پرش به محتوا

دسته‌های آوندی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط 2.180.160.109 (بحث) در تاریخ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

بخش عرضی ساقه کرفس، دسته‌های آوندی را که شامل بافت آبکش و بافت چوبی هستند نشان می‌دهد.
جزئیات دسته‌های آوندی:بسته، دسته‌های آوندی متوازی محور ساقه ذرت Zea
دسته‌های آوندی در برگ سرخ‌چوب سپیده‌دم
دسته‌های آوندی برگ کاج که بافت آبکش و بافت چوبی را نشان می‌دهد

دسته‌های آوندی (به انگلیسی: Vascular bundle) بخشی از سیستم جابجایی مواد در گیاهان آونددار است. خود جابجایی در بافت‌های آوندی اتفاق می‌افتد که به دو شکل بافت آبکش و بافت چوبی هستند. هر دو این بافت‌ها در دسته‌های آوندی وجود دارند، که شامل بافت‌های نگهدارنده و محافظ هم هستند.

بافت چوبی معمولاً متمایل به محور همراه بافت آبکشی قرار می‌گیرد که دور از محور قرار دارد. این مطلب به این معنی است که بافت چوبی به مرکز ساقه یا ریشه نزدیکتر است در حالیکه بافت آبکش به قسمت بیرونی نزدیک‌تر است. در یک برگ سطح متمایل به محور برگ معمولاً بخش بالایی وبخش دور از محور بخش پایینی برگ خواهد بود، این مطلب نشان می‌دهد که چرا شته‌ها معمولاً بیشتر در بخش پایینی برگ یافت می‌شوند، چون که قند تولید شده توسط گیاه به بافت آبکش منتقل می‌شوند که به بخش پایینی برگ نزدیکتر است.

موقعیت دسته‌های آوندی نسبت به یکدیگر ممکن است به میزان قابل توجهی متفاوت باشد.

منابع

  • Campbell, N. A. & Reece, J. B. (2005). Photosynthesis. Biology (7th ed.). San Francisco: Benjamin Cummings.

پیوند به بیرون