نکتار پاپازیان
| نکتار پاپازیان | |
 | |
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| نام | |
| زادگاه | اراک |
| ملیت | ایرانی ارمنی‌تبار |
| فعالیت | |
مهندس نکتار پاپازیان-آندره‌یف (ارمنی: Նեկտար Փափազյան; انگلیسی: Nectar Papazian-Andreef) معمار ایرانی ارمنی‌تبار است. در زندگی حرفه‌ای به نام شوهرش معروف به خانم آندرف می‌باشد. وی از جمله اولین معماران زن ایرانی، متعلق به نخستین نسل از دانش‌آموختگان معماری دانشگاه تهران می‌باشد.
زندگی‌نامه[ویرایش]
در شهر اراک به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. وی جزء اولین دختران دانش‌آموز در رشته ریاضی بود. پس از اخذ دیپلم وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و در آنجا نیز نخستین دانشجوی دختر در رشته معماری بود. پس از دو سال تحصیل در تهران به فرانسه رفت و در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس و دانشگاه بوزار پاریس به تحصیل معماری پرداخت. وی در مدت ده سالی که در پاریس اقامت داشت، به کار در دفاتر معماری نیز مشغول بود.
در سال ۱۳۳۸ خورشیدی (۱۹۵۹ میلادی) به ایران بازگشت و دفتر معماری خود را تأسیس کرد و تا سال ۱۳۵۸ خورشیدی (۱۹۷۹ میلادی) فعالیت خود را در ایران ادامه داد. نکتار پاپازیان از جمله معماران زن ایرانی شرکت‌کننده در کنگره بین‌المللی زنان معمار در سال ۱۳۵۶ بود.
خانم پاپازیان که هم‌اکنون ۸۹ سال دارند و در پاریس ساکن می‌باشند.
فعالیت‌ها[ویرایش]
از کارهای قابل توجه وی می‌توان پروژه‌های زیر را نام برد:
- بخش‌هایی از دانشگاه تبریز
- دانشگاه جندی‌شاپور اهواز (شهید چمران فعلی)
- نخستین طرح جامع تبریز
- چند مرکز آموزش حرفه‌ای
- دفاتر مرکزی جمعیت خیریه فرح پهلوی
- گمرک آستارا
- دبیرستان جامع دانشگاه بوعلی همدان
- انستیتوی مربیان حرفه‌ای کرج و
- طرح کوی نابینایان تهران برای باشگاه لاینز
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- لازاریان، ژانت دیگرانوهی. «معماران». در دانشنامه ایرانیان ارمنی. چاپ اول. تهران: انتشارات هیرمند، ۱۳۸۲. ۲۶۴. شابک ۳-۵۰-۶۹۷۴-۹۶۴.
- «مهندس نکتار پاپازیان». انجمن علمی معماری.
- «زنان آرشیتکت به مناسبت برگزاری کنگرهٔ بین‌المللی زنان آرشیتکت». هنر و معماری، ش. ۳۵–۳۶ (۱۳۵۵).
- پیرنیا، منصوره. سالار زنان ایران. مریلند، ایالات متحده: انتشارات مهر ایران، ۱۹۹۵.
