ایرباس ای۳۰۰
| ایرباس آ۳۰۰ | |
|---|---|
 |
|
| ایرباس A300-600 ایران ایر | |
| کاربری | هواپیمای پهن‌پیکر جت مسافربری |
| کشور سازنده | چند ملیتی |
| تولیدکننده | ایرباس |
| نخستین پرواز | ۲۸ اکتبر ۱۹۷۲ |
| معرفی | ۳۰ مه ۱۹۷۴ با ایر فرانس |
| وضعیت | فعال |
| کاربر اصلی | فدکس اکسپرس یوپی‌اس ایرلاینز یوروپین ایر ترنسپورت لایپزیگ ایران ایر هواپیمایی معراج هواپیمایی قشم هواپیمایی ماهان |
| ساخته‌شده | ۱۹۷۱–۲۰۰۷ |
| تعداد ساخته‌شده | ۵۶۱ |
| گونه‌ها | ایرباس بلوگا ایرباس ای۳۱۰ |
| توسعه‌یافته به | ایرباس ای۳۳۰ ایرباس ای۳۴۰ |
ایرباس ای 300 (Airbus A300) یک هواپیمای جت دو موتوره پهن پیکر با برد کوتاه تا متوسط می‌باشد که توسط کمپانی ایرباس طراحی و ساخته شده است. این هواپیما به طور رسمی در سال ۱۹۶۹ معرفی شد و در اکتبر ۱۹۷۲ (آبان ۱۳۵۱) به پرواز درآمد. این هواپیما اولین گونه از هواپیماهای جت تجاری دو موتوره پهن پیکر و همچنین اولین هواپیمای ساخت کنسرسیوم اروپائی ایرباس است که در حال حاضر گروه ایرباس نامیده می‌شود. به طور معمول ایرباس ای ۳۰۰ دارای ۲۶۶ صندلی در دو کلاس پروازی می‌باشد و بسته به مدل آن تا حداکثر ۷۵۴۰ کیلومتر (۴۰۷۰ مایل دریایی) برد دارد.
طراحی این هواپیما در میانه دهه شصت میلادی به عنوان یک پروژه مشترک بین چند سازنده مختلف هواپیما در کشورهای انگلستان، آلمان غربی و فرانسه به اجرا درآمد. در سپتامبر ۱۹۶۷ کشورهای مشارکت کننده یک یادداشت تفاهم به منظور تولید این هواپیما امضا کردند. در آوریل ۱۹۶۹ انگلستان از این پروژه عقب‌نشینی کرد اما فرانسه و آلمان توافقی را در می ۱۹۶۹ امضا کردند و صنایع ایرباس رسماً در دسامبر ۱۹۷۰ به منظور طراحی و تولید ای ۳۰۰ شکل گرفت. اولین پیش نمونه در اکتبر ۱۹۷۲ پرواز کرد.
ایرفرانس اولین مشتری ایرباس ای ۳۰۰، این هواپیما را از می سال ۱۹۷۴ وارد خدمت نمود. در ادامه پس از یک دوره کوتاه تقاضا، ای ۳۰۰ با فروش بسیار زیادی مواجه و پس از آن به مدت سه دهه با روند مناسبی تولید شد. ای ۳۰۰ محبوب بسیاری از کاربران هواپیماهای باری نیز بود و گونه‌های متنوعی از آن با قابلیت حمل بار ساخته شده است. تولید این هواپیما و گونه کوچکتر آن، ای ۳۱۰، در ژوئیه ۲۰۰۷ متوقف شد.[۱][۲]
مشخصات[ویرایش]
ایرباس آ-۳۰۰ دارای دو موتور توربوفن در زیر دو بال است.
- فاصله نوک دو بال: ۴۴٫۸ متر
- طول: ۵۴٫۱ متر
- ارتفاع: ۱۶٫۵ متر
- ظرفیت مسافر: ۳۶۱ نفر (در مدل ایرباس آ-۳۰۰–۶۰۰ آر)
- بیشینه سرعت: ۸۵/۰ ماخ (۸۹۵ کیلومتر بر ساعت) (در مدل ایرباس آ-۳۰۰–۶۰۰ آر)
- محدوده پرواز: ۷۷۰۰ کیلومتر
مدل‌ها[ویرایش]
- A300B۲ مدل پایه مسافربری
- A300B۴ مدل مسافربری با محدوده پرواز بیشتر
- A300C۴ مدل مسافربری با امکان تغییر کاربری
- A300F۴ مدل ترابری
- A۳۰۰–۶۰۰ مدل مدرن‌تر
مشخصات فنی[ویرایش]
| مدل | A300B4-200[۳] | A300-600R[۴] | A300-600F[۵] |
|---|---|---|---|
| تعداد خدمه کابین | سه | دو | |
| کابین اصلی | 281 (2-4-2 Y @ 34in)309 (2-4-2 Y @ 31in)max 345 | 247 (46 2-2-2 F + 201 2-4-2 Y)285 (2-4-2 Y @ 34in)max 345 (3-3-3 Y) | 540 m³43 AYY ULD9 AMJ/LD7 + 16 AYY |
| کابین بار | 20 LD3 + bulk | 22 LD3 + bulk / 158 m³ | |
| طول | ۵۳٫۶۱ متر (۱۷۵٫۹ فوت) | ۵۴٫۰۸ متر (۱۷۷٫۴ فوت) | |
| ارتفاع کلی | ۱۶٫۷۲ متر (۵۴٫۹ فوت) | ۱۶٫۶۶ متر (۵۴٫۷ فوت) | |
| طول بال‌ها | ۴۴٫۸۳ متر (۱۴۷٫۱ فوت) | ۴۴٫۸۴ متر (۱۴۷٫۱ فوت) | |
| مساحت بال | ۲۶۰ مترمربع (۲٬۸۰۰ فوت‌مربع)[۶] | ||
| حداکثر عرض کابین | ۵٫۲۸۷ متر (۱۷٫۳۵ فوت) | ||
| قطر بدنه | ۵٫۶۴ متر (۱۸٫۵ فوت) | ||
| حداکثر وزن تیک‌آف | ۱۶۵٬۰۰۰ کیلوگرم (۳۶۳٬۷۶۳ پوند) | ۱۷۱٬۷۰۰ کیلوگرم (۳۷۸٬۵۳۴ پوند) | ۱۷۰٬۵۰۰ کیلوگرم (۳۷۵٬۸۸۸ پوند) |
| MLW | ۱۳۶٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۹۹٬۸۲۹ پوند) | ۱۴۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۳۰۸٬۶۴۷ پوند) | |
| MZFW | ۱۲۶٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۷۷٬۷۸۲ پوند) | ۱۳۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۲۸۶٬۶۰۱ پوند) | |
| حداکثر بار قابل حمل | ۳۷٬۴۹۵ کیلوگرم (۸۲٬۶۶۲ پوند) | ۴۱٬۳۷۴ کیلوگرم (۹۱٬۲۱۴ پوند) | ۴۸٬۲۹۳ کیلوگرم (۱۰۶٬۴۶۸ پوند) |
| حداکثر ظرفیت حمل سوخت | ۴۸٬۴۷۰ کیلوگرم (۱۰۶٬۸۵۸ پوند)
۶۲٬۰۰۰ لیتر (۱۶٬۰۰۰ گالون آمریکایی) |
۵۳٬۵۰۵ کیلوگرم (۱۱۷٬۹۵۸ پوند) ۶۸٬۱۶۰ لیتر (۱۸٬۰۱۰ گالون آمریکایی) | |
| وزن خالی هواپیما | ۸۸٬۵۰۵ کیلوگرم (۱۹۵٬۱۲۰ پوند) | ۸۸٬۶۲۶ کیلوگرم (۱۹۵٬۳۸۷ پوند) | ۸۱٬۷۰۷ کیلوگرم (۱۸۰٬۱۳۳ پوند) |
| موتورها | CF6-50C2 or JT9D-59A | CF6-80C2 or PW4158 | |
| قدرت | ۲۴۹–۲۷۰ کیلونیوتن (۵۶٬۰۰۰–۶۱٬۰۰۰ پوند-نیرو)[۷] | ||
| طول باند مورد نیاز برای پرواز (MTOW, SL, ISA) | ۲٬۳۰۰ متر (۷٬۵۰۰ فوت) | ۲٬۴۰۰ متر (۷٬۹۰۰ فوت) | |
| سرعت کروز | ماخ ۰٫۷۸ (۴۵۰ گره; ۸۳۳ کیلومتر بر ساعت) at FL350 | ||
| Mmo | Mach 0.82[۷] | ||
| برد | 7,500 km / 4,050 nm[۷] | ||
مشخصات موتور بر حسب مدل[ویرایش]
| مدل | تاریخ | موتورها |
|---|---|---|
| A300B2-1A | ۱۹۷۴ | General Electric CF6-50A |
| A300B2-1C | ۱۹۷۵ | General Electric CF6-50C |
| A300B2K-3C | ۱۹۷۶ | General Electric CF6-50CR |
| A300B4-2C | ۱۹۷۶ | General Electric CF6-50C |
| A300B4-103 | ۱۹۷۹ | General Electric CF6-50C2 |
| A300B4-120 | ۱۹۷۹ | Pratt & Whitney JT9D-59A |
| A300B2-203 | ۱۹۸۰ | General Electric CF6-50C2 |
| A300B4-203 | ۱۹۸۱ | General Electric CF6-50C2 |
| A300B4-220 | ۱۹۸۱ | Pratt & Whitney JT9D-59A |
| A300B4-601 | ۱۹۸۸ | General Electric CF6-80C2A1 |
| A300B4-603 | ۱۹۸۸ | General Electric CF6-80C2A3 |
| A300B4-620 | ۱۹۸۳ | Pratt & Whitney JT9D-7R4H1 |
| A300B4-622 | ۲۰۰۳ | Pratt & Whitney PW4158 |
| A300B4-605R | ۱۹۸۸ | General Electric CF6-80C2A5 |
| A300B4-622R | ۱۹۹۱ | Pratt & Whitney PW4158 |
| A300F4-605R | ۱۹۹۴ | General Electric CF6-80C2A5 or 2A5F |
| A300F4-622R | ۲۰۰۰ | Pratt & Whitney PW4158 |
| A300C4-605R | ۲۰۰۲ | General Electric CF6-80C2A5 |
جستارهای وابسته[ویرایش]
- پرواز شماره ۶۵۵ ایران ایر که توسط ناو جنگی آمریکا در خلیج فارس سرنگون شد.
پانویس[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ایرباس ای۳۰۰ موجود است. |
- ↑ «Airbus A300». Wikipedia. 2016/12/24.
- ↑ Empty citation (help)
- ↑ "A300 Airplane Characteristics for Airport Planning". Airbus. December 1, 2009.
- ↑ "A300-600 Airplane Characteristics for Airport Planning". Airbus. December 1, 2009.
- ↑ "A300F4-600 Airplane Characteristics for Airport Planning". Airbus. December 1, 2009.
- ↑ "Airbus Aircraft Data File". Civil Jet Aircraft Design. Elsevier. July 1999.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ "A300-600 / Dimensions & key data". Airbus.
منابع[ویرایش]
- Endres, G. & Gething M.J. Aircraft Recognition Guide. New York: Collins, 2005
|
||||||||||||||||||||||||||
