منطقه زمانی

نقشه نشانگر مناطق زمانی (time Zones)

منطقهٔ زمانی به هر یک از قاچ‌های ۱۵ درجه‌ای کرهٔ زمین گفته می‌شود که زمان متوسط نصف‌النهاری مرکز آن را می‌توان به عنوان زمان رسمی کشورها و مناطق قرارگرفته در آن قاچ محسوب نمود. تعداد این قاچ‌ها ۲۴ عدد است.

تاریخچه

این مفهوم ابتدا در انگلستان قرن ۱۹ام به وجود آمد. در تاریخ ۱ دسامبر ۱۸۴۷ و سپس در ۲۳ اوت ۱۸۵۲ نود و هشت درصد انگلستان چنین ساعتی را پذیرفته بودند. اولین کشور بعد از انگلستان، زلاندنو بود. برای اولین بار در ایران توسط پروفسور حسابی با نامه‌نگاری به وجود آمد.

کشورهای چند ساعته

اگر کشوری از ۳۰ درجه طول بیشتری داشته باشد غالباً دارای چند ساعت می‌شود. مثلن آمریکا دارای ۳ ساعت رسمی است یا روسیه با بیش از ۱۶۰ درجه طول جغرافیایی ۱۰ منطقه زمانی را در بر گرفته است و اختلاف ساعت در منطقه مسکو با شرقی‎ترین نقطه روسیه در شبه‎جزیره چوکچی و شبه‎جزیره ساخالین ۹ ساعت است.

مبدا

مبدا این خط‌ها خطی است که از وسط دوپایه تلسکوپ رصدخانه سلطنتین گرینویچ می‌گذرد (در انگلستان) ساعت‌های دیگر نسبت به این سنجیده می‌شوند قبلاً مناطقی مثل عربستان، پاریس و چند جای دیگر هم مبداء بوده‌اند. GMT مخفف سه کلمه Greenwich Mean Time است.

منطقه زمانی چند نقطه مشهور

نصب ساعت‌های مناطق مختلف جهان در یک مرکز تجاری

1. لس آنجلس، کالیفرنیا UTC−۸
2. نیویورک UTC−۵
3. سنت جان کاناداUTC−۴
4. استکهلم سوئد UTC+۱
5. کیپ تاون، آفریقای جنوبیUTC+۲
6. ایران تهران UTC+۳:۳۰
7. بمبئی، هند UTC+۵:۳۰
8. سئول کره جنوبی UTC+۹
9. ملبورن، استرالیا UTC+۱۰

دقت مناطق زمانی

این مناطق برای هماهنگی ساعات رسمی درون کشورها با هم به صورت کج و معوج در آمده (به عکس نگاه کنید)

منابع

• جعفری، عباس، فرهنگ بزرگ گیتاشناسی (اصطلاحات جغرافیائی). تهران: انتشارات گیتاشناسی، چاپ اول، خرداد ۱۳۶۶.