نکتار پاپازیان
نکتار پاپازیان | |
---|---|
![]() | |
زادهٔ | ۱۹۲۴ یا ۱۹۲۷ |
درگذشت | تاریخ نامعلوم |
ملیت | ارمنیهای ایران |
محل تحصیل | دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهرانمدرسهٔ هنرهای زیبای پاریسدانشگاه بوزار پاریس |
پیشه | معمار |
مهندس نکتار پاپازیان-آندرهیف (ارمنی: Նեկտար Փափազյան; انگلیسی: Nectar Papazian-Andreef؛ زاده ۱۹۲۴ یا ۱۹۲۷) معمار ارمنیتبار اهل ایران است. در زندگی حرفهای به نام شوهرش معروف به خانم آندرف میباشد. وی از جمله اولین معماران زن ایرانی، متعلق به نخستین نسل از دانشآموختگان معماری دانشگاه تهران میباشد.
زندگینامه
[ویرایش]در ۱۳۰۳[الف] یا ۱۳۰۶[ب] شهر اراک به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در تهران گذراند. وی جزء اولین دختران دانشآموز در رشته ریاضی بود. پس از اخذ دیپلم وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و در آنجا نیز نخستین دانشجوی دختر در رشته معماری بود. پس از دو سال تحصیل در تهران به فرانسه رفت و در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس و دانشگاه بوزار پاریس به تحصیل معماری پرداخت. وی در مدت ده سالی که در پاریس اقامت داشت، به کار در دفاتر معماری نیز مشغول بود.
در سال ۱۳۳۸ خورشیدی (۱۹۵۹ میلادی) به ایران بازگشت و دفتر معماری خود را تأسیس کرد و تا سال ۱۳۵۸ خورشیدی (۱۹۷۹ میلادی) فعالیت خود را در ایران ادامه داد. نکتار پاپازیان از جمله معماران زن ایرانی شرکتکننده در کنگره بینالمللی زنان معمار در سال ۱۳۵۶ بود.
فعالیتها
[ویرایش]از کارهای قابل توجه وی میتوان پروژههای زیر را نام برد:
- بخشهایی از دانشگاه تبریز
- دانشگاه جندیشاپور اهواز (شهید چمران فعلی)
- نخستین طرح جامع تبریز
- چند مرکز آموزش حرفهای
- دفاتر مرکزی جمعیت خیریه فرح پهلوی
- گمرک آستارا
- دبیرستان جامع دانشگاه بوعلی همدان
- انستیتوی مربیان حرفهای کرج و
- طرح کوی نابینایان تهران برای باشگاه لاینز
یادداشت
[ویرایش]جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- لازاریان، ژانت د (۱۳۸۲). «معماران». دانشنامه ایرانیان ارمنی. تهران: انتشارات هیرمند. ص. ۲۶۴. شابک ۹۶۴-۶۹۷۴-۵۰-۳.
- پیرنیا، منصوره (۱۹۹۵)، سالار زنان ایران، مریلند، ایالات متحده: انتشارات مهر ایران
نگار راستگو. «نکتار پاپازیان آندرف؛ از نخستین نسل معماران زن و از ارامنه ایران». ایرانوایر.
- «مهندس نکتار پاپازیان». انجمن علمی معماری. بایگانیشده از اصلی در ۶ مارس ۲۰۱۶.
- «زنان آرشیتکت به مناسبت برگزاری کنگرهٔ بینالمللی زنان آرشیتکت». هنر و معماری (۳۵–۳۶). ۱۳۵۵.
- عزیزی، فاطمه (تابستان ۱۳۹۹). «نقش زنان در معماری معاصر ایران». مطالعات جغرافیا، عمران و مدیریت شهری. دوره ششم (۲): ۱۶۰-۱۵۹.
- خانبانزاده، ساناز؛ ارمغان، مریم؛ سهیلی، جمالالدین (بهار ۱۳۹۹). «بررسی نقش زنان معمار در معماری معاصر ایران (۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ خورشیدی)». ۱۲ (۱). زن در فرهنگ و هنر: ۳۰.