ناحیه نورگیر

لایه‌های لجه.

ناحیه فوتیک یا منطقه آفتاب (یا منطقه نور خورشید) بالاترین لایه آب در دریاچه یا اقیانوس است که در معرض نور شدید خورشید قرار دارد و تقریباً با لایه بالای نقطه جبران مطابقت دارد، یعنی عمق جایی که سرعت فتوسنتز برابر است با میزان تنفس در طی یک روز یا بیشتر از آن؛ بنابراین جذب دی‌اکسید کربن و تولید اکسیژن در ناحیه فوتیک مثبت است. این تعریف مهمی برای زیست‌شناسی است اما اندازه‌گیری آن بسیار سخت است.

عمق فوتیک غالباً به سهولت محاسبه می‌شود و به عنوان عمقی است که شدت نور به یک درصد از شدت نور در سطح آن است. بر این اساس، عمق فوتیک بستگی به میزان کاهش نور در ستون آب دارد اما از آنجا که نور ورودی در سطح می‌تواند به شدت تغییر کند، این تعریف اطلاعات چندانی در مورد رشد خالص فیتوپلانکتون نمی‌گوید. عمق فوتیک می‌تواند از تنها چند سانتی‌متر در دریاچه‌های گل آلود تا به حدود ۲۰۰ متر در فضای باز اقیانوس برسد.

حدود ۹۰٪ از کل زندگی دریایی در منطقه فوتیک زندگی می‌کنند. به جز تولید اولیه در ناحیه فوتیک فقط مقدار کمی از تولید اولیه در اعماق ناحیه مغاکی در اطراف دریچه‌های گرمابی وجود دارد که در امتداد برخی از پشته‌های میانی اقیانوس هستند.

جستارهای وابسته

• ماهی لجه‌زی