بی‌خانمان‌ها در آمریکا
مطابق تعریف اعلامیه حمایت از بیخانمانهای مک کینی-ونتو، بی‌خانمان به فرد یا افرادی اطلاق می‌گردد که فاقد یک محل ثابت، همیشگی و مناسب برای اقامت شبانه خود هستند.
بی‌خانمانی به عنوان یک مسئله ملی در دههٔ ۷۰ میلادی (سال ۱۸۷۰) مطرح گردید.[۱] بسیاری از افراد بی خانمان در مناطق شهری در حال ظهور مانند شهر نیویورک زندگی می‌کردند. رکود بزرگ اقتصادی در دههٔ ۳۰ میلادی (۱۹۳۰) منجر به یک فقر ویران کنندهٔ فراگیر، گرسنگی و بی‌خانمانی گردید. بیش از دو میلیون نفر بی‌خانمان مهاجرت در سراسر ایالات متحده وجود داشت.امریکا یک کشور با آمار بالای بی خانمانی در جهان می‌باشد که از علت های آن میتوان به جمعیت بالای پناهندگان و افراد معتاد و افراد دارای مشکلات روانی اشاره کرد
آمار و جمعیت[ویرایش]
به دست آوردن یک آمار کاملاً دقیق و جامع برای هر اجتماعی دشوار است، مطالعه، به ویژه هنگامی که موضوع اندازه‌گیری واقعیتهای پنهان مبهم و نامنظم از بی‌خانمان‌ها در میان باشد. همه آمارها و ارقامهای داده شده بر اساس تخمین هستند. علاوه بر این تخمین‌ها نشان دهندهٔ میانگین ملی هستند، به طوری که مقادیر عددی آن می‌تواند به آسانی از منطقه‌ای به منطقهٔ دیگر تغییر کند.[۲]
دیگر آمارها[ویرایش]
تعداد کل[ویرایش]
در طی سال (اکتبر ۲۰۰۹ - سپتامبر ۲۰۱۰)، گزارش ارزیابی سالانه بی‌خانمان‌ها در سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد که ۵۸۰٬۴۶۶ نفر به صورت مجزا هر کدام تجربهٔ بی‌خانمان بودن را داشته‌اند که البته این وضعیت برای اغلب آنها به صورت موقتی بوده‌است[۵][۶] اکثر آنها بی خانمان به‌طور موقت. جمعیت بیخانمانهای دایمی در ایالات متحده از ۱۷۵٬۹۱۴ نفر در سال ۲۰۰۵ به ۱۲۳٬۸۳۳ در سال ۲۰۰۷ رسیده‌است.[۷]
خانوادگی ترکیب[ویرایش]
بر اساس گزارش NCHWIH:[۸]
- ۵۱٫۳ درصد از آنها را مردان مجرد تشکیل می‌دهند.
- ۲۴٫۷ درصد از آنها را زنان مجرد تشکیل می‌دهند.
- ۲۳ درصد از آنها را خانواده‌های دارای فرزند تشکیل می‌دهند (این بخش سریعترین بخش در حال رشد است).
- ۵ درصد افراد زیر سن قانونی بدون والدین یا همراه بزرگسالان هستند.
- ۳۹ درصد از کل جمعیت بی‌خانمان‌ها کودکان زیر ۱۸ سال هستند.
وضعیت تأهل[ویرایش]
بر اساس گزارش NCHWIH:
- ۲۴درصد متأهل هستند.
- ۷۶ درصد مجرد هستند.
- ۶۷٫۵ درصد از مردان مجرد هستند.
- ۳۲٫۵ درصد زنان مجرد هستند.
نژاد و قومیت[ویرایش]
با توجه به گزارش SAMHSA که در سال ۲۰۱۰ منتشر شده‌است بر اساس آمار گرفته شده در سال ۲۰۰۸ برای ساکنینی که حداقل مدت مشخصی در سرپناه‌های اضطراری ایالات متحده ساکن بوده‌اند (حداقل شش ماه یا بیشتر):
- ۵۶٫۶ درصد سیاه/آمریکایی آفریقایی‌تبار
- ۲۸٫۷ درصد اسپانیایی/لاتین
بر اساس گزارش NCHWIH در سال ۲۰۱۴:
- ۴۲درصد آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار
- ۳۸ درصد سفیدپوست
- ۲۰ درصد اسپانیایی
- ۴ درصد بومی آمریکا
- ۲ درصد آسیایی-آمریکایی
سلامت روان[ویرایش]
با توجه به گزارش SAMHSA در سال ۲۰۱۰:
- ۲۶٫۲ درصد از همه پناه افرادی که بی‌خانمان محسوب گردیده‌اند به یک بیماری شدید روانی دچار بوده‌اند.
- حدود ۳۰ درصد از افرادی که به صورت دایمی بی‌خانمان محسوب شده‌اند، دارای مشکلات سلامت روان بوده‌اند.
با توجه به تجزیه و تحلیل داده‌های NSHAPCxiv از سال ۱۹۹۶:[۹]
- بیش از ۶۰ درصد که به بیخانمانهای دایمی در طول عمر خود مشکلات روحی و روانی را تجربه کرده‌اند.
سوء مصرف مواد[ویرایش]
توجه به گزارش SAMHSA در سال ۲۰۱۰:
- ۳۴٫۷ درصد از همه بزرگسالانی که در سرپناه‌ها زندگی کرده‌اند مصرف مزمن و سوء استفاده از مواد مخدر را داشته‌اند.
- حدود ۵۰ درصد از افرادی که بی‌خانمان دایمی محسوب گردیده‌اند همزمان دچار مشکلات سوء مصرف مواد مخدر نیز بوده‌اند.
با توجه به تجزیه و تحلیل داده‌ها از سال ۱۹۹۶ NSHAPCxiv:
- بیش از ۸۰ درصد در طول عمر خود مشکلات مصرف الکل یا مواد مخدر را تجربه کرده‌اند.
آموزش و پرورش[ویرایش]
با توجه به آمار منتشر شده توسط UIHAC:
- ۵۳ درصد دارای تحصیلات کمتر از دبیرستان بوده‌اند.
- ۲۱ درصد تحصیلات دبیرستان خود را به پایان رسانده‌اند.
- ۲۷ دارای تحصیلات فراتر از دبیرستان بوده‌اند.
استخدام[ویرایش]
با توجه به گزارش سال UIHAC در سال ۱۹۹۶:[۱۰]
- ۴۴ درصد کار انجام شده در طول ماه عبارت است از:
- ۲۰ درصد مشغول به کار در یک شغل پایدار حداقل سه‌ماهه بوده‌اند.
- ۲۵درصد مشغول کارهای موقت یا روز کار بوده‌اند.
- ۲ درصد مشغول فروش وسایل شخصی یا دست فروشی.
محل[ویرایش]
با توجه به گزارش SAMHSA در سال ۲۰۱۰:
- ۷۱ درصد در شهرهای مرکزی اقامت دارند.
- ۲۱ درصد در حومه شهرها هستند.
- ۹ درصد در مناطق روستایی هستند.
مدت[ویرایش]
با توجه به گزارش SAMHSA در سال ۲۰۱۰: تحقیقات انجام شده بر روی سرپناه‌های استفاده شده در شهرهای نیویورک و فیلادلفیا نشان می‌دهد که:
- افرادی که تجربهٔ بی‌خانمانی گذرا را دارند ۸۰ درصد از سرپناه‌ها را استفاده می‌کنند.
- افرادی که تجربهٔ بی‌خانمانی متناوب را دارند ۱۰ درصد از سرپناه‌ها را استفاده می‌کنند.
منابع[ویرایش]
- ↑ Kusmer, Kenneth (2002). Down And Out, On the Road: The Homeless in American History. New York, NY: Oxford University Press.
- ↑ Karash, Robert L. , "Who is Homeless? The HUD Annual Report to Congress and Homelessness Pulse Project" بایگانی‌شده در ژوئیه ۲۴, ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine, Spare Change News, Boston, June 18, 2010
- ↑ "Homeless children at record high in US. Can the trend be reversed?" Christian Science Monitor, December 13, 2011
- ↑ "600 homeless children in D.C., and no one seems to care" بایگانی‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine Washington Post, February 8, 2013
- ↑ "Current Statistics on the Prevalence and Characteristics of People Experiencing Homelessness in the United States" (PDF). Substance Abuse and Mental Health Services Administration. May 10, 2007. Archived from the original (PDF) on May 10, 2007.
- ↑ "There are several national estimates of homelessness. Many are dated, or based on dated information. For all of the reasons discussed above, none of these estimates is the definitive representation of "how many people are homeless." In a recent approximation USA Today estimated 1.6 million people unduplicated persons used transitional housing or emergency shelters. Of these people, approximately 1/3 are members of households with children, a nine percent increase since 2007. Another approximation is from a study done by the National Law Center on Homelessness and Poverty which states that approximately 3.5 million people, 1.35 million of them children, are likely to experience homelessness in a given year (National Law Center on Homelessness and Poverty, 2007". Retrieved August 2, 2011.
- ↑ "U.S. Department of Housing and Urban Development". Hud.gov. Archived from the original on August 6, 2008.
- ↑ National Coalition for the Homeless Who is homeless?, Published by the National Coalition for the Homeless (NCHWIH) بایگانی‌شده در آوریل ۱۴, ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine
- ↑ "The 1996 National Survey of Homeless Assistance Providers and Clients: A Comparison of Faith-Based and Secular Non-Profit Programs" (PDF). Urban Institute. 1996. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 6 November 2017.
- ↑ "Homelessness: Programs and the People They Serve – Findings of the National Survey of Homeless Assistance Providers and Clients". Urban Institute. 1999. Archived from the original on 8 April 2015. Retrieved 6 November 2017.