جنایات جنگی اسرائیل

جنایات جنگی اسرائیل نقض قوانین کیفری بین‌المللی از جمله جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت است که نیروهای دفاعی اسرائیل، شاخه نظامی دولت اسرائیل، از زمان تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ به ارتکاب آن متهم شده‌اند اینها شامل هدف قرار دادن و کشتن عمدی غیرنظامیان، کشتن اسیران جنگی و رزمندگان تسلیم شده، حملات بی‌رویه، مجازات دسته جمعی، گرسنگی دادن به غیرنظامیان، استفاده از سپر انسانی، شکنجه، انتقال اجباری، نقض بی‌طرفی پزشکی، هدف قرار دادن خبرنگاران، حملات هوایی غیرقانونی یا حملات علیه اشیاء غیرنظامی و اشیاء محافظت شده، تخریب‌های بی‌رویه، و تحریک به نسل‌کشی می‌شود.

اسرائیل کنوانسیون‌های ژنو را در ۶ ژوئیه ۱۹۵۱ تصویب کرد و در ۲ ژانویه ۲۰۱۵، کشور فلسطین به اساسنامه رم ملحق شد و به دادگاه کیفری بین‌المللی صلاحیت رسیدگی به جنایات جنگی انجام شده در سرزمین‌های اشغال شده فلسطین (OPT) را اعطا کرد. کارشناسان حقوق بشر استدلال می‌کنند که اقدامات انجام شده توسط ارتش اسرائیل در جریان درگیری‌های مسلحانه در اراضی اشغالی تحت عنوان جنایات جنگی قرار می‌گیرد. گزارشگران ویژه از سازمان ملل متحد، سازمان‌هایی از جمله دیده‌بان حقوق بشر، پزشکان بدون مرز، عفو بین‌الملل و کارشناسان حقوق بشر اسرائیل را به جنایات جنگی متهم کرده‌اند.

از سال ۲۰۰۶، شورای حقوق بشر چندین مأموریت حقیقت یاب را برای نقض قوانین بین‌المللی، از جمله جنایات جنگی، در اراضی اشغالی، از جمله یک تحقیق دائمی و در جریان از ماه مه ۲۰۲۱، موظف کرده است از سال ۲۰۲۱، دیوان کیفری بین‌المللی تحقیق فعالی در مورد جنایات جنگی اسرائیل را در حال انجام داشته است. اسرائیل از همکاری با تحقیقات خودداری کرده است.

جنگ اعراب و اسرائیل ۱۹۴۸

اطلاعات بیشتر: کشتارهای جنگ ۱۹۴۸ و عوامل اخراج و فرار ۱۹۴۸ فلسطینیان

کشتار و قتل‌عام در طول جنگ فلسطین در سال ۱۹۴۸ منجر به کشته شدن صدها غیرنظامی و سربازان غیرمسلح شد. روستای دیر یاسین در غرب بیت‌المقدس قرار داشت در ۹ آوریل، حدود ۱۲۰ مرد از ایرگون و لحی در عملیات نخشون به روستا حمله کردند. ساکنان ضعیف مسلح مقاومت غیرمنتظره ای در برابر حمله با مقابله با آن نشان دادند. مهاجمان متحمل چهار کشته شدند. ژاک دو رینیر، رئیس هیئت صلیب سرخ بین‌المللی در فلسطین، در ۱۱ آوریل ۱۹۴۸ از دیر یاسین بازدید کرد و «در مجموع بیش از ۲۰۰ کشته، مرد، زن و کودک» را مشاهده کرد. پس از جنگ، برخی از روستاییان پس از نمایش در خیابان‌های اورشلیم اعدام شدند. گروهی از زندانیان در معدن نزدیک و تعدادی دیگر در شیخ بادر اعدام شدند. مورخان امروزه تعداد کل تلفات این کشتار را بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ نفر تخمین می‌زنند.

جنگ شش روزه

اطلاعات بیشتر: جنگ شش‌روزه

در طول جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷، ارتش اسرائیل به کشتن سربازان اسیر، سربازان فراری و غیرنظامیان مصری متهم شد. گبی برون، روزنامه‌نگار یدیعوت آحارونوت، گفت که شاهد اعدام ده زندانی مصری بوده است که ابتدا مجبور به حفر قبرهای خود شدند. مایکل بارزهار گفت که او شاهد قتل سه اسیر جنگی مصری توسط یک آشپز بوده است، و مئیر پائیل گفت که از موارد بسیاری اطلاع دارد که در آن سربازان اسرا یا غیرنظامیان عرب را کشته‌اند. مورخ اسرائیلی، آوری میلشتاین، اظهار داشت که در جنگ سال ۱۹۶۷ حوادث زیادی رخ داد که در آن سربازان مصری پس از اینکه دستان خود را به نشانه تسلیم شدن بالا بردند، توسط سربازان اسرائیلی کشته شدند. میلشتاین گفت: «این یک سیاست رسمی نبود، اما جوی وجود داشت که انجام آن ایرادی ندارد. «برخی از فرماندهان تصمیم گرفتند این کار را انجام دهند، برخی دیگر خودداری کردند. اما همه از آن مطلع بودند.» ادعاهایی مبنی بر اینکه سربازهای مصری در حال فرار به صحرا مورد اصابت گلوله قرار گرفته‌اند، در گزارش‌های نوشته شده پس از جنگ مورد تأیید قرار گرفت. مورخ و روزنامه‌نگار اسرائیلی، تام سگو، در کتاب خود "۱۹۶۷" به نقل از یکی از سربازان می‌نویسد: "سربازان ما فرستاده شدند تا گروه‌هایی از مردان را که در حال فرار بودند را شناسایی کنند و به آنها شلیک کنند. این دستور بود، و در حالی انجام شد که آنها واقعاً تلاش می‌کردند فرار کنند. "

جنگ ۱۹۸۲ لبنان

مقالهٔ اصلی: کشتار صبرا و شتیلا

در جریان جنگ ارتش اسرائیل در لبنان، در تاریخ ۱۶ تا ۱۸ سپتامبر ۱۹۸۲ «اردوگاه پناهندگان فلسطینی» در لبنان دچار حمله نیروهای از میلیشیاهای اصلی مسیحی در لبنان تحت رهبری سیاستمداری به نام «ایلی حبیقه»، قرار گرفت. این حمله برای انتقام‌گیری از فلسطینیان به‌خاطر ترور بشیر جمیل، رئیس‌جمهور لبنان و رهبر حزب فالانژ (معروف به کتائب)، به دو اردوگاه صبرا و شتیلا در بیروت غربی وارد شدند و بین ۷۰۰ تا ۳٬۵۰۰ نفر که بیشترشان از فلسطینیان و شیعیان لبنان بودند را به قتل رساندند. در ۱۶ دسامبر ۱۹۸۲ مجمع عمومی سازمان ملل متحد با محکوم کردن کشتار آن را نسل‌کشی نامید. انتشار خبرهای کشتار صبرا و شتیلا در اروپا، باعث واکنش شدید مردم نسبت به اسرائیل شد. در ایتالیا کارکنان فرودگاه شرکت خطوط هوایی اسرائیل ال عال را تحریم کردند، نشان‌هایی با آرم ستارهٔ داوود و صلیب شکسته پخش شد و مردم شعار «نازیسرائیل» (ادغام‌شدهٔ واژگان نازی و اسرائیل) سر دادند. در فرانسه آموزگاران یکی از بهترین دبیرستان‌ها تمامی کلاس‌ها را تعطیل کرده و طی نامه‌ای به رئیس‌جمهور فرانسه خواهان قطع روابط دیپلماتیک و اقتصادی با اسرائیل شدند.

پس از انتخاب آریل شارون به نخست‌وزیری اسرائیل خانوادهٔ قربانیان کشتار با استناد به قانونی که برای نخستین بار در سال ۱۹۹۳ در مورد نسل‌کشی روآندا اعمال شد، اقامهٔ دعوی کردند. در ۱۲ فوریهٔ ۲۰۰۳ میلادی دادگاه عالی بلژیک حکم به قابل پیگرد بودن نخست‌وزیر اسرائیل بدین جرم را داد. در حالی که اسرائیل آن را سیاسی خواند. در نهایت در ۲۴ سپتامبر ۲۰۰۳ میلادی به‌خاطر تغییراتی که در قوانین بلژیک از آغاز این حادثه ایجاد شده بود. دادگاه عالی بلژیک قرار منع تعقیب آریل شارون را برای اتهام جنایت جنگی صادر کرد و دلیل آن نداشتن تبعیت بلژیکی شاکیان در زمان وقوع حادثه اعلام شد.

جنگ ۲۰۲۳ اسرائیل و حماس

از آغاز جنگ ۲۰۲۳، بیش از ۳۰۰۰ کودک در حملات هوایی ارتش اسرائیل به نوار غزه کشته شدند.

اتهامات متعددی مبنی بر جنایات جنگی علیه اسرائیل به دلیل اقداماتش علیه غیرنظامیان در طول جنگ سال ۲۰۲۳ با حماس مطرح شد. کمیسیون مستقل تحقیقات بین‌المللی سازمان ملل متحد در مورد اراضی اشغال شده فلسطین اعلام کرد که «در حال حاضر شواهد واضحی» از جنایات جنگی وجود دارد و شواهدی را با مقامات قضایی، از جمله مقامات دیوان کیفری بین‌المللی که در حال حاضر در حال بررسی جنایات جنگی در سرزمین‌های اشغالی هستند، به اشتراک خواهد گذاشت.

منتقدان معتقدند که دولت بایدن در ایالات متحده به‌طور تلویحی جنایات جنگی اسرائیل را تأیید کرده است.

چندین اقدام انجام شده توسط ارتش اسرائیل به عنوان مجازات دسته جمعی، از جنایات جنگی که بر اساس معاهده در درگیری‌های مسلحانه بین‌المللی و غیر بین‌المللی ممنوع شده است به ویژه ماده ۳ مشترک کنوانسیون ژنو و پروتکل الحاقی ۲، شناخته شد. کریستوس کریستو، رئیس بین‌المللی پزشکان بدون مرز، گفت که میلیون‌ها غیرنظامی در غزه به دلیل محاصره سوخت و دارو توسط اسرائیل با «مجازات دسته‌جمعی» روبرو هستند. گروهی از گزارشگران ویژه سازمان ملل، حملات هوایی اسرائیل به غزه را نوعی مجازات دسته جمعی خواندند و بیان کردند که این حملات هوایی «طبق قوانین بین‌المللی مطلقاً ممنوع است و جنایت جنگی محسوب می‌شود». در واقع، اسحاق هرتزوگ، رئیس‌جمهور اسرائیل، ساکنان غزه را به مسئولیت جمعی برای جنگ متهم کرد. اسرائیل کاتز، وزیر انرژی اسرائیل در پاسخ به اتهامات مجازات دسته جمعی نوشت: "در واقع، خانم نماینده. ما باید خط و نشان بکشیم… تا زمانی که این جهان را ترک نکنند، یک قطره آب یا یک باتری دریافت نخواهند کرد. "

دسترسی به آب

به عنوان بخشی از محاصره غزه توسط اسرائیل، تمام دسترسی‌ها به آب بسته شد. ماده ۵۱ قواعد برلین در مورد منابع آبی، پیکارگران را از حذف آب یا زیرساخت‌های آبی تا به مرگ یا تحرک اجباری آن بینجامد منع می‌کند. در ۱۴ اکتبر، اونروا اعلام کرد که غزه دیگر آب آشامیدنی تمیز ندارد و دو میلیون نفر در معرض خطر مرگ ناشی از کم‌آبی قرار دارند. در ۱۵ اکتبر، اسرائیل با از سرگیری تأمین آب در جنوب غزه موافقت کرد. با این حال، امدادگران و سخنگوی دولت گزارش دادند که آب در دسترس نیست. جوزپ بورل، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا، قطع آب توسط اسرائیل را «ناسازگار با قوانین بین‌المللی» توصیف کرد.

در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، دیده‌بان حقوق بشر اعلان کرد که ارتش اسرائیل از مهمات فسفر سفید در غزه استفاده کرده است. ارتش اسرائیل این ادعا را رد کرد و آن را «بی چون و چرا نادرست» خواند. فسفر سفید در صورت تماس می‌سوزاند، می‌تواند باعث آسیب‌های عمیق و شدید شود، که ممکن است منجر به نارسایی چند عضوی می‌شود و حتی سوختگی‌های جزئی توسط آن ممکن است مهلک باشد. بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر، استفاده از فسفر سفید «به صورت غیرقانونی و غیرقانونی در هنگام انفجار در هوا در مناطق شهری پرجمعیت، جایی که می‌تواند خانه‌ها را بسوزاند و به غیرنظامیان آسیب فاحشی وارد کند بی ملاحظه است» و «الزامات قوانین بشردوستانه بین‌المللی برای انجام تمام تدابیر احتیاطی ممکن برای جلوگیری از صدمات غیرنظامی و تلفات جانی را نقض می‌کند.» به گفته برایان کاستنر، بازرس تسلیحات عفو بین‌الملل، اینکه آیا این جنایت جنگی محسوب می‌شود یا خیر، به «هدف مورد نظر این حمله و استفاده مورد نظر بستگی دارد». استفاده از آن یک سلاح آتش زا محسوب می‌شود که طبق قوانین بین‌المللی در مناطق با تراکم جمعیت بالا ممنوع است. غزه یکی از پرجمعیت‌ترین مناطق جهان است و نزدیک به نیمی از جمعیت آن را کودکان تشکیل می‌دهند.

گرسنگی دادن

آکسفام در ۲۵ اوکتبر ۲۰۲۳ اعلام کرد که اسرائیل گرسنگی را به عنوان یک روش جنگیدن استفاده می‌کند و این نقض قوانین بین‌المللی است. غزه در حال مجازات دسته جمعی مقابل دیدگان جهانیان است. در مارس ۲۰۲۴ جوزپ بورل نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی اظهار داشت که اسرائیل گرسنگی را به عنوان یک سلاح جنگی استفاده می‌کند.

حملات بی ملاحظه

سازمان ملل متحد اعلام کرد که عملیات هوایی اسرائیل برج‌های مسکونی، ساختمان‌ها، مدارس و اماکن اونروا را هدف قرار داده است که منجر به کشته شدن هزاران غیرنظامی در غزه شده است. کارشناسان حقوق بشر حملات هوایی بی‌رویه اسرائیل را جنایت جنگی توصیف کردند، اتهامی که اسرائیل آن را رد کرده است. اونروا از اسرائیل خواست ۲۷۰۰۰۰ فلسطینی پناه گرفته را بمباران نکند و تأکید کرد که بر اساس قوانین بین‌المللی هدف قرار دادن آنها منع شده است. ارتش اسرائیل گفت که این حملات را کنترل می‌کند تا مسیر تخلیه امن را فراهم کند. دانیال هاگاری، سخنگوی ارتش اسرائیل گفت: «تأکید بر آسیب رساندن است و نه بر دقت».

حمله هوایی کلیسای سنت پورفیریوس

در ۱۹ اکتبر ۲۰۲۳، یک حمله هوایی ارتش اسرائیل به بخشی از کلیسای قدیس پورفیریوس، از کلیساهای ارتدوکس یونانی در شهر غزه، اراضی فلسطینی تحت اشغال اسرائیل، حمله کرد و از میان بیش از ۴۵۰ مسیحی و مسلمان در کلیسا پناه گرفته بودند، حداقل ۱۸ غیرنظامی فلسطینی را کشت. این حمله هوایی به بیرون کلیسا آسیب وارد کرد و منجر به فروریختن یک ساختمان متعلق به مجموعه کلیسا در مجاورت آن شد. اسقف ارتدکس یونانی اورشلیم این حمله را جنایت جنگی خواند و ارتش اسرائیل را به هدف قرار دادن کلیساها و پناهگاه‌های غیرنظامی متهم کرد.

پیوندها

• دلام
• دلامپایین انداختن فلسطینیان از ساختمان