پرش به محتوا

جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰
جزئیات مسابقات
کشورهای میزبان هلند
 بلژیک
تاریخ برگزاری۱۰ ژوئن – ۲ ژوئیه
شمار تیم‌ها۱۶
شمار ورزشگاه‌ها۸ (در ۸ شهر)
رده‌بندی نهایی
 فرانسه (دومین عنوان)
نایب‌قهرمان ایتالیا
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۳۱
گل‌های زده شده۸۵ (۲٫۷۴ گل به‌ازای هر بازی)
تماشاگران۱٬۱۲۲٬۸۳۳ (۳۶٬۲۲۰ نفر به‌ازای هر بازی)
بیشترین گلزن(ـان)هلند پاتریک کلایورت
جمهوری فدرال یوگسلاوی ساوو میلوشویچ
صربستان لیوبینکو درولوویچ
(۵ گل)
بهترین بازیکن(ـان)فرانسه زین الدین زیدان

جام ملت‌های اروپا۲۰۰۰ یازدهمین دوره مسابقات جام ملت‌های اروپا است و در حالی در دو کشور بلژیک و هلند برگزار شد که این برای اولین بار بود که دو کشور مشترکاً میزبانی این رقابت‌ها را به عهده می‌گرفتند، این دو کشور ۳۱ مسابقه را از ۱۰ ژوئن تا ۲ ژوئیه سال ۲۰۰۰ میلادی در هشت شهر مختلف برگزار کردند؛ چهار شهر در هلند و چهار شهر در بلژیک که در سال ۱۹۷۲ به تنهایی طعم میزبانی این رقابت‌ها را چشیده بود.

ورزشگاه‌های این دوره

[ویرایش]
روتردام آمستردام بروکسل بروژ
ورزشگاه دکویپ
ظرفیت: ۴۸٬۵۰۰
ورزشگاه آمستردام آرنا
ظرفیت: ۵۱٬۵۰۰
ورزشگاه کینگ بودوئن
ظرفیت: ۴۸٬۵۰۰
ورزشگاه یان برایدل
ظرفیت: ۲۸٬۵۰۰
آیندهون آرنهم لیژ شارلروآ
ورزشگاه فیلیپس
ظرفیت: ۳۲٬۰۰۰
ورزشگاه خلره‌دوم
ظرفیت: ۲۸٬۵۰۰
ورزشگاه موریس دوفراسن
ظرفیت: ۲۹٬۰۰۰
ورزشگاه استاد پی ده شارلوا
ظرفیت: ۲۸٬۰۰۰

ورزشگاه‌هایی که هلند برای برگزاری مسابقه‌ها آماده کرده بود از این قرار بودند: فاینورد (د کوییپ) در روتردام، آمستردامآرنا، فیلیپس در آیندهوون و ورزشگاه خلره‌دوم در آرنهم. و چهار ورزشگاه بلژیک هم این‌ها بودند: یان بریدل در بروژ، ورزشگاه موریس دوفراسن در لیژ، دو پیز دو شارلووا در شارلووا و کینگ بادوان در بروکسل. این ورزشگاه آخری همان هیسل بود که بازسازی شده بود و دیدارهای افتتاحیه و فینال در همین ورزشگاه برگزار شد.

تیم های راه یافته

[ویرایش]

۱۶ تیمی که به دور نهایی این بازی‌ها راه پیدا کرده بودند:

گروه بندی

[ویرایش]

گروه اِی

[ویرایش]

مرحله گروهی با چند شگفتی همراه بود؛ یکی از آن‌ها عملکرد عالی پرتغال بود که هر سه بازی خود را در گروه A برد، از جمله برد سه بر دو مقابل انگلیس در حالی که دو بر صفر عقب افتاده بود و برد سه بر صفر مقابل آلمان که در آن سرجیو کونسیسائو هر سه گل را زد. انگلیسی‌ها که آلمان را یک بر صفر برده بودند انتظار داشتند تیمشان بهتر شده باشد اما این بار سه بر دو به رومانی باختند، آن هم با یک پنالتی دیرهنگام. انگلیس هرچند به حذف در مرحله گروهی عادت دارد و این سومین بار در چهار تورنمنت گذشته بود که این اتفاق برایش می‌افتاد، اما این برای آلمانی‌ها غیرمنتظره بود. آلمان که سایه‌ای از تیم قدرتمند سابق بود تنها امتیاز خود را از تساوی یک بر یک با رومانی گرفت که به عنوان تیم دوم به مرحله بعد صعود کرد.

گروه بی

[ویرایش]

بلژیک دیدار اول گروه B را مقابل سوئد برد، اما به ترکیه و ایتالیا باخت و حذف شد و این مایه ناراحتی شدید هواداران میزبان شد. ایتالیا هم هر سه بازی خود را برد.

گروه سی

[ویرایش]

در گروه C نبردی به‌یادماندنی بین یوگسلاوی و اسپانیا درگرفت. اسپانیا باید می‌برد تا صعود کند اما هنگامی که اسلوبودان کوملیه‌نوویچ در دقیقه ۷۵ گل زد یوگسلاوی سه بر دو پیش افتاد. اسپانیایی‌ها البته دو گل در وقت‌های تلف‌شده زدند و چهار بر سه پیروز شدند. البته یوگسلاوی که با اسلوونی سه بر سه مساوی کرده و نروژ را یک بر صفر برده بود هم پس از تساوی نروژ و اسلوونی صعود کرد.

گروه دی

[ویرایش]

هلند، دیگر میزبان بهتر کار کرد و طبق انتظار از گروه D به همراه فرانسه صعود کرد. هلند با بردن فرانسه در آخرین دیدار گروهی با نتیجه سه بر دو تیم اول شد. دانمارک قهرمان یورو ۹۲ حتی یک بازی را هم نبرد و جمهوری چک فینالیست یورو ۹۶ فقط دانمارک را برد.

فینال این دوره

[ویرایش]

ایتالیا در آستانه دومین قهرمانی خود بود که فرانسه شرایط را تغییر داد. آن‌ها به عنوان اولین تیمی شناخته شدند که پس از قهرمانی در جام جهانی بلافاصله قهرمان یورو هم می‌شوند. روژه لومر و دینو زوف در ترکیب تیم‌هایشان دست برده بودند و یوری جورکائف و کریستف دوگاری در ترکیب اصلی فرانسه به میدان رفتند و مارکو دل‌وکیو در ایتالیا جانشین فیلیپو اینتزاگی شده بود. بازی دو تیم به وقت اضافی کشیده شد و فرانسه مصمم بود که شکست را به پیروزی تبدیل کند. در دقیقه ۱۰۳ بود که دیوید ترزگه روی سانتر روبر پیرس با ضربه‌ای مهار نشدنی سقف دروازه ایتالیا را به لرزه درآورد و فرانسه با این گل طلایی قهرمان شد و دیدیه دشان جام را به فرانسه برد.

.

داوران این دوره

[ویرایش]
داوران کمک داوران داوران چهارم
اتریش Günter Benkö بلاروس Yury Dupanov بلژیک Michel Piraux
دانمارک Kim Milton Nielsen بلژیک Roland Van Nylen یونان کایروس واساراس
مصر جمال الغندور بلغارستان Ivan Lekov نروژ Terje Hauge
انگلستان گراهام پل دانمارک Jens Larsen اسلواکی لوبوس میشل
فرانسه Gilles Veissière انگلستان Philip Sharp
آلمان مارکوس مرک فرانسه Jacques Poudevigne
ایتالیا پیرلوئیجی کولینا آلمان Kurt Ertl
هلند Dick Jol ایتالیا Sergio Zuccolini
پرتغال Vítor Melo Pereira مالی Dramane Dante
اسکاتلند Hugh Dallas مالت Emanuel Zammit
اسپانیا José García Aranda هلند Jaap Pool
سوئد آندرس فریسک جمهوری ایرلند Eddie Foley
سوئیس Urs Meier رومانی Nicolae Grigorescu
اسلواکی Igor Sramka
اسپانیا Carlos Martín Nieto
سوئد Leif Lindberg
ترکیه Turgay Güdü

گروه بندی رقابت‌ها

[ویرایش]
سیدبندی رقابت‌ها سید ۱ سید ۲ سید ۳

مرحله گروهی

[ویرایش]
ساختمان اصلی شهر آمستردام هلند و تصویر ادگار داویدس هک شده روی آن.

All times local (CEST/یوتی‌سی ۲:۰۰+

گروه A

[ویرایش]
تیم بازی برد مساوی باخت زده خورده تفاضل امتیاز
 پرتغال ۳ ۳ ۰ ۰ ۷ ۲ ۹
 رومانی ۳ ۱ ۱ ۱ ۴ ۴ ۰ ۴
 انگلستان ۳ ۱ ۰ ۲ ۵ ۶ −۱ ۳
 آلمان ۳ ۰ ۱ ۲ ۱ ۵ −۴ ۱
۱۲ ژوئن ۲۰۰۰
آلمان  ۱ – ۱  رومانی
پرتغال  ۳ – ۲  انگلستان
۱۷ ژوئن ۲۰۰۰
رومانی  ۰ – ۱  پرتغال
انگلستان  ۱ – ۰  آلمان
۲۰ ژوئن ۲۰۰۰
انگلستان  ۲ – ۳  رومانی
پرتغال  ۳ – ۰  آلمان

گروه B

[ویرایش]
تیم بازی برد مساوی باخت زده خورده تفاضل امتیاز
 ایتالیا ۳ ۳ ۰ ۰ ۶ ۲ ۹
 ترکیه ۳ ۱ ۱ ۱ ۳ ۲ ۴
 بلژیک ۳ ۱ ۰ ۲ ۲ ۵ −۳ ۳
 سوئد ۳ ۰ ۱ ۲ ۲ ۴ −۲ ۱
۱۰ ژوئن ۲۰۰۰
بلژیک  ۲ – ۱  سوئد
۱۱ ژوئن ۲۰۰۰
ترکیه  ۱ – ۲  ایتالیا
۱۴ ژوئن ۲۰۰۰
ایتالیا  ۲ – ۰  بلژیک
۱۵ ژوئن ۲۰۰۰
سوئد  ۰ – ۰  ترکیه
۱۹ ژوئن ۲۰۰۰
ترکیه  ۲ – ۰  بلژیک
ایتالیا  ۲ – ۱  سوئد

گروه C

[ویرایش]
تیم بازی برد مساوی باخت زده خورده تفاضل امتیاز
 اسپانیا ۳ ۲ ۰ ۱ ۶ ۵ ۶
 یوگسلاوی ۳ ۱ ۱ ۱ ۷ ۷ ۰ ۴
 نروژ ۳ ۱ ۱ ۱ ۱ ۱ ۰ ۴
 اسلوونی ۳ ۰ ۲ ۱ ۴ ۵ −۱ ۲
۱۳ ژوئن ۲۰۰۰
اسپانیا  ۰ – ۱  نروژ
یوگسلاوی  ۳ – ۳  اسلوونی
۱۸ ژوئن ۲۰۰۰
اسلوونی  ۱ – ۲  اسپانیا
نروژ  ۰ – ۱  یوگسلاوی
۲۱ ژوئن ۲۰۰۰
یوگسلاوی  ۳ – ۴  اسپانیا
اسلوونی  ۰ – ۰  نروژ

گروه D

[ویرایش]
تیم بازی برد مساوی باخت زده خورده تفاضل امتیاز
 هلند ۳ ۳ ۰ ۰ ۷ ۲ ۹
 فرانسه ۳ ۲ ۰ ۱ ۷ ۴ ۶
 چک ۳ ۱ ۰ ۲ ۳ ۳ ۰ ۳
 دانمارک ۳ ۰ ۰ ۳ ۰ ۸ −۸ ۰
۱۱ ژوئن ۲۰۰۰
فرانسه  ۳ – ۰  دانمارک
هلند  ۱ – ۰  چک
۱۶ ژوئن ۲۰۰۰
چک  ۱ – ۲  فرانسه
دانمارک  ۰ – ۳  هلند
۲۱ ژوئن ۲۰۰۰
دانمارک  ۰ – ۲  چک
فرانسه  ۲ – ۳  هلند

مرحله حذفی

[ویرایش]
یک‌چهارم پایانی نیمه‌پایانی پایانی
                   
24 June – ورزشگاه آمستردام آرنا        
  ترکیه  ۰
28 June – ورزشگاه کینگ بودوئن
  پرتغال  ۲  
  پرتغال  ۱
25 June – ورزشگاه یان برایدل
    فرانسه (a.e.t.)  ۲  
  اسپانیا  ۱
2 July – Rotterdam
  فرانسه  ۲  
  فرانسه (a.e.t.)  ۲
25 June – Rotterdam
    ایتالیا  ۱
  هلند  ۶
29 June – ورزشگاه آمستردام آرنا
  یوگسلاوی  ۱  
  هلند  ۰ (۱)
24 June – ورزشگاه کینگ بودوئن
    ایتالیا (pen.)  ۰ (۳)  
  ایتالیا  ۲
  رومانی  ۰  

یک چهارم نهایی

[ویرایش]
ترکیه ۰ – ۲ پرتغال
Report گومز ۴۴'، ۵۶'

ایتالیا ۲ – ۰ رومانی
توتی ۳۳'
اینزاگی ۴۳'
Report

هلند ۶ – ۱ یوگسلاوی
کلایورت ۲۴'، ۳۸'، ۵۴'
Govedarica ۵۱' (گل‌به‌خودی)
اورمارس ۷۸'، ۹۰'
Report میلوشویچ ۹۰+۱'

اسپانیا ۱ – ۲ فرانسه
مندیتا ۳۸' (پنالتی) Report زیدان ۳۲'
ژورکائف ۴۴'

نیمه نهایی

[ویرایش]
پرتغال ۱ – ۲ (و.ا.) فرانسه
گومز ۱۹' Report آنری ۵۱'
زیدان Golden goal scored in the یکصد و هفدهمین minute '۱۱۷  (پنالتی)

فینال

[ویرایش]
فرانسه ۲ – ۱ (و.ا.) ایتالیا
ویلتورد ۹۰+۴'
ترزگه Golden goal scored in the یکصد و سومین minute '۱۰۳
Report دلوکیو ۵۵'
تماشاگران: ۴۸٬۲۰۰

آمار

[ویرایش]

گلزنان برتر

[ویرایش]

میانگین گل زده برای هر دیدار

[ویرایش]

۲٫۷۴ برای هر بازی

تیم منتخب جام

[ویرایش]
دروازه بان مدافع هافبک مهاجم

فرانسه فابین بارتز
ایتالیا فرانچسکو تولدو

فرانسه لوران بلان
فرانسه لیلیان تورام
فرانسه مارسل دسایی
ایتالیا فابیو کاناوارو
ایتالیا پائولو مالدینی
ایتالیا الساندرو نستا
هلند فرانک دی بوئر

ایتالیا دیمیتریو آلبرتینی
فرانسه پاتریک ویه‌را
اسپانیا جوزپ گواردیولا
پرتغال روی کاستا
هلند ادگار داویدس
پرتغال لوئیس فیگو
فرانسه زین‌الدین زیدان

فرانسه تیری آنری
جمهوری فدرال یوگسلاوی ساوو میلوشویچ
اسپانیا رائول
هلند پاتریک کلایورت
پرتغال نونو گومز
ایتالیا فرانچسکو توتی

منابع

[ویرایش]