وینفرید شفر
 | |||
| اطلاعات شخصی | |||
|---|---|---|---|
| نام کامل | وینفرید آنتون شفر | ||
| زادروز | ۱۰ ژانویهٔ ۱۹۵۰ (۷۰ سال) | ||
| زادگاه | ماین، آلمان غربی | ||
| قد | ۱٫۷۵ متر (۵ فوت ۹ اینچ) | ||
| پست | هافبک | ||
| اطلاعات باشگاهی | |||
| باشگاه کنونی | باشگاه ورزشی بنی یاس | ||
| باشگاه‌های حرفه‌ای* | |||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی† | (گل)† |
| ۱۹۶۸–۱۹۷۰ | بروسیا مونشن‌گلادباخ | ۴۳ | (۴) |
| ۱۹۷۰–۱۹۷۵ | کیکرز اوفنباخ | ۱۶۰ | (۳۷) |
| ۱۹۷۵–۱۹۷۷ | کارلسروهه | ۶۸ | (۱۰) |
| ۱۹۷۷–۱۹۸۵ | بروسیا مونشن‌گلادباخ | ۱۶۷ | (۱۱) |
| مجموع | ۴۳۸ | (۶۲) | |
| دوران مربیگری | |||
| ۱۹۸۲–۱۹۸۵ | بروسیا مونشن‌گلادباخ ۲ | ||
| ۱۹۸۵–۱۹۸۶ | بروسیا مونشن‌گلادباخ (استعدادیاب) | ||
| ۱۹۸۶–۱۹۹۸ | کارلسروهه | ||
| ۱۹۹۸ | اشتوتگارت | ||
| ۱۹۹۹–۲۰۰۰ | تنیس بروسیا برلین | ||
| ۲۰۰۱–۲۰۰۴ | کامرون | ||
| ۲۰۰۵–۲۰۰۷ | الاهلی امارات | ||
| ۲۰۰۷–۲۰۰۹ | العین | ||
| ۲۰۱۰–۲۰۱۱ | باکو | ||
| ۲۰۱۱–۲۰۱۳ | تایلند | ||
| ۲۰۱۳–۲۰۱۶ | جامائیکا | ||
| ۲۰۱۷–۲۰۱۹ | استقلال تهران | ||
| ۲۰۱۹– | بنی یاس امارات | ||
| |||
وینفرید "وینی" شِفِر (به آلمانی: Winfried "Winnie" Schäfer) (زادهٔ ۱۰ ژانویه ۱۹۵۰) بازیکن سابق و مربی کنونی فوتبال اهل آلمان است. او هم‌اکنون هدایت تیم فوتبال بنی یاس امارات را بر عهده دارد.
محتویات
دوران بازیکنی
شفر فوتبال حرفه‌ای خود را با تیم شهر خود به نام توس ماین شروع کرد و تا ۱۸ سالگی در این تیم بود. سپس در سال ۱۹۶۸ به تیم مونشن گلادباخ پیوست و به همراه این تیم قهرمانی در بوندس‌لیگا و جام یوفا را به‌دست‌آورد. وی در بوندس‌لیگا ۴۰۳ بازی کرده و ۴۶ گل به ثمر رسانده‌است. او در سال ۱۹۷۰ به تیم کیکرز اوفنباخ پیوست و در این سال توانست به همراه این تیم در جام حذفی آلمان نیز قهرمان شود.
وینفرید شفر پس از حضور در تیم‌های بروسیا مونشن‌گلادباخ و کیکرز اوفنباخ، به تیم کارلسروهه پیوست و تا سال ۱۹۷۷ بازیکن این تیم بود. او در سال ۱۹۷۷ مجدداً به بروسیا مونشن‌گلادباخ پیوست و تا سال ۱۹۸۵ عضو این تیم بود و سپس از فوتبال به عنوان بازیکن خداحافظی کرد.
دوران مربیگری
شفر در آلمان به عنوان یک مربی کاشف استعداد و پرورش‌دهنده آن شناخته شده‌است. او بازیکنانی مانند «اولیور کان»، «ینس نووتنی»، «مهمت شول» و «اولیور کرویتسر» را به فوتبال آلمان معرفی کرد.[۱] شفر در دورهٔ کاری‌اش فراز و نشیب بسیار داشته و تیم‌های تحت هدایت او گاه بسیار موفق و گاه بسیار ضعیف ظاهر شده‌اند.[۲] وی در حالی‌که بازیکن بروسیا مونشن‌گلادباخ بود، سرمربیگری را در سال ۱۹۸۲ از تیم دوم بروسیا مونشن‌گلادباخ آغاز کرد.[۳]
او بین سال‌های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۸ سرمربی کارلسروهه بود. وی در اولین فصل حضور خود در این تیم، آن را از بوندس‌لیگا ۲ به بوندس‌لیگا آورد و این تیم را به اوج خود رساند و محبوبیت زیادی نیز به دست آورد. شفر به همراه این تیم در سال ۱۹۹۶ نایب قهرمان جام حذفی آلمان و جام اینترتوتو شد و در فصل ۹۴–۱۹۹۳ تا نیمه نهایی جام یوفا پیش رفت و تنها به دلیل قانون گل زده در خانهٔ حریف، از رسیدن به فینال این مسابقات بازماند. از نتایج درخشان او در این دوره، برتری ۷–۰ در مقابل والنسیا بود.[۲]
شفر چند سال بعد در مصاحبه با روزنامه بیلد اعلام کرد که در سال ۱۹۹۴ با پیشنهاد سرمربیگری بایرن مونیخ مواجه شده بود اما آن را نپذیرفت.[۲] او سپس سرمربیگری در تیم‌هایی چون اشتوتگارت، تنیس بروسیا برلین و تیم ملی کامرون را نیز تجربه کرد.
شفر با کامرون به قهرمانی جام ملت‌های آفریقا در سال ۲۰۰۲ رسید و به جام جهانی ۲۰۰۲ صعود کرد و در جام جهانی با یک برد، یک مساوی و یک شکست در رتبهٔ سوم گروه خود قرار گرفت. همچنین کامرون تحت مربیگری او در جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۳، موفق به شکست برزیل در مرحلهٔ گروهی شد و در نهایت به نایب قهرمانی رسید.[۴]
وی پس از آن هدایت تیم‌های الاهلی امارات، العین امارات، باکو، تیم ملی تایلند و تیم ملی جامائیکا را برعهده داشت. وی در سال ۲۰۱۷ پس از استعفای علیرضا منصوریان سرمربیگری تیم استقلال تهران را برعهده گرفت.[۵][۶]
آمار مربیگری
تا تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۱۹[بروزرسانی]
| تیم | از | تا | نتایج | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بازی | برد | مساوی | باخت | ٪ برد | ||||
| کارلسروهه | ۱ ژوئیه ۱۹۸۶ | ۲۵ مارس ۱۹۹۸ | ۴۸۹ | ۱۹۵ | ۱۴۰ | ۱۵۴ | ۳۹٫۸۸ | |
| اشتوتگارت | ۱ ژوئیه ۱۹۹۸ | ۴ دسامبر ۱۹۹۸ | ۲۶ | ۱۰ | ۶ | ۱۰ | ۳۸٫۴۶ | |
| تنیس بروسیا برلین | ۲۴ مارس ۱۹۹۹ | ۳۰ ژوئن ۲۰۰۰ | ۴۷ | ۱۴ | ۱۴ | ۱۹ | ۲۹٫۷۹ | |
| کامرون | ۱ مارس ۲۰۰۲ | ۲ نوامبر ۲۰۰۴ | ۲۹ | ۱۳ | ۹ | ۷ | ۴۴٫۸۳ | |
| الاهلی امارات | ۶ مارس ۲۰۰۵ | ۱۷ فوریه ۲۰۰۷ | ۴۲ | ۲۳ | ۶ | ۱۳ | ۵۴٫۷۶ | |
| العین | ۲۷ دسامبر ۲۰۰۷ | ۲ دسامبر ۲۰۰۹ | ۶۵ | ۳۹ | ۱۶ | ۱۰ | ۶۰٫۰۰ | |
| باکو | ۱ ژوئیه ۲۰۱۰ | ۱۰ ژانویه ۲۰۱۱ | ۲۳ | ۱۰ | ۶ | ۷ | ۴۳٫۴۸ | |
| تایلند | ۲ ژوئیه ۲۰۱۱ | ۴ ژوئن ۲۰۱۳ | ۲۷ | ۱۳ | ۶ | ۸ | ۴۸٫۱۵ | |
| جامائیکا | ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۳ | ۶ سپتامبر ۲۰۱۶ | ۴۲ | ۱۳ | ۸ | ۲۱ | ۳۰٫۹۵ | |
| استقلال تهران | ۲ اکتبر ۲۰۱۷ | ۲۹ آوریل ۲۰۱۹ | ۶۹ | ۳۷ | ۲۱ | ۱۱ | ۵۳٫۶۲ | |
| مجموع | ۸۵۹ | ۳۶۷ | ۲۳۲ | ۲۶۰ | ۴۲٫۷۲ | |||
استقلال
وینفرید شفر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۹۶، به عنوان سرمربی استقلال انتخاب و جایگزین علیرضا منصوریان شد.[۷] او موفق شد در نخستین فصل حضور خود در استقلال، این تیم را به مقام قهرمانی جام حذفی فوتبال ایران برساند؛ در پایان این فصل استقلال در رتبه سوم لیگ برتر قرار گرفت. پیروزی در شهرآورد تهران و صعود به جمع هشت تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا، از دیگر نکات مثبت کارنامه شفر در فصل نخست حضور در استقلال بود. در دومین فصل حضور شفر در استقلال، او پس از حذف از جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا و شکست در شهرآورد تهران، سرانجام در فاصله سه هفته تا پایان رقابت های لیگ برتر و پس از شکست مقابل تیم شهر خودرو، از سرمربیگری استقلال برکنار شد؛ اختلاف با مدیران باشگاه از دیگر علل جدایی شفر از استقلال بود.[۸]
حواشی
پس از جدایی از استقلال، شفر در واکنش به حادثه دختر آبی، از حکومت ایران و شرایط موجود در ایران انتقاد کرد؛ او اعلام کرد در دوران حضور در ایران، هیچ کس را طرفدار حکومت ایران و حجاب اجباری ندیده است و مردم ایران به خاطر ترس، نمی‌توانند مخالفتشان را ابراز کنند.[۹]
زندگی شخصی
شفر ازدواج کرده‌است و دارای دو فرزند است. وی بیش از ۲۵ سال در اتلینگن در نزدیکی کارلسروهه به همراه خانواده‌اش زندگی کرده‌است. او در سال ۲۰۰۴ با رای اکثریت به شورای شهرداری الیتینگن انتخاب شد.
افتخارات
دوران بازیکنی
- بوندس‌لیگا: ۷۰–۱۹۶۹
- جام یوفا: ۷۹–۱۹۷۸
- جام حذفی آلمان: ۷۰–۱۹۶۹
دوران مربیگری
- بوندس‌لیگا ۲: ۸۷–۱۹۸۶ (نایب قهرمانی – صعود به بوندس‌لیگا)
- جام حذفی آلمان: ۹۶–۱۹۹۵ (نایب قهرمانی)
- جام اینترتوتو: ۱۹۹۶
- جام ملت‌های آفریقا: ۲۰۰۲
- جام کنفدراسیون‌ها: ۲۰۰۳ (نایب قهرمانی)
- لیگ برتر امارات: ۰۶–۲۰۰۵
- جام رئیس دولت امارات: ۰۹–۲۰۰۸
- جام اتصالات امارات: ۰۹–۲۰۰۸
- سوپر جام امارات: ۲۰۰۹
- قهرمانی فوتبال جنوب شرقی آسیا: ۲۰۱۲ (نایب قهرمانی)
- جام کارائیب: ۲۰۱۴
- جام طلایی کونکاکاف: ۲۰۱۵ (نایب قهرمانی)
منابع
- ↑ «مربی اسبق علی کریمی: کال‌هان‌اوگلو، «مسعود اوزیل شماره ۲» است». خبرگزاری فارس. ۲۰۱۳-۱۲-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۰-۰۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ "Manager Winfried Schäfer's Long, Winding Road to Jamaica". Sports. 2016-06-09. Retrieved 2017-10-02.
- ↑ «وینفرد شفر؛ از رد پیشنهاد بایرن مونیخ تا شکست برزیل». خبرورزشی.
- ↑ "The decisive goal: Henry secures France title defence". FIFA.com. 2017-05-17. Retrieved 2017-10-02.
- ↑ «رسمی؛ وینفرد شفر به عنوان سرمربی استقلال انتخاب شد». طرفداری.
- ↑ http://www.bbc.com/persian/sport-41472768
- ↑ «شفر سرمربی استقلال شد + بیوگرافی- اخبار ورزشی - اخبار تسنیم - Tasnim». خبرگزاری تسنیم - Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۴.
- ↑ «14 عاملی که باعث برکناری شفر شد». مشرق نیوز. ۲۰۱۹-۰۴-۳۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۴.
- ↑ «شفر: هیچکس از حجاب اجباری و حکومت حمایت نمی‌کند، اما همه می‌ترسند». euronews. ۲۰۱۹-۱۰-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۱۴.
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به وینفرید شفر در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ وینفرید شفر موجود است. |
- وینفرید شفر در fussballdaten.de (آلمانی)
- وینفرید شفر در وبگاه weltfussball.de
- وینفرید شفر در اینستاگرام
- افراد زنده
- اهالی ماین-کبلنتس
- بازیکنان باشگاه بروسیا مونشن‌گلادباخ
- بازیکنان باشگاه کارلسروهه
- بازیکنان باشگاه کیکرز اوفنباخ
- بازیکنان برنده جام یوفا
- بازیکنان بوندسلیگای ۱
- بازیکنان تیم ملی فوتبال ب آلمان
- بازیکنان تیم ملی فوتبال زیر ۲۱ سال آلمان
- بازیکنان فوتبال اهل آلمان
- بازیکنان فوتبال اهل راینلاند-فالتز
- زادگان ۱۹۵۰ (میلادی)
- مربیان باشگاه استقلال
- مربیان باشگاه العین
- مربیان باشگاه بنی یاس
- مربیان باشگاه فوتبال اشتوتگارت
- مربیان باشگاه فوتبال کارلسروهه
- مربیان بوندس‌لیگا
- مربیان تنیس بورسیا برلین
- مربیان تیم ملی فوتبال تایلند
- مربیان تیم ملی فوتبال جامائیکا
- مربیان تیم ملی فوتبال کامرون
- مربیان جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲
- مربیان جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۱
- مربیان جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۳
- مربیان جام ملت‌های آفریقا ۲۰۰۲
- مربیان جام ملت‌های آفریقا ۲۰۰۴
- مربیان فوتبال اهل آلمان
- مربیان فوتبال اهل کامرون
- مربیان فوتبال دور از وطن در امارات متحده عربی
- مربیان فوتبال دور از وطن در جامائیکا
- مربیان کوپا آمریکا ۲۰۱۵
- مربیان کوپا آمریکای قرن
- هافبکهای فوتبال
