خرده‌دهقان‌پیشه (به انگلیسی: Peasant) عضوی از یک کلاس سنتی از کشاورزان است که می‌تواند یک کارگر کشاورز، یا صاحب مزرعهٔ کوچک، به‌ویژه در سده‌های میانه در نظام فئودالیسم، یا به عبارتی گسترده‌تر، در هر جامعهٔ پیش‌صنعتی باشد.[۱][۲] در اروپا، خرده‌دهقان‌پیشگان؛ با توجه به چگونگی وضعیت شخصی خود، به سه دسته تقسیم می‌شدند؛ آن‌ها یا بَرده، یا رعیت، یا مستأجر بودند. دهقانان هم یا به‌عنوان نگاه‌دارندهٔ زمین (مالک) به بالاترین شکل به توجیه روز بودند، یا نگاه‌دارندهٔ مشروط آن بنابر هر یک از اشکال مختلف زمین‌داری، مثلاً سیستم پرداخت اجارهٔ معلوم در فاصله زمانی مشخص به لرد یا فئودال که او هم به نوبهٔ خود وظایف فئودالی خود را در برابر شاه و کشاورز داشت، یا اجارهٔ زمین در برابر خدمت، یا ترکیبی از مال الإجاره و خدمت بنا به وضعیت زمین بودند.[۳]
