پرده‌های صوتی
| پرده‌های صوتی | |
|---|---|
 Laryngoscopic view of the vocal folds. | |
 | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | plica vocalis |
| MeSH | D014827 |
| TA98 | A06.2.09.013 |
| TA2 | 3198 |
| FMA | 55457 |
پرده‌های صوتی یا تارهای صوتی (به انگلیسی: vocal folds) شامل دو غشای لعاب‌مانند هستند که به صورت افقی در حنجره کشیده شده‌اند. با ارتعاش آن‌ها در اثر عبور هوا، پدیده واک‌داری روی می‌دهد.
این پرده‌ها هنگام دم و بازدم، باز هستند و هنگامی که انسان نفس خود را حبس می‌کند، بسته می‌شوند. ارتعاش این پرده‌ها باعث ایجاد پدیده واک‌داری آواها می‌شود.
تاریخچه
نام‌گذاری
عبارات «تارآوا» یا «تارهای صوتی» (به انگلیسی: Vocal cords) نیز برای اشاره به پرده‌های صوتی به کار می‌روند. ظاهراً اولین بار آنتوان فرن کالبدشناس فرانسوی در سال ۱۷۴۱ از این واژه استفاده کرده‌است. او که صدای انسان را به ویولن تشبیه کرده بود، کارکرد حرکت هوا را همچون حرکت آرشه بر تارهای صوتی می‌پنداشت.[۱] اما در حقیقت این پرده‌ها به شکل تار نیستند و دارای مساحت هستند. یک سر این پرده‌ها به غضروف تیروئید و سر دیگر آن‌ها به غضروف آریتنوئید متصل است.
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Ferrein، Antoine (۱۷۴۱). De la formation de la voix de l'homme. Paris: Mémoires de l' Académie Royale. صص. ۴۰۹–۴۳۲.