کایزن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کایزن

کایزن (به ژاپنی: 改善)، به معنای بهبود یا تغییر دائم برای رسیدن به نتیجه‌ای بهتر است و به فلسفه‌ای اشاره دارد که در آن تمرکز بر روی بهبود مستمر فرآیند تولید، مهندسی یا مدیریت کسب و کار است. کایزن در مقوله‌های سلامت،[۱] روان‌درمانی،[۲] و مربیگری زندگی، امور دولتی، بانکداری و دیگر صنایع به‌کارگیری شده‌است. هنگام به‌کارگیری در امور اقتصادی و فضای کاری، کایزن به فعالیت‌هایی اشاره دارد که همهٔ عملکردها را به‌طور مستمر بهبود می‌بخشد و همهٔ کارمندان از جمله مدیر عامل اجرایی تا کارگران خط مونتاژ را شامل می‌شود. کایزن در فرآیندهای خرید و لجستیک، که محدوده سازمانی را به زنجیره تأمین می‌رساند، نیز به کار گرفته می‌شود.[۳] کایزن با بهبود فعالیت‌ها و فرایندهای استاندارد تلاش می‌کند اتلاف را از بین ببرد (تولید ناب). کایزن نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم در چندین کسب و کار ژاپنی به کار گرفته شد و بخشی از آن از کسب و کار و مدیریت کیفیت آموزش‌دهندگان آمریکایی که از ژاپن بازدید می‌کردند تأثیر پذیرفت و از آن زمان به بعد در کل جهان گسترش یافت[۴] و هم‌اکنون در بسیاری از زمینه‌ها به غیر از اقتصاد و تولید به کار گرفته می‌شود.

تاریخچه[ویرایش]

پس از جنگ جهانی دوم، برای کمک به بازگرداندن ژاپن، نیروهای اشغالگر آمریکایی متخصصان آمریکایی را برای کمک به بازسازی صنعت ژاپن آوردند در حالی که بخش ارتباطات کشوری[الف] یک برنامه آموزش مدیریت را تدوین کرد که روش‌های کنترل آماری را به عنوان بخشی از مطالب کلی آموزش می‌داد. این دوره توسط هومر ساراسون[ب] و چارلز پروتزمن[پ] در سال‌های ۵۰–۱۹۴۹ تدوین و تدریس شد. ساراسون، دبلیو ادواردز دمینگ را برای آموزش بیشتر در مورد روش‌های آماری توصیه کرد.

گروه بخش اقتصادی و علمی[ت] همچنین وظیفه بهبود مهارت‌های مدیریتی ژاپن را بر عهده داشت و ادگار مک‌ووی[ث] درآوردن لاول ملن[ج] به ژاپن برای راه‌اندازی صحیح برنامه‌های آموزش در داخل صنعت[چ] در سال ۱۹۵۱ نقش مهمی داشت. قبل از ورود ملن در سال ۱۹۵۱، گروه ESS یک فیلم آموزشی برای معرفی سه برنامه TWI "J" (دستورالعمل شغلی، روش‌های شغلی و روابط شغلی) داشت --- این فیلم با عنوان پیشرفت در ۴ مرحله[ح] کایزن انو یون دانکای[خ] بنابراین معرفی اصلی "کایزن" به ژاپن. امپراتور ژاپن برای پیشگامی، معرفی و اجرای کایزن در ژاپن، در سال ۱۹۶۰ نشان گنجینه مقدس را به دکتر دمینگ اعطا کرد. در نتیجه، اتحادیه علوم و مهندسی ژاپنی[د] جایزه دمینگ[ذ] سالانه را برای دستیابی به کیفیت و قابلیت اطمینان محصولات، راه‌اندازی کرد. در ۱۸ اکتبر ۱۹۸۹، به خاطر اقدامات استثنایی در مدیریت کنترل کیفیت، جایزه دمینگ به شرکت برق و نور فلوریدا[ر] اهدا شد. این اولین شرکت خارج از ژاپن بود که برنده جایزه دمینگ شد و اهدای جایزه دمینگ بخاطر اقدامات استثنایی شرکت برق و نور فلوریدا در مدیریت کنترل کیفیت به ایشان تعلق گرفت.

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. ↑ The Civil Communications Section
  2. ↑ Homer Sarasohn
  3. ↑ ECharles Protzman
  4. ↑ The Economic and Scientific Section
  5. ↑ Edgar McVoy
  6. ↑ Lowell Mellen
  7. ↑ Within Industry
  8. ↑ Improvement in 4 Steps
  9. ↑ Kaizen eno Yon Dankai
  10. ↑ The Union of Japanese Science and Engineering
  11. ↑ Deming prize
  12. ↑ Florida Power & Light Co

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Weed, Julie (July 10, 2010). "Factory Efficiency Comes to the Hospital". The New York Times.
  2. ↑ M. M. Feldman (۱۹۹۲). «Audit in psychotherapy: the concept of Kaizen» (PDF). Psychiatric Bulletin. Royal College of Psychiatrists. صص. ۳۳۴–۳۳۶.
  3. ↑ Imai, Masaaki (1986). Kaizen: The Key to Japan's Competitive Success. New York: Random House.
  4. ↑ Europe Japan Centre, Kaizen Strategies for Improving Team Performance, Ed. Michael Colenso, London: Pearson Education Limited, 2000

Wikipedia contributors, "Kaizen," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Kaizen&oldid=523896659 (accessed November 24, 2012).

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد مدیریت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کایزن&oldid=36655462»