آلکورونیوم کلراید
ظاهر
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Alloferin |
نامهای دیگر | Ro 4-3816, diallylnortoxiferine |
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
کد ATC | |
دادههای فارماکوکینتیک | |
متابولیسم | not metabolized |
نیمهعمر حذف | 2–4 hours |
دفع | 70–90% unchanged in urine 1.3 mL/kg/min |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
کماسپایدر | |
UNII | |
ChEBI | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.035.648 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C44H50N4O2+2 |
جرم مولی | ۶۶۶٫۹۱۰ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(این چیست؟) (صحتسنجی) |
آلکورونیوم کلراید (انگلیسی: Alcuronium chloride) یک عامل مسدود کننده عصبی عضلانی (NMB) است که به عنوان شل کننده عضلات اسکلتی شناخته می شود.
این ماده شروع اثر سریعتری دارد و ۱.۵ برابر قویتر از توبوکورارین کلراید است.[۱] عمل فارماکولوژیک آلکورونیوم به آسانی توسط نئوستیگمین وارونه می شود و هیستامین کمی ترشح می کند.[۲] عیب اصلی آلکورونیوم این است که یک اثر واگولیتیک ایجاد می کند که توسط یک مسدود کردن انتخابی آتروپین مانند گیرنده های موسکارینی قلب ایجاد می شود.
منابع
[ویرایش]- ↑ Speight TM, Avery GS (1972). "Pancuronium Bromide: A Review of its Pharmacological Properties and Clinical Application". Drugs. 4 (3–4): 163–226. doi:10.2165/00003495-197204030-00002. PMID 4264763. S2CID 20303531.
- ↑ Thompson MA (1980). Br. J. Hosp. Med. 23 (2): 153–4, 163–4, 167–8 passim. PMID 6102875.
{{cite journal}}
: نگهداری یادکرد:گاهنامه بدون عنوان (link)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Alcuronium chloride». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ ژوئن ۲۰۲۳.