پلاتو (فضاپیما)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تلسکوپ فضایی پلاتو
گونه مأموریتSpace observatory
اپراتورESA
وبگاه
مدت مأموریت4 years (plus 4 years of possible mission extensions)
ویژگی‌های فضاپیما
سازندهOHB System AG
جرم پرتاب۲٬۱۳۴ کیلوگرم (۴٬۷۰۵ پوند)[۱]/> including 103 kg of propellant
جرم بار مفید۵۳۳ کیلوگرم (۱٬۱۷۵ پوند)[۱]
توان1,950 W[۱]
آغاز مأموریت
تاریخ راه‌اندازیPlanned: 2026
موشکSoyuz[۲]
مشخصات مداری
سامانه مرجعSun–Earth L2
گونهMultiple refractors[۳]
قطر26 telescopes, 120 mm each
Collecting area2,250 deg2
طول موجVisible spectrum: 500 to 1,000 nm
 


پلاتو یا گذر سیاره‌ها و نوسان‌های ستاره‌ها، که نام (PLATO) از (PLAnetaryTransits andOscillations of stars) گرفته شده و واژهٔ «افلاطون» را می‌سازد، یک تلسکوپ فضایی است که توسعه و اجرای آن برای راه اندازی در سال ۲۰۲۶ توسط آژانس فضایی اروپا صورت می‌گیرد.[۴] هدف‌های مأموریت این پروژه جستجو برای یافتن گذر‌های سیاره‌ای حدود یک میلیون ستاره و کشف و توصیف سیاره‌های سنگی فراخورشیدی در اطراف ستاره‌های کوتوله زرد (مانند خورشیدستاره‌های فرعی و ستاره‌های کوتوله سرخ است. تمرکز این مأموریت بر روی سیاره‌های شبیه زمین در منطقه قابل سکونت در اطراف ستارگان شبیه خورشید است که وجود آب در حالت مایع در آنها قابل تصور است.[۵] این سومین مأموریت سطح متوسط در برنامهٔ آژانس فضایی اروپا چشم‌انداز کیهانی ۲۰۱۵-۲۰۲۵ است و نام آن را از فیلسوف اثرگذار یونانی افلاطون، چهره مؤسس فلسفه، علوم و ریاضیات غربی گرفته‌است. هدف دوم این مأموریت بررسی نوسان‌های ستاره‌ای یا فعالیت لرزه‌ای در ستاره‌ها برای اندازه‌گیری توده‌های ستاره‌ای و تکامل و امکان توصیف دقیق ستارهٔ میزبان سیاره از جمله سن آن است.[۶]

پیشینه[ویرایش]

برای نخستین بار پیشنهاد پلاتو را در سال ۲۰۰۷ تیمی از دانشمندان در پاسخ به فراخوان برنامهٔ چشم‌انداز کیهانی ۲۰۱۵–۲۰۲۵ به آژانس فضایی اروپا (ESA) پیشنهاد داد.[۷] مرحلهٔ ارزیابی طی سال ۲۰۰۹ به پایان رسید و در ماه مهٔ ۲۰۱۰ وارد مرحلهٔ تعریف کارآزمایی شد. به دنبال فراخوانی برای مأموریت‌ها در ژوئیه ۲۰۱۰، ESA در فوریه ۲۰۱۱ چهار نامزد برای مأموریت سطح متوسط (مأموریت M3) را برای یک پرتاب فرصتی در سال ۲۰۲۴ انتخاب کرد.[۷][۸]طرح پلاتو در ۱۹ فوریه ۲۰۱۴ به عنوان یک مأموریت علمی انتخاب شده کلاس M3 برای اجرا به عنوان بخشی از برنامهٔ چشم‌انداز کیهانی ESA اعلام شد. چهار مأموریت دیگر رقیب که در این گزینش مورد مطالعه قرار گرفتند نامزدی‌های: EChO , LOFT , MarcoPolo-R و STE-QUEST بودند.[۹]

هدف[ویرایش]

راه‌اندازی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ https://sci.esa.int/documents/33240/36096/1567260308850-PLATO_Definition_Study_Report_1_2.pdf
  2. Ariane Launch Manifest (2 Nov 2019). Accessed on 7 November 2019.
  3. "PLATO - Camera Telescope Optical Units". INAF- Osservatorio Astrofisico di Catania. 2014. Archived from the original on 25 October 2019. Retrieved 20 February 2014.
  4. PLATO spacecraft to find new Earth-like exoplanets. June 21, 2017, Max Planck Society.
  5. Amos, Jonathan (29 January 2014). "Plato planet-hunter in pole position". BBC News. Retrieved 2014-01-29.
  6. "Plato". European Space Agency. European Space Agency. Retrieved 9 February 2017.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ Isabella Pagano (2014). "PLATO 2.0". INAF- Osservatorio Astrofisico di Catania. Archived from the original on 3 July 2019. Retrieved 20 February 2014.
  8. Cosmic Vision M3 candidate missions presentation event. Announcement and registration. (21 January 2014)
  9. "ESA selects planet-hunting PLATO mission". European Space Agency. Retrieved 19 February 2014.

پیوند به بیرون[ویرایش]