ویدئوشناسی مایکل جکسون
| ترانه‌شناسی مایکل جکسون video | |
|---|---|
 مایکل جکسون در کاخ سفید در ۱۹۸۴. | |
| آلبوم‌های ویدئویی | ۹ |
| موزیک ویدئوها | ۵۹ |
| فیلم‌ها | ۱۳ |
| تلویزیونی | ۱ |
مایکل جکسون در طول دوران فعالیتش توانست سبک موزیک ویدئوها را تغییر دهد. آغاز این تغییر از سال ۱۹۸۳ بود که جکسون ۳ موزیک ویدئوی «بیلی جین»، «بزن به چاک» و «تریلر مایکل جکسون» را منتشر کرد. محبوبیت این ۳ موزیک ویدئو باعث شد که کلیپ‌های موسیقی از مجموعه‌ای از تصاویر با خوانندگان و سازهایشان، به روایتی داستانی و هنری، آن گونه که خود جکسون آن را «فیلم کوتاه» نام‌گذاری کرد، تغییر کند. او باعث تحول بنیادی ساختار موزیک ویدئو به یک ساختار هنری و ابزار تبلیغاتی به صورتی که امروز می‌بینیم شد و شبکهٔ تازه تأسیس ام‌تی‌وی را به شهرت رساند. استیو هوآی از ال موزیک، این حقیقت را بررسی کرد که، جکسون موزیک ویدئوها را از طریق خطوط داستانی پیچیده، حرکات رقص، جلوه‌های ویژه و ایفای نقش‌های کوتاه توسط افراد مشهور، به یک فرم هنری و یک ابزار تبلیغاتی تبدیل نمود و هم‌زمان با آن تبعیضات نژادی را نیز فرو پاشید. طبق گفتهٔ کارگردان وینسنت پترسن، که در چند موزیک ویدئو با جکسون همکاری داشت، ایدهٔ بسیاری از موضوعات تیره و تار و سرد در کارهای او، از خود جکسون بوده‌است. قبل از موفقیت آلبوم دلهره‌آور، جکسون برای پخش شدن کارهایش توسط کانال ام‌تی‌وی به سختی تلاش می‌کرد، چون آمریکایی آفریقایی‌تبار بود. وقتی کلمبیا رکوردز، شبکهٔ ام‌تی‌وی را تحت فشار گذاشت، این کانال شروع به پخش «بیلی جین» و بعد «بزن به چاک» کرد. این سرآغاز شراکت طولانی مدت بین جکسون و MTV شد و به هنرمندان سیاه‌پوست اعتبار داد. محبوبیت ویدئوهای او، باعث «روی نقشه» قرار گرفتن این کانالِ تازه تأسیس شد و تمرکز برنامه‌های ام تی وی به نفع موسیقی‌های پاپ و آر اند بی، تغییر کرد. موزیک ویدئوهایی مثل تریلر مایکل جکسون، از لحاظ بی‌همتا بودن تا حد زیادی منحصر به جکسون باقی مانده‌اند در حالی که رقص‌های گروهی «بزن به چاک»، مکرراً توسط هنرمندان دیگر تقلید شده‌است. طراحی رقص «تریلر مایکل جکسون»، قسمتی از فرهنگ عامه جهانی است و مردم در همه جا از بالیوود گرفته تا زندان‌های فیلیپین به بازسازی آن پرداخته‌اند. فیلم کوتاه «تریلر مایکل جکسون»، باعث افزایش ارزش قالب موزیک ویدئو شد و نامش به عنوان «موفق‌ترین موزیک ویدئو برای همیشه» در رکوردهای جهانی گینس ثبت شده‌است. محبوبیت این موزیک ویدئوی ۱۴ دقیقه‌ای به حدی بود که MTV در هر ساعت ۲ آن را پخش می‌کرد. این موزیک ویدئو در سال ۲۰۰۹ توسط کتابخانهٔ کنگرهٔ آمریکا به فهرست گنجینهٔ فیلم‌های ماندگار ملی آمریکا (فهرست ملی ثبت فیلم) اضافه شد. تریلر مایکل جکسون نخستین و تنها کلیپ موسیقی‌ای است که نامش در بین «آثار سینمایی ماندگار» ثبت شده‌است.
در موزیک ویدئوی ۱۹ دقیقه‌ای بد جکسون از القائات جنسی و حرکات رقصی استفاده کرد، که در کارهای قبلی او دیده نشده بود. او در موقعیت‌هایی خاص، سینه، تنه یا خشتک شلوارش را به چنگ می‌گرفت یا لمس می‌کرد. در حالی که او این حرکات را به عنوان بخشی از «هنر رقص آرایی» معرفی می‌کرد، طرفداران و منتقدان واکنش‌های مختلف و متضادی در پذیرش این حرکات بروز داده‌اند. مجلهٔ تایم این حرکات را «شرم آور» خواند. در این ویدئو وسلی اسنایپس نیز حضور داشت. در آینده، افراد مشهور معمولاً در ویدئوهای جکسون به ایفای نقش‌های کوتاه می‌پرداختند. برای موزیک ویدئوی مجرم زیرک، جکسون تکنیک «حرکت مایل ضد جاذبه» را برای اجرایش اختراع کرد، که به شمارهٔ US Patent No. ۵٬۲۵۵٬۴۵۲ ثبت اختراع شد. با اینکه موزیک ویدئوی آهنگ «تنهام بذار» به‌طور رسمی در آمریکا منتشر نشد، در سال ۱۹۸۹، برندهٔ جایزهٔ شیر طلایی بخاطر کیفیت جلوه‌های ویژهٔ بکار رفته در تولید آن شد. در ۱۹۹۰ این ترانه برندهٔ یک جایزهٔ گرمی برای «بهترین موزیک ویدئو، فرم کوتاه» شد. جایزهٔ «هنرمند پیشگام دههٔ ام‌تی‌وی ویدئو» برای گرامیداشت دستاوردهای جکسون در فرم هنری در دههٔ هشتاد، به او داده شد. در سال بعد اسم این جایزه به افتخار جکسون به نام او تغییر کرد. سیاه یا سفید، با یک ویدئوی جنجال‌برانگیز همراه بود، که در ۱۴ نوامبر ۱۹۹۱ به‌طور هم‌زمان در ۲۷ کشور برای ۵۰۰ میلیون مخاطب افتتاح شد، وسیع‌ترین دامنهٔ مخاطب که برای یک موزیک ویدئو تاکنون ثبت شده‌است. این ویدئو حاوی سکانس‌هایی از طبیعت جنسی همراه با تصاویری از خشونت، بود. سکانس‌های نامطبوع نیمهٔ آخر نسخهٔ ۱۴ دقیقه‌ای حذف شد تا از تحریم ویدئو جلوگیری شود و جکسون عذرخواهی کرد. مکالی کالکین (بازیگر تنها در خانه)، پگی لیپتون و جرج وندت نیز همراه با جکسون در این ویدئو حضور داشتند. این ویدئو، به ورود تکنولوژی تبدیل دیجیتالی اجسام به یکدیگر، در موزیک ویدئوها کمک کرد.
زمان رو به یاد بیار تولید پیچیده‌ای داشت، و با بیش از ۹ دقیقه زمان، یکی از طولانی‌ترین موزیک ویدئوهای اوست. محل اتفاق وقایع آن مصر باستان بود. این اثر به ارائهٔ جلوه‌های ویژه ی پیشگام پرداخت و ادی مورفی، ایمان عبدالمجید و مجیک جانسون در آن حضور داشتند، طراحی رقص این موزیک ویدئو پیچیده و متفاوت بود. ویدئوی ترانه پشت درهای بسته از نظر جنسی آتشی‌ترین ویدئوی جکسون است. سوپر مدل نائومی کمپبل، در یک رقص عاشقانه با همراهی جکسون، در این اثر حضور داشت. این ویدئو به خاطر اثری که می‌توانست القا کند در آفریقای جنوبی تحریم شد.
موزیک ویدئوی ترانهٔ جیغ به کارگردانی مارک رامنک، یکی از برجسته‌ترین آثار جکسون است، که به شدت مورد تحسین منتقدان قرار گرفته‌است. در ۱۹۹۵، این اثر نامزد ۱۱ جایزه از مراسم جوایز موسیقی ام‌تی‌وی شد _ بیش از هر موزیک ویدئوی دیگری _ و جوایز «بهترین ویدئوی رقص»، «بهترین طراحی رقص» و «بهترین کارگردانی هنری» را از آن خود کرد.
آهنگ جیغ و ویدئویی که آن را همراهی می‌کند، پاسخی بود برای ضربه‌ای که رسانه‌ها از پشت به جکسون زدند. این ویدئو به‌طور کامل به صورت سیاه و سفید فیلمبرداری شد. فادن توضیح می‌دهد که:
مارک روایت رو نوشته بود. و ایدهٔ کلی این بود که مایکل و جنت، تنها، تو این سفینهٔ فضایی بزرگ بودن… اونا داشتن از زمین دور می‌شدن به جایی که می‌تونستند کمی تفریح کنن، یا آرامش داشته باشن. محل فیلمبرداری فضاهای مختلف سفینهٔ فضایی بود.
یک سال بعد، این اثر برندهٔ جایزهٔ گرمی برای «بهترین موزیک ویدئو، فرم کوتاه» شد. نام این موزیک ویدئو با هزینه‌ای معادل ۷ میلیون دلار، به عنوان گران‌ترین موزیک ویدئوی جهان در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده‌است.
ترانه زمین با یک موزیک ویدئوی گران و خوب پذیرفته شده توسط مخاطب همراه بود، که نامزد جایزهٔ گرمی برای «بهترین موزیک ویدئو، فرم کوتاه» در ۱۹۹۷ شد. موضوع ویدئو دربارهٔ محیط زیست، با تصاویری از آسیب به حیوانات، جنگل زدایی، آلودگی و جنگ بود. در این موزیک ویدئو با استفاده از جلوه‌های ویژه، زمان و زندگی به عقب برمی گردد، جنگ پایان می‌یابد و جنگل‌ها از نو می‌رویند. «ارواح» فیلم کوتاهی به نوشتهٔ جکسون و استفن کینگ و به کارگردانی استن وینستون بود، که در ۱۹۹۶ در جشنوارهٔ فیلم کن افتتاح و در ۱۹۹۷ منتشر شد. این فیلم بیش از ۳۸ دقیقه طول داشت و دارای رکورد بلندترین موزیک ویدئو در رکوردهای جهانی گینس است.
نماهنگ‌ها[ویرایش]
فیلم‌ها[ویرایش]
| سال | فیلم | نقش | کارگردان | منابع |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۷۸ | ویز | مترسک | Sidney Lumet | [۳۸] |
| ۱۹۸۶ | کاپیتان ای اُ | کاپیتان ای اُ | Francis Ford Coppola | [۳۹] |
| ۱۹۸۸ | مون‌واکر | خودش | Jerry Kramer | [۴۰] |
| ۱۹۹۷ | ارواح مایکل جکسون | Maestro/Mayor/Ghoul/Skeleton | Stan Winston | [۴۱] |
| ۲۰۰۲ | مردان سیاه‌پوش ۲ | Agent M (cameo) | Barry Sonnenfeld | [۴۲] |
| ۲۰۰۴ | دوشیزه گمشده و دختران جزیره | Agent MJ (cameo) | Bryan Michael Stoller | [۴۳] |
| ۲۰۰۹ | این آخرش است | خودش | کنی اورتگا و سونی | [۴۴] |
تلویزیون[ویرایش]
«پدری تماماً دیوانه» نام اولین قسمت از سومین فصل سریال «سیمپسون‌ها» است. جکسون در این سریال به عنوان دوبلر مهمان شرکت دارد.
مجموعه ویدیوهای خانگی[ویرایش]
منابع[ویرایش]
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Michael Jackson videography». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ، بازبینی‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۱.
- ↑ Halstead, p. ۹۲
- ↑ Halstead, p. ۲۶۲
- ↑ Halstead, p. ۲۷۸
- ↑ Halstead, p. ۳۷
- ↑ Halstead, p. ۲۹
- ↑ Halstead, p. ۲۷۰
- ↑ Halstead, p. ۳۲۰
- ↑ Halstead, p. ۲۳
- ↑ Halstead, p. ۳۴۱
- ↑ Halstead, p. ۲۱۶
- ↑ Halstead, p. ۸۵
- ↑ Halstead, p. ۱۸
- ↑ Byrne, Bridget (November ۱۸, ۱۹۸۷). "'Bad' business will Jackson's image sell?". شیکاگو تریبون. Archived from the original (Payment required to access full article) on 7 November 2012. Retrieved June 2, 2009.
{{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ Silverman, David (January ۱۳, ۱۹۸۹). &pub=Chicago+Tribune+(pre-1997+Fulltext)&desc=Michael+Moonwalker+Jackson+is+out+of+this+world+in+his+new+home+video&pqatl=google "Jackson is out of this world in his new home video" (Payment required to access full article). Chicago Tribune. Retrieved August 2, 2009.
{{cite news}}: Check|url=value (help); Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help)[پیوند مرده] - ↑ Halstead, p. ۷۰
- ↑ Halstead, p. ۱۹۷
- ↑ Halstead, p. ۲۰۰
- ↑ Halstead, p. ۴۲
- ↑ Halstead, p. ۲۶۱
- ↑ Halstead, p. ۱۷۶
- ↑ Halstead, p. ۱۸۷
- ↑ Halstead, p. ۱۳۴
- ↑ Halstead, p. ۱۲۳
- ↑ Halstead, p. ۳۵۸
- ↑ Halstead, p. ۳۶۳
- ↑ Halstead, p. ۱۲۶
- ↑ Halstead, p. ۱۴۰
- ↑ Halstead, p. ۲۷۱
- ↑ Halstead, p. ۶۶
- ↑ Halstead, p. ۳۷۱
- ↑ Halstead, p. ۹۷
- ↑ ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ Halstead, p. ۳۱۵
- ↑ Halstead, p. ۳۰۳
- ↑ Halstead, p. ۴۶
- ↑ Halstead, p. ۱۱۸
- ↑ Halstead, p. ۳۷۷
- ↑ Halstead, p. ۷۴
- ↑ Jones, pp. 229, 259
- ↑ Taraborrelli, pp. 355–356
- ↑ Taraborrelli, pp. 413–414
- ↑ Taraborrelli, p. ۶۱۰
- ↑ Scott, A. O (July ۳, ۲۰۰۲). "Defending Earth, With Worms and a Talking Pug". نیویورک تایمز. Archived from the original on 30 June 2009. Retrieved February 7, 2009.
{{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ Chaney, Jen (July ۱۹, ۲۰۰۵). "'Miss Cast Away': You Know It's Bad". The Washington Post. Retrieved February 7, 2009.
{{cite news}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help) - ↑ Le, Danny (August ۱۱, ۲۰۰۹). "'Michael Jackson's "This Is It," to be Presented In Theaters Around The World". MichaelJackson.com. Archived from the original on 24 February 2012. Retrieved August 11, 2009.
{{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=(help)
| آلبوم‌های استودیویی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| آلبوم‌های گردآوریشده | |||||||
| موسیقی متن | |||||||
| آلبوم‌های ریمیکس | |||||||
| مجموعههای جعبهای | |||||||
| آلبوم‌های پس از مرگ | |||||||
| تورها | |||||||
| فیلم‌ها | |||||||
| آلبوم‌های ویدئویی | |||||||
| مجموعههای تلویزیونی | |||||||
| بازیها | |||||||
| کتابها | |||||||
| ویژه برنامهها | |||||||
| داراییها | |||||||
| تأثیرات | |||||||
| نوشتارهای |
| ||||||
