داغداغان
داغداغان("تا" یا" تاگوک") | |
---|---|
![]() | |
تا (Celtis australis) | |
آرایهشناسی | |
فرمانرو: | گیاهان |
دسته: | گیاهان گلدار |
رده: | دولپهایها |
راسته: | گل سرخ |
تیره: | شاهدانگان |
سرده: | تا L. |
داغداغان یا تاگوکTagouk یا ته گوک [۱] که در افغانستان به آن توغ میگویند درختی است برگریز از راستهٔ گل سرخ∗ از تیرهٔ شاهدانگان∗[۲][پیوند مرده] جنس داغداغانها∗ که میتواند میان ۲۰ تا ۲۵ متر ارتفاع پیدا کند.
داغداغان بیشتر به عنوان یک گیاه زینتی کاشت میشود زیرا در برابر آلودگی هوا مقاوم است و طول عمر زیادی دارد.
رویشگاه ته گوک / داغداغان مناطق سنگلاخی و باغچهها و ایوانهای طبیعی است. این درخت در آبخیزداری و ایجاد پوشش در نقاط سنگلاخی کاربرد دارد. کشت داغداغان موجب ایجاد امنیت در برابر خطرات سیل، فرسایش خاک و ریزش کوه و غیره میشود.[۳][پیوند مرده]
به نقل از لغتنامه دهخدا، در گویش اصیل شمیران تهران به درخت داغداغان «ته» و در گویش مردم دیلمستان به داغداغان تادانه میگویند.[۴]
قداست درخت داغداغان در باورهای عامیانه[ویرایش]
در زبانهای کردی و لری به درخت داغداغان، «تاوی» گفته میشود. در فرهنگ عامیانۀ مردم کرد و لر، درخت تاوی مقدس است. در منطقۀ کرمانشاه برای جلوگیری از چشم زخم و آسیب و نیز به عنوان تبرک، از چوب درخت تاوی به گردن، دست، گهوارۀ نوزادان و حتی برخی حیوانات مانند گاو و گوسفند که در زندگی عشایری برای مردم مهم هستند، میآویزند.[۱] مردم کرد در منطقۀ کرمانشاه و مردم لک معتقدند بدترین چوب برای ساختن عصای چوپانها چوب انار است و بهترین چوب، چوب تاوی است که با خیر و برکت گله همراه است. در جنوب شرقی روستای قلعه هرسم در استان کرمانشاه، محلی به نام دارتاوی قرار دارد که یک درخت کهنسال داغداغان (تاوی) در آنجا واقع است و چشمهای بزرگ در پای آن قرار دارد.[۲]
این درخت در فرهنگ مردم خراسان جنوبی و ترکمنها نیز مقدس و محترم است. ترکمنها چوب آن را به شکل خاص تراشیده و به گردن کودک میآویزند تا چشم نخورد. در خراسان به ویژه در زیبد چوب تراشیده آن به صورت + را بر بازوی کودکان میبستند تا از چشم بد و بیماری در امان باشند. نقش داغداغان هم برای جلوگیری از «نظر خوردن» در فرش ترکمنی بافته میشود.[۵]
پانویس[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- برگخوار داغداغان
- گزنه
- درخت تاقوک
- قلعه زیبد و درب صوفه
منابع[ویرایش]
- ↑ جعفربیگی، خسرو. ۱۳۸۲. مردمشناسی قوم کُرد: با تکیه بر ایل کلهر، کرمانشاه: زانیار، چاپ اول؛ صص ۲۵۷ و ۲۶۰.
- ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): درخت تاوی قلعه هرسم، نوشتهشده در ۴ اسفند ۱۳۸۹؛ بازدید در ۸ اسفند ۱۳۹۸.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Celtis_australis». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۶ مارس ۲۰۰۷.
![]() |
این یک مقالهٔ خرد زیستشناسی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |