پرش به محتوا

پروین (خواننده): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ابرابزار
Rayanjan (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۵: خط ۵۵:
* [[تو را نمی‌خواهم]] (همایون خرم)
* [[تو را نمی‌خواهم]] (همایون خرم)
* عشق بی پایان (همایون خرم)
* عشق بی پایان (همایون خرم)
* سکوت نیمه شب (همایون خرم)
* [[سکوت نیمه شب]] (همایون خرم)
* مستم کن خوابم کن (همایون خرم)
* [[مستم کن خوابم کن]] (همایون خرم)
* چشم دلم روشن (همایون خرم)
* [[چشم دلم روشن]] (همایون خرم)
* آتشپاره (همایون خرم)
* آتشپاره (همایون خرم)
* قبله گاه دلها (همایون خرم)
* [[قبله گاه دلها]] (همایون خرم)
* درگاه (همایون خرم)
* درگاه (همایون خرم)
* عشق آتشین (همایون خرم)
* عشق آتشین (همایون خرم)

نسخهٔ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۰

پروین
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدپروین زهرایی منفرد (نوری‌وند)
نام(های) دیگرپروین
زاده۱۳۱۷ [نیازمند منبع]
تهران، ایران
درگذشته۱۹ مرداد ۱۴۰۲ (۸۴–۸۵ سال)
تهران
ژانرموسیقی اصیل ایرانی
سال‌های فعالیت۱۳۳۶–۱۳۵۳
نوع صوتکنترآلتو

پروین نوری‌وند (۱۳۱۷ – ۱۹ مرداد ۱۴۰۲)، با نام هنری پروین، خواننده ایرانی بود.[۱][۲][۳]

زندگی

پروین نوری‌وند در سال ۱۳۱۷ در تهران متولد شد، وی پس از تحصیلات کارمند بانک بازرگانی (شاهنشاهی) بود. علاقه‌اش به قمرالملوک وزیری موجب شد تا به واسطه توران مهرزاد، به همایون خرم معرفی شد و پا به عرصه هنر نهاد. وی بیش از ۳۰۰ ترانه و آواز در دهه ۳۰ و ۴۰ همچون غوغای ستارگان، پیک سحری، درد عشق و انتظار و زمستان خواند و در برنامهٔ گل‌ها از جمله یک شاخه گل و گل‌های رنگارنگ اجراهایی داشت.

گونه صدای او در محدودهٔ کنترآلتو (آلتو/صدای بم بانوان) محسوب می‌شد و صدا و توانایی او را با دلکش مقایسه می‌کردند.

پروین در طول فعالیت هنری خود همکاری مستمری با آهنگسازانی همچون همایون خرم (بیش از ۱۲۰ ترانه برای پروین ساخت)، حسین صمدی، مرتضی حنانه، رضا ناروند، مرتضی محجوبی، جواد لشکری، انوشیروان روحانی، امین‌الله رشیدی و همچنین ترانه‌سرایانی همچون: پرویز وکیلی، کریم فکور، رحیم معینی کرمانشاهی، پرویز خطیبی، هدایت‌الله نیرسینا، عبدالله الفت، تورج نگهبان، مهدی سهیلی و بهادر یگانه داشت. پروین در سال ۱۳۵۳ از کار خوانندگی کناره‌گیری کرد. اوایل سال ۱۴۰۲ گروهی از هنرمندان موسیقی ایران از جمله حسین علیزاده برای او برنامه بزرگداشتی ترتیب دادند.[۲]

پروین نوری‌وند ۱۹ مرداد ۱۴۰۲ در سن ۸۵ سالگی در تهران درگذشت.[۲][۳]

آثار

آهنگساز: واروژان

شاعر: یداله عاطفی کرمانشاهی (آشفته))

  • گر پا نهی
  • کوچه باغی
  • بیات تهران
  • چهارم آبان
  • سرای آشنا
  • اول هیکل (جاهلی)
  • گلفشان
  • یاد جوانی
  • بیا
  • مدعی
  • چرا
  • باد صبا
  • رقیب
  • پرواز
  • ای دیده
  • سینه عشق آفرین
  • آتش دل
  • نوای مرغ حق
  • یارب
  • ای کبوتر
  • شور جوانی
  • شاخه گل ۱۹۸
  • جلوه نوبهاری
  • کاش هرگز نمیدیم ترا
  • دل پر خون
  • چرا رفتی
  • گل خار
  • عشوه گر
  • دختر شاه پریون
  • خانه بدوش
  • غروب جدایی-۱
  • غروب جدایی-۲
  • آهنگ نو
  • نیامد
  • آمدم نبودی
  • صبح قیامت
  • نوزاد
  • شاخه تاک
  • عمر گذران
  • باور ندارم
  • محبوب مهربانی
  • غنچه نشکفته
  • ستاره (انوشیروان روحانی)
  • قلب عاشقان
  • ای نازنین
  • برو برو (کوچه باغی)
  • چرا از او جدا شوم
  • از یاد رفته
  • می‌دانم بر می‌گردی
  • شهر قصه‌ها
  • من و خاموشی (جواد لشگری)
  • مست رؤیا
  • رسوای عشق
  • همه گلی همه بهاری
  • نغمه عاشقانه

پانویس

  1. «آواهای کم‌شنیده از دیروز تا امروز • پروین». DW. ۱۳۹۸-۰۶-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۰.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «پروین خواننده «امشب در سر شوری دارم» درگذشت». BBC News فارسی. ۲۰۲۳-۰۸-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۰.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «پروین خواننده آهنگ غوغای ستارگان درگذشت+ویدیو». saednews.com. ۲۰۲۳-۰۸-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۸-۱۰.