پرش به محتوا

جشنواره فیلم ونیز

مختصات: ۴۵°۲۴′۲۲″شمالی ۱۲°۲۲′۰۲″شرقی / ۴۵٫۴۰۵۹۷۵۴°شمالی ۱۲٫۳۶۷۲۹۰۳°شرقی / 45.4059754; 12.3672903
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایشگاه جهانی هنر سینماتوگرافی
ایتالیاییMostra Internazionale d'Arte Cinematografica
کاخ سینمای ونیز در جزیرهٔ لیدو
مکانونیز، ایتالیا
بنیان‌گذاری۶ اوت ۱۹۳۲؛ ۹۲ سال پیش (۱۹۳۲-06}})
جوایزشیر طلایی
شیر نقره‌ای
جام ولپی و جوایز دیگر
مدیر هنریآلبرتو باربرا
(از ۲۰۱۱)
شمار فیلم‌ها۹۲ در ۲۰۲۱
وبگاه
کنونی: ۷۹اُم
آتی: ۸۰اُم
پیشین: ۷۸اُم

جشنواره فیلم ونیز (به ایتالیایی: Mostra Internazionale d'Arte Cinematografica di Venezia) قدیمی‌ترین جشنواره فیلم در جهان و یکی از بزرگ‌ترین جشنواره‌های سینمایی جهان به‌شمار می‌آید. جشنواره فیلم ونیز نخستین بار در سال ۱۹۳۲ میلادی برگزار شد و در کنار جشنواره‌هایی چون کن و برلین از مهم‌ترین رخدادهای سینمایی اروپا و جهان به‌شمار می‌آید. جشنواره فیلم ونیز در طول سال‌های جنگ دوم جهانی برگزار نمی‌شد و در برخی سال‌ها بخش مسابقه آن فعال نبوده‌است.[۱]

شصت و پنجمین جشنواره فیلم ونیز، ۲۷ اوت تا ۶ سپتامبر ۲۰۰۸

جایزهٔ اصلی جشنواره ونیز شیر طلایی نام دارد. همچنین در این جشنواره جایزه‌ای به نام جایزهٔ انسانیت وجود دارد. این جایزه که مبلغ آن ۵۰ هزار دلار است به سینماگران و بازیگرانی اهدا می‌شود که خود را وقف فعالیت‌های انسان‌دوستانه می‌کنند.[۲] همچنین جایزه جام روباه به بهترین بازیگران زن و مرد اهدا می‌شود. از سال ۲۰۰۲ به بعد «جایزه سان مارکو» برای بهترین فیلم بخش ضد جریان اختصاص داده شد. از طیف وسیعی برنامه‌های جداگانه از جمله نمایشگاه بین‌المللی هنر ونیز نیز تأسیس شده‌است. جشنواره بین‌المللی موسیقی معاصر ونیز، جشنواره بین‌المللی تئاتر ونیز، نمایشگاه بین‌المللی معماری ونیز، جشنواره بین‌المللی رقص معاصر ونیز و جشنواره بین‌المللی کودکان و نوجوانان کارناوال ونیز به صورت جداگانه زیر نظر مجموعه جشنواره‌های ونیز برگزار می‌شوند.

جوایز

[ویرایش]

شیر زرین

[ویرایش]

جایزه شیر طلایی بالاترین جایزه جشنواره برای بهترین فیلم در بخش مسابقه ونیز است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ توسط کمیته سازماندهی معرفی شد و اکنون به عنوان یکی از برجسته‌ترین جوایز صنعت فیلم شناخته می‌شود. در سال ۱۹۷۰، شیر طلایی دوم معرفی شد؛ این جایزه افتخاری برای افرادی که سهم مهمی برای مشارکت در سینما دارند است. شیر طلایی در سال ۱۹۴۹ به عنوان شیر طلایی سنت مارک معرفی شد، شیر بالداری که روی پرچم جمهوری نیز نمایان است. سابقاً، نام جایزه معادل جایزه بین‌المللی بزرگ ونیز بود، اهدا شده در سال ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸. قبل از آن، از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بزرگ‌ترین جایزه برای بهترین فیلم ایتالیایی و فیلم خارجی جام موسولینی بود. بین سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۹ هیچ شیر طلایی اهدا نشد.

جایزه ویژه داوران

[ویرایش]

جایزه ویژه داوران به یک یا دو فیلم در اکثر سال‌ها اهدا می‌شود.

شیر نقره‌ای برای بهترین کارگردانی

[ویرایش]

شیر نقره‌ای به بهترین کارگردان در بخش مسابقه ونیز اهدا می‌شود.

جام ولپی

[ویرایش]

جام‌های ولپی به بهترین بازیگران اهدا می‌شوند. جوایز رسمی برای بهترین بازیگر زن و مرد از سال ۱۹۳۴ اهدا می‌شود. همچنین در میانه دهه ۱۹۹۰ به بازیگران زن و مرد نقش مکمل نیز این جوایز اهدا شد.

اوسلای طلایی

[ویرایش]

دو جایزه اوسلای طلایی وجود دارد: یکی برای بهترین مشارکت فنی (برای فیلم‌برداران، آهنگسازان و..) و دیگری برای بهترین فیلمنامه اهدا می‌شود.

جوایز گذشته

[ویرایش]

جام موسولینی جام موسولینی بالاترین جایزه از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۲ بود. نامگذاری شده به نام نخست‌وزیر ایتالیا، بنیتو موسولینی، آنها پس از سقوط او در سال ۱۹۳۴ آن را رها کردند و سرانجام در سال ۱۹۴۷ با نام جایزه بزرگ بین‌المللی ونیز آن را از سر گرفتند.

بخش‌ها

[ویرایش]

اصلی

[ویرایش]

بخش رسمی جشنواره

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۱ در این بخش ۲۱ فیلم بلند از سراسر جهان به نمایش درآمد.

خارج از مسابقه

[ویرایش]

تعدادی از مهم‌ترین تولیدات یک‌سال گذشتهٔ جهان، به خصوص آثاری که کارگردانان شان در دوره‌های پیشین جشنواره حضور داشند به صورت غیررقابتی در این بخش روی پرده می‌روند. در سال ۲۰۱۱، یازده فیلم در این بخش نمایش داده شدند. حداکثر شش فیلم از این بخش در نیمه شب نمایش داده می‌شوند، که آثاری مناسب برای پخش در آن ساعت شب هستند.

اوریزونتی (افق)

[ویرایش]

این بخش اختصاص به فیلم‌هایی از گرایش‌های جدید دنیای سینما بدون توجه به ژانر یا مدت زمان آن‌ها دارد. آثاری که سعی کرده‌اند هنر سینما را دوباره تعریف کنند در این بخش نمایش داده می‌شوند. این بخش پذیرای تمام آثار از فیلم‌های بلند و نیمه بلند و کوتاه است و حداکثر ۲۱ فیلم را به صورت رقابتی و غیر رقابتی شامل می‌شود.

سینمای جدید ایتالیا

[ویرایش]

این بخش اختصاص به فیلم‌هایی از گرایش‌های جدید سینمای ایتالیا دارد و پذیرای حداکثر ۷ فیلم در بخش مسابقه و یک فیلم به صورت غیر رقابتی است.

بخش‌های مستقل و موازی

[ویرایش]

هفته منتقدان

[ویرایش]

در این بخش حدود ۷ یا ۸ فیلم به انتخاب سندیکای ملی منتقدان فیلم ایتالیا نمایش داده می‌شوند. این بخش قوانین و مقررات خاص خود را دارد.

بخش روزهای ونیز

[ویرایش]

در این بخش حدود ۱۰ تا ۱۲ فیلم به انتخاب انجمن فیلمسازان ایتالیایی و انجمن کارگردانان و تهیه‌کنندگان مستقل نمایش داده می‌شوند. این بخش نیز قوانین و مقررات خاص خود را دارد.

بازار فیلم

[ویرایش]

علاوه بر بخش‌های بالا، جشنواره فیلم ونیز برنامه‌های مروری بر آثار برای تجلیل از فیلمسازان و چهره‌های برجسته دنیای سینما برگزار می‌کند. همچنین بازار فیلمی به نام دفتر صنعت در این جشنواره برای تهیه‌کنندگان و شرکت‌های فروش فیلم برگزار می‌گردد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]