نریمان نریمانف
نریمان نریمانف | |
---|---|
![]() تصویر نریمان نریمانف 1919 | |
نام اصلی | نریمان کربلایی نجف اوغلو |
زادروز | ۱۸۷۰ تفلیس |
پدر و مادر | کربلایی نجف |
مرگ | ۱۹ مارس ۱۹۲۵ مسکو |
ملیت | آذربایجانی |
جایگاه خاکسپاری | میدان سرخ مسکو |
پیشه | نویسنده، انقلابی، دولتمرد |
نریمان کربلائی نجفاوغلو یا نریمان نریمانف (۲ آوریل سال ۱۸۷۰ در تفلیس - مارس ۱۹، ۱۹۲۵ در مسکو) نویسنده آذربایجانی، انقلابی، روزنامهنگار، سیاستمدار و دولتمرد بود.[۱] در سال ۱۹۲۰ نریمانف رهبری دولت آذربایجان در ترکیب اتحاد جماهیر شوروی را به عهده گرفت و جانشین میرزا داوود حسین اف رئیس کمیته موقت انقلابی شد(۱۶ ماه مه سال ۱۹۲۰–۱۹ ماه مه سال ۱۹۲۱)، سپس او مدتی رئیس شورای کمیسرهای خلق (۱۹۲۱–۱۹۲۲) بود. در سال ۱۹۲۲، او به عنوان رئیس شورای اتحاد جماهیر شوروی ماوراء قفقاز انتخاب شد. او در نخستین جلسه کمیته اجرایی مرکزی اتحاد جماهیر شوروی در ۳۰ دسامبر ۱۹۲۲ یکی از چهار رئیس جلسه بود. نریمانف از آوریل ۱۹۲۳ تا آخر عمر عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه بود.[۲]
نریمان نریمانف در ۱۹ مارس سال ۱۹۲۵ به دنبال حمله قلبی درگذشت و در میدان سرخ مسکو دفن شد.[۲]
نریمانف همچنین دبیر باشگاه همت در باکو بود که در اوایل ۱۲۸۳ توسط گروهی از مهاجران ایرانی به منظور تشکلدهی صدهزار کارگر ایرانی در باکو تأسیس شده بود و هسته مرکزی حزب اجتماعیون عامیون را تشکیل میداد.[۳]
منطقهای در بزرگ شهر باکو و دانشگاه علوم پزشکی و ایستگاههای مترو به یادبود او نامگذاری شدهاند. در منطقه لنکران یک شهر به نریمانآباد به افتخار او وجود دارد. شهرستانهای دیگری به نام وی در روسیه و بلاروس است.
آثار ادبی[ویرایش]
نریمانف کتاب بازرس دولت نیکلای گوگول را به ترکی ترجمه کرد و تعداد زیادی نمایشنامه، داستان و رمان مانند بهادر و سونا (۱۸۹۶) را نوشت. او همچنین نویسنده کتابهای سهگانه تاریخی نادر شاه (۱۸۹۹) است.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- افراد گرجی آذریتبار
- انقلابیون اهل جمهوری آذربایجان
- اهالی تفلیس
- افراد ایرانی آذریتبار
- بلشویک
- بیخدایان اهل آذربایجان
- درگذشتگان ۱۹۲۵ (میلادی)
- درگذشتگان به علت سکته قلبی
- زادگان ۱۸۷۰ (میلادی)
- سیاستمداران حزب کمونیست جمهوری آذربایجان (اتحاد شوروی)
- مدفونان در آرامگاه دیوار کرملین
- نویسندگان آذربایجانی
- نویسندگان آذریزبان