داغداغان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۵۵: خط ۵۵:
[[رده:گیاگان نپال]]
[[رده:گیاگان نپال]]
[[رده:گیاهان توصیف‌شده در ۱۷۵۳ (میلادی)]]
[[رده:گیاهان توصیف‌شده در ۱۷۵۳ (میلادی)]]
[[رده:گیاهان لبنان]]
[[رده:گیاگان لبنان]]

نسخهٔ ‏۲۲ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۱۹:۵۲

داغداغان("تا" یا" تاگوک")
تا (Celtis australis)
رده‌بندی علمی
فرمانرو: گیاهان
دسته: گیاهان گلدار
رده: دولپه‌ای‌ها
راسته: گل سرخ
تیره: شاهدانگان
سرده: تا
L.

داغداغان یا تاگوکTagouk یا ته گوک [۱] درختی است برگ‌ریز از راستهٔ گل سرخ از تیرهٔ شاهدانگان[۲] جنس داغداغان‌ها که می‌تواند میان ۲۰ تا ۲۵ متر ارتفاع پیدا کند.

داغداغان بیشتر به عنوان یک گیاه زینتی کاشت می‌شود زیرا در برابر آلودگی هوا مقاوم است و طول عمر زیادی دارد.

رویشگاه ته گوک / داغداغان مناطق سنگلاخی و باغچه‌ها و ایوان‌های طبیعی است. این درخت در آبخیزداری و ایجاد پوشش در نقاط سنگلاخی کاربرد دارد. کشت داغداغان موجب ایجاد امنیت در برابر خطرات سیل، فرسایش خاک و ریزش کوه و غیره می‌شود.[۳]

در ایران باستان از درخت "تا" برای نشانه‌گذاری محل اموال زیرخاکی استفاده می‌شده‌است.

این درخت در فرهنگ مردم خراسان جنوبی و ترکمن ها ، مقدس و محترم است. ترکمن‌ها چوب آن را به شکل خاص تراشیده و به گردن کودک می‌آویزند تا چشم نخورد. در خراسان بویژه در زیبد چوب تراشیده آن بصورت + را بر بازوی کودکان می بستند تا از چشم بد و بیماری در امان باشند. نقش داغداغان هم برای جلوگیری از "نظر خوردن" در فرش ترکمنی بافته می‌شود.[۴]

به نقل از لغتنامه دهخدا، در گویش اصیل شمیران تهران به درخت داغداغان «ته» و در گویش مردم دیلمستان به داغداغان تادانه می‌گویند.[۵]

پانویس

2-^ (Rosales)
3-^ (Cannabaceae)
5-^ (Celtis)
درخت داغداغان.

جستارهای وابسته

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Celtis_australis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۰۷.