جمع‌کننده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جمع‌کننده (به انگلیسی: adder) یا اضافه‌کننده (به انگلیسی: summer) یک مدار دیجیتال است که مجموع عددها را بدست می‌آورد. جمع‌کننده‌ها می‌توانند برای جمع اعداد در حالت BCD یا در پرکاربردترین حالت آن‌ها یعنی اعداد دودویی مورد استفاده قرار گیرند.

نیم جمع‌کننده[ویرایش]

نمودار منطقی نیم جمع‌کننده

نیم جمع‌کننده دو رقم باینری A و B را جمع می‌کند. دارای دو خروجی، جمع (S) و نقلی (C) است. سیگنال نقلی نشان‌دهنده سرریز به رقم بعدی یک جمع چندرقمی است.

ورودی‌ها خروجی‌ها
A B Cout S
۰ ۰ ۰ ۰
۰ ۱ ۰ ۱
۱ ۰ ۰ ۱
۱ ۱ ۱ ۰

تمام جمع‌کننده[ویرایش]

نمودار منطقی برای تمام جمع‌کننده.

یک تمام جمع‌کننده اعداد باینری را جمع و برای مقادیر واردشده و همچنین مقادیر نقلی‌شدهٔ خروجی حساب می‌کند. یک تمام جمع‌کننده یک-بیتی، سه عدد یک-بیتی را جمع می‌کند که اغلب به‌صورت A, B و Cin نوشته می‌شود. A و B عملوندها هستند و Cin کمی از پایه کم-ارزش قبلی نقلی‌شده‌است.[۱]

ورودی‌ها خروجی‌ها
A B Cin Cout S
۰ ۰ ۰ ۰ ۰
۰ ۰ ۱ ۰ ۱
۰ ۱ ۰ ۰ ۱
۰ ۱ ۱ ۱ ۰
۱ ۰ ۰ ۰ ۱
۱ ۰ ۱ ۱ ۰
۱ ۱ ۰ ۱ ۰
۱ ۱ ۱ ۱ ۱

منابع[ویرایش]

  1. Mano, M. Morris (1979). Digital Logic and Computer Design. Prentice-Hall. pp. 119–123. ISBN 978-0-13-214510-7.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]