لودویگ ارهارد
لودویگ ارهارد | |
---|---|
دومین صدراعظم آلمان | |
دوره مسئولیت ۱۶ اکتبر ۱۹۶۳ – ۱ دسامبر ۱۹۶۶ | |
پس از | کنراد آدناور |
پیش از | کورت گئورگ کیزینگر |
معاون صدراعظم آلمان | |
دوره مسئولیت ۲۹ اکتبر ۱۹۵۷ – ۱۵ اکتبر ۱۹۶۳ | |
صدراعظم | کنراد آدناور |
وزیر اقتصاد | |
دوره مسئولیت ۲۰ سپتامبر ۱۹۴۹ – ۱۵ اکتبر ۱۹۶۳ | |
صدراعظم | کنراد آدناور |
اطلاعات شخصی | |
زاده | لودویگ ویلهلم ارهارد ۴ فوریهٔ ۱۸۹۷ فورت، بایرن |
درگذشته | ۵ مهٔ ۱۹۷۷ (۸۰ سال) بن آلمان غربی |
ملیت | آلمان |
حزب سیاسی | مستقلاتحادیه دموکرات مسیحی آلمان |
همسر(ان) | لوئیز ارهارد |
فرزندان | یک فرزند |
محل تحصیل | دانشگاه گوته فرانکفورت |
پیشه | ، سیاستمدار |
لودویگ ویلهلم ارهارد(به آلمانی: Ludwig Wilhelm Erhard) (زادهٔ ۴ فوریه ۱۸۹۷ – درگذشتهٔ ۵ مه ۱۹۷۷) سیاستمدار آلمانی وابسته به اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان و صدر اعظم آلمان غربی میان سالهای ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ بود.
او نقش برجستهای در بازیابی اقتصاد آلمان پس از جنگ دوم جهانی-که به معجزه اقتصادی آلمان نامور بود - داشت. وی در زمان صدارت کنراد آدناور وزارت اقتصاد کابینهٔ او را بر عهده داشت.
نظریات[ویرایش]
لودویگ ارهارد در کتابش تحت عنوان «رفاه برای همه» میگوید: «به نظر من همانگونه که داور در بازی فوتبال فقط نظارت میکند و حق بازی کردن ندارد، دولت نیز در اقتصاد فقط حق نظارت داشته و حقی در دخالت مستقیم در فعالیتهای اقتصادی ندارد». بازی دارای قواعدی است که از پیش تعیین شدهاند. به نظر لودویگ ارهارد، هدف سیاست اقتصادی عبارت است از نظم دادن به فعالیتهای اقتصادی و تعیین قواعدی که برای انجام فعالیتهای اقتصادی توسط فعالان اقتصادی، لازم و ضروری است.
زندگی[ویرایش]
متولد شهر فورت در نزدیکی نورنبرگ فرزند یک کشاورز بود. بعدها تغییر شغل داد و به تجارت پارچه مشغول شد. در سن ۲۰ سالگی به جنگ جهانی اول رفت و زخمی شد و درحالیکه بسیار ضعیف بود نزد پدر بازگشت تا به وی در امر فروش پارچه کمک کند. ولی میل وعلاقه به اقتصاد او را به سوی دانشگاه کشانید و بالاخره در دانشگاه فرانکفورت به تحصیل پرداخت و دکترا اقتصاد دریافت کرد در سال ۱۹۲۷ به انستیتوی مطالعات اقتصادی رفت و به مطالعه و تحقیق اقتصاد و بازاریابی پرداخت پس از شروع جنگ جهانی دوم نازیها بسیار کوشش کردند تا او را به صف دانشمندان هیتلر بکشانند ولی موفق نشدند پس از فتح استالینگراد ارهارد مطمئن شد که عمر حکومت هیتلر روبه زوال است لذا طرحهایی برای اقتصاد آلمان پس از جنگ تنظیم کرد در عرض ۱۵ سال اقتصاد آلمان را تغییر داد کارهای او شروع اصلاحات اقتصادی گسترده به خصوص در حوزه پول و ۱. معرفی یک واحد پولی جدید ۲. لغو قوانین سقف قیمت و جیرهبندی ۳. کاهش مخارج و دخالتهای دولت ۴. کاهش مالیاتها و افزایش سرمایهگذاری به دلیل معافیت مالیاتی اقداماتی که باعث بهبود مکانیزم بازار شد و باعث شد کالاها یک شب به بازار عرضه شد. لودویگ ارهارد میدانست سیاستهای تورمی بیکاری شدید را برطرف کند با سرسختی تمام به کار خود ادامه داد وقتی کتاب لودویگ ارهارد در سال ۱۹۵۷ میلادی انتشار یافت، او مدتی بود که ستونهای ایجاد «نظام اقتصاد اجتماعی بازار» را در آلمان پایهریزی کرده بود. اقتصاد آلمان غربی که به جمهوری فدرال آلمان تغییر نام داده بود، در این سال در مقایسه با بعد از جنگ جهانی دوم، پیشرفتهای قابل توجهی داشته و تولیدات صنعتی دو برابر شده بود. لودویگ ارهارد که از پیروان حزب دموکرات مسیحی آلمان به حساب میآمد، انتشار کتاب خود را به یکی از شعارهای تبلیغاتی حزب تبدیل کرده بود و از حزب سوسیال دموکرات که شعارهای سوسیالیستی میداد، جلو بود. حزب سوسیال دموکرات نیز در سال ۱۹۵۹ در شعار خود، برقراری اقتصاد برنامهای و متمرکز را کنار گذاشته و طرفدار اقتصاد اجتماعی بازار گردید. کتاب «رفاه برای همه» با وجود گذشت مدت مدیدی از زمان انتشار آن، هنوز هم یکی از پرفروشترین کتابها در آلمان محسوب میشود.
این کتاب که تاکنون به ۱۴ زبان زنده دنیا ترجمه شده، بیش از ۲۵۰۰۰۰ نسخه در بازار فروش داشتهاست. کتاب «رفاه برای همه» لودویگ ارهارد، اصول نظام اقتصاد اجتماعی بازار را که نظام اقتصادی حاکم در آلمان است، به تصویر کشیدهاست. لودویگ ارهارد، اصول «اقتصاد اجتماعی بازار» را از استاد اقتصاد، «آلفرد مولر آرماک» گرفتهاست.
قبلاً نیز اقتصاد دانانی از قبیل «والتر اویکن» و «فردریش اگوست فنهایک» بیتاثیر در ایجاد «نظام اقتصاد اجتماعی بازار» نبودهاند.
مهمترین اصل در «نظام اقتصادی بازار» به نظر لودویگ ارهارد، برقراری و نگهداری شرایط رقابت در بازار است. به نظر او «مشتری در بازار مثل شاه است» و «رفاه برای همه» و «رفاه از طریق رقابت» از یکدیگر غیرقابل تفکیک هستند. ارهارد اعتقاد دارد که حقوق آزادی و دموکراتیک باید همراه حقوق آزادی مصرف و آزادی تولید باشد.
کارتلها به نظر ارهارد همیشه دشمن مصرفکننده هستند. ولذا برای جلوگیری از ایجاد کارتلها، یکی از وظایف مهم دولت را برقراری رقابت در بازار و حفظ و نگهداری آن میداند. لودویگ ارهارد معتقد است که واحدهای تولیدی در رابطه با تولیدات خود دارای مسوولیت هستند و دولت نیز مسوول اتخاذ سیاستهای اقتصادی است.
آخرین چاپ کتاب رفاه برای همه در سال ۱۹۹۷ در آلمان انتشار یافته و در حال حاضر نیز کمیاب میباشد.
او در فورت زادهشد. در جنگ جهانی یکم در توپخانه خدمت کرد و در ۱۹۱۸ در نزدیکی ایپر به سختی زخمی شد. سپس به فراگیری علم اقتصاد پرداخت و ۱۹۲۵ پیاچدی گرفت.
پس از جنگ جهانی دوم او مشاور اقتصادی ارتش آمریکا در بایرن شد. در ۱۹۴۹ از بادن-وورتمبرگ شرکت کرد و به مجلس راه یافت و سرانجام وزیر اقتصاد کابینهٔ کنراد آدناور شد.
او در ۵ مه ۱۹۷۷ در سن ۸۰ سالگی در بن درگذشت.
منابع[ویرایش]
زندگینامه از Die Zeit منبع: آرشیو روزنامه آلمانی زبان دکتر طهماسب محتشم دولتشاهی
Wikipedia contributors, "Ludwig Erhard," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludwig_Erhard&oldid=440556639 (accessed July 30, 2011).
- زادگان ۱۸۹۷ (میلادی)
- درگذشتگان ۱۹۷۷ (میلادی)
- اعضای بوندستاگ
- اعضای مون پلهرن
- افراد پادکمونیست اهل آلمان
- افراد جنگ سرد
- اقتصاددانان سده ۲۰ (میلادی)
- اهالی پادشاهی بایرن
- اهالی فورت
- رهبران جنگ سرد
- سیاستمداران حزب اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان
- صدر اعظمهای آلمان
- صلیبهای بزرگ درجه ۱ نشان افتخار شایستگی جمهوری فدرال آلمان
- لوتریانهای اهل آلمان
- نظامیان آلمانی در جنگ جهانی اول
- نظامیان بایرن
- نمایندگان بادن-وورتمبرگ در بوندستاگ
- وزیران اقتصاد آلمان
- وزیران دولت آلمان
- رهبران حزبها در آلمان
- اعضای انجمن مون پلرن