داغداغان: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب (۷.۷): + رده:گیاهان لبنان+رده:گیاگان نپال+رده:گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی) |
|||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
[[رده:گیاگان نپال]] |
[[رده:گیاگان نپال]] |
||
[[رده:گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)]] |
[[رده:گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)]] |
||
[[رده: |
[[رده:گیاگان لبنان]] |
نسخهٔ ۲۲ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۱۹:۵۲
داغداغان("تا" یا" تاگوک") | |
---|---|
تا (Celtis australis) | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
دسته: | گیاهان گلدار |
رده: | دولپهایها |
راسته: | گل سرخ |
تیره: | شاهدانگان |
سرده: | تا L. |
داغداغان یا تاگوکTagouk یا ته گوک [۱] درختی است برگریز از راستهٔ گل سرخ∗ از تیرهٔ شاهدانگان∗[۲] جنس داغداغانها∗ که میتواند میان ۲۰ تا ۲۵ متر ارتفاع پیدا کند.
داغداغان بیشتر به عنوان یک گیاه زینتی کاشت میشود زیرا در برابر آلودگی هوا مقاوم است و طول عمر زیادی دارد.
رویشگاه ته گوک / داغداغان مناطق سنگلاخی و باغچهها و ایوانهای طبیعی است. این درخت در آبخیزداری و ایجاد پوشش در نقاط سنگلاخی کاربرد دارد. کشت داغداغان موجب ایجاد امنیت در برابر خطرات سیل، فرسایش خاک و ریزش کوه و غیره میشود.[۳]
در ایران باستان از درخت "تا" برای نشانهگذاری محل اموال زیرخاکی استفاده میشدهاست.
این درخت در فرهنگ مردم خراسان جنوبی و ترکمن ها ، مقدس و محترم است. ترکمنها چوب آن را به شکل خاص تراشیده و به گردن کودک میآویزند تا چشم نخورد. در خراسان بویژه در زیبد چوب تراشیده آن بصورت + را بر بازوی کودکان می بستند تا از چشم بد و بیماری در امان باشند. نقش داغداغان هم برای جلوگیری از "نظر خوردن" در فرش ترکمنی بافته میشود.[۴]
به نقل از لغتنامه دهخدا، در گویش اصیل شمیران تهران به درخت داغداغان «ته» و در گویش مردم دیلمستان به داغداغان تادانه میگویند.[۵]
پانویس
جستارهای وابسته
- برگخوار داغداغان
- گزنه
- درخت تاقوک
- قلعه زیبد و درب صوفه
منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Celtis_australis». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ مارس ۲۰۰۷.