ایسکمی
ایسکِمی (به انگلیسی: Ischemia) اصطلاحی پزشکی به معنی ایست خون [۱] است که به کم‌رسیدن خون، به اندام یا ناحیه‌ای از بدن گفته می‌شود.
ایسکمی به صورت حاد باعث کمبود اکسیژن و به صورت مزمن باعث کمبود مواد مغذی به بخش‌هایی هدف می‌شود و این امر باعث آسیب به بافت‌ها یا سوءکارکرد اندام می‌گردد. بر حسب اندام هدف ممکن است باعث مرگ بر اثر سکته قلبی یا کبودی پا شود.
سبب‌شناسی[ویرایش]
از عوامل پدیدآورنده ایسکمی می‌توان موارد زیر را نام برد:
- آترواسکلروز (تصلب شرایین)
- لخته‌شدن خون
- انقباض عروق
- اختلالات مادرزادی قلبی
- آمبولیسم
- تروما به سر
- فشار پایین خون Hypotension
- بیماری سلول داسی‌شکل
- خفگی
- تاکی‌کاردی (ضربان زیاد)
- کمبود گلوکز خون
- برخی از تومورها
- یخ زدگی
- سرمازدگی
انواع[ویرایش]
از مهم‌ترین انواع ایسکمی می‌توان ایسکمی مغزی، ایسکمی قلبی، ایسکمی روده، ایسکمی پوستی و روده‌بندی و ایسکمی کلیه را نام برد.
منابع[ویرایش]
Ischemia definition، causes، treatment and details، بازدید: ژوئیه ۲۰۰۹.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |