الگوها در طبیعت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الگوهای طبیعی با وزش باد در تپه‌های شنی در صحرای نامیب شکل می‌گیرند. تپه‌های برخان هلالی‌شکل و موج‌های روی سطح آن‌ها هر جا که شرایط مناسب باشد تکرار می‌شوند.
الگوهای آفتاب‌پرست پرده‌دار، Chamaeleo calyptratus، رنگ هشدار استتار و سیگنال و همچنین گزینش جنسی را فراهم می‌کند.

الگوها در طبیعت نظم‌های قابل مشاهده شکلی هستند که در جهان طبیعی یافت می‌شوند. این الگوها در زمینه‌های مختلف تکرار می‌شوند و گاهی می‌توان آنها را به صورت مدل ریاضی دید. الگوهای طبیعی شامل تقارن‌ها، درختان، مارپیچ‌ها، پیچ و خم‌ها، موج‌خا، کف‌ها کاشی‌کاری‌ها، شکستگی‌ها و راه‌راه‌ها هستند. [۱] فیلسوفان یونانی اولیه الگو را مورد مطالعه قرار دادند و افلاطون، فیثاغورث و امپدوکلس در تلاش برای توضیح نظم در طبیعت بودند. درک مدرن از الگوهای قابل مشاهده به تدریج در طول زمان گسترش یافت.

ریاضیات، فیزیک و شیمی می‌توانند الگوهای موجود در طبیعت را در سطوح و مقیاس‌های مختلف توضیح دهند. الگوهای جانداران زنده با فرآیندهای زیست‌شناختی انتخاب طبیعی و گزینش جنسی توضیح داده می‌شوند. مطالعات شکل‌گیری الگو از مدل‌های کامپیوتری برای شبیه‌سازی طیف گسترده‌ای از الگوها استفاده می‌کند.

الگوهای ترکیبی: شته‌ها و جوان تازه متولدشده در خوشه‌های آراسته روی برگ چنار، که توسط رگبرگ‌ها به چندضلعی تقسیم می‌شوند، که توسط شته‌های جوان پرهیز می‌شود.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]