هدفون: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
Monji saviour (بحث | مشارکت‌ها)
انواع هدفون
خط ۶: خط ۶:
از هدفون‌ها برای پخش موسیقی، برقراری تماس تلفنی و فراخوانی دستیارهای شخصی همچون Siri استفاده می‌شود. برخی از هدفون‌ها نیز قابلیت حذف نویز و صداهای ناخواسته یا تقویت برخی دیگر از صداها را دارند.<ref>{{یادکردوب |نشانی= http://www.exos.ir/هدفون-شنیدن-انتخابی-earbuds/ |عنوان= هدفونهای کوچکی که برای شنیدن به شما حق انتخاب می‌دهند| ناشر=مجله فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی|تاریخ=5 اسفند 1395}}</ref>
از هدفون‌ها برای پخش موسیقی، برقراری تماس تلفنی و فراخوانی دستیارهای شخصی همچون Siri استفاده می‌شود. برخی از هدفون‌ها نیز قابلیت حذف نویز و صداهای ناخواسته یا تقویت برخی دیگر از صداها را دارند.<ref>{{یادکردوب |نشانی= http://www.exos.ir/هدفون-شنیدن-انتخابی-earbuds/ |عنوان= هدفونهای کوچکی که برای شنیدن به شما حق انتخاب می‌دهند| ناشر=مجله فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی|تاریخ=5 اسفند 1395}}</ref>


== انواع هدفون‌<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Explained: What are the Different Types of Headphones?|نشانی=https://www.wirerealm.com/guides/different-headphone-types-list|وب‌گاه=The Wire Realm|تاریخ=2017-05-18|بازبینی=2019-02-12|کد زبان=en-US}}</ref> ==
== هدفون توگوشی ==

* هدفون‌ پشت‌بسته (Closed-Back)
* هدفون‌ پشت‌باز (Open-Back)
* هدفون‌ روگوشی (On-Ear)
* هدفون‌ یا هدست دورگوشی (Over-Ear)
* هندزفری یا ایرفون داخل گوشی (In-Ear)
* هندزفری یا ایربادها (Earbuds)

== هدفون‌ پشت‌بسته (Closed-Back) ==
هدفون‌های پشت‌بسته (closed-back) به انواعی اطلاق می‌شود که صداهای جانبی را بدون در نظر گرفتن نوع استفاده کاربر، حذف می‌کنند. این گونه از هدفون‌ها صداهای اطراف کاربر را برای بهتر شنیده شدن موسیقی بدون در نظر گرفتن محیط اطراف حذف کرده و در عین حال تجربه شنیداری ایزوله شده‌ای را ارائه می‌دهد، تا صدای تولید شده تنها برای کاربر قابل شنیدن باشد. این قابلیت باعث شده هدفون‌های پشت‌بسته برای کاربرانی مناسب باشد که خواهان شنیدن موسیقی با جزئیات کامل هستند.

این هدفون‌ها برای موسیقی‌دان‌ها و ضبط صدا بسیار مناسب‌اند و به دلیل بهره بردن از قابلیت حذف صداهای خارجی و بهتر شنیدن صدای خواننده یا آلات موسیقی، در این حرفه طرفداران زیادی دارد. همچنین صدای تولید شده در این هدفون‌ به فضای بیرون درز پیدا نمی‌کند و به همین دلیل در هنگام ضبط صدا، هیچ گونه نویز اضافه‌ای بر میکروفون تأثیر نخواهد گذاشت. خواننده‌ای را در نظر بگیرید که در هنگام آواز خواندن در حال شنیدن صدای آلات موسیقی است و نمی‌خواهد صدای هدفون‌ با صدای در حال ضبط وی تداخل پیدا کند. هدفون های پشت بسته به جز موسیقی‌دان‌ها برای افرادی مناسب‌اند که نمی‌خواهند صدای موسیقی‌شان به گوش دیگران برسد یا باعث آزردگی اطرافیان شود.

هدفون‌های پشت‌بسته هم به صورت دورگوشی که تمامی گوش را فرا می‌گیرد و هم به صورت روگوشی کوچک‌تر که روی گوش قرار می‌گیرد موجود است. این هدفون‌ از حیث طراحی نیز بزرگ‌تر از انواع دیگر بوده و روی سر پوشیده می‌شوند. اما این هدفون‌ بدون در نظر گرفتن اندازه بزرگ، صدای باکیفیتی تولید کرده و تقریباً برای همه کاربران مناسب است.

== هدفون‌ پشت‌باز (Open-Back) ==
هدفون‌های پشت‌باز (open-back) نقطه مقابل هدفون‌های پشت‌بسته هستند و همان‌طور که از نامشان پیداست مقداری از صدای تولید شده آن‌ها به فضای اطراف درز پیدا می‌کند. این نوع هدفون‌ها صداهای بازتری تولید کرده و گوش دادن به موسیقی با آن‌ها مثل گوش دادن به موسیقی با اسپیکر در یک اتاق است؛ درست برعکس هدفون‌های پشت‌بسته که هیچ صدایی را به محیط اطراف منتقل نمی‌کنند. حال سؤال این جاست که چه کسی هدفونی می‌خواهد که صدایش به بیرون درز پیدا می‌کند و اصلاً مزیت این هدفون‌ها چیست؟

این گونه هدفون‌ها اولین انتخاب برای افرادی است که صداها را در استودیو میکس می‌کنند. مهندسان صدا این هدفون‌ها را به دلیل ساختار باز و صدایی که به بیرون انتقال می‌دهند انتخاب می‌کنند؛ چرا که این قابلیت باعث می‌شود صدای میکس شده دقیق‌تر باشد. از طرفی انباشتگی فرکانس‌ها که در برخی از هدفون‌های پشت بسته وجود دارد در هدفون‌های پشت باز وجود ندارد. از آن‌جایی که دقت عمل و صدای یکنواخت تولیدی برای افرادی که به میکس می پردازند مهم است، هدفون‌های پشت باز برای این کاربرها در درجه اول اهمیت قرار دارد. اگرچه هدفون‌های پشت بسته برای ایزوله کردن صدا مناسب‌تر هستند، ولی فرکانس‌های پایین‌تر را پس از مدتی درون کاسه گوش نگه می‌دارند که البته برای افرادی که به صورت تفننی به موسیقی گوش می‌دهند مناسب است.

بسیاری از دوستداران موسیقی، هدفون‌های پشت باز را ترجیح می‌دهند؛ چرا که اگرچه ممکن است به صورت حرفه‌ای در استودیوها به میکس نپردازند ولی خواهان شنیدن صدای یکنواختی هستند که مد نظر خواننده اثر است. اگر می خواهید دیگران صدای پادکست یا موسیقی شما را نشنوند شاید این هدفون‌ها مناسب نباشند، اما اگر برایتان مهم نیست که اطرافیان صدای موسیقی‌تان را بشنوند، هدفون‌های پشت باز انتخاب مناسبی برای شما خواهد بود. همچنین این گونه هدفون‌ها فشار کمتری را بر گوش‌ها وارد می‌کنند که این قابلیت باعث می‌شود برای استفاده درازمدت مناسب‌تر باشند. هدفون های پشت‌باز نیز مانند انواع پشت‌بسته‌ در دو نوع دورگوشی و روگوشی ارائه می‌شوند. انواع نادرتری از هدفون‌های نیمه‌باز نیز وجود دارد که ترکیبی از هر دو نوع هدفون نام برده شده است و صدای اندکی را به بیرون منتقل می‌کند'''.'''

== هدفون‌ روگوشی (On-Ear) ==
[https://www.plaza.ir/search/category-headphone-Headset هدفون‌های روگوشی] (on-ear) همان‌طور که از اسمشان پیداست روی گوش قرار می‌گیرند. ممکن است در ابتدا هدفون‌های روگوشی را با هدفون‌های دورگوشی اشتباه بگیرید ولی به طور خلاصه می‌توان نمونه‌های روگوشی و دورگوشی را این‌گونه توصیف کرد: هدفون‌های روگوشی کمی کوچک‌تر بوده (تقریباً هم‌اندازه با گوش) و به راحتی روی گوش قرار می‌گیرند، درحالی‌که هدفون‌های دورگوشی کمی بزرگ‌تراند و گوش‌ها را با پدهایی فرا می‌گیرند. حال سؤال این جاست که علت وجود چنین نمونه‌هایی چیست؟

هدفون‌های روگوشی که با نام سوپرا اورال (supra-aural)‌ نیز شناخته می‌شوند کمی شبیه هدفون‌های پشت‌باز هستند که مقداری صدا را به فضای اطراف منتقل می‌کنند و به مقداری از صدای اطراف اجازه ورود می‌دهند؛ این هدفون‌ها در نقطه مقابل هدفون‌های دورگوشی قرار می‌گیرند که در جلوگیری از ورود صداهای خارجی عملکرد بهتری داشته و صدای پخش شده را ایزوله می‌کنند. هدفون‌های روگوشی معمولاً بسیار راحت روی گوش قرار گرفته و بر خلاف برخی هدفون‌های دورگوشی باعث تعرق بیش از حد نمی‌شوند. با در نظر گرفتن اینکه این نوع هدفون‌ها روی گوش قرار می‌گیرند در هنگام خرید باید دقت کنید که هدفون انتخابی شما به گوش‌ها فشار زیادی وارد نمی‌کنند یا حداقل فشار وارد شده آن‌ها به اندازه هدفون‌های دورگوشی یا پشت‌بسته است.

هدفون‌های روگوشی سبک‌‌وزن‌تر از مدل‌های دورگوشی بوده و در نتیجه قسمت بالایی آن‌ها فشار کمتری روی سر وارد می‌کند. مدل‌های روگوشی ممکن است از نظر کیفی تفاوت‌های زیادی داشته باشند ولی اگر یکی از مدل‌های باکیفیت را تهیه کنید مطمئناً کیفیت صدا و راحتی مورد نظر شما را تأمین خواهد کرد. مدل‌های مختلفی از این‌ نوع هدفون در بازار موجود است که هر کدام ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارد ولی بدیهی است که دسته هدفون‌های روگوشی متنوع‌تر از دیگر انواع هدفون‌ها است. در نهایت، انتخاب یک هدفون روگوشی به سلیقه شخصی کاربر بستگی دارد.

== هدفون‌ یا هدست دورگوشی (Over-Ear) ==
همان‌طور که در تصویر می‌بینید هدفون‌های دورگوشی (over-ear) طوری طراحی شده‌اند که تمامی لاله گوش را فرا گرفته و صدا را در حد امکان ایزوله می‌کنند. این نوع هدفون‌ بهترین انتخاب برای کاهش نویز است و صدای تولیدی را به صورت تمام و کمال به گوش کاربر می‌رساند. همچنین این هدفون‌ها توانایی بالایی در محدود کردن درز صدا دارد و در نتیجه صدای تولید شده را داخل و صدای محیط را بیرون نگه می‌دارد. هدفون‌های دورگوشی دارای انواع پشت‌باز نیز هستند که به جریان هوا و صداها اجازه ورود و خروج می دهد. اگرچه این مدل معمولاً به صورت پشت‌بسته ارائه می‌شود چرا که دارای قابلیت حذف نویز، ایزوله‌سازی و تولید صدای باکیفیت بالا است.

هدفون های دورگوشی بسیار راحت هستند و مانند نمونه‌های روگوشی به لاله گوش‌ها فشار نمی‌آورند؛ به ویژه در صورتی که به سراغ مدل‌های گران‌قیمت‌تر بروید که دارای گوشی‌هایی پوشیده شده از مخمل یا چرم هستند. البته از آن‌جایی که جریان هوا در این مدل به داخل و خارج هدایت نمی‌شود ممکن است باعث تعرق گوش و اطراف آن شود. همچنین این هدفون‌ها بزرگ‌ترین اندازه را در میان هدفون ها دارند پس تنها در صورتی که فضای کافی برای نگهداری از آن‌ها را دارید این مدل را تهیه کنید. بزرگی این هدفون‌ها ممکن است برای برخی کاربران خوشایند نیز باشد و سنگینی و گرمای بالشتک‌ها روی گوش‌ها ممکن است برایشان حس خوبی داشته باشد. این مدل هدفون‌ها سنگین‌تر از انواع دیگر نیز هستند و بنابراین ممکن است در استفاده طولانی‌مدت و به ویژه در استودیو و استفاده برای بازی کامپیوتری، موجب بروز خستگی در ناحیه سر، گوش‌ها و گردن کاربر شوند. اما اگر می‌خواهید گوش‌هایتان را روی دیگر صداها ببندید و با تمام وجود به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید مطمئناً هدفون‌های دورگوشی بهترین انتخاب برای شما خواهد بود.

== هدفون ، هندزفری یا ایرفون داخل گوشی (In-Ear) ==
[[پرونده:Earphones For Persian.jpg|بندانگشتی|222x222پیکسل|یک هدفون کوچک با قابلیت قرارگیری در [[گوش]] (هندزفری یا هدفون توگوشی)]]
[[پرونده:Earphones For Persian.jpg|بندانگشتی|222x222پیکسل|یک هدفون کوچک با قابلیت قرارگیری در [[گوش]] (هندزفری یا هدفون توگوشی)]]
این‌دسته هدفون‌ها که در بازارهای جهانی بسیار رایج هستند، بسیار کوچک هستند و داخل [[گوش]] قرار می‌گیرند؛ در [[ایران]] این نوع را «هدفون توگوشی» یا «هندزفری» نیز می‌نامند.
این‌دسته هدفون‌ها که در بازارهای جهانی بسیار رایج هستند، بسیار کوچک هستند و داخل [[گوش]] قرار می‌گیرند؛ در [[ایران]] این نوع را «هدفون توگوشی» یا «[https://www.plaza.ir/search/category-Handsfree هندزفری]» نیز می‌نامند.


مزایا:
مزایا:
خط ۱۶: خط ۵۱:
این نوع از هدفون، نیازمند مدیریت صدا از سوی کاربر است؛ چرا که در صورت زیاد بودن بیش از حد [[صدا]]، به‌دلیل نزدیکی به بخش‌های داخلی گوش ممکن است باعث آسیب‌هایی جدی و سنگین شود.
این نوع از هدفون، نیازمند مدیریت صدا از سوی کاربر است؛ چرا که در صورت زیاد بودن بیش از حد [[صدا]]، به‌دلیل نزدیکی به بخش‌های داخلی گوش ممکن است باعث آسیب‌هایی جدی و سنگین شود.


== هندزفری یا ایربادها (Earbuds) ==
=== ایرباد ===
بسیاری از کاربران ممکن است ایرباد (earbud) را با هدفون‌ داخل گوشی اشتباه بگیرند. همان‌طور که پیش از این گفتیم، ایربادها بر خلاف هدفون‌های داخل گوشی، در واقع روی قسمت بیرونی گوش جای می‌گیرند. رایج ترین و شناخته ‌شده‌ترین ایربادها نیز ایربادهای سفیدرنگی هستند که اپل با محصولاتش ارائه می‌دهد. این مدل هدفون‌ طراحی باریکی نداشته و تا حدود زیادی به درون کانال گوش فرو نمی‌رود و به دلیل طراحی دایره‌وار، روی لبه بیرونی گوش قرار گرفته و به همین دلیل به صداهای محیط اطراف اجازه ورود می‌دهد. صداهای تولیدی ایربادها نیز نسبت به هدفون‌ داخل گوشی بیشتر به بیرون درز پیدا کرده و به همین دلیل صدای یکنواخت‌تری دارد. همچنین شاید بتوان گفت که ایربادها تا حدودی امن‌تر و راحت‌تر از دیگر نمونه‌ها هستند.
این هدفون‌ها که به آن ایرباد (earbud) گفته می‌شود قبل از «توگوشی‌ها» به‌وجود آمدند و به صدای محیط بیرون نیز اجازه می‌دهند وارد گوش شود؛ قابلیت حمل آسان و ارزان بودن باعث شد این نوع هدفون نیز فراگیر شود.

[[پرونده:Earphones BW 2011-12-10 15-49-08.JPG|بندانگشتی|222x222پیکسل|گوشی‌ها (یا هدفون‌های کوچک)]]
ایربادها بسیار کوچک‌ و به راحتی قابل حمل هستند ولی به دلیل استفاده از اسپیکرهای کوچک، در ایزوله کردن صدا کمی مشکل دارند. بسته به مدل انتخابی شما برخی از ایربادها ممکن است دارای تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای باشند که کیفیت و دقت صدای بهتری را ارائه می‌دهد اما مزیت اصلی ایربادها اندازه کوچک آن‌هاست. از معایب ایربادها آن‌که بر خلاف هدفون‌های داخل گوشی در هنگام دویدن یا ورزش‌های دیگر به راحتی از گوش جدا می‌شوند. بنابراین اگر قصدتان از خریدن هدفون استفاده در حین ورزش باشد شاید هدفون‌های داخل گوشی انتخاب مناسب‌تری باشد.

نکته دیگر در مورد ایربادها آن است که این هدفون‌ها معمولاً با یک سایز خاص ارائه می‌شوند که ممکن است برای همه گوش‌ها مناسب نباشد. اگرچه برخی برندها، گوشی‌هایی با سایزهای مختلف را نیز با ایرباد ارائه می‌کنند تا در صورت نیاز، سری مورد نظر را روی آن‌ها نصب کنید.[[پرونده:Earphones BW 2011-12-10 15-49-08.JPG|بندانگشتی|222x222پیکسل|گوشی‌ها (یا هدفون‌های کوچک)]]


== هدست ==
== هدست ==

نسخهٔ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۰

هدفون مدل Sennheiser HD555 که در محیط‌های ضبط و نشر آواها از آن استفاده می‌شود

هدفون (به انگلیسی: Headphone) یا دوگوشی،[۱] از دو بلندگوی کوچک که بر روی گوش کاربر قرار می‌گیرد تشکیل شده‌است و از طرفی به یک مولد صوت مثلاً تقویت‌کننده صدا، رادیو یا پخش‌کننده دیسک فشرده متصل می‌شود. نام‌های دیگری که برای این وسیله استفاده می‌شود stereophones و هدست است یا به انواعی که درون گوش قرار می‌گیرند ایرفون earphones نیز اطلاق می‌شود. در مخابرات به مجموع هدفون و میکروفون که مثلاً در تلفن برای یک ارتباط دوطرفه استفاده می‌شوند، هدست (به انگلیسی: Headset) گفته می‌شود.

کاربرد

از هدفون‌ها برای پخش موسیقی، برقراری تماس تلفنی و فراخوانی دستیارهای شخصی همچون Siri استفاده می‌شود. برخی از هدفون‌ها نیز قابلیت حذف نویز و صداهای ناخواسته یا تقویت برخی دیگر از صداها را دارند.[۲]

انواع هدفون‌[۳]

  • هدفون‌ پشت‌بسته (Closed-Back)
  • هدفون‌ پشت‌باز (Open-Back)
  • هدفون‌ روگوشی (On-Ear)
  • هدفون‌ یا هدست دورگوشی (Over-Ear)
  • هندزفری یا ایرفون داخل گوشی (In-Ear)
  • هندزفری یا ایربادها (Earbuds)

هدفون‌ پشت‌بسته (Closed-Back)

هدفون‌های پشت‌بسته (closed-back) به انواعی اطلاق می‌شود که صداهای جانبی را بدون در نظر گرفتن نوع استفاده کاربر، حذف می‌کنند. این گونه از هدفون‌ها صداهای اطراف کاربر را برای بهتر شنیده شدن موسیقی بدون در نظر گرفتن محیط اطراف حذف کرده و در عین حال تجربه شنیداری ایزوله شده‌ای را ارائه می‌دهد، تا صدای تولید شده تنها برای کاربر قابل شنیدن باشد. این قابلیت باعث شده هدفون‌های پشت‌بسته برای کاربرانی مناسب باشد که خواهان شنیدن موسیقی با جزئیات کامل هستند.

این هدفون‌ها برای موسیقی‌دان‌ها و ضبط صدا بسیار مناسب‌اند و به دلیل بهره بردن از قابلیت حذف صداهای خارجی و بهتر شنیدن صدای خواننده یا آلات موسیقی، در این حرفه طرفداران زیادی دارد. همچنین صدای تولید شده در این هدفون‌ به فضای بیرون درز پیدا نمی‌کند و به همین دلیل در هنگام ضبط صدا، هیچ گونه نویز اضافه‌ای بر میکروفون تأثیر نخواهد گذاشت. خواننده‌ای را در نظر بگیرید که در هنگام آواز خواندن در حال شنیدن صدای آلات موسیقی است و نمی‌خواهد صدای هدفون‌ با صدای در حال ضبط وی تداخل پیدا کند. هدفون های پشت بسته به جز موسیقی‌دان‌ها برای افرادی مناسب‌اند که نمی‌خواهند صدای موسیقی‌شان به گوش دیگران برسد یا باعث آزردگی اطرافیان شود.

هدفون‌های پشت‌بسته هم به صورت دورگوشی که تمامی گوش را فرا می‌گیرد و هم به صورت روگوشی کوچک‌تر که روی گوش قرار می‌گیرد موجود است. این هدفون‌ از حیث طراحی نیز بزرگ‌تر از انواع دیگر بوده و روی سر پوشیده می‌شوند. اما این هدفون‌ بدون در نظر گرفتن اندازه بزرگ، صدای باکیفیتی تولید کرده و تقریباً برای همه کاربران مناسب است.

هدفون‌ پشت‌باز (Open-Back)

هدفون‌های پشت‌باز (open-back) نقطه مقابل هدفون‌های پشت‌بسته هستند و همان‌طور که از نامشان پیداست مقداری از صدای تولید شده آن‌ها به فضای اطراف درز پیدا می‌کند. این نوع هدفون‌ها صداهای بازتری تولید کرده و گوش دادن به موسیقی با آن‌ها مثل گوش دادن به موسیقی با اسپیکر در یک اتاق است؛ درست برعکس هدفون‌های پشت‌بسته که هیچ صدایی را به محیط اطراف منتقل نمی‌کنند. حال سؤال این جاست که چه کسی هدفونی می‌خواهد که صدایش به بیرون درز پیدا می‌کند و اصلاً مزیت این هدفون‌ها چیست؟

این گونه هدفون‌ها اولین انتخاب برای افرادی است که صداها را در استودیو میکس می‌کنند. مهندسان صدا این هدفون‌ها را به دلیل ساختار باز و صدایی که به بیرون انتقال می‌دهند انتخاب می‌کنند؛ چرا که این قابلیت باعث می‌شود صدای میکس شده دقیق‌تر باشد. از طرفی انباشتگی فرکانس‌ها که در برخی از هدفون‌های پشت بسته وجود دارد در هدفون‌های پشت باز وجود ندارد. از آن‌جایی که دقت عمل و صدای یکنواخت تولیدی برای افرادی که به میکس می پردازند مهم است، هدفون‌های پشت باز برای این کاربرها در درجه اول اهمیت قرار دارد. اگرچه هدفون‌های پشت بسته برای ایزوله کردن صدا مناسب‌تر هستند، ولی فرکانس‌های پایین‌تر را پس از مدتی درون کاسه گوش نگه می‌دارند که البته برای افرادی که به صورت تفننی به موسیقی گوش می‌دهند مناسب است.

بسیاری از دوستداران موسیقی، هدفون‌های پشت باز را ترجیح می‌دهند؛ چرا که اگرچه ممکن است به صورت حرفه‌ای در استودیوها به میکس نپردازند ولی خواهان شنیدن صدای یکنواختی هستند که مد نظر خواننده اثر است. اگر می خواهید دیگران صدای پادکست یا موسیقی شما را نشنوند شاید این هدفون‌ها مناسب نباشند، اما اگر برایتان مهم نیست که اطرافیان صدای موسیقی‌تان را بشنوند، هدفون‌های پشت باز انتخاب مناسبی برای شما خواهد بود. همچنین این گونه هدفون‌ها فشار کمتری را بر گوش‌ها وارد می‌کنند که این قابلیت باعث می‌شود برای استفاده درازمدت مناسب‌تر باشند. هدفون های پشت‌باز نیز مانند انواع پشت‌بسته‌ در دو نوع دورگوشی و روگوشی ارائه می‌شوند. انواع نادرتری از هدفون‌های نیمه‌باز نیز وجود دارد که ترکیبی از هر دو نوع هدفون نام برده شده است و صدای اندکی را به بیرون منتقل می‌کند.

هدفون‌ روگوشی (On-Ear)

هدفون‌های روگوشی (on-ear) همان‌طور که از اسمشان پیداست روی گوش قرار می‌گیرند. ممکن است در ابتدا هدفون‌های روگوشی را با هدفون‌های دورگوشی اشتباه بگیرید ولی به طور خلاصه می‌توان نمونه‌های روگوشی و دورگوشی را این‌گونه توصیف کرد: هدفون‌های روگوشی کمی کوچک‌تر بوده (تقریباً هم‌اندازه با گوش) و به راحتی روی گوش قرار می‌گیرند، درحالی‌که هدفون‌های دورگوشی کمی بزرگ‌تراند و گوش‌ها را با پدهایی فرا می‌گیرند. حال سؤال این جاست که علت وجود چنین نمونه‌هایی چیست؟

هدفون‌های روگوشی که با نام سوپرا اورال (supra-aural)‌ نیز شناخته می‌شوند کمی شبیه هدفون‌های پشت‌باز هستند که مقداری صدا را به فضای اطراف منتقل می‌کنند و به مقداری از صدای اطراف اجازه ورود می‌دهند؛ این هدفون‌ها در نقطه مقابل هدفون‌های دورگوشی قرار می‌گیرند که در جلوگیری از ورود صداهای خارجی عملکرد بهتری داشته و صدای پخش شده را ایزوله می‌کنند. هدفون‌های روگوشی معمولاً بسیار راحت روی گوش قرار گرفته و بر خلاف برخی هدفون‌های دورگوشی باعث تعرق بیش از حد نمی‌شوند. با در نظر گرفتن اینکه این نوع هدفون‌ها روی گوش قرار می‌گیرند در هنگام خرید باید دقت کنید که هدفون انتخابی شما به گوش‌ها فشار زیادی وارد نمی‌کنند یا حداقل فشار وارد شده آن‌ها به اندازه هدفون‌های دورگوشی یا پشت‌بسته است.

هدفون‌های روگوشی سبک‌‌وزن‌تر از مدل‌های دورگوشی بوده و در نتیجه قسمت بالایی آن‌ها فشار کمتری روی سر وارد می‌کند. مدل‌های روگوشی ممکن است از نظر کیفی تفاوت‌های زیادی داشته باشند ولی اگر یکی از مدل‌های باکیفیت را تهیه کنید مطمئناً کیفیت صدا و راحتی مورد نظر شما را تأمین خواهد کرد. مدل‌های مختلفی از این‌ نوع هدفون در بازار موجود است که هر کدام ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارد ولی بدیهی است که دسته هدفون‌های روگوشی متنوع‌تر از دیگر انواع هدفون‌ها است. در نهایت، انتخاب یک هدفون روگوشی به سلیقه شخصی کاربر بستگی دارد.

هدفون‌ یا هدست دورگوشی (Over-Ear)

همان‌طور که در تصویر می‌بینید هدفون‌های دورگوشی (over-ear) طوری طراحی شده‌اند که تمامی لاله گوش را فرا گرفته و صدا را در حد امکان ایزوله می‌کنند. این نوع هدفون‌ بهترین انتخاب برای کاهش نویز است و صدای تولیدی را به صورت تمام و کمال به گوش کاربر می‌رساند. همچنین این هدفون‌ها توانایی بالایی در محدود کردن درز صدا دارد و در نتیجه صدای تولید شده را داخل و صدای محیط را بیرون نگه می‌دارد. هدفون‌های دورگوشی دارای انواع پشت‌باز نیز هستند که به جریان هوا و صداها اجازه ورود و خروج می دهد. اگرچه این مدل معمولاً به صورت پشت‌بسته ارائه می‌شود چرا که دارای قابلیت حذف نویز، ایزوله‌سازی و تولید صدای باکیفیت بالا است.

هدفون های دورگوشی بسیار راحت هستند و مانند نمونه‌های روگوشی به لاله گوش‌ها فشار نمی‌آورند؛ به ویژه در صورتی که به سراغ مدل‌های گران‌قیمت‌تر بروید که دارای گوشی‌هایی پوشیده شده از مخمل یا چرم هستند. البته از آن‌جایی که جریان هوا در این مدل به داخل و خارج هدایت نمی‌شود ممکن است باعث تعرق گوش و اطراف آن شود. همچنین این هدفون‌ها بزرگ‌ترین اندازه را در میان هدفون ها دارند پس تنها در صورتی که فضای کافی برای نگهداری از آن‌ها را دارید این مدل را تهیه کنید. بزرگی این هدفون‌ها ممکن است برای برخی کاربران خوشایند نیز باشد و سنگینی و گرمای بالشتک‌ها روی گوش‌ها ممکن است برایشان حس خوبی داشته باشد. این مدل هدفون‌ها سنگین‌تر از انواع دیگر نیز هستند و بنابراین ممکن است در استفاده طولانی‌مدت و به ویژه در استودیو و استفاده برای بازی کامپیوتری، موجب بروز خستگی در ناحیه سر، گوش‌ها و گردن کاربر شوند. اما اگر می‌خواهید گوش‌هایتان را روی دیگر صداها ببندید و با تمام وجود به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید مطمئناً هدفون‌های دورگوشی بهترین انتخاب برای شما خواهد بود.

هدفون ، هندزفری یا ایرفون داخل گوشی (In-Ear)

یک هدفون کوچک با قابلیت قرارگیری در گوش (هندزفری یا هدفون توگوشی)

این‌دسته هدفون‌ها که در بازارهای جهانی بسیار رایج هستند، بسیار کوچک هستند و داخل گوش قرار می‌گیرند؛ در ایران این نوع را «هدفون توگوشی» یا «هندزفری» نیز می‌نامند.

مزایا:

  • احتمال بسیار کم افتادن از گوش
  • امکان حذف صداهای اضافه (محیط بیرون)
  • متمرکز شدن کاربر بر صدا

این نوع از هدفون، نیازمند مدیریت صدا از سوی کاربر است؛ چرا که در صورت زیاد بودن بیش از حد صدا، به‌دلیل نزدیکی به بخش‌های داخلی گوش ممکن است باعث آسیب‌هایی جدی و سنگین شود.

هندزفری یا ایربادها (Earbuds)

بسیاری از کاربران ممکن است ایرباد (earbud) را با هدفون‌ داخل گوشی اشتباه بگیرند. همان‌طور که پیش از این گفتیم، ایربادها بر خلاف هدفون‌های داخل گوشی، در واقع روی قسمت بیرونی گوش جای می‌گیرند. رایج ترین و شناخته ‌شده‌ترین ایربادها نیز ایربادهای سفیدرنگی هستند که اپل با محصولاتش ارائه می‌دهد. این مدل هدفون‌ طراحی باریکی نداشته و تا حدود زیادی به درون کانال گوش فرو نمی‌رود و به دلیل طراحی دایره‌وار، روی لبه بیرونی گوش قرار گرفته و به همین دلیل به صداهای محیط اطراف اجازه ورود می‌دهد. صداهای تولیدی ایربادها نیز نسبت به هدفون‌ داخل گوشی بیشتر به بیرون درز پیدا کرده و به همین دلیل صدای یکنواخت‌تری دارد. همچنین شاید بتوان گفت که ایربادها تا حدودی امن‌تر و راحت‌تر از دیگر نمونه‌ها هستند.

ایربادها بسیار کوچک‌ و به راحتی قابل حمل هستند ولی به دلیل استفاده از اسپیکرهای کوچک، در ایزوله کردن صدا کمی مشکل دارند. بسته به مدل انتخابی شما برخی از ایربادها ممکن است دارای تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای باشند که کیفیت و دقت صدای بهتری را ارائه می‌دهد اما مزیت اصلی ایربادها اندازه کوچک آن‌هاست. از معایب ایربادها آن‌که بر خلاف هدفون‌های داخل گوشی در هنگام دویدن یا ورزش‌های دیگر به راحتی از گوش جدا می‌شوند. بنابراین اگر قصدتان از خریدن هدفون استفاده در حین ورزش باشد شاید هدفون‌های داخل گوشی انتخاب مناسب‌تری باشد.

نکته دیگر در مورد ایربادها آن است که این هدفون‌ها معمولاً با یک سایز خاص ارائه می‌شوند که ممکن است برای همه گوش‌ها مناسب نباشد. اگرچه برخی برندها، گوشی‌هایی با سایزهای مختلف را نیز با ایرباد ارائه می‌کنند تا در صورت نیاز، سری مورد نظر را روی آن‌ها نصب کنید.

گوشی‌ها (یا هدفون‌های کوچک)

هدست

هدست یک نوع هدفون است، که یک میکروفن هم دارد؛ این نوع در اصل برای کارهای ارتباطی نظیر مراکز مخابراتی، منشی‌ها، مشاورین تلفنی و … استفاده می‌شوند. همچنین هدست‌ها انواع عمومی‌تر و کوچکی نیز دارند.

هدست تلفن

هدست تلفن دقیقاً همان کاربرد هدست‌های معمولی را دارد اما نسخه‌هایی از آن در بازار وجود دارد که اشخاص معمولی نیز می‌توانند از آن استفاده کنند؛ در ایران به این نوع از هدست، «هندزفری بلوتوث» نیز می‌گویند.

خطرات

استفاده از یک هدفون با صدای بسیار بالا می‌تواند باعث آسیب جدی به کاربر و حتی کر شدن شود؛ در تلفن‌های همراه هوشمند، معمولاً هنگامی‌که کاربر صدا را از مقدار خاصی بالاتر می‌برد، پیغامی برای هشدار به کاربر نمایش داده می‌شود.

هدست بلوتوث نسبتاً پیشرفته

پیوند به بیرون

جستارهای وابسته

منابع

  1. دوگوشی واژهٔ مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای headphone در انگلیسی است.«فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان: 1376 تا 1385». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. دریافت‌شده در ۲۴ آذر ۱۳۹۰.
  2. «هدفونهای کوچکی که برای شنیدن به شما حق انتخاب می‌دهند». مجله فناوری‌های توان افزا و پوشیدنی. ۵ اسفند ۱۳۹۵.
  3. «Explained: What are the Different Types of Headphones?» (به انگلیسی). ۲۰۱۷-۰۵-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۱۲. از پارامتر ناشناخته |وب‌گاه= صرف نظر شد (|وبگاه= پیشنهاد می‌شود) (کمک)