroxylation, 5α- and 5β-reduction, 3α- and 3β-keto-oxidation, 11β-hydroxy-oxidation)
متابولیت‌ها	• 5α‑Dihydrofluoxymesterone; • 11-Oxofluoxymesterone
نیمه‌عمر حذف	9.2 hours
دفع	ادرار (<5% unchanged)
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (8S,9R,10S,11S,13S,14S,17S)-9-fluoro-11,17-dihydroxy-10,13,17-trimethyl-1,2,6,7,8,11,12,14,15,16-decahydrocyclopenta[a]phenanthren-3-one;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۷۶-۴۳-۷ ;
پاب‌کم CID	۶۴۴۶;
IUPHAR/BPS	۲۸۶۱;
دراگ‌بنک	DB01185 ;
کم‌اسپایدر	۶۲۰۵ ;
UNII	9JU12S4YFY;
KEGG	D00327 ;
ChEBI	CHEBI:۵۱۲۰ ;
ChEMBL	ChEMBL۱۴۴۵ ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID8033512 ;
ECHA InfoCard	100.000.875
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C20H29FO۳
جرم مولی	336.441 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C4\C=C3/[C@]([C@@]2(F)[C@@H](O)C[C@]1([C@@H](CC[C@@]1(O)C)[C@@H]2CC3)C)(C)CC4;
	InChI InChI=1S/C20H29FO3/c1-17-8-6-13(22)10-12(17)4-5-15-14-7-9-19(3,24)18(14,2)11-16(23)20(15,17)21/h10,14-16,23-24H,4-9,11H2,1-3H3/t14-,15-,16-,17-,18-,19-,20-/m0/s1 ; Key:YLRFCQOZQXIBAB-RBZZARIASA-N ;
	(صحت‌سنجی)

فلوکسی‌مسترون، هالوتستین یا اولتاندِرِن (انگلیسی: Fluoxymesterone) دارویی است که از موارد استعمال آن می‌توان به هیپوگنادیسم نزد مردان، عقیمی در اثر نارسائی بیضه‌ها، سرطان پستان و استئوپوروز اشاره کرد.

موارد منع استعمال[ویرایش]

مصرف این دارو در مواردی همچون سرطان پروستات و مثانه و نارسائی کبدی ممنوع می‌باشد.^[۴]

پانویس[ویرایش]

↑ Thomas L. Lemke; David A. Williams (24 January 2012). Foye's Principles of Medicinal Chemistry. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1360–. ISBN 978-1-60913-345-0.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ Kammerer RC, Merdink JL, Jagels M, Catlin DH, Hui KK (1990). "Testing for fluoxymesterone (Halotestin) administration to man: identification of urinary metabolites by gas chromatography-mass spectrometry". J. Steroid Biochem. 36 (6): 659–66. doi:10.1016/0022-4731(90)90185-u. PMID 2214783.
↑ Thomas L. Lemke; David A. Williams (2008). Foye's Principles of Medicinal Chemistry. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1279–. ISBN 978-0-7817-6879-5.
↑ چیت ساز، ۲۴۲

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Fluoxymesterone». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۷.

چیت ساز، رهنما، راهنمای داروهای ایران، شماره ثبت کتابخانه ملی ۱۱۹۰

پیوند به بیرون[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد داوری است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[LemkeWilliams2012-1] Thomas L. Lemke; David A. Williams (24 January 2012). Foye's Principles of Medicinal Chemistry. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1360–. ISBN 978-1-60913-345-0.

[pmid_2214783-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ Kammerer RC, Merdink JL, Jagels M, Catlin DH, Hui KK (1990). "Testing for fluoxymesterone (Halotestin) administration to man: identification of urinary metabolites by gas chromatography-mass spectrometry". J. Steroid Biochem. 36 (6): 659–66. doi:10.1016/0022-4731(90)90185-u. PMID 2214783.

[LemkeWilliams2008-3] Thomas L. Lemke; David A. Williams (2008). Foye's Principles of Medicinal Chemistry. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1279–. ISBN 978-0-7817-6879-5.

[4] چیت ساز، ۲۴۲

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]