نیکول پاشینیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Luckie Luke (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

نیکول پاشینیان
Նիկոլ Փաշինյան
250px
۲۰مین نخست‌وزیر ارمنستان
آغاز به کار
۸ مه ۲۰۱۸
رئیس‌جمهورآرمن سارگسیان
پس ازکارن کاراپتیان (کفیل)
عضو مجلس ملی جمهوری ارمنستان
دوره مسئولیت
۶ مه ۲۰۱۲ – ۸ مه ۲۰۱۸
فراکسیوناتحاد راه خروج (۲۰۱۶-)
حوزه انتخاباتیElectoral District #4
رهبر اتحاد راه خروج
آغاز به کار
۱۸ مه ۲۰۱۷
همکار با آرام سارگسیان، ادمون ماروکیان
اطلاعات شخصی
زاده۱ ژوئن ۱۹۷۵ ‏(۴۸ سال)
ایجوان، ارمنستان شوروی، اتحاد شوروی[۱]
حزب سیاسیImpeachment Union (۲۰۰۷)
کنگره ملی ارمنی (۲۰۰۸–۲۰۱۳)
Civil Contract (۲۰۱۳-)
همسر(ان)آنا هاکوبیان
فرزندان۳ دختر (ماریام (زاده ۱۹۹۸)، شوشان (زاده ۲۰۰۷)، آرپی (زاده ۲۰۱۵) و ۱ پسر آشوت (زاده ۲۰۰۰)
محل تحصیلدانشگاه دولتی ایروان
پیشهjournalist, former editor of Haykakan Zhamanak
امضا
وبگاه

نیکول وُوایی پاشینیان (ارمنی: Նիկոլ Վովայի Փաշինյան؛ زادهٔ ۱ ژوئن ۱۹۷۵) روزنامه‌نگار و ناشر سابق و سیاستمدار اهل ارمنستان است که از ۸ مه ۲۰۱۸ به عنوان نخست‌وزیر ارمنستان می‌باشد.

زندگی‌نامه

نیکول پاشینیان در ۱ ژوئن ۱۹۷۵ در شهر ایجوان به دنیا آمد. وی نخست به عنوان روزنامه‌نگار در روزنامه «دوران ارمنی» وارد فعالیت حرفه‌ای و سیاسی شد. پاشینیان سال ۲۰۰۹ به اتهام فعالیت برای براندازی محکوم به زندان شد و به زندگی زیرزمینی روی آورد تا اینکه پس از یک سال داوطلبانه خود را معرفی کرد و به هفت سال زندان محکوم شد، اما در سال ۲۰۱۱ پس از دو سال، در بیستمین سالگرد استقلال ارمنستان مورد عفو عمومی قرار گرفت. وی عضو کنگره ملی ارمنی (حذف مخالف دولت) به رهبری لوون تر-پتروسیان رئیس‌جمهور سابق ارمنستان بود. وی ویراستار پرفروش‌ترین روزنامه ارمنستان «هایکاکان ژاماناک» بود.

وی در سال ۲۰۱۲ به عنوان نماینده به مجلس ملی جمهوری ارمنستان راه یافت. پاشینیان در سال ۲۰۱۵ حزب «پیمان مدنی» را تأسیس نمود و در سال ۲۰۱۷ هم بنیان‌گذار ائتلاف «راه کار» شد که رهبری آن را تا به امروز بر عهده دارد. وی در سال ۲۰۱۸ به ابتکار «اقدام من» علیه سومین دوره حکومت سرژ سارگسیان اقدام نمود. در چارچوب این اقدام وی فاصله بین شهرهای گیومری تا ایروان را با پای پیاده طی نمود. در این کنش افراد بسیاری به او پیوستند تا اینکه شمار آنان به ده‌ها هزار نفر رسید. شکل‌گیری و تداوم اعتراضات گسترده ضددولتی در ایروان و دیگر شهرهای ارمنستان سرژ سارگسیان را وادار به استعفا از پست نخست‌وزیری نمود و مبارزه مخالفان علیه حزب حاکم جمهوریخواه همچنان ادامه یافت تا این حزب راضی به پذیرش قدرت یافتن رهبر مخالفان شد. در نتیجه این اعتراضات همه احزاب کشور به پاشینیان پیوستند، ائتلاف حاکم فروریخت و چند وزیر از مقام خود استعفا کردند.[۲]

نخست‌وزیری ارمنستان

پاشینیان در ۸ می ۲۰۱۸ توسط مجلس ارمنستان به عنوان نخست‌وزیر این کشور انتخاب شد.

مجلس ارمنستان در نشست سه‌شنبه، هشتم مه ۲۰۱۸ با ۵۹ رأی موافق و ۴۲ رأی مخالف، وی را به عنوان نخست‌وزیر جدید این کشور انتخاب کرد. شماری از نمایندگان حزب جمهوری‌خواه ارمنستان به نخست‌وزیری آقای پاشینیان رأی مثبت دادند.[۳]

نیکول پاشینیان در حاشیه نشست اتحادیه اقتصادی اوراسیا که در سوچی روسیه برگزار شد با ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه دیدار کرد. نخست‌وزیر ارمنستان در این دیدار بر اهمیت استراتژیک روابط دو کشور تأکید کرد و گفت می‌خواهد که روابط دو کشور نزدیکتر باشد. پوتین هم ارمنستان را متحد نزدیک روسیه خواند.[۴]

سفرهای خارجی

ایران

نیکول پاشینیان ۸ اسفند ۱۳۹۷ در صدر یک هیئت بلندپایه سیاسی و اقتصادی وارد تهران شد و در فرودگاه مهرآباد مورد استقبال رضا اردکانیان وزیر نیرو قرار گرفت و با حسن روحانی در مجموعه تاریخی - فرهنگی سعدآباد و سید علی خامنه‌ای دیدار نمود.[۵][۶]

زندگی شخصی

پاشینیان با آنا هاکوبیان روزنامه‌نگاری که با او در دانشگاه دولتی ایروان آشناشد ازدواج کرد. آنها سه دختر و یک پسر دارند. وی از ۲۰۱۲ سردبیر ارشد روزنامه صبح ارمنستان در ایروان «هایکاکان ژاماناک» بوده‌است.[۷] پاشینیان و هاکوبیان به‌طور رسمی ازدواج نکرده‌اند و در کلیسا مراسم ازدواج نداشتند. پاشینیان اظهار داشت امیدوار است روزی بتوانند در کلیسای ارتدوکس ارمنی ازدواج کنند. آشوت پسر پاشینیان در سال ۲۰۱۸ به‌طور داوطلب در (قره باغ) خدمت کرد.[۸]

در ژوئن ۲۰۲۰، پاشینیان اعلام کرد که او و تمام خانواده‌اش مبتلا به کووید ۱۹ شدند و درنتیجه خود را در نخست‌وزیری ایزوله کرده‌است.[۹]

نگارخانه

جستارهای وابسته

پانویس

  1. "Никол Пашинян — РБК: «Я не хочу учитывать украинский опыт»" (به روسی). rbc.ru. 26 April 2018. Retrieved 3 May 2018.
  2. «رهبر مخالفان ارمنستان نخست‌وزیر شد». ایرنا.
  3. «نیکول پاشینیان، رهبر مخالفان در ارمنستان به عنوان نخست‌وزیر جدید انتخاب شد».
  4. http://www.bbc.com/persian/live/44107050. دریافت‌شده در ۱۴ مه ۲۰۱۸. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  5. «نخست‌وزیر ارمنستان وارد تهران شد». ایرنا.
  6. «رهبر معظم انقلاب: روابط ایران و ارمنستان باید مستحکم، مستمر و دوستانه باشد». روزنامه ایران.
  7. "Who is Armenian opposition leader Nikol Pashinyan?". Al Jazeera. 2 May 2018.
  8. Jardine, Bradley (29 May 2018). "Armenian leader Pashinyan's son volunteers to serve in Karabakh". EurasiaNet.
  9. Hovhannisyan, Nvard; Marrow, Alexander; Evans, Catherine (1 June 2020). "Armenian PM Pashinyan tests positive for coronavirus". Reuters. Retrieved 1 June 2020.

منابع

پیوند به بیرون