جنبش دکادنس
جنبش دکادنس (به فرانسوی décadence، «زوال») یک جنبش هنری و ادبی بود که در اواخر قرن نوزدهم، در اروپای غربی شکل گرفت و از ایدئولوژی زیبایی‌شناختی افراطی و ساختگی پیروی می‌کرد.
جنبش دکادنس در فرانسه شکوفا شد و سپس به سراسر اروپا و ایالات متحده گسترش یافت.[۱] ویژگی این جنبش اعتقاد به برتری فانتزی انسانی[۲][۳][۴] و لذت‌گرایی زیبایی‌شناختی[۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱] بر منطق و دنیای طبیعی است.[۱۲][۴]
مفهوم دکادنس به قرن هجدهم برمی‌گردد، به‌ویژه از نوشته‌های مونتسکیو، فیلسوف عصر روشنگری که اظهار داشت دکادنس (انحطاط) امپراتوری روم به‌دلیل زوال اخلاقی و از دست دادن معیارهای فرهنگی آن است.[۱۳] هنگامی که محقق لاتین دزیره نیزارد به ادبیات فرانسه روی آورد، ویکتور هوگو و رمانتیسیسم را با دکادنس روم مقایسه کرد، یعنی مردانی که هنر و ارزش‌های فرهنگی خود را به‌خاطر لذت قربانی می‌کردند. او میل به توصیف، عدم پایبندی به قواعد متعارف ادبیات و هنر، و زیاده‌روی و عشق به زبان را بذرهای جنبش دکادنس شناسایی کرد.[۸]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Dictionary of Critical Theory – Oxford Reference, pp.113–114
- ↑ Gautier, Theophile (1868). Collection authored by Charles Baudelaire. "Charles Baudelaire". Les Fleurs du Mal – via WikiSource (France).
- ↑ Weir, David (1995). Decadence and the Making of Modernism. Univ of Massachusetts Press. p. 16. ISBN 978-0-87023-992-2. Retrieved 16 April 2012.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Huysmans, Joris-Karl (1922). Against the Grain. Lieber & Lewis – via Project Gutenberg.
- ↑ Stephan, Philip (1974). Paul Verlaine and the Decadence, 1882–90. Manchester University Press ND. ISBN 978-0-7190-0562-6. Retrieved 18 February 2017.
- ↑ Wilde, Oscar (2011). Frankel, Nicholas (ed.). The Picture of Dorian Gray: An Annotated, Uncensored Edition. Harvard University.
- ↑ Robbins, Ruth (2015). Edited by Jane Ford, Kim Edwards Keates, Patricia Pulham. "Always Leave Them Wanting More: Oscar Wilde's Salmoe and the Failed Circulations of Desire". Economies of Desire at the Victorian Fin de Siècle: Libidinal Lives: 21–34. ISBN 978-1-317-57658-7.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Desmarais, Jane (2013). Edited by Jane Ford, Kim Edwards Keates, Patricia Pulham. "Perfume Clouds: Olfaction, Memory, and Desire in Arthur Symon's London Nights (1895)". Economies of Desire at the Victorian Fin de Siècle: Libidinal Lives: 62–82.
- ↑ Adams, Jad (2008). Hideous Absinthe: A History of the Devil in a Bottle. Tauris Parke. ISBN 978-1-84511-684-2.
- ↑ Bugge, Peter (2006). "Naked Masks: Arthur Breisky or How to Be a Czech Decadent". Word and Sense: A Journal of Interdisciplinary Theory and Criticism in Czech Studies. Retrieved 19 February 2017 – via Word and Sense website.
- ↑ Pynsent, Robert (1973). "A Czech Dandy: An Introduction to Arthur Breisky". The Slavonic and East European Review. 51.
- ↑ Kearns, James (1989). Symbolist Landscapes: The Place of Painting in the Poetry and Criticism of Mallarmé and His Circle. MHRA. pp. 15. ISBN 0-947623-23-X.
- ↑ Montesquieu, Charles-Louis de Secondat (1965). Considerations on the Causes of the Greatness of the Romans and their Decline. Translated by David Lowenthal. The Free Press, New York. Collier-Macmillan, London. – via Constitution Society.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |