تاریخ کویت
بخشی از مجموعهٔ |
||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| تاریخ کویت | ||||||||
 | ||||||||
| پیش‌تاریخی و باستانی | ||||||||
| قرن پنجم –پانزدهم میلادی | ||||||||
|
||||||||
| پانزدهم میلادی–هجدهم میلادی | ||||||||
|
||||||||
| قرن هجدهم میلادی تا ۱۹۶۱ | ||||||||
|
||||||||
| کویت از ۱۹۶۱ میلادی | ||||||||
|
||||||||
| جستارهای وابسته | ||||||||
کویت کشوری در شبه‌جزیره عربستان است و در خلیج فارس در راس خلیج فارس قرار دارد. در قرن هجدهم و نوزدهم، کویت بندر تجاری و مرفه بود.[۱][۲]
باستان[ویرایش]
در دوره عبید (۶۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح)، کویت محل اصلی تعامل بین مردمان بین‌النهرین و سرزمین بحرین نوسنگی بود،[۳][۴][۵][۶] که عمدتاً در شمال کویت مستقر بودند.[۷][۸][۹] اولین شواهد از سکونت انسان در کویت به ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد که در آنجا ابزارهای میان‌سنگی در بورقان پیدا شد.[۱۰] سوبیا در شمال کویت اولین شواهد شهرنشینی در کل منطقه حوزه خلیج فارس است.
ساسانیان[ویرایش]
در سال ۲۲۴ میلادی، کویت بخشی از شاهنشاهی ساسانی شد. در زمان امپراتوری ساسانی، کویت به مشان معروف شد[۱۱] که یک نام جایگزین پادشاهی برای کاراکین بود.[۱۲][۱۳] آکاز یک مکان متعلق به دوره شاهنشاهی اشکانی بود. که به عنوان دخمه مزدیسنا در شمال آکاز کشف شد.[۱۴][۱۵]
پایه‌گذاری[ویرایش]
تاریخ پایه‌گذاری کویت به براک بن غریر آل‌حمید، قبیلهٔ بنی خالد و فرمانروای امارت احساء می‌رسد که در پایان سال ۱۱۱۰ هجری دژی را با نام کوت برای انباشت آذوقه و همچنین انبار کردن جنگ‌افزار ساخت که پس از آن نام کویت از آن گرفته شد و سپس این شهر در زمان سعدون بن محمد آل‌حمید به خاندان آل صباح بخشیده می‌شود.[۱۶][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰] بازرگانی کویت در قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم بهبهان و استان بوشهر انجام می‌شد. در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند.[۲۱]
نبرد زنجیر[ویرایش]
در سال ۶۳۳ میلادی، خالد بن ولید بطرف شمال حرکت کرده، وارد نقطه‌ای شد که در نزدیکی خلیج فارس و کویت امروزه واقع و در آن زمان سرحد ایران شناخته شده و موسوم به حفیر بود.[۲۲] درین زمان مرزبان این نواحی یکی از اسواران بود نامش هرمز. هرمز در سمت بیابان با رهزنان عرب سروکار داشت و در جانب دریا با دزدان دریایی که از اقیانوس هند به حدود خلیج فارس می‌آمدند. هرمز چون از آمدن خالد آگاه شد از تیسفون کمک خواست و خود با لشکری که داشت به جانب حفیر و به جلوگیری خالد رفت.[۲۳] در اینجا خالد به هرمز سرحددار محل تکلیف کرد که یا اسلام را قبول کند یا جزیه دهد. جنگ مابین ایرانیان و مسلمین درگرفت و هرمز، خالد را به جنگ مردومرد یعنی مبارزهٔ دو سردار طلبیده، بدست وی کشته شد بعد اعراب بر ایرانیان تاختند و فاتح شدند. خالد ایرانیان را تعقیب کرد ولی به قشون ایرانی کمک رسید و کار خالد مشکل شد. در این احوال او به جنگ تدافعی پرداخت ولی دیری نگذشت که به او نیز کمکی رسید و جنگ سختی روی داد که باز مسلمین فاتح شدند. بعد خالد ساحل فرات را گرفت و به فیراز که شهر رومی و در طرف راست رود مزبور واقع بود، رسید. در اینجا جنگی مابین قوای رومی و سپاهیان ایرانی که به رومیان کمک می‌کردند از یک طرف و خالد ولید از طرف دیگر درگرفت و باز مسلمین فاتح شدند.[۲۴]
عصر مدرن[ویرایش]
دوران طلایی (۱۹۴۶–۸۲)[ویرایش]
بین سالهای ۱۹۴۶ و ۱۹۸۲، کویت دوره سعادت را ناشی از فروش نفت و جو لیبرال خود تجربه کرد. این دوره «دوران طلایی» نامیده می‌شود.[۲۵][۲۶][۲۷][۲۸] در سال ۱۹۵۰، یک برنامه بزرگ کار عمومی اجازه داد تا کویتی‌ها از یک استاندارد زندگی مدرن برخوردار شوند. تا سال ۱۹۵۲، این کشور بزرگترین صادرکننده نفت در حوزه خلیج فارس شد. این رشد گسترده بسیاری از کارگران خارجی، به ویژه از فلسطین، مصر و هند را به خود جلب کرد.
در ژوئن سال ۱۹۶۱، کویت با پایان دادن به حمایت از بریتانیا مستقل شد و عبدالله سالم الصباح امیر شد. طبق شرایط قانون اساسی تازه تدوین شده، کویت اولین انتخابات پارلمانی خود را در سال ۱۹۶۳ برگزار کرد. کویت اولین کشور عربی در خلیج فارس بود که قانون اساسی و پارلمان را تأسیس کرد.
بمب‌گذاری‌های ۱۹۸۳[ویرایش]
بمب‌گذاری‌های است که در کویت ۱۲ دسامبر ۱۹۸۳ دو ماه پس از انفجار مقر تفنگداران دریایی آمریکا در بیروت روی داد. این بمب‌گذاری‌ها یک حمله ۹۰ دقیقه ای هماهنگ شده به شش نقطه کلیدی، شامل دو سفارتخانه، فرودگاه، و کارخانه پتروشیمی اصلی کویت بود و و زیرساخت‌های کویت را مورد هدف قرار می‌داد. به حزب شیعهٔ الدعوه اتهام وارد شده که این بمب‌گذاری‌ها را انجام داده‌است. این حوادث منجر به کشته شدن پنج تن شد.[۲۹] این حمله بیشتر از آن لحاظ قابل توجه هست که می‌توانست در صورت موفقیت بزرگتری حمله تروریستی قرن بیستم باشد، اما به خاطر نصب ناصحیح بمبها تنها چند نفر کشته داد.[۳۰]
جنگ خلیج فارس (۹۱–۱۹۹۱)[ویرایش]
پایان جنگ ایران و عراق هم‌زمان با بروز تشنّج عراق و کویت بود. ارتش عراق در زمان حکومت صدام حسین و حزب بعث عراق در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۶۹ (۱۹۹۰ م) به کویت حمله و این کشور را اشغال کرد. عراق با این حمله باعث بروز بحرانی بین‌المللی گردید و اخطار شورای امنیت را نپذیرفت. آمریکا در سال ۱۳۶۹ (۱۹۹۱) با ائتلافی از کشورهای دیگر به کویت و سپس به عراق حمله کرد و ارتش عراق را از کویت بیرون راند.
دلیل حملهٔ عراق به کویت مشکل بدهی ۳۰ میلیارد دلاری عراق به کویت و تلاش عراق برای بازسازی اقتصاد عراق بود که در جنگ ایران و عراق نابود شده بود. عراق معتقد بود چون جنگ ایران و عراق به سود کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بوده‌است، دولت‌های عربی باید بدهی ۳۰ میلیارد دلاری عراق را ببخشند. کویت زیر بار نرفت و تشنج با کویت بروز کرد.
از جنگ «خلیج فارس» به عنوان جنگ اول خلیج فارس یاد می‌شود. از عملیات حمله آمریکا به عراق در سال ۱۳۶۹ خورشیدی (۱۹۹۱ میلادی) به عنوان طوفان صحرا یاد می‌شود. جنگ دوم خلیج فارس نیز در سال ۲۰۰۳ از طرف آمریکا به عراق تحمیل گردید.
این نبرد بنا بر گفته دانشنامه جنگ و صلح بزرگترین نبرد قرن بیستم پس از جنگ جهانی دوم از لحاظ تعداد تجهیزات و متحدان است.
جمهوری کویت[ویرایش]
حکومتی دست‌نشانده و کوتاه مدت بود که پس از اشغال کویت توسط عراق تشکیل شد. به دنبال تهاجم در ۲ اوت ۱۹۹۰، شورای فرماندهی انقلابی عراق اعلام نمود که ارسال نیرو به کویت به منظور کمک به کودتای نافرجامی که توسط "انقلابیون کویتی" صورت گرفته بود، انجام شده‌است.[۳۱]
حکومت جدید تحت عنوان "دولت موقت آزاد کویت" در ۴ اوت، تحت نفوذ عراق با عضویت ۹ افسر به ظاهر عضو ارتش کویت (۴ سرهنگ و ۵ سرگرد) به رهبری علا حسین علی که سمت‌های نخست وزیری، فرماندهی کل قوا، وزارت دفاع و وزارت کشور به وی تعلق گرفت، تشکیل شد.[۳۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- تاریخ آسیا
- سیاست در کویت
- جدول زمانی شهر کویت
منابع[ویرایش]
- ↑ Furlong, TOM (1991-04-14). "The Rocky Road That Faces Many Kuwaiti Merchants". Los Angeles Times. LA Times.
Before oil was discovered in Kuwait 53 years ago, the country was largely a nation of merchant traders. Its natural harbor made Kuwait a hub of Middle East commerce and a center for boat building.
- ↑ "Kuwait: A Trading City". Eleanor Archer. 2013. Archived from the original on 1 January 2014. Retrieved 2 December 2019.
- ↑ Robert Carter (2010-10-25). Maritime Interactions in the Arabian Neolithic: The Evidence from H3, As-Sabiyah, an Ubaid-Related Site in Kuwait. BRILL. ISBN 9789004163591.
- ↑ Robert Carter. "Boat remains and maritime trade in the Persian Gulf during the sixth and fifth millennia BC" (PDF).
- ↑ Robert Carter. "Maritime Interactions in the Arabian Neolithic: The Evidence from H3, As-Sabiyah, an Ubaid-Related Site in Kuwait".
- ↑ "How Kuwaitis lived more than 8,000 years ago". Kuwait Times. 2014-11-25. Archived from the original on 19 July 2019. Retrieved 2 December 2019.
- ↑ Robert Carter (2002). "Ubaid-period boat remains from As-Sabiyah: excavations by the British Archaeological Expedition to Kuwait". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. 32: 13–30. JSTOR 41223721.
- ↑ Robert Carter; Graham Philip. "Beyond the Ubaid: Transformation and integration in the late prehistoric societies of the Middle East" (PDF).
- ↑ Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. "Polish Archaeology in the Mediterranean - Issue no.XXII /2013". Archived from the original on 19 July 2019. Retrieved 2 December 2019.
- ↑ "The Archaeology of Kuwait" (PDF). Cardiff University. p. 5.
- ↑ Bennett D. Hill; Roger B. Beck; Clare Haru Crowston (2008). A History of World Societies, Combined Volume (PDF). p. 165. Archived from the original on 3 December 2013.
Centered in the fertile Tigris- Euphrates Valley, but with access to the Persian Gulf and extending south to Meshan (modern Kuwait), the Sassanid Empire's economic prosperity rested on agriculture; its location also proved well suited for commerce.
{{cite book}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) - ↑ Avner Falk (1996). A Psychoanalytic History of the Jews. p. 330. ISBN 9780838636602.
In 224 he defeated the Parthian army of Ardavan Shah (Artabanus V), taking Isfahan, Kerman, Elam (Elymais) and Meshan (Mesene, Spasinu Charax, or Characene).
- ↑ Abraham Cohen (1980). Ancient Jewish Proverbs. ISBN 9781465526786.
The large and small measures roll down and reach Sheol; from Sheol they proceed to Tadmor (Palmyra), from Tadmor to Meshan (Mesene), and from Meshan to Harpanya (Hipparenum).
- ↑ "LE TELL D'AKKAZ AU KOWEÏT TELL AKKAZ IN KUWAIT" (PDF). p. 2. Archived from the original (PDF) on 30 December 2013.
- ↑ Gachet, J. (1998). "Akkaz (Kuwait), a Site of the Partho-Sasanian Period. A preliminary report on three campaigns of excavation (1993–1996)". Proceedings of the Seminar for Arabian Studies. 28: 69–79.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ سایت رسمی دیوان امیری کویت http://www.da.gov.kw/ara/picsandevents/riseofkuwait.php بایگانی‌شده در ۲۷ اوت ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
- ↑ «Kuwait: a Beacon of Humanity». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ دسامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «Kuwait Information». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ «History of Kuwait:: Rulers of Kuwait». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ نوامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۱.
- ↑ کتاب The reign of Mubarak al-Sabah ص ۶
- ↑ سلطانی، سلطان‌علی، بیست و هشت گفتار در باب فرهنگ و مردم ایران، تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۱خ. ص۱۶۳–۱۶۴.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامپیرنیا، ص ۳۵۸وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ زرین کوب ص ۲۹۷
- ↑ پیرنیا، ص ۳۵۸ و ۳۵۹
- ↑ Gonzales, Desi (November–December 2014). "Acquiring Modernity: Kuwait at the 14th International Architecture Exhibition". Art Papers. Archived from the original on 26 April 2017. Retrieved 2 December 2019.
- ↑ Acquiring Modernity: Kuwait's Modern Era Between Memory and Forgetting. National Council for Culture, Arts and Letters. 2014. p. 7. ISBN 9789990604238.
- ↑ Al-Nakib, Farah, ed. (2014). "Kuwait's Modernity Between Memory and Forgetting". Academia.edu. p. 7.
- ↑ Alia Farid (2014). "Acquiring Modernity: Kuwait at the 14th International Architecture Exhibition". aliafarid.net. Archived from the original on 21 February 2015.
- ↑ "ISIS affiliate attacks Shiite mosque in Kuwait, killing 27". Fox News.
- ↑ Wright, Robin, Sacred Rage, Simon & Schuster, 2001, p. 112
- ↑ Clive H. Schofield & Richard N. Schofield (Ed.). The Middle East and North Africa. New York: Routledge. 1994. p. 147.
- ↑ Newsweek Vol. 116. 1990. p. 20.
خواندن بیشتر[ویرایش]
- Al-Hijji, Yacoub Yusuf (2010). Kuwait and the sea: a brief social and economic history. London: Arabian Publishing. ISBN 978-0-9558894-4-8.
.svg){kind=small}
