جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۲

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۲
  • Copa Africana de Naciones 2012
  • Campeonato Africano das Nações de 2012
  • Coupe d'Afrique des Nations 2012
  • AFCON 2012
  • CAN 2012
جزئیات مسابقات
کشورهای میزبان گابن
 گینه استوایی
تاریخ برگزاری21 January – 12 February
شمار تیم‌ها۱۶ (از ۱ کنفدراسیون)
شمار ورزشگاه‌ها۴ (در ۴ شهر)
رده‌بندی نهایی
 زامبیا (یکمین عنوان)
نایب‌قهرمان ساحل عاج
جایگاه سوم مالی
جایگاه چهارم غنا
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۳۲
گل‌های زده شده۷۶ (۲٫۳۸ گل به‌ازای هر بازی)
تماشاگران۴۵۶۳۳۲ (۱۴٬۲۶۰ نفر به‌ازای هر بازی)
بیشترین گلزن(ـان)[[Manuchu

پیر امریک اوبامیانگ
دیدیه دروگبا
شیخ دیاباته
Houssine Kharja{{سخ} [[Christopher Katong
امانوئل مایوکا

(3 goals each)
بهترین بازیکن(ـان)زامبیا Christopher Katongo
جایزه بازی جوانمردانه ساحل عاج

جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۲ (انگلیسی: 2012 Africa Cup of Nations) بیست و هشتمین دوره از رقابت‌های جام ملت‌های آفریقا بود که به میزبانی مشترک کشورهای گابن و گینه استوایی برگزار شد. ۱۶ تیم در ۴ گروه ۴ تیمی به رقابت پرداختند. تیم ملی فوتبال زامبیا در این دوره از رقابت‌ها برای اولین بار به مقام قهرمانی جام ملت‌های آفریقا رسید. این مسابقات آخرین دوره ی جام ملتهای آفریقا در سالهای زوج بود.

انتخاب میزبان[ویرایش]

کشورهای متقاضی:

کشورهایی که میزبانی آن‌ها به تأیید اولیه نرسید :

در تاریخ ۴ سپتامبر ۲۰۰۶ کنفدراسیون فوتبال آفریقا (CAF) پس از رد درخواست میزبانی نیجریه، از سایر کشورهای متقاضی درخواست کرد که برای میزبانی جام ملت‌های آفریقا باهم به توافق برسند. بدین ترتیب در رای‌گیری نشست کمیته اجرایی کنفدراسیون فوتبال آفریقا در قاهره مصر، موافقت شد که سه دوره بعدی جام ملت‌های آفریقا به ترتیب در سال ۲۰۱۰ به میزبانی کشور آنگولا، در سال ۲۰۱۲ به میزبانی مشترک کشورهای گینه استوایی و گابن و در سال ۲۰۱۴ به میزبانی کشور لیبی برگزار شود.

میزبانی سال ۲۰۱۰ به دلیل حضور این کشور در مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان، زمینه‌سازی میزبانی برای کشورهای جدید، و نیز حرکت در مسیر صلح پس از جنگ داخلی آنگولا اعطا شد.

کشور نیجریه به دلیل این که دو بار سابقه میزبانی داشت درخواست میزبانی اش رد شد و مقرر شد که به عنوان میزبان ذخیره جام ملت‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ باشد تا در صورتی است که هر یک از کشورهای میزبان نتواند شرایط مورد نیاز CAF را برآورده سازد، جایگزین آن گردد.

بازیهای مقدماتی[ویرایش]

بازیهای مقدماتی شامل ده گروه چهار تیمی و یک گروه ۵ تیمی بود. یکی از گروه‌های چهار تیمی پس از انصراف تیم ملی فوتبال موریتانی با سه تیم تشکیل شد. پس از انجام بازیهای مقدماتی، تیم‌های برتر هر گروه (۱۱ تیم)، تیم دوم گروه پنج تیمی (۱ تیم) و همچنین دو تیم برتر سایر گروه‌ها (۲ تیم)، به همراه ۲ کشور میزبان، ۱۶ تیم برگزارکننده بازیهای مرحله نهایی را تشکیل دادند. اولین مسابقه در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۱۰ برگزار شد.[۱]

تیم‌های راه یافته به مرحله نهایی[ویرایش]

تیم‌های راه یافته به مرحله نهایی جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۲
مناطق پنج‌گانه کنفدراسیون فوتبال آفریقا و موقعیت حضور کشورها
  UNAF (منطقه شمال آفریقا)
  WAFU-UFOA (منطقه غرب آفریقا)
  UNIFFAC (منطقه مرکز آفریقا)
  CECAFA (منطقه شرق آفریقا)
  COSAFA (منطقه جنوب آفریقا)
کشور نحوه صعود تاریخ صعود به مرحله نهایی حضور در مرحله نهایی بهترین نتیجه منطقه حضور رتبه‌بندی FIFA1 رتبه در قاره1
 آنگولا JW قهرمان گروه J ۰۴۸ اکتبر ۲۰۱۱ 06ششمین حضور 40یک چهارم نهایی (۲۰۰۸, ۲۰۱۰) COSAFA ۸۵ ۱۹
 بوتسوانا KW قهرمان گروه K 01۲۶ مارس ۲۰۱۱ 01نخستین 20- COSAFA ۹۴ ۲۱
 بورکینافاسو FW قهرمان گروه F 03۳ سپتامبر ۲۰۱۱ 08هشتمین 50چهارم (۱۹۹۸) WAFU ۶۶ ۱۴
 ساحل عاج HW قهرمان گروه H 02۵ ژوئن ۲۰۱۱ 19نوزدهمین 80قهرمان (۱۹۹۲) WAFU ۱۸ ۱
 گینه استوایی AAمیزبان مشترک 00۲۹ ژوئیه ۲۰۰۷ 01نخستین حضور 20- UNIFFAC ۱۵۱ ۴۱
 گابن AAمیزبان مشترک 00۲۹ ژوئیه ۲۰۰۷ 05پنجمین 30 یک چهارم نهایی (۱۹۹۴) UNIFFAC ۹۱ ۲۰
 غنا IW قهرمان گروه I 04۸ اکتبر ۲۰۱۱ 18هجدهمین 90قهرمان (۱۹۶۳, ۱۹۶۵, ۱۹۷۸, ۱۹۸۲) WAFU ۲۶ ۲
 گینه BW قهرمان گروه B 04۸ اکتبر ۲۰۱۱ 10دهمین 60 نایب قهرمان (۱۹۷۶) WAFU ۷۹ ۱۷
 لیبی RU بهترین تیم دوم 04۸ اکتبر ۲۰۱۱ 03سومین 60 نایب قهرمان (۱۹۸۲) UNAF ۶۳ ۱۳
 مالی AW قهرمان گروه A 04۸ اکتبر ۲۰۱۱ 07هفتمین 60نایب قهرمان (۱۹۷۲) WAFU ۶۹ ۱۵
 مراکش DW قهرمان گروه D 05۹ اکتبر ۲۰۱۱ 14چهاردهمین 80قهرمان (۱۹۷۶) UNAF ۶۱ ۱۲
 نیجر GW قهرمان گروه G 04۸ اکتبر ۲۰۱۱ 01نخستین 20- WAFU ۹۸ ۲۲
 سنگال EW قهرمان گروه E 03۳ سپتامبر ۲۰۱۱ 12دوازدهمین 60نایب قهرمان (۲۰۰۲) WAFU ۴۳ ۵
 سودان RU بهترین تیم دوم 05۹ اکتبر ۲۰۱۱ 08هشتمین 80قهرمان (۱۹۷۰) CECAFA ۱۲۰ ۳۰
 تونس KX تیم دوم گروه K 04۸ اکتبر ۲۰۱۱ 15پانزدهمین 80قهرمان (۲۰۰۴) UNAF ۵۹ ۱۰
 زامبیا CW قهرمان گروه C 048 اکتبر ۲۰۱۱ 15پانزدهمین 70نایب قهرمان (۱۹۷۴, ۱۹۹۴) COSAFA ۷۱ ۱۶
1 رده‌بندی جهانی فیفا، منتشر شده در ۱۸ ژانویه۲۰۱۲.

ورزشگاه‌ها[ویرایش]

مسابقه افتتاحیه، یک مسابقه از نیمه نهایی و بازی رده‌بندی در کشور گینه استوایی برگزار شد، در حالی که مسابقه بعدی نیمه نهایی و فینال مسابقات در کشور گابن برگزار شد.[۲]

باتا، گینه استوایی لیبرویل، گابن
Estadio de Bata Stade d'Angondjé
ظرفیت: ۳۷٬۵۰۰ ظرفیت: ۴۰٬۰۰۰
مالابو، گینه استوایی فرانسویل، گابن
Nuevo Estadio de Malabo Stade de Franceville
ظرفیت: ۱۵٬۲۵۰ ظرفیت: ۲۲٬۰۰۰

داوران مسابقات[ویرایش]

داوران زیر برای قضاوت مرحله نهایی جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۲ انتخاب شدند.[۳]

Referees Linesmen

Mohamed Benouza
جمال حیمودی
Néant Alioum
نوماندیز دوئه
Gehad Grisha
Eric Otogo-Castane
Bakary Gassama
Hamada Nampiandraza
کومان کولیبالی
Ali Lemghaifry
Rajindraparsad Seechurn
Bouchaïb El Ahrach
Badara Diatta
ادی مایلت
Daniel Bennett
Khalid Abdel Rahman
Slim Jedidi
Janny Sikazwe

Albdelhak Etchiali
Jean-Claude Birumushahu
Evarist Menkouande
Yanoussa Moussa
Richard Bouende-Malonga
Songuifolo Yeo
Angesom Ogbamariam
Theophile Vinga
Aboubacar Doumbouya
Marwa Range
Moffat Champiti
Balla Diarra
Balkrishna Bootun
Redouane Achik
David Shaanika
Peter Edibe
Felicien Kabanda
Djibril Camara
Jason Damoo
Zakhele Siwela
Bechir Hassani

سیدبندی[ویرایش]

قرعه کشی مسابقات نهایی در تاریخ ۲۹ اکتبر ۲۰۱۱ در کاخ کنفرانس Sipopo در مالابو، گینه استوایی برگزار شد. [۴] مراسم قرعه کشی در حضور دو رئیس جمهور از کشورهای میزبان، رئیس جمهور علی بونگو از گابن و رئیس جمهور تئودورو اوبینگن نگوئه از گینه استوایی برگزار شد. [۵] مقرر شد ۱۶ تیم راه یافته به مرحله نهایی در چهار گروه چهار تیمی تقسیم شوند. دو تیم برتر از هر گروه به مرحله یک چهارم نهایی راه پیدا می کردند. تیم های پیروزی راهی مرحله نیمه نهایی و نهایتاً فینال می رسیدند.

دو میزبان به صورت اتوماتیک در گلدان ۱ قرار گرفتند. ۱۴ تیم دیگر بر اساس عملکرد خود در سه دور آخر جام ملت های آفریقا یعنی سال های ۲۰۰۶، ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ رتبه بندی شدند. [۶] برای هر یک از آخرین سه مسابقات اخیر جام ملت های آفریقا، سیستم امتیاز زیر برای کشورهای واجد شرایط پذیرفته می شود:


امتیازات:
قهرمان ۷ امتیاز
تیم دوم جام ۵ امتیاز
حضور در نیمه نهایی ۳ امتیاز
حضور در یک چهارم نهایی ۲ امتیاز
حضور در دور گروهی ۱ امتیاز

علاوه بر این، ضریب وزنی نقاط به هر یک از سه نسخه اخیر جام ملت‌های آفریقا به شرح زیر داده شد:
سال ۲۰۱۰: امتیازات باید در ۳ ضرب شود
سال ۲۰۰۸: امتیازات باید در ۲ ضرب شود
سال ۲۰۰۶: امتیازات باید توسط ۱ ضرب شود

سپس تیم‌ها بر اساس رتبه‌بندی به ۴ گلدان تقسیم شدند. هر گروه شامل یک تیم از هر گلدان بود.

گلدان ۱ گلدان ۲ گلدان ۳ گلدان ۴

 گینه استوایی (میزبان مشترک; سرگروه A)
 گابن (میزبان مشترک; سرگروه C)
 غنا (۲۲ امتیاز)
 ساحل عاج (۱۷ امتیاز)

 آنگولا (۱۱ امتیاز)
 تونس (۹ امتیاز)
 زامبیا (۹ امتیاز)
 گینه (۶ امتیاز)

 مالی (۵ امتیاز)
 سنگال (۵ امتیاز)
 مراکش (۳ امتیاز)
 بورکینافاسو (۳ امتیاز)

 سودان (۲ امتیاز)
 لیبی (۱ امتیاز)
 بوتسوانا (۰ امتیاز)
 نیجر (۰ امتیاز)

مرحله گروهی[ویرایش]

قوانین صعود به دور بعد[ویرایش]

جایی که دو یا چند تیم واجد امتیاز مساوی در مرحله گروهی باشند رتبه‌بندی آن‌ها با معیارهای زیر تعیین می‌شود:[۷]

  1. امتیاز بدست آمده در مسابقات بین تیم‌های مربوطه؛
  2. تفاضل گل در مسابقات بین تیم‌های مربوطه؛
  3. تعداد گلهایی که در مسابقات گروهی بین تیم‌های مربوطه به ثمر رساند؛
  4. تعداد گلهای دور در مسابقات بین تیم‌های مورد نظر؛
  5. تفاوت گل در تمام مسابقات گروهی؛
  6. تعداد گلها در تمام مسابقات گروهی؛
  7. تصمیم‌گیری کمیته سازماندهی مسابقات.
راهنمای رنگ‌های جدول
تیم‌های راه یافته به مرحله یک چهارم نهایی

گروه A[ویرایش]

تیم بازی برد مساوی باخت گل زده گل خورده تفاضل گل امتیاز
 زامبیا ۳ ۲ ۱ ۰ ۵ ۳ ۷
 گینه استوایی ۳ ۲ ۰ ۱ ۳ ۲ ۶
 لیبی ۳ ۱ ۱ ۱ ۴ ۴ ۰ ۴
 سنگال ۳ ۰ ۰ ۳ ۳ ۶ −۳ ۰


گینه استوایی ۱–۰ لیبی
Balboa ۸۷' Report

سنگال ۱–۲ زامبیا
N'Doye ۷۳' Report امانوئل مایوکا ۱۲'
Kalaba ۲۰'

لیبی ۲–۲ زامبیا
Saad ۵'، ۴۸' Report امانوئل مایوکا ۲۹'
C. Katongo ۵۴'

گینه استوایی ۲–۱ سنگال
Randy ۶۱'
Kily ۹۰+۳'
Report موسی سو ۸۹'

گینه استوایی ۰–۱ زامبیا
Report C. Katongo ۶۸'

لیبی ۲–۱ سنگال
Boussefi ۵'، ۸۴' Report D. N'Diaye ۱۰'

گروه B[ویرایش]

تیم بازی برد مساوی باخت گل زده گل خورده تفاضل گل امتیاز
 ساحل عاج ۳ ۳ ۰ ۰ ۵ ۰ ۹
 سودان ۳ ۱ ۱ ۱ ۴ ۴ ۰ ۴
 آنگولا ۳ ۱ ۱ ۱ ۴ ۵ −۱ ۴
 بورکینافاسو ۳ ۰ ۰ ۳ ۲ ۶ −۴ ۰




سودان ۲–۲ آنگولا
Bashir ۳۲'، ۷۴' Report Manucho ۴'، ۵۰' (پنالتی)


سودان ۲–۱ بورکینافاسو
Mudather ۳۳'، ۷۹' Report Ouédraogo ۹۰+۵'

گروه C[ویرایش]

تیم بازی برد مساوی باخت گل زده گل خورده تفاضل گل امتیاز
 گابن ۳ ۳ ۰ ۰ ۶ ۲ ۹
 تونس ۳ ۲ ۰ ۱ ۴ ۳ ۶
 مراکش ۳ ۱ ۰ ۲ ۴ ۵ −۱ ۳
 نیجر ۳ ۰ ۰ ۳ ۱ ۵ −۴ ۰


گابن ۲–۰ نیجر
پیر امریک اوبامیانگ ۳۱'
N'Guéma ۴۲'
Report

مراکش ۱–۲ تونس
Kharja ۸۶' Report Korbi ۳۴'
یوسف مساکنی ۷۶'

نیجر ۱–۲ تونس
N'Gounou ۹' Report یوسف مساکنی ۴'
عصام جمعه ۸۹'
تماشاگران: ۲۰٬۰۰۰[۸]

گابن ۳–۲ مراکش
پیر امریک اوبامیانگ ۷۶'
Cousin ۷۹'
Mbanangoyé ۹۰+۱۰'
Report Kharja ۲۴'، ۹۰+۱' (پنالتی)


نیجر ۰–۱ مراکش
Report یونس بلهندة ۷۸'

گروه D[ویرایش]

تیم بازی برد مساوی باخت گل زده گل خورده تفاضل گل امتیاز
 غنا ۳ ۲ ۱ ۰ ۴ ۱ ۷
 مالی ۳ ۲ ۰ ۱ ۳ ۳ ۰ ۶
 گینه ۳ ۱ ۱ ۱ ۷ ۳ ۴
 بوتسوانا ۳ ۰ ۰ ۳ ۲ ۹ −۷ ۰


غنا ۱–۰ بوتسوانا
جان منسا ۲۵' Report

مالی ۱–۰ گینه
B. Traoré ۳۰' Report

بوتسوانا ۱–۶ گینه
Selolwane ۲۳' (پنالتی) Report S. Diallo ۱۵'، ۲۷'
A. R. Camara ۴۲'
Traoré ۴۵'
M. Bah ۸۳'
Soumah ۸۶'


بوتسوانا ۱–۲ مالی
Ngele ۵۰' Report Dembélé ۵۶'
سیدو کیتا ۷۵'

مرحله حذفی[ویرایش]

یک‌چهارم نهایی نیمه‌نهایی‌ نهایی
                   
۴ فوریه– باتا        
  زامبیا  ۳
۸ فوریه– باتا
  سودان  ۰  
  زامبیا  ۱
۵ فوریه– فرانسویل
    غنا  ۰  
  غنا (وقت اضافه)  ۲
۱۲ فوریه– لیبرویل
  تونس  ۱  
  زامبیا (ضربات پنالتی)  ۰ (۸)
۵ فوریه– لیبرویل
    ساحل عاج  ۰ (۷)
  گابن  ۱ (۴)
۸ فوریه– لیبرویل
  مالی (ضربات پنالتی)  ۱ (۵)  
  مالی  ۰ مکان سوم
۴ فوریه– مالابو
    ساحل عاج  ۱  
  ساحل عاج  ۳   غنا  ۰
  گینه استوایی  ۰     مالی  ۲
۱۱ فوریه– مالابو


یک چهارم نهایی[ویرایش]




نیمه نهایی[ویرایش]


رده‌بندی[ویرایش]

غنا ۰–۲ مالی
Report Diabaté ۲۳'، ۸۰'

فینال[ویرایش]

قهرمان[ویرایش]

 قهرمان جام ملت‌های آفریقا ۲۰۱۲ 

زامبیا
نخستین عنوان

جوایز[ویرایش]

تیم منتخب جام[ویرایش]

گلزنان[ویرایش]

۳ گل
۲ گل
۱ گل
گل به خودی

جدول رده بندی نهایی[ویرایش]

جایگاه تیم امتیاز بازی برد تساوی باخت گل‌زده گل‌خورده تفاضل‌گل
1  زامبیا ۱۴ ۶ ۴ ۲ ۰ ۹ ۳
2  ساحل عاج ۱۶ ۶ ۵ ۱ ۰ ۹ ۰
3  مالی ۱۰ ۶ ۳ ۱ ۲ ۶ ۵
۴  غنا ۱۰ ۶ ۳ ۱ ۲ ۶ ۵
حضور در یک چهارم نهایی
۵  گابن ۱۰ ۴ ۳ ۱ ۰ ۷ ۳
۶  تونس ۶ ۴ ۲ ۰ ۲ ۵ ۵ ۰
۷  گینه استوایی ۶ ۴ ۲ ۰ ۲ ۳ ۵
۸  سودان ۴ ۴ ۱ ۱ ۲ ۴ ۷
حضور در مرحله گروهی
۹  گینه ۴ ۳ ۱ ۱ ۱ ۷ ۳
۱۰  لیبی ۴ ۳ ۱ ۱ ۱ ۴ ۴ ۰
۱۱  آنگولا ۴ ۳ ۱ ۱ ۱ ۴ ۵
۱۲  مراکش ۳ ۳ ۱ ۰ ۲ ۴ ۵
۱۳  سنگال ۰ ۳ ۰ ۰ ۳ ۳ ۶
۱۴  بورکینافاسو ۰ ۳ ۰ ۰ ۳ ۲ ۶
۱۵  نیجر ۰ ۳ ۰ ۰ ۳ ۱ ۵
۱۶  بوتسوانا ۰ ۳ ۰ ۰ ۳ ۲ ۹

منابع[ویرایش]

  1. "African International Competitions". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. Retrieved 28 January 2012.
  2. "Gabon: Libreville et Malabo s'accordent pour la CAN 2012" [Gabon: Libreville and Malabo agree for the 2012 ACN]. Gaboneco (به فرانسوی). 5 January 2010. Archived from the original on 7 January 2010. Retrieved 13 January 2010.
  3. "Referees". CAF Online. Confederation of African Football. Archived from the original on 28 December 2011. Retrieved 4 January 2012.
  4. "Official Draw for the Orange CAN 2012 fixed for October 29, 2011". CAF Online. Confederation of African Football. 26 June 2011. Archived from the original on 29 June 2011.
  5. "2012 Africa Cup of Nations draw conducted". CAF Online. Confederation of African Football. 29 October 2011. Archived from the original on 31 October 2011.
  6. "Orange CAN 2012 Official Draw 29 Oct 2011 – Procedures" (PDF). CAF Online. Confederation of African Football. 12 October 2011. Archived from the original (PDF) on 19 September 2013.
  7. Article 5, paragraph 13 in the Regulations of the XXVth Africa Cup of Nations guide.
  8. ۸٫۰۰ ۸٫۰۱ ۸٫۰۲ ۸٫۰۳ ۸٫۰۴ ۸٫۰۵ ۸٫۰۶ ۸٫۰۷ ۸٫۰۸ ۸٫۰۹ ۸٫۱۰ ۸٫۱۱ ۸٫۱۲ ۸٫۱۳ ۸٫۱۴ ۸٫۱۵ ۸٫۱۶ ۸٫۱۷ ۸٫۱۸ ۸٫۱۹ ۸٫۲۰ ۸٫۲۱ ۸٫۲۲ ۸٫۲۳ ۸٫۲۴ ۸٫۲۵ ۸٫۲۶ ۸٫۲۷ ۸٫۲۸ ۸٫۲۹ ۸٫۳۰ "2012 African Nations Cup Fixtures and Results". ESPN Soccernet. Archived from the original on 29 January 2012. Retrieved 24 January 2012.
  9. "Orange CAN 2012 Awards Orange CAN 2012 Awards". cafonline.com. 12 February 2012. Retrieved 12 February 2012.
  10. "Orange CAN 2012 Best XI". cafonline.com. 12 February 2012. Archived from the original on 15 February 2012. Retrieved 12 February 2012.

پیوند به بیرون[ویرایش]