امواج مو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
ابرابزار
گسترش بخش عملکرد
خط ۲۶: خط ۲۶:
| align="center" |پایین
| align="center" |پایین
|}
|}
ریتم مو یک نوسان EEG بین ۸ تا ۱۳ هرتز بوده که در نواحی مرکزی پوشاننده قشر حسی حرکتی قابل ثبت است.<ref>{{Cite journal|last=Bowman|first=Lindsay C.|last2=Bakermans-Kranenburg|first2=Marian J.|last3=Yoo|first3=Kathryn H.|last4=Cannon|first4=Erin N.|last5=Vanderwert|first5=Ross E.|last6=Ferrari|first6=Pier F.|last7=van IJzendoorn|first7=Marinus H.|last8=Fox|first8=Nathan A.|date=2017-11-01|title=The mu-rhythm can mirror: Insights from experimental design, and looking past the controversy|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010945217301053|journal=Cortex|language=en|volume=96|pages=121–125|doi=10.1016/j.cortex.2017.03.025|issn=0010-9452}}</ref> اخیراً بحث‌هایی در مورد تمایز بین ریتم مو و [[ریتم آلفا]] صورت گرفته، زیرا هر دو از فرکانسی یکسان تشکیل شده‌اند.<ref>{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|date=2016-09-01|title=Mu suppression – A good measure of the human mirror neuron system?|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010945216300570|journal=Cortex|language=en|volume=82|pages=290–310|doi=10.1016/j.cortex.2016.03.019|issn=0010-9452|pmc=PMC4981432|pmid=27180217}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Fox|first=Nathan A.|last2=Bakermans-Kranenburg|first2=Marian J.|last3=Yoo|first3=Kathryn H.|last4=Bowman|first4=Lindsay C.|last5=Cannon|first5=Erin N.|last6=Vanderwert|first6=Ross E.|last7=Ferrari|first7=Pier F.|last8=van IJzendoorn|first8=Marinus H.|date=2016|title=Assessing human mirror activity with EEG mu rhythm: A meta-analysis.|url=http://doi.apa.org/getdoi.cfm?doi=10.1037/bul0000031|journal=Psychological Bulletin|language=en|volume=142|issue=3|pages=291–313|doi=10.1037/bul0000031|issn=1939-1455|pmc=PMC5110123|pmid=26689088}}</ref> امواج مو و آلفا تا حد زیادی بر اساس [[توپوگرافی]] آنها متمایز گردیده‌اند، به طوری که موج مو از نواحی مرکزی (پوشش قشر حسی حرکتی) و آلفا از نواحی پس سری (روی [[لوب پس‌سری]]) سرچشمه می‌گیرد. مطالعات همگام‌زدایی مو، نوسانات بتا را از ۱۳ تا ۳۵ هرتز در نظر گرفته‌اند،<ref name=":0">{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|title=The interpretation of mu suppression as an index of mirror neuron activity: past, present and future|url=https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsos.160662|journal=Royal Society Open Science|volume=4|issue=3|pages=160662|doi=10.1098/rsos.160662|pmc=PMC5383811|pmid=28405354}}</ref><ref name=":1">{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|date=2017-11-01|title=Reply to Bowman et al. : Building the foundations for moving mu suppression research forward|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010945217302010|journal=Cortex|language=en|volume=96|pages=126–128|doi=10.1016/j.cortex.2017.06.012|issn=0010-9452}}</ref> زیرا به نظر می‌رسد که ریتم مو از دو قله طیفی در ~10 Hz و ~20 Hz تشکیل شده‌است.<ref>{{Cite journal|last=Hari|first=Riitta|date=2006|title=Action-perception connection and the cortical mu rhythm|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17071236/|journal=Progress in Brain Research|volume=159|pages=253–260|doi=10.1016/S0079-6123(06)59017-X|issn=0079-6123|pmid=17071236}}</ref> در حالت استراحت، فعالیت قشر حسی حرکتی به صورت همزمان انجام می‌شود، اما در حین اجرای عمل (قشر حرکتی) یا تحریک حواس (قشر حسی)، همزمانی فعالیت قشر حسی حرکتی تغییر می‌کند و فعالیت آن منعکس کننده تغییرات صورت گرفته در قشر مغز است.<ref>{{Cite journal|last=Fox|first=Nathan A.|last2=Bakermans-Kranenburg|first2=Marian J.|last3=Yoo|first3=Kathryn H.|last4=Bowman|first4=Lindsay C.|last5=Cannon|first5=Erin N.|last6=Vanderwert|first6=Ross E.|last7=Ferrari|first7=Pier F.|last8=van IJzendoorn|first8=Marinus H.|date=2016|title=Assessing human mirror activity with EEG mu rhythm: A meta-analysis.|url=http://doi.apa.org/getdoi.cfm?doi=10.1037/bul0000031|journal=Psychological Bulletin|language=en|volume=142|issue=3|pages=291–313|doi=10.1037/bul0000031|issn=1939-1455|pmc=PMC5110123|pmid=26689088}}</ref> به‌طور معمول، مطالعات همگام‌سازی مو به وسیله EEG، توان مو را در شرایط پایه (به عنوان مثال، هنگامی که دست‌ها ساکن اند)<ref>{{Cite journal|last=Puzzo|first=Ignazio|last2=Cooper|first2=Nicholas R.|last3=Cantarella|first3=Simona|last4=Russo|first4=Riccardo|date=2011-08-15|title=Measuring the effects of manipulating stimulus presentation time on sensorimotor alpha and low beta reactivity during hand movement observation|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1053811911005799|journal=NeuroImage|language=en|volume=57|issue=4|pages=1358–1363|doi=10.1016/j.neuroimage.2011.05.071|issn=1053-8119}}</ref> با یک شرایط تجربی (به عنوان مثال، انجام کار یا مشاهده اعمال دیگران) مقایسه می‌کنند؛<ref name=":0"/><ref name=":1"/> کاهش توان امواج مو در مناطق مرکزی در شرایط آزمایشی در مقایسه با شرایط پایه نشان می‌دهد که ریتم مو با عملکرد/مشاهده اعمال هماهنگ نبوده و منعکس کننده تغییرات در فعال‌سازی قشر حسی حرکتی است.<ref name=":2">{{Cite journal|last=Brunsdon|first=Victoria E. A.|last2=Bradford|first2=Elisabeth E. F.|last3=Ferguson|first3=Heather J.|date=2019-08-01|title=Sensorimotor mu rhythm during action observation changes across the lifespan independently from social cognitive processes|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1878929318302688|journal=Developmental Cognitive Neuroscience|language=en|volume=38|pages=100659|doi=10.1016/j.dcn.2019.100659|issn=1878-9293}}</ref> در مطالعات [[مدولاسیون]] EEG-fMRI از قشر حسی حرکتی ریتم مو، سیگنال‌های وابسته به سطح اکسیژن خون (BOLD) که از قشر مرکزی و حرکتی مکمل دریافت می‌شد با موج مو همبستگی منفی داشت؛ این موضوع نشان می‌دهد در زمان کمبود سطح اکسیژن، برای مثال در زمان فعالیت جسمانی زیاد، امواج مو بیشتر تقویت می‌شوند.<ref>{{Cite journal|last=Ritter|first=Petra|last2=Moosmann|first2=Matthias|last3=Villringer|first3=Arno|date=April 2009|title=Rolandic alpha and beta EEG rhythms' strengths are inversely related to fMRI-BOLD signal in primary somatosensory and motor cortex|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18465747/|journal=Human Brain Mapping|volume=30|issue=4|pages=1168–1187|doi=10.1002/hbm.20585|issn=1097-0193|pmc=6870597|pmid=18465747}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Mizuhara|first=Hiroaki|date=September 2012|title=Cortical dynamics of human scalp EEG origins in a visually guided motor execution|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22659479/|journal=NeuroImage|volume=62|issue=3|pages=1884–1895|doi=10.1016/j.neuroimage.2012.05.072|issn=1095-9572|pmid=22659479}}</ref> علاوه بر بخش‌های فوق، برخی از آزمایش‌های نشان می‌دهد قشر پیشانی مداری، [[اینسولا]]، [[تالاموس]]، [[پوتامن]] و نواحی شبکه برجسته با امواج مو همبستگی مثبت دارند.<ref>{{Cite journal|last=Murta|first=Teresa|last2=Leite|first2=Marco|last3=Carmichael|first3=David W.|last4=Figueiredo|first4=Patrícia|last5=Lemieux|first5=Louis|date=January 2015|title=Electrophysiological correlates of the BOLD signal for EEG-informed fMRI|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25277370/|journal=Human Brain Mapping|volume=36|issue=1|pages=391–414|doi=10.1002/hbm.22623|issn=1097-0193|pmc=4280889|pmid=25277370}}</ref>
ریتم مو یک نوسان EEG بین ۸ تا ۱۳ هرتز بوده که در نواحی مرکزی پوشاننده قشر حسی حرکتی قابل ثبت است.<ref>{{Cite journal|last=Bowman|first=Lindsay C.|last2=Bakermans-Kranenburg|first2=Marian J.|last3=Yoo|first3=Kathryn H.|last4=Cannon|first4=Erin N.|last5=Vanderwert|first5=Ross E.|last6=Ferrari|first6=Pier F.|last7=van IJzendoorn|first7=Marinus H.|last8=Fox|first8=Nathan A.|date=2017-11-01|title=The mu-rhythm can mirror: Insights from experimental design, and looking past the controversy|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010945217301053|journal=Cortex|language=en|volume=96|pages=121–125|doi=10.1016/j.cortex.2017.03.025|issn=0010-9452}}</ref> اخیراً بحث‌هایی در مورد تمایز بین ریتم مو و [[ریتم آلفا]] صورت گرفته، زیرا هر دو از فرکانسی یکسان تشکیل شده‌اند.<ref>{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|date=2016-09-01|title=Mu suppression – A good measure of the human mirror neuron system?|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010945216300570|journal=Cortex|language=en|volume=82|pages=290–310|doi=10.1016/j.cortex.2016.03.019|issn=0010-9452|pmc=PMC4981432|pmid=27180217}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Fox|first=Nathan A.|last2=Bakermans-Kranenburg|first2=Marian J.|last3=Yoo|first3=Kathryn H.|last4=Bowman|first4=Lindsay C.|last5=Cannon|first5=Erin N.|last6=Vanderwert|first6=Ross E.|last7=Ferrari|first7=Pier F.|last8=van IJzendoorn|first8=Marinus H.|date=2016|title=Assessing human mirror activity with EEG mu rhythm: A meta-analysis.|url=http://doi.apa.org/getdoi.cfm?doi=10.1037/bul0000031|journal=Psychological Bulletin|language=en|volume=142|issue=3|pages=291–313|doi=10.1037/bul0000031|issn=1939-1455|pmc=PMC5110123|pmid=26689088}}</ref> امواج مو و آلفا تا حد زیادی بر اساس [[توپوگرافی]] آنها متمایز گردیده‌اند، به طوری که موج مو از نواحی مرکزی (پوشش قشر حسی حرکتی) و آلفا از نواحی پس سری (روی [[لوب پس‌سری]]) سرچشمه می‌گیرد. مطالعات همگام‌زدایی مو، نوسانات بتا را از ۱۳ تا ۳۵ هرتز در نظر گرفته‌اند،<ref name=":0">{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|title=The interpretation of mu suppression as an index of mirror neuron activity: past, present and future|url=https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsos.160662|journal=Royal Society Open Science|volume=4|issue=3|pages=160662|doi=10.1098/rsos.160662|pmc=PMC5383811|pmid=28405354}}</ref><ref name=":1">{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|date=2017-11-01|title=Reply to Bowman et al. : Building the foundations for moving mu suppression research forward|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0010945217302010|journal=Cortex|language=en|volume=96|pages=126–128|doi=10.1016/j.cortex.2017.06.012|issn=0010-9452}}</ref> زیرا به نظر می‌رسد که ریتم مو از دو قله طیفی در ~10 Hz و ~20 Hz تشکیل شده‌است.<ref>{{Cite journal|last=Hari|first=Riitta|date=2006|title=Action-perception connection and the cortical mu rhythm|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17071236/|journal=Progress in Brain Research|volume=159|pages=253–260|doi=10.1016/S0079-6123(06)59017-X|issn=0079-6123|pmid=17071236}}</ref> در حالت استراحت، فعالیت قشر حسی حرکتی به صورت همزمان انجام می‌شود، اما در حین اجرای عمل (قشر حرکتی) یا تحریک حواس (قشر حسی)، همزمانی فعالیت قشر حسی حرکتی تغییر می‌کند و فعالیت آن منعکس کننده تغییرات صورت گرفته در قشر مغز است.<ref>{{Cite journal|last=Fox|first=Nathan A.|last2=Bakermans-Kranenburg|first2=Marian J.|last3=Yoo|first3=Kathryn H.|last4=Bowman|first4=Lindsay C.|last5=Cannon|first5=Erin N.|last6=Vanderwert|first6=Ross E.|last7=Ferrari|first7=Pier F.|last8=van IJzendoorn|first8=Marinus H.|date=2016|title=Assessing human mirror activity with EEG mu rhythm: A meta-analysis.|url=http://doi.apa.org/getdoi.cfm?doi=10.1037/bul0000031|journal=Psychological Bulletin|language=en|volume=142|issue=3|pages=291–313|doi=10.1037/bul0000031|issn=1939-1455|pmc=PMC5110123|pmid=26689088}}</ref> به‌طور معمول، مطالعات همگام‌سازی مو به وسیله EEG، توان مو را در شرایط پایه (به عنوان مثال، هنگامی که دست‌ها ساکن اند)<ref>{{Cite journal|last=Puzzo|first=Ignazio|last2=Cooper|first2=Nicholas R.|last3=Cantarella|first3=Simona|last4=Russo|first4=Riccardo|date=2011-08-15|title=Measuring the effects of manipulating stimulus presentation time on sensorimotor alpha and low beta reactivity during hand movement observation|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1053811911005799|journal=NeuroImage|language=en|volume=57|issue=4|pages=1358–1363|doi=10.1016/j.neuroimage.2011.05.071|issn=1053-8119}}</ref> با یک شرایط تجربی (به عنوان مثال، انجام کار یا مشاهده اعمال دیگران) مقایسه می‌کنند؛<ref name=":0"/><ref name=":1"/> کاهش توان امواج مو در مناطق مرکزی در شرایط آزمایشی در مقایسه با شرایط پایه نشان می‌دهد که ریتم مو با عملکرد/مشاهده اعمال هماهنگ نبوده و منعکس کننده تغییرات در فعال‌سازی قشر حسی حرکتی است.<ref name=":2">{{Cite journal|last=Brunsdon|first=Victoria E. A.|last2=Bradford|first2=Elisabeth E. F.|last3=Ferguson|first3=Heather J.|date=2019-08-01|title=Sensorimotor mu rhythm during action observation changes across the lifespan independently from social cognitive processes|url=https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1878929318302688|journal=Developmental Cognitive Neuroscience|language=en|volume=38|pages=100659|doi=10.1016/j.dcn.2019.100659|issn=1878-9293}}</ref> در مطالعات [[مدولاسیون]] EEG-fMRI از قشر حسی حرکتی ریتم مو، سیگنال‌های وابسته به سطح اکسیژن خون (BOLD) که از قشر مرکزی و حرکتی مکمل دریافت می‌شد با موج مو همبستگی منفی داشتند؛ این موضوع نشان می‌دهد در زمان کمبود سطح اکسیژن، برای مثال در زمان فعالیت جسمانی زیاد، امواج مو بیشتر تقویت می‌شوند.<ref>{{Cite journal|last=Ritter|first=Petra|last2=Moosmann|first2=Matthias|last3=Villringer|first3=Arno|date=April 2009|title=Rolandic alpha and beta EEG rhythms' strengths are inversely related to fMRI-BOLD signal in primary somatosensory and motor cortex|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18465747/|journal=Human Brain Mapping|volume=30|issue=4|pages=1168–1187|doi=10.1002/hbm.20585|issn=1097-0193|pmc=6870597|pmid=18465747}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Mizuhara|first=Hiroaki|date=September 2012|title=Cortical dynamics of human scalp EEG origins in a visually guided motor execution|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22659479/|journal=NeuroImage|volume=62|issue=3|pages=1884–1895|doi=10.1016/j.neuroimage.2012.05.072|issn=1095-9572|pmid=22659479}}</ref> علاوه بر بخش‌های فوق، برخی از آزمایش‌های نشان می‌دهد قشر پیشانی مداری، [[اینسولا]]، [[تالاموس]]، [[پوتامن]] و نواحی شبکه برجسته با امواج مو همبستگی مثبت دارند.<ref>{{Cite journal|last=Murta|first=Teresa|last2=Leite|first2=Marco|last3=Carmichael|first3=David W.|last4=Figueiredo|first4=Patrícia|last5=Lemieux|first5=Louis|date=January 2015|title=Electrophysiological correlates of the BOLD signal for EEG-informed fMRI|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25277370/|journal=Human Brain Mapping|volume=36|issue=1|pages=391–414|doi=10.1002/hbm.22623|issn=1097-0193|pmc=4280889|pmid=25277370}}</ref> شبکه برجسته مجموعه ای از بخش های مغزی است که مشخص می کند چه رویدادها و محرک های خارجی و داخلی<ref>{{Cite journal|last=Palaniyappan|first=Lena|last2=Liddle|first2=Peter F.|date=January 2012|title=Does the salience network play a cardinal role in psychosis? An emerging hypothesis of insular dysfunction|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21693094/|journal=Journal of psychiatry & neuroscience: JPN|volume=37|issue=1|pages=17–27|doi=10.1503/jpn.100176|issn=1488-2434|pmc=3244495|pmid=21693094}}</ref> برای ما مهم تر بوده و نیاز به توجه، حافظه فعال و منابع حرکتی بیشتری است.<ref>{{Cite journal|last=Menon|first=Vinod|last2=Uddin|first2=Lucina Q.|date=June 2010|title=Saliency, switching, attention and control: a network model of insula function|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20512370/|journal=Brain Structure & Function|volume=214|issue=5-6|pages=655–667|doi=10.1007/s00429-010-0262-0|issn=1863-2661|pmc=2899886|pmid=20512370}}</ref> نتایج نشان می دهد که در مراحل اولیه تشخیص اهمیت رویداد و تصمیم گیری ادراکی، زمانی که شبکه برجسته فعال می گردد، سیستم حرکتی بدون فعالیت می شود. مطالعات رفتاری و تحریکی اخیر یک نوع واکنش انجمادی در سیستم حرکتی را شناسایی کرده‌اند که افرادِ در معرض ورودی های برجسته، مانند محرک‌های صریح جنسی، تصاویر هیجان‌انگیز یا حتی [[زبان بدن]] ترسناک از خود بروز می دهند. آزمایش های [[تحریک مغناطیسی مغز]]، کاهش زودهنگام [[تحرک‌پذیری|تحریک پذیری]] در سیستم حرکتی در افرادی که در معرض محرک های ترسناک قرار گرفته اند، را نشان داد.<ref>{{Cite journal|last=Cauda|first=Franco|last2=D'Agata|first2=Federico|last3=Sacco|first3=Katiuscia|last4=Duca|first4=Sergio|last5=Geminiani|first5=Giuliano|last6=Vercelli|first6=Alessandro|date=2011-03-01|title=Functional connectivity of the insula in the resting brain|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21111053/|journal=NeuroImage|volume=55|issue=1|pages=8–23|doi=10.1016/j.neuroimage.2010.11.049|issn=1095-9572|pmid=21111053}}</ref> همچنین به طور واضح تر، یک مطالعه fMRI، همبستگی منفی اینسولا قدامی، جزء اصلی شبکه برجسته، با قشر حسیِ پیکریِ افراد در حالت استراحت را نمایان و مشخص نمود، سیگنال سطح اکسیژن خونِ ایجاد شده از شبکه برجسته می تواند با قدرت ریتم مو همبستگی مثبت داشته باشد.<ref>{{Cite journal|last=Yin|first=Siyang|last2=Liu|first2=Yuelu|last3=Ding|first3=Mingzhou|date=2016|title=Amplitude of Sensorimotor Mu Rhythm Is Correlated with BOLD from Multiple Brain Regions: A Simultaneous EEG-fMRI Study|url=https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fnhum.2016.00364|journal=Frontiers in Human Neuroscience|volume=10|doi=10.3389/fnhum.2016.00364|issn=1662-5161|pmc=PMC4957514|pmid=27499736}}</ref>
[[پرونده:Mu_rhythm_and_its_supression_model.jpg|جایگزین=Mu_rhythm_and_its_supression_model|بندانگشتی|488x488px|وضعیت ریتم مو در شرایط پایه (a) و فعال (b) نشان داده شده‌است. سلول‌های پررنگ نشان دهنده شلیک نورون‌ها هستند. در شرایط پایه، شرکت‌کننده بدون حرکت می‌نشیند. هنگامی که افراد در حال استراحت هستند، سلول‌های قشر حسی حرکتی با هم شلیک می‌کنند که منجر به قدرت بالاتر در فرکانس مو می‌شود. اما در شرایط فعال، از شرکت‌کننده خواسته می‌شود حرکت کند تا فعالیت قشر حرکتی ایجاد شود. این مسئله سبب کاهش قدرت مو و شلیک سلول‌های حسی-حرکتی خارج از ردیف خود می‌شود. تغییر در توان موج مو با کم کردن دوره پایه از دوره فعال نمایه می‌شود. مقدار منفی (سرکوب) نشان دهنده درگیری قشر حرکتی است.<ref>{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|title=The interpretation of mu suppression as an index of mirror neuron activity: past, present and future|url=https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsos.160662|journal=Royal Society Open Science|volume=4|issue=3|pages=160662|doi=10.1098/rsos.160662|pmc=PMC5383811|pmid=28405354}}</ref>|وسط]]
[[پرونده:Mu_rhythm_and_its_supression_model.jpg|جایگزین=Mu_rhythm_and_its_supression_model|بندانگشتی|488x488px|وضعیت ریتم مو در شرایط پایه (a) و فعال (b) نشان داده شده‌است. سلول‌های پررنگ نشان دهنده شلیک نورون‌ها هستند. در شرایط پایه، شرکت‌کننده بدون حرکت می‌نشیند. هنگامی که افراد در حال استراحت هستند، سلول‌های قشر حسی حرکتی با هم شلیک می‌کنند که منجر به قدرت بالاتر در فرکانس مو می‌شود. اما در شرایط فعال، از شرکت‌کننده خواسته می‌شود حرکت کند تا فعالیت قشر حرکتی ایجاد شود. این مسئله سبب کاهش قدرت مو و شلیک سلول‌های حسی-حرکتی خارج از ردیف خود می‌شود. تغییر در توان موج مو با کم کردن دوره پایه از دوره فعال نمایه می‌شود. مقدار منفی (سرکوب) نشان دهنده درگیری قشر حرکتی است.<ref>{{Cite journal|last=Hobson|first=Hannah M.|last2=Bishop|first2=Dorothy V. M.|title=The interpretation of mu suppression as an index of mirror neuron activity: past, present and future|url=https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsos.160662|journal=Royal Society Open Science|volume=4|issue=3|pages=160662|doi=10.1098/rsos.160662|pmc=PMC5383811|pmid=28405354}}</ref>|وسط]]


خط ۴۲: خط ۴۲:
=== نظریه ذهن ===
=== نظریه ذهن ===
{{اصلی|نظریه ذهن}}
{{اصلی|نظریه ذهن}}
درک وضعیت روانی دیگران مانند باورها، عواطف و احساسات از طریق بیان تجربه و رفتار حوزه ای از شناخت اجتماعی است که نظریه ذهن نامیده می‌شود.<ref>{{Cite journal|last=Uddin|first=Lucina Q.|last2=Iacoboni|first2=Marco|last3=Lange|first3=Claudia|last4=Keenan|first4=Julian Paul|date=April 2007|title=The self and social cognition: the role of cortical midline structures and mirror neurons|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17300981/|journal=Trends in Cognitive Sciences|volume=11|issue=4|pages=153–157|doi=10.1016/j.tics.2007.01.001|issn=1364-6613|pmid=17300981}}</ref> نظریه ذهن ممکن است سیستم نورون آینه ای و همچنین سایر فرایندها مختلف مغزی برای مثال بخش‌های مرتبط با [[شناخت]] و عاطفه را درگیر کند.<ref>{{Cite journal|last=Pineda|first=J. A.|last2=Hecht|first2=E.|date=March 2009|title=Mirroring and mu rhythm involvement in social cognition: are there dissociable subcomponents of theory of mind?|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19063933/|journal=Biological Psychology|volume=80|issue=3|pages=306–314|doi=10.1016/j.biopsycho.2008.11.003|issn=1873-6246|pmid=19063933}}</ref> نواحی مغزی که اغلب در تئوری ذهن نقش دارند شامل قشر پیشانیِ میانی (mPFC)، شیار گیجگاهی فوقانی/ شکنج گیجگاهی فوقانی (STS/STG)، اتصال گیجگاهی (TPJ) و قطب‌های زمانی (TP) می‌شود.<ref>{{Cite journal|last=Schulte-Rüther|first=Martin|last2=Markowitsch|first2=Hans J.|last3=Fink|first3=Gereon R.|last4=Piefke|first4=Martina|date=August 2007|title=Mirror neuron and theory of mind mechanisms involved in face-to-face interactions: a functional magnetic resonance imaging approach to empathy|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17651008/|journal=Journal of Cognitive Neuroscience|volume=19|issue=8|pages=1354–1372|doi=10.1162/jocn.2007.19.8.1354|issn=0898-929X|pmid=17651008}}</ref> اگرچه هیچ مطالعه قبلی رابطه ای بین این نواحی و ریتم مو را گزارش نکرده‌است، با توجه به شباهت بین مکانیسم نورون آینه ای و نظریه ذهن، انتظار می‌رود سیگنال BOLD در نواحی فعال تئوری ذهن و قدرت مو همبستگی معکوس داشته باشد.<ref>{{Cite journal|last=Mar|first=Raymond A.|date=2011|title=The neural bases of social cognition and story comprehension|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21126178/|journal=Annual Review of Psychology|volume=62|pages=103–134|doi=10.1146/annurev-psych-120709-145406|issn=1545-2085|pmid=21126178}}</ref> نشان داده شده‌است که ریتم مو، مشابه ریتم آلفای بصری،<ref>{{Cite journal|last=Capotosto|first=Paolo|last2=Babiloni|first2=Claudio|last3=Romani|first3=Gian Luca|last4=Corbetta|first4=Maurizio|date=2009-05-06|title=Frontoparietal cortex controls spatial attention through modulation of anticipatory alpha rhythms|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19420253/|journal=The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience|volume=29|issue=18|pages=5863–5872|doi=10.1523/JNEUROSCI.0539-09.2009|issn=1529-2401|pmc=2692025|pmid=19420253}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Rajagovindan|first=Rajasimhan|last2=Ding|first2=Mingzhou|date=June 2011|title=From prestimulus alpha oscillation to visual-evoked response: an inverted-U function and its attentional modulation|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20459310/|journal=Journal of Cognitive Neuroscience|volume=23|issue=6|pages=1379–1394|doi=10.1162/jocn.2010.21478|issn=1530-8898|pmid=20459310}}</ref> به صورت مستقیم توسط [[توجه دیداری فضایی]] تعدیل می‌شود.<ref>{{Cite journal|last=Anderson|first=K. L.|last2=Ding|first2=M.|date=2011-04-28|title=Attentional modulation of the somatosensory mu rhythm|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21310216/|journal=Neuroscience|volume=180|pages=165–180|doi=10.1016/j.neuroscience.2011.02.004|issn=1873-7544|pmid=21310216}}</ref> این مسئله احتمال ارتباط معکوس نواحی کنترل توجه شامل شیار داخل جداری (IPS) و میدان چشم پیشانی (FEF) و [[قشر سینگولیت]] میانی (MCC) که نقش مهمی در شکل‌گیری [[ذهنیت]] دارد را با ریتم مو نشان می‌دهد.<ref>{{Cite journal|last=Jones|first=Stephanie R.|last2=Kerr|first2=Catherine E.|last3=Wan|first3=Qian|last4=Pritchett|first4=Dominique L.|last5=Hämäläinen|first5=Matti|last6=Moore|first6=Christopher I.|date=2010-10-13|title=Cued spatial attention drives functionally relevant modulation of the mu rhythm in primary somatosensory cortex|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20943916/|journal=The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience|volume=30|issue=41|pages=13760–13765|doi=10.1523/JNEUROSCI.2969-10.2010|issn=1529-2401|pmc=2970512|pmid=20943916}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Lombardo|first=Michael V.|last2=Baron-Cohen|first2=Simon|date=March 2011|title=The role of the self in mindblindness in autism|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20932779/|journal=Consciousness and Cognition|volume=20|issue=1|pages=130–140|doi=10.1016/j.concog.2010.09.006|issn=1090-2376|pmid=20932779}}</ref>
درک وضعیت روانی دیگران مانند باورها، عواطف و احساسات از طریق بیان تجربه و رفتار حوزه ای از شناخت اجتماعی است که نظریه ذهن نامیده می‌شود.<ref>{{Cite journal|last=Uddin|first=Lucina Q.|last2=Iacoboni|first2=Marco|last3=Lange|first3=Claudia|last4=Keenan|first4=Julian Paul|date=April 2007|title=The self and social cognition: the role of cortical midline structures and mirror neurons|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17300981/|journal=Trends in Cognitive Sciences|volume=11|issue=4|pages=153–157|doi=10.1016/j.tics.2007.01.001|issn=1364-6613|pmid=17300981}}</ref> نظریه ذهن ممکن است سیستم نورون آینه ای و همچنین سایر فرایندها مختلف مغزی برای مثال بخش‌های مرتبط با [[شناخت]] و عاطفه را درگیر کند.<ref>{{Cite journal|last=Pineda|first=J. A.|last2=Hecht|first2=E.|date=March 2009|title=Mirroring and mu rhythm involvement in social cognition: are there dissociable subcomponents of theory of mind?|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19063933/|journal=Biological Psychology|volume=80|issue=3|pages=306–314|doi=10.1016/j.biopsycho.2008.11.003|issn=1873-6246|pmid=19063933}}</ref> نواحی مغزی که اغلب در تئوری ذهن نقش دارند شامل قشر پیشانیِ میانی (mPFC)، شیار گیجگاهی فوقانی/ شکنج گیجگاهی فوقانی (STS/STG)، اتصال گیجگاهی (TPJ) و قطب‌های زمانی (TP) می‌شود.<ref>{{Cite journal|last=Schulte-Rüther|first=Martin|last2=Markowitsch|first2=Hans J.|last3=Fink|first3=Gereon R.|last4=Piefke|first4=Martina|date=August 2007|title=Mirror neuron and theory of mind mechanisms involved in face-to-face interactions: a functional magnetic resonance imaging approach to empathy|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17651008/|journal=Journal of Cognitive Neuroscience|volume=19|issue=8|pages=1354–1372|doi=10.1162/jocn.2007.19.8.1354|issn=0898-929X|pmid=17651008}}</ref> اگرچه هیچ مطالعه قبلی رابطه ای بین این نواحی و ریتم مو را گزارش نکرده‌است، با توجه به شباهت بین مکانیسم نورون آینه ای و نظریه ذهن، انتظار می‌رود سیگنال سطح اکسیژن خون در نواحی فعال تئوری ذهن و قدرت مو همبستگی معکوس داشته باشد.<ref>{{Cite journal|last=Mar|first=Raymond A.|date=2011|title=The neural bases of social cognition and story comprehension|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21126178/|journal=Annual Review of Psychology|volume=62|pages=103–134|doi=10.1146/annurev-psych-120709-145406|issn=1545-2085|pmid=21126178}}</ref> نشان داده شده‌است که ریتم مو، مشابه ریتم آلفای بصری،<ref>{{Cite journal|last=Capotosto|first=Paolo|last2=Babiloni|first2=Claudio|last3=Romani|first3=Gian Luca|last4=Corbetta|first4=Maurizio|date=2009-05-06|title=Frontoparietal cortex controls spatial attention through modulation of anticipatory alpha rhythms|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19420253/|journal=The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience|volume=29|issue=18|pages=5863–5872|doi=10.1523/JNEUROSCI.0539-09.2009|issn=1529-2401|pmc=2692025|pmid=19420253}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Rajagovindan|first=Rajasimhan|last2=Ding|first2=Mingzhou|date=June 2011|title=From prestimulus alpha oscillation to visual-evoked response: an inverted-U function and its attentional modulation|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20459310/|journal=Journal of Cognitive Neuroscience|volume=23|issue=6|pages=1379–1394|doi=10.1162/jocn.2010.21478|issn=1530-8898|pmid=20459310}}</ref> به صورت مستقیم توسط [[توجه دیداری فضایی]] تعدیل می‌شود.<ref>{{Cite journal|last=Anderson|first=K. L.|last2=Ding|first2=M.|date=2011-04-28|title=Attentional modulation of the somatosensory mu rhythm|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21310216/|journal=Neuroscience|volume=180|pages=165–180|doi=10.1016/j.neuroscience.2011.02.004|issn=1873-7544|pmid=21310216}}</ref> این مسئله احتمال ارتباط معکوس نواحی کنترل توجه شامل شیار داخل جداری (IPS) و میدان چشم پیشانی (FEF) و [[قشر سینگولیت]] میانی (MCC) که نقش مهمی در شکل‌گیری [[ذهنیت]] دارد را با ریتم مو نشان می‌دهد.<ref>{{Cite journal|last=Jones|first=Stephanie R.|last2=Kerr|first2=Catherine E.|last3=Wan|first3=Qian|last4=Pritchett|first4=Dominique L.|last5=Hämäläinen|first5=Matti|last6=Moore|first6=Christopher I.|date=2010-10-13|title=Cued spatial attention drives functionally relevant modulation of the mu rhythm in primary somatosensory cortex|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20943916/|journal=The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience|volume=30|issue=41|pages=13760–13765|doi=10.1523/JNEUROSCI.2969-10.2010|issn=1529-2401|pmc=2970512|pmid=20943916}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Lombardo|first=Michael V.|last2=Baron-Cohen|first2=Simon|date=March 2011|title=The role of the self in mindblindness in autism|url=https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20932779/|journal=Consciousness and Cognition|volume=20|issue=1|pages=130–140|doi=10.1016/j.concog.2010.09.006|issn=1090-2376|pmid=20932779}}</ref>


== نورون‌های آینه ای ==
== نورون‌های آینه ای ==

نسخهٔ ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹

یک نمونه از امواج آلفا EEG. این ریتم در فرکانس‌های مشابه ریتم مو رخ می‌دهد، اگرچه نوسانات آلفا در قسمت متفاوتی از مغز تشخیص داده می‌شود.

امواج مو (به انگلیسی: mu waves) یا ریتم‌ها مو که به عنوان موج‌های کمانی نیز شناخته می‌شود، الگوهای همزمان فعالیت الکتریکی تعداد زیادی نورون، احتمالاً از نوع هرمی، در بخشی از مغز هستند که حرکات ارادی و حسی-حرکتی را کنترل می‌کنند. این ریتم‌ها توسط الکتروانسفالوگرافی (EEG)، مگنتوانسفالوگرافی (MEG) یا الکتروکورتیکوگرافی (ECoG) قابل اندازه‌گیری هستند و به‌طور معمول در فرکانس ۷٫۵–۱۲٫۵(در ابتدا ۹–۱۱) هرتز تکرار می‌شوند.[۱] امواج مو زمانی که بدن از نظر فیزیکی در حالت استراحت قرار دارد، برجسته‌تر هستند.

Left motor cortex highlighted on the brain
قشر حرکتی سمت چپ، یا BA۴، با رنگ سبز در این نمای جانبی نیم‌کره چپ مغز برجسته شده‌است. در این ناحیه ای است که ریتم‌های مو به صورت دوطرفه تشخیص داده می‌شود.

برخلاف موج آلفا، که با فرکانس مشابهی در حال استراحت و پشت سر، روی قشر بینایی، ایجاد می‌شود، ریتم مو روی قشر حرکتی، در نواری تقریباً از گوش تا گوش دیگر (از بالا) قابل اندازه‌گیری است. زمانی که فرد یک عمل حرکتی را ارادی یا از روی عادت انجام می‌دهد یا انجام یک عمل حرکتی را تجسم کند، ریتم‌های مو سرکوب می‌شوند. به این سرکوب، همگام‌زدایی موج می‌گویند، زیرا شکل‌های موج EEG در اثر فعالیت همزمان تعداد زیادی نورون ایجاد می‌شوند. ریتم مو حتی زمانی که انسان، فرد دیگری را در حال انجام یک عمل حرکتی یا یک حرکت انتزاعی با ویژگی‌های بیولوژیکی مشاهده می‌کند، سرکوب می‌شود.

ریتم مو مورد توجه بسیاری از محققان است. دانشمندانی که رشد عصبی را مطالعه می‌کنند به جزئیات رشد ریتم مو در دوران نوزادی و کودکی و نقش آن در یادگیری علاقه‌مند هستند. احتمال می‌رود امواج مو در تقلید و رشد مهارت‌های حرکتی نقش دارند و امکان تعامل اجتماعی از طریق رفتارهای غیر کلامی را برای فرد مؤثر می‌کنند. محققانی مانند راماچاندران و همکارانش پیشنهاد کرده‌اند که این مسئله نشانه‌ای است که سیستم عصبی آینه‌ای در سرکوب ریتم مو دخالت دارد، اگرچه دیگر عصب‌شناسان با این موضوع مخالف اند. از آنجایی که گروهی از محققان بر این باورند که اختلال طیف اوتیسم (ASD) به شدت تحت تأثیر سیستم عصبی آینه ای بوده، بررسی امواج مو (به عنوان نشانه ای برای فهم میزان فعالیت نورون‌های آینه‌ای) را برای درک بهتر مکانیسم مبتلایان به ASD بیش از پیش مورد اهمیت دانسته‌اند.

پژوهشگران در حال استفاده از ریتم مو برای توسعه فناوری‌های جدید مانند واسط مغز و رایانه (BCI) هستند. این دستگاه‌ها به وسیله ضبط امواج مغزی در قشر حرکتی (مانند «همگام‌سازی مرتبط با رویداد») امکان تعامل رایانه و مغز را فراهم می‌کنند و پزشکان امیدوارند که با بهره‌گیری از BCIهای هیبریدی، به افراد ناتوان جسمی و معلولین، روش‌های ارتباطی جدید و وسایلی برای کنترل و هدایت محیط‌شان بدهند.

امواج مو برای اولین بار در سال ۱۹۳۰ توسط محققین مورد بررسی قرار گرفت و عصب‌شناسانی مانند آنری گستو آزمایش‌های متعددی برای درک عملکرد و نقش این امواج انجام داده‌اند. امروزه تحقیقات مختلفی بر روی بیماران مبتلا به اوتیسم و افراد دارای مشکلات مغزی، مانند صرع، صورت گرفته اما همچنان بررسی‌های بیشتری برای شناخت کامل ریتم مو مورد نیاز است.

جایگاه و عملکرد

ریتم مو در شرایط پایه و فعال
شرایط وضعیت بدن نورون‌ها فرکانس موج مو
پایه در حالت استراحت در حال شلیک همزمان بالا
فعال در اندیشه یا انجام حرکت شلیک به صورت نامنظم پایین

ریتم مو یک نوسان EEG بین ۸ تا ۱۳ هرتز بوده که در نواحی مرکزی پوشاننده قشر حسی حرکتی قابل ثبت است.[۲] اخیراً بحث‌هایی در مورد تمایز بین ریتم مو و ریتم آلفا صورت گرفته، زیرا هر دو از فرکانسی یکسان تشکیل شده‌اند.[۳][۴] امواج مو و آلفا تا حد زیادی بر اساس توپوگرافی آنها متمایز گردیده‌اند، به طوری که موج مو از نواحی مرکزی (پوشش قشر حسی حرکتی) و آلفا از نواحی پس سری (روی لوب پس‌سری) سرچشمه می‌گیرد. مطالعات همگام‌زدایی مو، نوسانات بتا را از ۱۳ تا ۳۵ هرتز در نظر گرفته‌اند،[۵][۶] زیرا به نظر می‌رسد که ریتم مو از دو قله طیفی در ~10 Hz و ~20 Hz تشکیل شده‌است.[۷] در حالت استراحت، فعالیت قشر حسی حرکتی به صورت همزمان انجام می‌شود، اما در حین اجرای عمل (قشر حرکتی) یا تحریک حواس (قشر حسی)، همزمانی فعالیت قشر حسی حرکتی تغییر می‌کند و فعالیت آن منعکس کننده تغییرات صورت گرفته در قشر مغز است.[۸] به‌طور معمول، مطالعات همگام‌سازی مو به وسیله EEG، توان مو را در شرایط پایه (به عنوان مثال، هنگامی که دست‌ها ساکن اند)[۹] با یک شرایط تجربی (به عنوان مثال، انجام کار یا مشاهده اعمال دیگران) مقایسه می‌کنند؛[۵][۶] کاهش توان امواج مو در مناطق مرکزی در شرایط آزمایشی در مقایسه با شرایط پایه نشان می‌دهد که ریتم مو با عملکرد/مشاهده اعمال هماهنگ نبوده و منعکس کننده تغییرات در فعال‌سازی قشر حسی حرکتی است.[۱۰] در مطالعات مدولاسیون EEG-fMRI از قشر حسی حرکتی ریتم مو، سیگنال‌های وابسته به سطح اکسیژن خون (BOLD) که از قشر مرکزی و حرکتی مکمل دریافت می‌شد با موج مو همبستگی منفی داشتند؛ این موضوع نشان می‌دهد در زمان کمبود سطح اکسیژن، برای مثال در زمان فعالیت جسمانی زیاد، امواج مو بیشتر تقویت می‌شوند.[۱۱][۱۲] علاوه بر بخش‌های فوق، برخی از آزمایش‌های نشان می‌دهد قشر پیشانی مداری، اینسولا، تالاموس، پوتامن و نواحی شبکه برجسته با امواج مو همبستگی مثبت دارند.[۱۳] شبکه برجسته مجموعه ای از بخش های مغزی است که مشخص می کند چه رویدادها و محرک های خارجی و داخلی[۱۴] برای ما مهم تر بوده و نیاز به توجه، حافظه فعال و منابع حرکتی بیشتری است.[۱۵] نتایج نشان می دهد که در مراحل اولیه تشخیص اهمیت رویداد و تصمیم گیری ادراکی، زمانی که شبکه برجسته فعال می گردد، سیستم حرکتی بدون فعالیت می شود. مطالعات رفتاری و تحریکی اخیر یک نوع واکنش انجمادی در سیستم حرکتی را شناسایی کرده‌اند که افرادِ در معرض ورودی های برجسته، مانند محرک‌های صریح جنسی، تصاویر هیجان‌انگیز یا حتی زبان بدن ترسناک از خود بروز می دهند. آزمایش های تحریک مغناطیسی مغز، کاهش زودهنگام تحریک پذیری در سیستم حرکتی در افرادی که در معرض محرک های ترسناک قرار گرفته اند، را نشان داد.[۱۶] همچنین به طور واضح تر، یک مطالعه fMRI، همبستگی منفی اینسولا قدامی، جزء اصلی شبکه برجسته، با قشر حسیِ پیکریِ افراد در حالت استراحت را نمایان و مشخص نمود، سیگنال سطح اکسیژن خونِ ایجاد شده از شبکه برجسته می تواند با قدرت ریتم مو همبستگی مثبت داشته باشد.[۱۷]

Mu_rhythm_and_its_supression_model
وضعیت ریتم مو در شرایط پایه (a) و فعال (b) نشان داده شده‌است. سلول‌های پررنگ نشان دهنده شلیک نورون‌ها هستند. در شرایط پایه، شرکت‌کننده بدون حرکت می‌نشیند. هنگامی که افراد در حال استراحت هستند، سلول‌های قشر حسی حرکتی با هم شلیک می‌کنند که منجر به قدرت بالاتر در فرکانس مو می‌شود. اما در شرایط فعال، از شرکت‌کننده خواسته می‌شود حرکت کند تا فعالیت قشر حرکتی ایجاد شود. این مسئله سبب کاهش قدرت مو و شلیک سلول‌های حسی-حرکتی خارج از ردیف خود می‌شود. تغییر در توان موج مو با کم کردن دوره پایه از دوره فعال نمایه می‌شود. مقدار منفی (سرکوب) نشان دهنده درگیری قشر حرکتی است.[۱۸]

توسعه و تحقیق

یکی از فواید امواج مو بررسی فعالیت مغز کودکان است. سرکوب ریتم مو نشان می‌دهد، در عالم واقع، کودک در حال انجام یا مشاهده چه فعالیتی است. این تشخیص معمولاً در شبکه‌های لوب پیشانی و آهیانه صورت می‌پذیرد؛[۱۹] برای مثال نوسان ایجاد شده در زمان استراحت در طی مشاهده اطلاعات حسی مانند صداها یا مناظر، معمولاً در ناحیه پیشانی- آهیانه‌ای (بخش حرکتی) سرکوب می‌شود.[۱۹] موج مو در دوران نوزادی در اوایل چهار تا شش ماهگی قابل تشخیص است، در این بازه زمانی بیشینه فرکانس این موج می‌تواند تا ۵٫۴ هرتز نیز باشد.[۲۰][۲۱] در سال اول زندگی یک افزایش سریع در بیشینه فرکانس به وجود می‌آید[۲۱] و در دو سالگی فرکانس به‌طور معمول به ۷٫۵ هرتز می‌رسد.[۲۲] بیشینه فرکانس موج مو با افزایش سن بالاتر می‌رود تا زمانی که فرد بالغ شده و فرکانس نهایی بین ۸ تا ۱۳ هرتز قابل اندازه‌گیری است.[۲۰][۲۲][۲۱] این فرکانس‌های متفاوت به‌عنوان فعالیتی در اطراف شیار مرکزی، در قشر رولاندیک اندازه‌گیری می‌شوند.[۱۹]

تصور می‌شود که امواج مو نشان دهنده توانایی رشد کودک برای تقلید است. این مسئه از اهمیت بالایی برخوردار بوده زیرا توانایی تقلید نقش حیاتی در آموزش و رشد مهارت‌های حرکتی، استفاده از ابزار و درک اطلاعات سببی از طریق تعامل اجتماعی دارد.[۲۲] تقلید در رشد مهارت‌های اجتماعی و درک نشانه‌های غیرکلامی ضروری است. روابط سببی را می‌توان از طریق یادگیری اجتماعی بدون نیاز به تجربه دست اول ایجاد کرد. در اجرای عمل، امواج مو هم در نوزادان و هم در بزرگسالان قبل و بعد از اجرای یک کار حرکتی و همگام‌سازی همراه با آن وجود دارد. با این حال، در زمان اجرای یک عمل هدف مند، نوزادان نسبت به بزرگسالان درجه بالاتری از عدم هماهنگی را نشان می‌دهند.[۲۰] درست مانند اجرای کنش، در حین مشاهده عمل، امواج مو در نوزادان نه تنها ایجاد همگام‌سازی را بلکه با میزانی بیشتر از آنچه در بزرگسالان مشاهده می‌شود، نشان می‌دهند. این تمایل برای تغییر در درجه همگام‌سازی، به جای تغییرات واقعی در فرکانس، معیاری برای رشد موج مو در سراسر بزرگسالی می‌شود، اگرچه بیشترین تغییرات در طول سال اول زندگی رخ می‌دهد.[۲۱] درک مکانیسم‌هایی که بین ادراک کنش و اجرا در اولین سال‌های زندگی مشترک است، پیامدهایی برای رشد زبان دارد. یادگیری و درک از طریق تعامل اجتماعی از تقلید حرکات و همچنین صداهای مصوت ناشی می‌شود. به اشتراک گذاشتن تجربه حضور در یک شی یا رویداد با شخص دیگری می‌تواند نیروی قدرتمندی در رشد زبان باشد.[۲۳]

اوتیسم

همچنین ببینید: اختلال طیف اوتیسم

اوتیسم اختلالی است که با نقایص اجتماعی و ارتباطی همراه است. تا به حال علت منفردی برای اوتیسم شناسایی نشده، اما نقش موج مو و سیستم عصبی آینه ای به‌طور خاص در این اختلال مورد مطالعه قرار گرفته‌است. در یک فرد به‌طور معمول در حال رشد، سیستم نورون آینه ای زمانی فعال می‌شود که خود یا دیگران را در حال انجام یک کار تماشا کند. در افراد مبتلا به اوتیسم، نورون‌های آینه‌ای تنها زمانی که خود فرد کار را انجام دهد، فعال می‌شوند (و در نتیجه امواج مو سرکوب می‌شوند).[۲۴][۲۵] این یافته باعث شده‌است که برخی از دانشمندان، اوتیسم را به عنوان درک اختلال از نیات و اهداف افراد دیگر به دلیل مشکلات سیستم عصبی آینه ای ببینند.[۲۶] این کمبود می‌تواند مشکلات افراد مبتلا به اوتیسم را در برقراری ارتباط و درک دیگران توضیح می‌دهد. در حالی که بیشتر مطالعات سیستم عصبی آینه ای و امواج مو در افراد مبتلا به اوتیسم بر روی کارهای حرکتی ساده متمرکز شده‌است، برخی از دانشمندان حدس می‌زنند که این آزمایش‌ها را می‌توان گسترش داد تا نشان دهد که مشکلات سیستم عصبی آینه ای زمینه‌ساز اختلالات شناختی و اجتماعی هستند.[۲۷][۲۴]

میزان فعال‌سازی fMRI در شکنج فرونتال تحتانی با افزایش سن در افراد مبتلا به اوتیسم (به استثنای سنین رشد) افزایش می‌یابد. علاوه بر این، افزایش فعالیت این امواج با مقادیر بیشتر تماس چشمی و مهارت‌های اجتماعی بهتر در افراد اوتستیک همراه بوده‌است.[۲۸] دانشمندان معتقدند شکنج فرونتال تحتانی یکی از همبستگی‌های عصبی اصلی با سیستم عصبی آینه ای در انسان است و اغلب به نقص‌های مرتبط با اوتیسم مربوط می‌شود.[۲۹] این یافته‌ها نشان می‌دهد که سیستم عصبی آینه‌ای ممکن است در افراد مبتلا به اوتیسم غیرعملکردی نباشد، اما در رشد غیرطبیعی است. این اطلاعات برای رشد تعاملات حائز اهمیت بوده زیرا امواج مو می‌تواند مناطق مختلف فعالیت نورون آینه ای را در مغز یکپارچه کنند.[۱۹] مطالعات دیگر تلاش‌هایی را برای تحریک آگاهانه سیستم نورون آینه‌ای و سرکوب امواج مو با استفاده از نوروفیدبک (نوعی بیوفیدبک ارائه شده از طریق رایانه‌هایی که ضبط‌های زمان واقعی فعالیت مغز را تحلیل می‌کنند، در این مورد EEG امواج مو) ارزیابی کرده‌اند. این نوع درمان هنوز در مراحل اولیه اجرا برای افراد مبتلا به اوتیسم است و پیش‌بینی‌های متناقضی برای موفقیت دارد.[۳۰][۳۱]

نظریه ذهن

مقالهٔ اصلی: نظریه ذهن

درک وضعیت روانی دیگران مانند باورها، عواطف و احساسات از طریق بیان تجربه و رفتار حوزه ای از شناخت اجتماعی است که نظریه ذهن نامیده می‌شود.[۳۲] نظریه ذهن ممکن است سیستم نورون آینه ای و همچنین سایر فرایندها مختلف مغزی برای مثال بخش‌های مرتبط با شناخت و عاطفه را درگیر کند.[۳۳] نواحی مغزی که اغلب در تئوری ذهن نقش دارند شامل قشر پیشانیِ میانی (mPFC)، شیار گیجگاهی فوقانی/ شکنج گیجگاهی فوقانی (STS/STG)، اتصال گیجگاهی (TPJ) و قطب‌های زمانی (TP) می‌شود.[۳۴] اگرچه هیچ مطالعه قبلی رابطه ای بین این نواحی و ریتم مو را گزارش نکرده‌است، با توجه به شباهت بین مکانیسم نورون آینه ای و نظریه ذهن، انتظار می‌رود سیگنال سطح اکسیژن خون در نواحی فعال تئوری ذهن و قدرت مو همبستگی معکوس داشته باشد.[۳۵] نشان داده شده‌است که ریتم مو، مشابه ریتم آلفای بصری،[۳۶][۳۷] به صورت مستقیم توسط توجه دیداری فضایی تعدیل می‌شود.[۳۸] این مسئله احتمال ارتباط معکوس نواحی کنترل توجه شامل شیار داخل جداری (IPS) و میدان چشم پیشانی (FEF) و قشر سینگولیت میانی (MCC) که نقش مهمی در شکل‌گیری ذهنیت دارد را با ریتم مو نشان می‌دهد.[۳۹][۴۰]

نورون‌های آینه ای

نورون آینه ای از دسته ای از نورون‌ها تشکیل شده‌است که اولین بار در دهه ۱۹۹۰ در میمون‌های ماکاک مورد مطالعه قرار گرفت.[۲۶] مطالعات مجموعه‌ای از نورون‌ها را نشان دادند که وقتی این میمون‌ها وظایف ساده‌ای را انجام می‌دهند یا دیگران را در حال انجام کارهای ساده مشابه می‌بینند، پیام الکتریکی شلیک می‌کنند.[۴۱] این مسئله نشان می‌دهد که این نورون‌ها ممکن است در نقشه‌برداری از حرکات دیگران در مغز، بدون اینکه واقعاً حرکات را انجام دهند، نقش داشته باشند. این مجموعه نورون‌ها نورون‌های آینه ای نامیده می‌شوند و با هم سیستم عصبی آینه ای را تشکیل می‌دهند. امواج مو با شلیک این نورون‌ها سرکوب می‌شوند، پدیده ای که به محققان اجازه می‌دهد تا فعالیت نورون‌های آینه ای را در انسان مطالعه کنند.[۴۲] شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نورون‌های آینه ای در انسان و همچنین در حیوانات غیرانسان وجود دارد.[۲۶][۲۲][۴۳] شکنج دوکی‌شکل راست، لوبول جداری تحتانی چپ، لوب آهیانه‌ای راست و شکنج فرونتال تحتانی چپ ممکن است در ایجاد این سیستم نقش داشته باشند. با این حال، اطلاعات کمی در مورد چگونگی کارکرد و ساختار این سیستم در طول عمر وجود دارد، زیرا بیشتر مطالعات انسانی منحصراً بر روی نوزادان، بزرگسالان جوان یا مبتلایان به اختلال طیف اوتیسم متمرکز بوده‌است؛ بنابراین، معلوم نیست که آیا سیستم آینه نسبت به رشد معمولی بدن تغییر می‌کند یا عملکرد مشابه در افراد مسن تر وجود دارد یا خیر.[۱۰] با وجود مخالفت‌هایی که برخی از عصب‌شناسان داشته‌اند[۴۴] محققانی همچون راماچاندران بر این باورند که سرکوب موج مو می‌تواند نتیجه فعالیت نورون آینه‌ای در سراسر مغز باشد و نشان‌دهنده یک پردازش یکپارچه سطح بالاتر از فعالیت نورون آینه‌ای است.[۱۹] آزمایش‌ها بر روی میمون‌ها (با استفاده از تکنیک‌های اندازه‌گیری تهاجمی) و انسان (با استفاده از EEG و fMRI) نشان می‌دهد که این نورون‌های آینه‌ای نه تنها در حین انجام وظایف حرکتی اولیه شلیک می‌کنند، بلکه دارای اجزایی هستند که با قصد حرکت سروکار دارند.[۴۵] شواهدی دربارهٔ نقش مهم نورون‌های آینه‌ای در انسان وجود دارد، و امواج مو ممکن است هماهنگی سطح بالایی از نورون‌های آینه‌ای را نشان دهد.[۱۹]

واسط مغز و رایانه

Brain-computer_interface_experiment
آزمایش رابط مغز و کامپیوتر: شرکت‌کننده (سمت چپ) کلاه EEG بر سر دارد. فعالیت مغز او (راست) ضبط و تفسیر می‌شود تا مکان نما را روی صفحه نمایش (وسط) هدایت کند.

واسط مغز و رایانه (BCI) یک فناوری در حال توسعه است که پزشکان امیدوارند روزی استقلال و عاملیت بیشتری را برای معلولان جسمی شدید به ارمغان آورد. این فناوری این پتانسیل را دارد که به افراد دارای مشکلات فلج تقریباً کامل یا کلی، مانند مبتلایان به تتراپلژی (کوادری پلژی) یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک پیشرفته (ALS)، کمک کند. BCIها به منظور کمک در برقراری ارتباط یا حتی جابجایی اشیاء مانند صندلی چرخدار موتوری، پروتزهای عصبی یا ابزارهای رباتیک در نظر گرفته شده‌اند.[۴۶][۴۷] تعداد کمی از این فناوری‌ها در حال حاضر توسط افراد دارای معلولیت به‌طور منظم استفاده می‌شوند، اما انواع متنوعی در سطح آزمایشی در حال توسعه هستند.[۴۶][۴۸][۴۹] یک نوع BCI از «همگام‌سازی مرتبط با رویداد» (ERD) ریتم مو به منظور کنترل کامپیوتر استفاده می‌کند.[۴۶] این روش نظارتی فعالیت مغز، از سازکار بیولوژیکی استفاده می‌کند که وقتی گروهی از نورون‌ها در حالت استراحت هستند، تمایل دارند همزمان با یکدیگر شلیک کنند؛ هنگامی که فرد به تصور حرکت (یک «رویداد») دعوت می‌شود، همگام‌زدایی حاصل (گروهی از نورون‌هایی که در امواج همزمان شلیک می‌کردند، اکنون در الگوهای پیچیده و خاصی شلیک می‌کنند) می‌تواند به‌طور قابل اعتمادی توسط رایانه شناسایی و تجزیه و تحلیل شود. کاربرانِ چنین رابطی در تجسم حرکات، به‌طور معمول پا، دست، یا زبان، آموزش دیده‌اند، زیرا هر کدام از حرکات در مکان‌های متفاوت همونکولوس قشر مغز قرار دارند و بنابراین با الکتروانسفالوگرافی (EEG) یا الکتروکورتیکوگرافی (ECoG) ضبط الکتریکی فعالیت قشر حرکتی را انجام می‌دهند.[۴۶][۴۸]در این روش، رایانه‌ها بر الگوی معمولی موج مو ERD در مقابل حرکت تجسم‌شده همراه با همگام‌سازی مرتبط با رویداد (ERS) در بافت مغز نظارت می‌کنند.[۴۸] این الگوی جفتی با تمرین تشدید می‌شود،[۴۶][۴۸][۴۹][۵۰] این تمرین‌ها اغلب اوقات به شکل بازی‌هایی صورت می‌گیرد که برخی از آنها از واقعیت مجازی استفاده می‌کنند.[۴۶][۴۸][۵۰] برخی از محققان دریافته‌اند که بازی‌های واقعیت مجازی به‌ویژه در دادن ابزارهایی به کاربر برای بهبود کنترل الگوهای موج موی او مؤثر هستند.[۴۶][۵۰] روش ERD را می‌توان با یک یا چند روش دیگر برای نظارت بر فعالیت الکتریکی مغز ترکیب کرد تا BCI هیبریدی ایجاد کند، که اغلب انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به BCI که از هر روش نظارتی استفاده می‌کند، ارائه می‌دهد.[۴۶][۴۸]

تاریخچه

امواج مو از دهه ۱۹۳۰ مورد مطالعه قرار گرفته‌است. به این امواج ریتم ویکِت نیز می‌گویند زیرا امواج مو در EEG، گرد و شبیه ویکت‌های کروکت هستند. در سال ۱۹۵۰، آنری گستو و همکارانش نوسان این امواج را نه تنها در حین حرکاتِ فعال سوژه‌هایشان، بلکه در زمانی که آزمودنی‌ها اعمال انجام شده توسط شخص دیگری را مشاهده می‌نمودن، گزارش کردند.[۵۱] این نتایج بعداً به وسیله آزمایش‌های دیگر مانند بررسی ساختارهای عصبی با استفاده از شبکه‌های الکترود ساب دورال (زیر سخت‌شامه‌ای) در بیماران صرعی مورد تأیید قرار گرفت.[۵۲][۵۳][۵۴][۵۵] مطالعه اخیر در بیماران نشان داد مشاهده یک حرکت در شخص دیگر سبب فعال شدن بخش‌های مربوط به همان اندام حرکتی در دستگاه عصبی پیکری می‌شود و امواج مو را سرکوب می‌کند.[۵۶][۵۷] همچنان آزمایش‌های بیشتر نیز برای روشن نمودن مکانیسم عمل این نورون‌ها با تصور اعمال یا مشاهده غیرفعال حرکت بیولوژیکی نقطه-نور صورت می‌پذیرد.[۵۸][۵۹]

جستارهای وابسته

امواج مغزی

منابع

  1. ↑ Amzica, Florin; Fernando Lopes da Silva (2010). "Cellular Substrates of Brain Rhythms". In Schomer, Donald L.; Fernando Lopes da Silva (eds.). Niedermeyer's Electroencephalography: Basic Principles, Clinical Applications, and Related Fields (6th ed.). Philadelphia, Pa.: Lippincott Williams & Wilkins. pp. 33–63. ISBN 978-0-7817-8942-4.
  2. ↑ Bowman, Lindsay C.; Bakermans-Kranenburg, Marian J.; Yoo, Kathryn H.; Cannon, Erin N.; Vanderwert, Ross E.; Ferrari, Pier F.; van IJzendoorn, Marinus H.; Fox, Nathan A. (2017-11-01). "The mu-rhythm can mirror: Insights from experimental design, and looking past the controversy". Cortex (به انگلیسی). 96: 121–125. doi:10.1016/j.cortex.2017.03.025. ISSN 0010-9452.
  3. ↑ Hobson, Hannah M.; Bishop, Dorothy V. M. (2016-09-01). "Mu suppression – A good measure of the human mirror neuron system?". Cortex (به انگلیسی). 82: 290–310. doi:10.1016/j.cortex.2016.03.019. ISSN 0010-9452. PMC 4981432. PMID 27180217.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر PMC (link)
  4. ↑ Fox, Nathan A.; Bakermans-Kranenburg, Marian J.; Yoo, Kathryn H.; Bowman, Lindsay C.; Cannon, Erin N.; Vanderwert, Ross E.; Ferrari, Pier F.; van IJzendoorn, Marinus H. (2016). "Assessing human mirror activity with EEG mu rhythm: A meta-analysis". Psychological Bulletin (به انگلیسی). 142 (3): 291–313. doi:10.1037/bul0000031. ISSN 1939-1455. PMC 5110123. PMID 26689088.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر PMC (link)
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Hobson, Hannah M.; Bishop, Dorothy V. M. "The interpretation of mu suppression as an index of mirror neuron activity: past, present and future". Royal Society Open Science. 4 (3): 160662. doi:10.1098/rsos.160662. PMC 5383811. PMID 28405354.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر PMC (link)
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Hobson, Hannah M.; Bishop, Dorothy V. M. (2017-11-01). "Reply to Bowman et al. : Building the foundations for moving mu suppression research forward". Cortex (به انگلیسی). 96: 126–128. doi:10.1016/j.cortex.2017.06.012. ISSN 0010-9452.
  7. ↑ Hari, Riitta (2006). "Action-perception connection and the cortical mu rhythm". Progress in Brain Research. 159: 253–260. doi:10.1016/S0079-6123(06)59017-X. ISSN 0079-6123. PMID 17071236.
  8. ↑ Fox, Nathan A.; Bakermans-Kranenburg, Marian J.; Yoo, Kathryn H.; Bowman, Lindsay C.; Cannon, Erin N.; Vanderwert, Ross E.; Ferrari, Pier F.; van IJzendoorn, Marinus H. (2016). "Assessing human mirror activity with EEG mu rhythm: A meta-analysis". Psychological Bulletin (به انگلیسی). 142 (3): 291–313. doi:10.1037/bul0000031. ISSN 1939-1455. PMC 5110123. PMID 26689088.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر PMC (link)
  9. ↑ Puzzo, Ignazio; Cooper, Nicholas R.; Cantarella, Simona; Russo, Riccardo (2011-08-15). "Measuring the effects of manipulating stimulus presentation time on sensorimotor alpha and low beta reactivity during hand movement observation". NeuroImage (به انگلیسی). 57 (4): 1358–1363. doi:10.1016/j.neuroimage.2011.05.071. ISSN 1053-8119.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Brunsdon, Victoria E. A.; Bradford, Elisabeth E. F.; Ferguson, Heather J. (2019-08-01). "Sensorimotor mu rhythm during action observation changes across the lifespan independently from social cognitive processes". Developmental Cognitive Neuroscience (به انگلیسی). 38: 100659. doi:10.1016/j.dcn.2019.100659. ISSN 1878-9293.
  11. ↑ Ritter, Petra; Moosmann, Matthias; Villringer, Arno (April 2009). "Rolandic alpha and beta EEG rhythms' strengths are inversely related to fMRI-BOLD signal in primary somatosensory and motor cortex". Human Brain Mapping. 30 (4): 1168–1187. doi:10.1002/hbm.20585. ISSN 1097-0193. PMC 6870597. PMID 18465747.
  12. ↑ Mizuhara, Hiroaki (September 2012). "Cortical dynamics of human scalp EEG origins in a visually guided motor execution". NeuroImage. 62 (3): 1884–1895. doi:10.1016/j.neuroimage.2012.05.072. ISSN 1095-9572. PMID 22659479.
  13. ↑ Murta, Teresa; Leite, Marco; Carmichael, David W.; Figueiredo, Patrícia; Lemieux, Louis (January 2015). "Electrophysiological correlates of the BOLD signal for EEG-informed fMRI". Human Brain Mapping. 36 (1): 391–414. doi:10.1002/hbm.22623. ISSN 1097-0193. PMC 4280889. PMID 25277370.
  14. ↑ Palaniyappan, Lena; Liddle, Peter F. (January 2012). "Does the salience network play a cardinal role in psychosis? An emerging hypothesis of insular dysfunction". Journal of psychiatry & neuroscience: JPN. 37 (1): 17–27. doi:10.1503/jpn.100176. ISSN 1488-2434. PMC 3244495. PMID 21693094.
  15. ↑ Menon, Vinod; Uddin, Lucina Q. (June 2010). "Saliency, switching, attention and control: a network model of insula function". Brain Structure & Function. 214 (5–6): 655–667. doi:10.1007/s00429-010-0262-0. ISSN 1863-2661. PMC 2899886. PMID 20512370.
  16. ↑ Cauda, Franco; D'Agata, Federico; Sacco, Katiuscia; Duca, Sergio; Geminiani, Giuliano; Vercelli, Alessandro (2011-03-01). "Functional connectivity of the insula in the resting brain". NeuroImage. 55 (1): 8–23. doi:10.1016/j.neuroimage.2010.11.049. ISSN 1095-9572. PMID 21111053.
  17. ↑ Yin, Siyang; Liu, Yuelu; Ding, Mingzhou (2016). "Amplitude of Sensorimotor Mu Rhythm Is Correlated with BOLD from Multiple Brain Regions: A Simultaneous EEG-fMRI Study". Frontiers in Human Neuroscience. 10. doi:10.3389/fnhum.2016.00364. ISSN 1662-5161. PMC 4957514. PMID 27499736.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر PMC (link)
  18. ↑ Hobson, Hannah M.; Bishop, Dorothy V. M. "The interpretation of mu suppression as an index of mirror neuron activity: past, present and future". Royal Society Open Science. 4 (3): 160662. doi:10.1098/rsos.160662. PMC 5383811. PMID 28405354.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:فرمت پارامتر PMC (link)
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ ۱۹٫۴ ۱۹٫۵ Pineda, Jaime A. (1 December 2005). "The functional significance of mu rhythms: Translating "seeing" and "hearing" into "doing"". Brain Research Reviews. 50 (1): 57–68. doi:10.1016/j.brainresrev.2005.04.005. PMID 15925412. S2CID 16278949.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ ۲۰٫۲ Nyström, Pär; Ljunghammar, Therese; Rosander, Kerstin; Von Hofsten, Claes (2011). "Using mu rhythm desynchronization to measure mirror neuron activity in infants". Developmental Science. 14 (2): 327–335. doi:10.1111/j.1467-7687.2010.00979.x. PMID 22213903.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ ۲۱٫۳ Berchicci, M.; Zhang, T.; Romero, L.; Peters, A.; Annett, R.; Teuscher, U.; Bertollo, M.; Okada, Y.; Stephen, J.; Comani, S. (21 July 2011). "Development of Mu Rhythm in Infants and Preschool Children". Developmental Neuroscience. 33 (2): 130–143. doi:10.1159/000329095. PMC 3221274. PMID 21778699.
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ ۲۲٫۲ ۲۲٫۳ Marshall, Peter J.; Meltzoff, Andrew N. (2011). "Neural mirroring systems: Exploring the EEG mu rhythm in human infancy". Developmental Cognitive Neuroscience. 1 (2): 110–123. doi:10.1016/j.dcn.2010.09.001. PMC 3081582. PMID 21528008.
  23. ↑ Meltzoff, A. N.; Kuhl, P. K.; Movellan, J.; Sejnowski, T. J. (17 July 2009). "Foundations for a New Science of Learning". Science. 325 (5938): 284–288. Bibcode:2009Sci...325..284M. doi:10.1126/science.1175626. PMC 2776823. PMID 19608908.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Bernier, R.; Dawson, G.; Webb, S.; Murias, M. (2007). "EEG mu rhythm and imitation impairments in individuals with autism spectrum disorder". Brain and Cognition. 64 (3): 228–237. doi:10.1016/j.bandc.2007.03.004. PMC 2709976. PMID 17451856.
  25. ↑ Oberman, L.M.; Pineda, J. A.; Ramachandran, V.S. (2006). "The human mirror neuron system: A link between action observation and social skills". Social Cognitive and Affective Neuroscience. 2 (1): 62–66. doi:10.1093/scan/nsl022. PMC 2555434. PMID 18985120.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ ۲۶٫۲ Williams, Justin H.G.; Waiter, Gordon D.; Gilchrist, Anne; Perrett, David I.; Murray, Alison D.; Whiten, Andrew (1 January 2006). "Neural mechanisms of imitation and 'mirror neuron' functioning in autistic spectrum disorder" (PDF). Neuropsychologia. 44 (4): 610–621. doi:10.1016/j.neuropsychologia.2005.06.010. PMID 16140346. S2CID 39014561. Archived from the original (PDF) on 11 June 2012. Retrieved 6 January 2013.
  27. ↑ Oberman, Lindsay M.; Edward M. Hubbarda; Eric L. Altschulera; Vilayanur S. Ramachandran; Jaime A. Pineda (July 2005). "EEG evidence for mirror neuron dysfunction in autism spectrum disorders". Cognitive Brain Research. 24 (2): 190–198. doi:10.1016/j.cogbrainres.2005.01.014. PMID 15993757.
  28. ↑ Bastiaansen, JA; Thioux, M; Nanetti, L; van der Gaag, C; Ketelaars, C; Minderaa, R; Keysers, C (May 1, 2011). "Age-related increase in inferior frontal gyrus activity and social functioning in autism spectrum disorder". Biological Psychiatry. 69 (9): 832–838. doi:10.1016/j.biopsych.2010.11.007. PMID 21310395. S2CID 32646657.
  29. ↑ Keuken, M.C.; Hardie, A.; Dorn, B. T.; Dev, S.; Paulus, M.P.; Jonas, K.J.; Den Wildenberg, W.P.; Pineda, J.A. (April 2011). "The role of the left inferior frontal gyrus in social perception: an rTMS study". Brain Research. 1383: 196–205. doi:10.1016/j.brainres.2011.01.073. PMID 21281612. S2CID 16125324.
  30. ↑ Holtmann, Martin; Steiner, Sabina; Hohmann, Sarah; Poustka, Luise; Banaschewski, Tobias; Bölte, Sven (November 2011) [14 July 2011]. "Neurofeedback in autism spectrum disorders". Developmental Medicine & Child Neurology. 53 (11): 986–993. doi:10.1111/j.1469-8749.2011.04043.x. PMID 21752020. S2CID 40250064.
  31. ↑ Coben, Robert; Linden, Michael; Myers, Thomas E. (March 2010) [24 Oct 2009]. "Neurofeedback for Autistic Spectrum Disorder: A Review of the Literature". Applied Psychophysiology and Biofeedback. 35 (1): 83–105. doi:10.1007/s10484-009-9117-y. PMID 19856096. S2CID 8425504.
  32. ↑ Uddin, Lucina Q.; Iacoboni, Marco; Lange, Claudia; Keenan, Julian Paul (April 2007). "The self and social cognition: the role of cortical midline structures and mirror neurons". Trends in Cognitive Sciences. 11 (4): 153–157. doi:10.1016/j.tics.2007.01.001. ISSN 1364-6613. PMID 17300981.
  33. ↑ Pineda, J. A.; Hecht, E. (March 2009). "Mirroring and mu rhythm involvement in social cognition: are there dissociable subcomponents of theory of mind?". Biological Psychology. 80 (3): 306–314. doi:10.1016/j.biopsycho.2008.11.003. ISSN 1873-6246. PMID 19063933.
  34. ↑ Schulte-Rüther, Martin; Markowitsch, Hans J.; Fink, Gereon R.; Piefke, Martina (August 2007). "Mirror neuron and theory of mind mechanisms involved in face-to-face interactions: a functional magnetic resonance imaging approach to empathy". Journal of Cognitive Neuroscience. 19 (8): 1354–1372. doi:10.1162/jocn.2007.19.8.1354. ISSN 0898-929X. PMID 17651008.
  35. ↑ Mar, Raymond A. (2011). "The neural bases of social cognition and story comprehension". Annual Review of Psychology. 62: 103–134. doi:10.1146/annurev-psych-120709-145406. ISSN 1545-2085. PMID 21126178.
  36. ↑ Capotosto, Paolo; Babiloni, Claudio; Romani, Gian Luca; Corbetta, Maurizio (2009-05-06). "Frontoparietal cortex controls spatial attention through modulation of anticipatory alpha rhythms". The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience. 29 (18): 5863–5872. doi:10.1523/JNEUROSCI.0539-09.2009. ISSN 1529-2401. PMC 2692025. PMID 19420253.
  37. ↑ Rajagovindan, Rajasimhan; Ding, Mingzhou (June 2011). "From prestimulus alpha oscillation to visual-evoked response: an inverted-U function and its attentional modulation". Journal of Cognitive Neuroscience. 23 (6): 1379–1394. doi:10.1162/jocn.2010.21478. ISSN 1530-8898. PMID 20459310.
  38. ↑ Anderson, K. L.; Ding, M. (2011-04-28). "Attentional modulation of the somatosensory mu rhythm". Neuroscience. 180: 165–180. doi:10.1016/j.neuroscience.2011.02.004. ISSN 1873-7544. PMID 21310216.
  39. ↑ Jones, Stephanie R.; Kerr, Catherine E.; Wan, Qian; Pritchett, Dominique L.; Hämäläinen, Matti; Moore, Christopher I. (2010-10-13). "Cued spatial attention drives functionally relevant modulation of the mu rhythm in primary somatosensory cortex". The Journal of Neuroscience: The Official Journal of the Society for Neuroscience. 30 (41): 13760–13765. doi:10.1523/JNEUROSCI.2969-10.2010. ISSN 1529-2401. PMC 2970512. PMID 20943916.
  40. ↑ Lombardo, Michael V.; Baron-Cohen, Simon (March 2011). "The role of the self in mindblindness in autism". Consciousness and Cognition. 20 (1): 130–140. doi:10.1016/j.concog.2010.09.006. ISSN 1090-2376. PMID 20932779.
  41. ↑ di Pellegrino, G.; Fadiga, L.; Fogassi, L.; Gallese, F.; Rizzolatti, G. (1992). "Understanding motor events: A neurophysiological study". Experimental Brain Research. 91 (1): 176–180. doi:10.1007/bf00230027. PMID 1301372. S2CID 206772150.
  42. ↑ Rizzolatti, G; Fogassi, L; Gallese, V (September 2001). "Neurophysiological mechanisms underlying the understanding and imitation of action". Nature Reviews. Neuroscience. 2 (9): 661–70. doi:10.1038/35090060. PMID 11533734. S2CID 6792943.
  43. ↑ Keuken, M.C.; Hardie, A.; Dorn, B. T.; Dev, S.; Paulus, M.P.; Jonas, K.J.; Den Wildenberg, W.P.; Pineda, J.A. (April 2011). "The role of the left inferior frontal gyrus in social perception: an rTMS study". Brain Research. 1383: 196–205. doi:10.1016/j.brainres.2011.01.073. PMID 21281612. S2CID 16125324.
  44. ↑ Churchland, Patricia (2011). Braintrust: What Neuroscience Tells Us About Morality. Princeton, NJ: Princeton University Press. p. 156. ISBN 978-0-691-13703-2.
  45. ↑ Sinigaglia, C; Rizzolatti, G (March 2011). "Through the looking glass: self and others". Consciousness and Cognition. 20 (1): 64–74. doi:10.1016/j.concog.2010.11.012. PMID 21220203. S2CID 21955734.
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ ۴۶٫۳ ۴۶٫۴ ۴۶٫۵ ۴۶٫۶ ۴۶٫۷ Pfurtscheller, Gert; Christa Neuper (2010). "EEG-Based Brain–Computer Interfaces". In Schomer, Donald L.; Fernando H. Lopes da Silva (eds.). Niedermeyer's Electroencephalography: Basic Principles, Clinical Applications, and Related Fields (6th ed.). Philadelphia, Pa.: Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1227–1236. ISBN 978-0-7817-8942-4.
  47. ↑ Machado, S; Araújo, F; Paes, F; Velasques, B; Cunha, M; Budde, H; Basile, LF; Anghinah, R; Arias-Carrión, O; Cagy, M; Piedade, R; de Graaf, TA; Sack, AT; Ribeiro, P (2010). "EEG-based brain–computer interfaces: an overview of basic concepts and clinical applications in neurorehabilitation". Reviews in the Neurosciences. 21 (6): 451–68. doi:10.1515/REVNEURO.2010.21.6.451. PMID 21438193. S2CID 24562098.
  48. ↑ ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ ۴۸٫۲ ۴۸٫۳ ۴۸٫۴ ۴۸٫۵ Pfurtscheller, Gert; McFarland, Dennis J. (2012). "BCIs that use sensorimotor rhythms". In Wolpaw, Jonathan R.; Wolpaw, Elizabeth Winter (eds.). Brain–Computer Interfaces: Principles and Practice. Oxford: Oxford University Press. pp. 227–240. ISBN 978-0-19-538885-5.
  49. ↑ ۴۹٫۰ ۴۹٫۱ Leuthardt, Eric C.; Schalk, Gerwin; Roland, Jarod; Rouse, Adam; Moran, Daniel W. (2009). "Evolution of brain–computer interfaces: going beyond classic motor physiology". Neurosurgical Focus. 27 (1): E4. doi:10.3171/2009.4.FOCUS0979. PMC 2920041. PMID 19569892.
  50. ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ ۵۰٫۲ Allison, B Z; Leeb, R; Brunner, C; Müller-Putz, G R; Bauernfeind, G; Kelly, J W; Neuper, C (February 2012) [7 Dec 2011]. "Toward smarter BCIs: extending BCIs through hybridization and intelligent control". Journal of Neural Engineering. 9 (1): 013001. Bibcode:2012JNEng...9a3001A. doi:10.1088/1741-2560/9/1/013001. PMID 22156029.
  51. ↑ Gastaut, H. J.; Bert, J. (August 1954). "EEG changes during cinematographic presentation; moving picture activation of the EEG". Electroencephalography and Clinical Neurophysiology. 6 (3): 433–444. doi:10.1016/0013-4694(54)90058-9. ISSN 0013-4694. PMID 13200415.
  52. ↑ Cochin, S.; Barthelemy, C.; Lejeune, B.; Roux, S.; Martineau, J. (October 1998). "Perception of motion and qEEG activity in human adults". Electroencephalography and Clinical Neurophysiology. 107 (4): 287–295. doi:10.1016/s0013-4694(98)00071-6. ISSN 0013-4694. PMID 9872446.
  53. ↑ Muthukumaraswamy, Suresh D.; Johnson, Blake W.; McNair, Nicolas A. (May 2004). "Mu rhythm modulation during observation of an object-directed grasp". Brain Research. Cognitive Brain Research. 19 (2): 195–201. doi:10.1016/j.cogbrainres.2003.12.001. ISSN 0926-6410. PMID 15019715.
  54. ↑ Cochin, S.; Barthelemy, C.; Roux, S.; Martineau, J. (June 1999). "Observation and execution of movement: similarities demonstrated by quantified electroencephalography". The European Journal of Neuroscience. 11 (5): 1839–1842. doi:10.1046/j.1460-9568.1999.00598.x. ISSN 0953-816X. PMID 10215938.
  55. ↑ Pfurtscheller, G.; Brunner, C.; Schlögl, A.; Lopes da Silva, F. H. (2006-05-15). "Mu rhythm (de)synchronization and EEG single-trial classification of different motor imagery tasks". NeuroImage. 31 (1): 153–159. doi:10.1016/j.neuroimage.2005.12.003. ISSN 1053-8119. PMID 16443377.
  56. ↑ Pineda, J. A.; Allison, B. Z.; Vankov, A. (July 2000). "The effects of self-movement, observation, and imagination on mu rhythms and readiness potentials (RP's): toward a brain-computer interface (BCI)". IEEE transactions on rehabilitation engineering: a publication of the IEEE Engineering in Medicine and Biology Society. 8 (2): 219–222. doi:10.1109/86.847822. ISSN 1063-6528. PMID 10896193.
  57. ↑ Arroyo, S.; Lesser, R. P.; Gordon, B.; Uematsu, S.; Jackson, D.; Webber, R. (September 1993). "Functional significance of the mu rhythm of human cortex: an electrophysiologic study with subdural electrodes". Electroencephalography and Clinical Neurophysiology. 87 (3): 76–87. doi:10.1016/0013-4694(93)90114-b. ISSN 0013-4694. PMID 7691544.
  58. ↑ Ulloa, Erlinda R.; Pineda, Jaime A. (2007-11-02). "Recognition of point-light biological motion: mu rhythms and mirror neuron activity". Behavioural Brain Research. 183 (2): 188–194. doi:10.1016/j.bbr.2007.06.007. ISSN 0166-4328. PMID 17658625.
  59. ↑ Walker, Peter (1999). Chambers dictionary of science and technology. Edinburgh: Chambers. p. 312. ISBN 0-550-14110-3.
  60. ↑ Foster, JJ; Sutterer, DW; Serences, JT; Vogel, EK; Awh, E (July 2017). "Alpha-Band Oscillations Enable Spatially and Temporally Resolved Tracking of Covert Spatial Attention". Psychological Science. 28 (7): 929–941. doi:10.1177/0956797617699167. PMC 5675530. PMID 28537480.
  61. ↑ Hobson, HM; Bishop, DV (March 2017). "The interpretation of mu suppression as an index of mirror neuron activity: past, present and future". Royal Society Open Science. 4 (3): 160662. Bibcode:2017RSOS....460662H. doi:10.1098/rsos.160662. PMC 5383811. PMID 28405354.
  62. ↑ Arroyo, S.; Lesser, RP.; Gordon, B; Uematsu, S; Jackson, D; Webber, R (1993). "Functional significance of the mu rhythm of human cortex: an electrophysiologic study with subdural electrodes". Electroencephalography and Clinical Neurophysiology. 87 (3): 76–87. doi:10.1016/0013-4694(93)90114-B. PMID 7691544.
  63. ↑ Rangaswamy, Madhavi; Porjesz, Bernice; Chorlian, David B.; Wang, Kongming; Jones, Kevin A.; Bauer, Lance O.; Rohrbaugh, John; O'Connor, Sean J.; Kuperman, Samuel (2002-10-15). "Beta power in the EEG of alcoholics". Biological Psychiatry. 52 (8): 831–842. doi:10.1016/s0006-3223(02)01362-8. ISSN 0006-3223. PMID 12372655.
  64. ↑ McDermott B, Porter E, Hughes D, McGinley B, Lang M, O'Halloran M, Jones M. (2018). "Gamma Band Neural Stimulation in Humans and the Promise of a New Modality to Prevent and Treat Alzheimer's Disease". Journal of Alzheimer's Disease. 65 (2): 363–392. doi:10.3233/JAD-180391. PMC 6130417. PMID 30040729.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=امواج_مو&oldid=35713788»