پرش به محتوا

جام ولپی بهترین بازیگر زن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
در عکس، والریا گولینو نمایش داده می شود که در سال 2015 به عنوان بهترین بازیگر زن در فیلم amor vostro شناخته شد و مدال طلا دریافت کرد.

جام ولپی بهترین بازیگر زن (به ایتالیایی: Coppa Volpi alla miglior attrice یا Coppa Volpi per la miglior interpretazione femminile) جایزه‌ای است که به بازیگران زن در جشنواره فیلم ونیز اهدا می‌شود. جوایز رسمی بازیگری در جشنواره دوم در سال ۱۹۳۴ عرضه شدند. در ابتدا آنها مدال‌های بزرگ طلایی انجمن ملی فاشیست برای سرگرمی نامیده می‌شدند.

نام ولپی سال بعد عنوان شد و هیچ جایزه‌ای بین سال‌های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ داده نشد. در نیمه دهه ۱۹۹۰ این جایزه به بهترین بازیگران نقش مکمل زن نیز اهدا شد.

این جام به احترام کنت جوزپه ولپی دی میزوراتا (Count Giuseppe Volpi di Misurata) بنیانگذار این جشنواره «ولپی» نام گرفته‌است.

تاریخچه

[ویرایش]

۱۹۳۴ تا ۱۹۶۸

[ویرایش]

جشنواره برای نخستین بار در ۱۹۳۴ رقابتی شد. جایزه بازیگری به نام مدال طلایی بزرگ انجمن ملی فاشیست برای سرگرمی به خاطر بهترین بازیگر نقش اول زن (به ایتالیایی: Grande medaglia d'oro dell'Associazione Nazionale Fascista dello Spettacolo per la migliore attrice) نامگذاری شد.[۱]

پس از ۴ سال وقفه به خاطر جنگ، جشنواره یک بار دیگر در سال ۱۹۴۷ رقابتی شد. جایزه بازیگری بی درنگ پس از جنگ به نام جایزه بین‌المللی برای بهترین بازیگر زن (به ایتالیایی: Premio Internazionale per la migliore attrice) نامگذاری شد.[۲][۳][۴][۵]

۱۹۸۳ تا کنون

[ویرایش]

جشنواره دوباره در سال ۱۹۸۰ رقابتی شد اما جوایز بازیگری اهدا شده توسط هیئت ژوری مسابقه تا سال ۱۹۸۳ ابقاء نشد. جوایز دیگر به نام Coppa Volpi (جام ولپی) نبودند اما در حقیقت به عنوان جایزه بهترین بازیگر زن (به ایتالیایی: Premio per la migliore attrice) نامیده می‌شد. در واقع، برندگان جوایز جامی شکل را دریافت نکردند اما در عوض پلاک مستطیلی شکلی را گرفتند.

در سال ۱۹۸۸، برای اولین بار در ۲۰ سال اغلب جوایز مسابقه دوباره بنیان نهاده شدند. جایزه رسمی به نام جام ولپی بهترین بازیگر نقش اول زن (به ایتالیایی: Coppa Volpi per la migliore interpretazione femminile) نام گذاری شد.[۶]

جیلو پونته‌کوروو، کارگردان هنری سال ۱۹۹۳ جشنواره تصمیم به دوبرابر کردن جام‌های ولپی گرفت.[۷] جوایز جدید از بازی‌های بازیگران زن و مرد در نقش‌های مکمل قدردانی می‌کرد و به‌طور رسمی به نام Coppa Volpi per il migliore attore non protagonista (جام ولپی برای بهترین بازیگر مرد نقش مکمل) و Coppa Volpi per la migliore attrice non protagonista (جام ولپی برای بهترین بازیگر زن نقش مکمل) نامگذاری شد.[۸]

دو سال بعد، پونته‌کوروو تصمیم به به خارج کردن چند جایزه مانند شیر نقره‌ای و یکی از جام‌های ولپی گرفت.[۹] از آغاز سال ۱۹۹۵، تنها ۳ جایزه بازیگری توسط هیئت داوری اهدا شده‌است: یکی برای بازیگری نقش اصلی مرد، یکی برای بازیگری نقش اصلی زن و آخری برای برای یک بازیگر نقش مکمل زن یا مرد.

برندگان

[ویرایش]

بازیگران زیر جام ولپی یا جوایز اصلی بهترین بازیگر زن دیگری را دریافت کرده‌اند:[۱۰][۱۱]

‡ – نشان می‌دهد که بازیگر نامزد جایزه اسکار نیز شده بود.

† – نشان می‌دهد که بازیگر برندهٔ جایزه اسکار نیز شده بود.

سال بازیگر نقش فیلم ملیت بازیگر
دههٔ ۱۹۳۰
۱۹۳۲ و ۱۹۳۴ - جوایز اهدایی تحت عنوان «مدال طلایی بزرگِ انجمن ملی فاشیست برای سرگرمی برای بهترین بازیگر زن»
۱۹۳۲ هلن هیز (جایزهٔ ویژه) Madelon Claudet † گناه مادلن کلوده ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۳۴ کاترین هپبورن[۱۲] (جایزهٔ ویژه) Josephine "Jo" March زنان کوچک ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۳۵–۱۹۴۲ - جوایز اهدایی تحت عنوان «جام ولپی»
۱۹۳۵ پاولا وسلی Valerie Gärtner اپیزود اتریش
۱۹۳۶ آنابلا Jeanne de Corlaix Standby Weapons فرانسه
۱۹۳۷ بتی دیویس Mary Dwight Strauber زن بدنام ایالات متحدهٔ آمریکا
Louise "Fluff" Phillips Kid Galahad
۱۹۳۸ نورما شیرر ماری آنتوانت ماری آنتوانت ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۳۹
بدون جایزه
دههٔ ۱۹۴۰
۱۹۴۰
بدون جایزه
۱۹۴۱ Luise Ullrich Annelie Dörensen Annelie آلمان
۱۹۴۲ کریستینا زودرباوم Anna Jobst The Golden City سوئد
۱۹۴۷–۱۹۵۰ - جوایز اهدایی تحت عنوان «جایزهٔ بین‌المللی برای بهترین بازیگر زن»
۱۹۴۶
بدون جایزه
۱۹۴۷ آنا مانیانی Angelina Bianchi The Honorable Angelina ایتالیا
۱۹۴۸ جین سیمونز Ophelia هملت بریتانیا
۱۹۴۹ اولیویا دی هاویلند Virginia Stuart Cunningham ‡ گودال مار بریتانیا / ایالات متحدهٔ آمریکا
دههٔ ۱۹۵۰
۱۹۵۰ النور پارکر Marie Allen ‡ در زنجیر ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۵۱–۱۹۶۸ - جوایز اهدایی تحت عنوان «جام ولپی»
۱۹۵۱ ویوین لی Blanche DuBois اتوبوسی به نام هوس بریتانیا
۱۹۵۲ اینگرید برگمان[۱۳][۱۴] Irene Girard اروپا ۵۱ سوئد
۱۹۵۳ لیلی پالمر Abby Edwards The Four Poster Bed آلمان
۱۹۵۴
بدون جایزه[۱۵]
۱۹۵۵
بدون جایزه[۱۶]
۱۹۵۶ ماریا شل Gervaise Macquart Coupeau ژروز اتریش
آنا مانیانی (جایزهٔ ویژه) Letizia The Awakening ایتالیا
۱۹۵۷ Dzidra Ritenberga Malva Malva شوروی
اوا ماری سنت (جایزهٔ ویژه) Celia Pope یک مشت باران ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۵۸ سوفیا لورن Rose Bianco ثعلب سیاه ایتالیا
ژن مورو (جایزهٔ ویژه) Jeanne Tournier عشاق فرانسه
۱۹۵۹ مادلن رابینسون Thérèse Marcoux Web of Passion فرانسه
کارلا گراوینا (جایزهٔ ویژه) Esterina Esterina ایتالیا
لوتسینا وینیتسکا (جایزهٔ ویژه) Marta Night Train لهستان
دههٔ ۱۹۶۰
۱۹۶۰ شرلی مک‌لین Fran Kubelik ‡ آپارتمان ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۶۱ سوزان فلون Madame Cordier Thou Shalt Not Kill فرانسه
جرالدین پیج (جایزهٔ ویژه) Alma Winemiller ‡ تابستان و دود ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۶۲ امانوئل ریوا Thérèse Desqueyroux Thérèse Desqueyroux فرانسه
آنا مانیانی (جایزهٔ ویژه) Mamma Roma ماما روما ایتالیا
۱۹۶۳ دلفین سیریگ Hélène Aughain موریل یا هنگام بازگشت فرانسه
۱۹۶۴ هاریت آندرشون Louise To Love سوئد
۱۹۶۵ آنی ژیراردو Kay Larsi سه اتاق در منهتن فرانسه
۱۹۶۶ Natalya Arinbasarova Altynai The First Teacher شوروی
۱۹۶۷ شرلی نایت Lulu Dutchman ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۶۸ لائورا بتی Emilia قضیه ایتالیا
دههٔ ۱۹۸۰
۱۹۸۳–۱۹۸۷ - جوایز اهدایی تحت عنوان «جایزهٔ بهترین بازیگر زن»
۱۹۸۳ Darling Légitimus M'man-Tine Sugar Cane Alley فرانسه
۱۹۸۴ پاسکال اوژیه Louise Full Moon in Paris فرانسه
۱۹۸۵
بدون جایزه[۱۷]
۱۹۸۶ والریا گولینو Bruna Assecondati A Tale of Love ایتالیا
۱۹۸۷ Kang Soo-yeon Ok-nyo The Surrogate Woman کره جنوبی
۱۹۸۸-اکنون- جوایز اهدایی تحت عنوان «جام ولپی برای بهترین بازیگر زن»

(همچنین «جام ولپی برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن»)

۱۹۸۸ ایزابل هوپر (مشترک) Marie-Louise Giraud داستان زنان فرانسه
شرلی مک‌لین (مشترک) Madame Sousatzka مادام سوشاتسکا ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۸۹ پگی اشکرافت (مشترک) Lillian Huckle
She's Been Away بریتانیا
جرالدین جیمز (مشترک) Harriet Ambrose
دههٔ ۱۹۹۰
۱۹۹۰ Gloria Münchmeyer Lucrecia The Moon in the Mirror شیلی
۱۹۹۱ تیلدا سوئینتن ایزابلای فرانسه ادوارد دوم اسکاتلند
۱۹۹۲ گونگ لی Qiu Ju داستان کیوجو چین
۱۹۹۳ ژولیت بینوش Julie Vignon de Courcy سه رنگ: آبی فرانسه
آنا بونایووتو (نقش مکمل) Mother Where Are You? I'm Here ایتالیا
۱۹۹۴ ماریا دی میدیروش Maria Three Brothers پرتغال
ونسا ردگریو (نقش مکمل) Irina Shapira Little Odessa بریتانیا
۱۹۹۵ ایزابل هوپر (مشترک) Jeanne مراسم فرانسه
ساندرین بونر (مشترک) Sophie
ایزابلا فراری (نقش مکمل) Andreina داستان یک جوان فقیر ایتالیا
۱۹۹۶ ویکتور تیویزول Ponette پونت فرانسه
۱۹۹۷ رابین تونی Marcy Niagara, Niagara ایالات متحدهٔ آمریکا
۱۹۹۸ کاترین دنو Marianne Malivert Place Vendôme فرانسه
۱۹۹۹ ناتالی بای Her A Pornographic Affair فرانسه
دههٔ ۲۰۰۰
۲۰۰۰ رز بیرن B.G. The Goddess of 1967 استرالیا
۲۰۰۱ ساندرا چکارلی Maria Light of My Eyes ایتالیا
۲۰۰۲ جولیان مور Cathy Whitaker ‡ دور از بهشت ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۰۳ کاتیا ریمان Lena Fischer Rosenstrasse آلمان
۲۰۰۴ ایملدا استنتون Vera Rose Drake ‡ ورا دریک بریتانیا
۲۰۰۵ جیووانا متزوجیورنو Sabina The Beast in the Heart ایتالیا
۲۰۰۶ هلن میرن الیزابت دوم ملکه بریتانیا
۲۰۰۷ کیت بلانشت Jude Quinn ‡ من آنجا نیستم استرالیا
۲۰۰۸ دومینیک بلان Céleste Scriwaneck The Other One فرانسه
۲۰۰۹ سنیا راپوپورت Sonia The Double Hour روسیه
دههٔ ۲۰۱۰
۲۰۱۰ آریان لابد Marina Attenberg فرانسه
۲۰۱۱ دینی ایپ Sister Peach A Simple Life هنگ کنگ
۲۰۱۲ Hadas Yaron Shira Mendelman Fill the Void اسرائیل
۲۰۱۳ النا کوتا Samira Calafiore Via Castellana Bandiera ایتالیا
۲۰۱۴ آلبا رورواکر Mina Hungry Hearts ایتالیا
۲۰۱۵ والریا گولینو Anna Per amor vostro ایتالیا
۲۰۱۶ اما استون Mia Dolan † لا لا لند ایالات متحدهٔ آمریکا
۲۰۱۷ شارلوت رمپلینگ Hannah Hannah بریتانیا
۲۰۱۸ الیویا کلمن ملکه آن سوگلی بریتانیا

برندگان چندباره

[ویرایش]
۲ برد

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. "Katharine Hepburn received the Gold Medal for the Best Female Performance at the Venice Film Festival." "I divertimenti". La Stampa. 5 December 1934. Retrieved 2013-10-05. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  2. "La Magnani premiata come miglior attrice". La Stampa. 16 September 1947. Retrieved 2013-08-05. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  3. "Il Gran Premio ad "Amleto" di Olivier". La Stampa. 5 September 1948. Retrieved 2013-08-05. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  4. "L'assegnazione dei diciassette premi". L'Unità. 2 September 1949. Archived from the original on 7 October 2013. Retrieved 2013-08-05. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  5. "L'assegnazione dei premi". La Stampa. 11 September 1950. Retrieved 2013-08-05. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  6. "Tutti i premiati". La Stampa. 10 September 1988. Retrieved 2013-10-06. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  7. "A Venezia i film di Altman e Scorsese". La Repubblica. 10 April 1993. Retrieved 2013-10-06. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  8. "I favoriti del Leone" (PDF). L'Unità. 12 September 1993. Archived from the original (PDF) on 4 March 2016. Retrieved 2013-10-06. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  9. "Solo un Leone d'Oro per Venezia del '95". La Stampa. 26 November 1994. Retrieved 2014-03-14. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  10. "Coppa Volpi for best actors since 1935". labiennale.org. Archived from the original on 7 July 2013. Retrieved 20 April 2013.
  11. "Volpi Cup for Best Actress". carnivalofvenice.com. Archived from the original on 23 September 2015. Retrieved 26 March 2018.
  12. Hepburn received an award titled the Great Gold Medal of the National Fascist Association for Entertainment for the Best Actress"I divertimenti". La Stampa. 5 December 1934. Retrieved 2013-10-05. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  13. "The Volpi Award for the Best Actress was not awarded to اینگرید برگمان in اروپا ۵۱ because her voice was dubbed." "La premiazione". La Stampa. 13 September 1952. Retrieved 2013-08-25. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  14. "The Venice Film Festival will award اینگرید برگمان posthumously today for a movie made 40 years ago. Bergman's son, Roberto Rossellini, will accept the Volpi Cup for his mother's performance in a film called اروپا ۵۱ in America and اروپا ۵۱ in Europe. Judges said Bergman was denied the award at the time because her voice was dubbed from Swedish into Italian." "Bergman's Son To Accept Honor For Mom". Orlando Sentinel. 12 September 1992. Retrieved 2013-12-29. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  15. "After long discussions, the jury has instead decided not to award the Best Actress prize." "A "Giulietta e Romeo" il Leone di San Marco" (PDF). L'Unità. 8 September 1954. Archived from the original (PDF) on 1 January 2014. Retrieved 2013-12-31. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  16. "Judges at Venice's world film festival which ended last week just could not pick a best actress. [...] 'We didn't think any of them merited the Count Volpi cup,' a festival spokesman said today." "Judges at Festival Can't Find Actress". Spokane Daily Chronicle. 12 September 1955. Retrieved 2013-12-29. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  17. "The jury, 'having acknowledged that the two most outstanding female performances - those by ساندرین بونر in خانه‌به‌دوش (فیلم ۱۹۸۵) and جین برکین in گرد و غبار (فیلم ۱۹۸۵) - are included in the prizes bestowed on the two films as a whole,' has decided not to give the Best Actress Award." "Sant toit ni loi vince il leone d'oro". La Provincia. 7 September 1985. Archived from the original (PDF) on 30 December 2013. Retrieved 2013-10-05. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)

پیوند به بیرون

[ویرایش]