فرورانش
در زمین‌شناسی به منطقه‌ای در زمین که دو پوسته از سطح کره زمین به سمت یکدیگر حرکت کرده و یکی از پوسته‌ها بزیر پوسته دیگر می‌لغزد، پهنه فرورانش گفته میشود. به پدیده لغزیدن یک پوسته بزیر پوسته دیگر هم فرورانش می‌گویند. پوسته پایین‌رونده در گوشته زمین فرومی‌رود و ذوب میشود.
در حقیقت وقتی که پوسته اقیانوسی نسبت به پوسته قاره‌ای حرکت همگرا گونه‌ای دارد بعد از برخورد، پوسته اقیانوسی به زیر پوسته قاره نفوذ کرده و آرام آرام به زیر آن می‌رود این نفوذ می‌تواند تا عمق حدود ۷۰۰ کیلومتر (مرکز گوشته بالایی و گوشته پایینی) ادامه پیدا کند. در هنگام فرورانش مقداری از پوسته قاره‌ای به زیر کشیده میشود که تشکیل درازگودال می‌دهد. از ویژگی‌های مناطق فرورانش می‌توان به زمین‌لرزه‌های نیرومند و زلزله‌های عمیق اشاره داشت. گاهی اوقات به موازات برخورد دوپوسته قاره‌ای و اقیانوسی، ایجاد رشته کوه‌ها و همچنین کوه‌های آتشفشانی را می‌توانیم داشته باشیم. همچنین فرورانش ورقه اقیانوسی اقیانوسی موجب ایجاد جزایر قوسی میشود
پیوند به بیرون[ویرایش]
منابع[ویرایش]
ویکی‌پدیای انگلیسی، نسخهٔ ۷ نوامبر ۲۰۰۶.
 |
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |