طراحی پردازنده

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

طراحی پردازنده (به انگلیسی: CPU Design) یک وظیفهٔ مهندسی برای ساخت واحد پردازش مرکزی (CPU) از اجزای سخت‌افزار رایانه است که از زمینه‌های فرعی مهندسی الکترونیک و مهندسی کامپیوتر است.

بررسی اجمالی[ویرایش]

موارد زیر در طراحی پردازنده مورد توجه هستند:

  1. مسیرهای داده: «ALU» یا خطوط لوله
  2. واحد کنترل: منطقی با کنترل مسیرهای داده
  3. واحدهای حافظه: ثبات و حافظه پنهان
  4. مدارهای ساعتی: راه‌اندازهای ساعت، حلقه قفل شده فاز، شبکه‌های توزیع ساعت
  5. لایه مدارها: فرستنده و گیرنده
  6. دروازۀ منطق کتابخانۀ سلول: پیاده‌سازی منطق

پردازنده‌های طراحی‌شده‌ برای کارایی بالای بازارها ممکن است به طراحی سفارشی هر یک از موارد یادشده در بالا برای رسیدن به اهداف فرکانس، پراکندگی قدرت و منطقۀ تراشه نیاز داشته باشد.

منابع[ویرایش]

  • مقاله CPU design در ویکی‌پدیای انگلیسی